tag:blogger.com,1999:blog-54047219197870591202024-03-05T23:19:09.078+07:00Democracy 100 percentความยุติธรรมและความเสมอภาคที่แท้จริงไม่มีในโลกใบนี้ เพราะฉะนั้นเราจึงต้องเลือกข้างและกำหนดจุดยืนให้ชัดเจน เพื่อจะก้าวต่อไปข้างหน้าได้อย่างมั่นคงTigerhttp://www.blogger.com/profile/01463316745144964190noreply@blogger.comBlogger506125tag:blogger.com,1999:blog-5404721919787059120.post-35401063664421320042013-02-06T09:24:00.000+07:002013-02-06T09:28:21.724+07:00เชิญร่วม รำลึกสี่ปีการจากไป... ลุงสุพจน์ ด่านตระกูล<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi45pplHXY2BJcDW0fgqT6W9KrZCQJcXgwd2UHFB7gmd-on-zMzWEC8fyEtQSNxEe6xHzSwsTfQVn8JL8ZlQDtndq8pN_38KjfReKOc2U5u-4xo4hstmRQHAJvX-96jiKKGzVa_iv8WxUet/s1600/%E0%B8%AA%E0%B8%B8%E0%B8%9E%E0%B8%88%E0%B8%99%E0%B9%8C13.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" ea="true" height="273" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi45pplHXY2BJcDW0fgqT6W9KrZCQJcXgwd2UHFB7gmd-on-zMzWEC8fyEtQSNxEe6xHzSwsTfQVn8JL8ZlQDtndq8pN_38KjfReKOc2U5u-4xo4hstmRQHAJvX-96jiKKGzVa_iv8WxUet/s320/%E0%B8%AA%E0%B8%B8%E0%B8%9E%E0%B8%88%E0%B8%99%E0%B9%8C13.jpg" width="320" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEizTPx66nlqlMw283ltqZ4CeqqwscinqHh2JLpnAbgSNUC6mxRIuq9jFlx9IXH8-4tR-eaqCLMnSfRv7Z0m5fOZiwcq6sKl6NNLS2Tpez2RkivsJxASklOf8G-apklEsJ6DCPI1a7YzJGgi/s1600/%E0%B8%AA%E0%B8%B8%E0%B8%9E%E0%B8%88%E0%B8%99%E0%B9%8C3.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" ea="true" height="239" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEizTPx66nlqlMw283ltqZ4CeqqwscinqHh2JLpnAbgSNUC6mxRIuq9jFlx9IXH8-4tR-eaqCLMnSfRv7Z0m5fOZiwcq6sKl6NNLS2Tpez2RkivsJxASklOf8G-apklEsJ6DCPI1a7YzJGgi/s320/%E0%B8%AA%E0%B8%B8%E0%B8%9E%E0%B8%88%E0%B8%99%E0%B9%8C3.jpg" width="320" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh8WcmbEY8JFnzajVY__DQGcy9ttmZqiOFJed1kfAu9GepnuBr7_StnKN2fiX4GvfscEOEXrfkCSyR2SBpnO9FvW4XU8-EzyGG4koDud9G8FAwe3uU2PTiIEVIb43-0O-0XN2GB9X0zTXRa/s1600/%E0%B8%AA%E0%B8%B8%E0%B8%9E%E0%B8%88%E0%B8%99%E0%B9%8C2.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" ea="true" height="239" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh8WcmbEY8JFnzajVY__DQGcy9ttmZqiOFJed1kfAu9GepnuBr7_StnKN2fiX4GvfscEOEXrfkCSyR2SBpnO9FvW4XU8-EzyGG4koDud9G8FAwe3uU2PTiIEVIb43-0O-0XN2GB9X0zTXRa/s320/%E0%B8%AA%E0%B8%B8%E0%B8%9E%E0%B8%88%E0%B8%99%E0%B9%8C2.jpg" width="320" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhreVarfHYcZEo7WuoN8hGy8q4Lbuv-K_kBK9h5AkMZuUIEAcFE9h3QfDHFCYsuOBfFUxeYxB4Iy5C4xyk4APAzD5nQbRptRsjTZLB-6jR4D6eVHtvo_ccxc2crnarCIG7l65rJ6TOrsH9H/s1600/%E0%B8%AA%E0%B8%B8%E0%B8%9E%E0%B8%88%E0%B8%99%E0%B9%8C4.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" ea="true" height="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhreVarfHYcZEo7WuoN8hGy8q4Lbuv-K_kBK9h5AkMZuUIEAcFE9h3QfDHFCYsuOBfFUxeYxB4Iy5C4xyk4APAzD5nQbRptRsjTZLB-6jR4D6eVHtvo_ccxc2crnarCIG7l65rJ6TOrsH9H/s320/%E0%B8%AA%E0%B8%B8%E0%B8%9E%E0%B8%88%E0%B8%99%E0%B9%8C4.jpg" width="320" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj2JQ-qWkGLZL28u99I4WNqg-ncHoKMNQCTfKMyLpNt4zEbOqFE1Jf4RsfjmITqlcIvtpcnrYD1MmZVqqC1LbSYpDcPue3JtLi-B-0WGDaUEY2XfzUCogpA3Jt_obIHPIDgbpqLM1EmMWAk/s1600/DSCF4232.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" ea="true" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj2JQ-qWkGLZL28u99I4WNqg-ncHoKMNQCTfKMyLpNt4zEbOqFE1Jf4RsfjmITqlcIvtpcnrYD1MmZVqqC1LbSYpDcPue3JtLi-B-0WGDaUEY2XfzUCogpA3Jt_obIHPIDgbpqLM1EmMWAk/s320/DSCF4232.JPG" width="240" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiSvL0OxYKEzFKmUG3ozGgodXvrbzEjErmcd5CSM-d12B19hBt2yKKdGKc_qkJ9I4TDCxvC9ODABUwWtu6JMuBrWf4JLJ1MFh6SEK3bdHdIuMripKQ7GH0G8Ot_hKPhV0WZ9zysh5sx9nAD/s1600/DSCF4229-2.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" ea="true" height="129" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiSvL0OxYKEzFKmUG3ozGgodXvrbzEjErmcd5CSM-d12B19hBt2yKKdGKc_qkJ9I4TDCxvC9ODABUwWtu6JMuBrWf4JLJ1MFh6SEK3bdHdIuMripKQ7GH0G8Ot_hKPhV0WZ9zysh5sx9nAD/s320/DSCF4229-2.jpg" width="320" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEglYArggvm2BtxeBQf2fu2LVKkX2rRSagn-A-bp0GH1GquPnLnUQ41eXUYQxyLkBxDlHJ1YN2yiSvkREeMhiioQjpQt5do3ngKpV81SUr2mdIJfxN0kHuuahWwSHIgLikdu1usaQigDAyaJ/s1600/DSCF4230-3.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" ea="true" height="111" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEglYArggvm2BtxeBQf2fu2LVKkX2rRSagn-A-bp0GH1GquPnLnUQ41eXUYQxyLkBxDlHJ1YN2yiSvkREeMhiioQjpQt5do3ngKpV81SUr2mdIJfxN0kHuuahWwSHIgLikdu1usaQigDAyaJ/s320/DSCF4230-3.jpg" width="320" /></a></div>
<br />
เชิญร่วม “รำลึกสี่ปีการจากไป... ลุงสุพจน์ ด่านตระกูล”<br />ณ ร้านหนังสือ “TPNews” อิมพีเรียลลาดพร้าว ชั้น 4 (เยื้องลิฟต์แก้ว)<br />วันอาทิตย์ที่ 10 กุมภาพันธ์ 2556<br />
<br />
กำหนดการ<br />
<br />
13.30-13.40 น. คุณจอม เพชรประดับ กล่าวนำ <br />
13.40-14.00 น. วิดีโอลิ้งค์ คุณจักรภพ เพ็ญแข เรื่อง "มรดกของลุงสุพจน์" <br />
และ กล่าวเปิด<br />
14.00-15.00 น. คุณวีระกานต์ มุสิกพงศ์ ผู้ก่อตั้ง นปช. สนทนาเรื่อง <br />
"สุพจน์ ด่านตระกูล... ในความทรง จำของผม"<br />
15.00-16.00 น. อ.ปิยบุตร แสงกนกกุล ผู้ก่อตั้ง กลุ่มนิติราษฎร์ สนทนาเรื่อง <br />
"คุณูปการของสุพจน์ ด่านตระกูล ต่อการพัฒนา<br />
ประชาธิปไตยไทย"<br />
16.00-17.00 น. คุณดอม ด่านตระกูล สนทนาเรื่อง "ลูกสาวเล่าถึงพ่อ"<br />
17.00น. คุณป้าโสภณ ด่านตระกูล ภรรยาลุงสุพจน์ฯ กล่าวขอบคุณผู้ร่วมงานตลอดจนวิทยากรมอบของที่ระลึก<br />
17.15น. คุณจอม เพชรประดับ กล่าวสรุปและปิดงาน<br />
*******************************************************************<br />
<br />Tigerhttp://www.blogger.com/profile/01463316745144964190noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5404721919787059120.post-55719782362081257632013-01-27T23:59:00.002+07:002013-01-28T00:02:47.983+07:00ถอดรหัสคึกฤทธิ์ใน “ไผ่แดง” (ตอนที่ ๑)<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgG-kWeXQ7aBC0z6rW1RgIQQBL92KNoOfE7EsXodopO-irdBVL5G0XLWJw5F09RzMZ3XM-YUqCklm2yrbIj_O6yqpfXeJrM8nfV95fI4KkpsmV5N410ioHKNOJseC6G42QjEvedHauepztC/s1600/%E0%B9%84%E0%B8%9C%E0%B9%88%E0%B9%81%E0%B8%94%E0%B8%87.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgG-kWeXQ7aBC0z6rW1RgIQQBL92KNoOfE7EsXodopO-irdBVL5G0XLWJw5F09RzMZ3XM-YUqCklm2yrbIj_O6yqpfXeJrM8nfV95fI4KkpsmV5N410ioHKNOJseC6G42QjEvedHauepztC/s320/%E0%B9%84%E0%B8%9C%E0%B9%88%E0%B9%81%E0%B8%94%E0%B8%87.jpg" width="216" /></a></div>
<br />
<b><span lang="TH" style="font-family: "Angsana New","serif"; font-size: 18pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">คอลัมน์
หนังสือกับประชาธิปไตย นิตยสาร Red Power ฉบับที่ ๓๑ (ธันวาคม ๕๕)</span></b><br />
<b><span lang="TH" style="font-family: "Angsana New","serif"; font-size: 18pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">ตอน
<u>ถอดรหัสคึกฤทธิ์ใน </u></span></b><b><u><span style="font-family: "Angsana New","serif"; font-size: 18pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">“<span lang="TH">ไผ่แดง</span>” (<span lang="TH">ตอนที่ ๑)</span></span></u></b><b><span style="font-family: "Angsana New","serif"; font-size: 18pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";"><o:p></o:p></span></b><br />
<b><span lang="TH" style="font-family: "Angsana New","serif"; font-size: 18pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">โดย
จักรภพ เพ็ญแข</span></b><b><span style="font-family: "Angsana New","serif"; font-size: 18pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";"><o:p></o:p></span></b><br />
<br />
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin: 0cm 0cm 0pt; text-indent: 36pt;">
<span lang="TH" style="font-family: "Angsana New","serif"; font-size: 18pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">นักอ่านที่มีอายุเกิน
๔๐ ปี น่าจะคุ้นเคยกับงานเขียนที่โด่งดังมากอีกเรื่องหนึ่งของ ม.ร.ว.คึกฤทธิ์
ปราโมช ซึ่งเป็นงานเขียนที่สะท้อนความซับซ้อนซ่อนเงื่อนของตัวผู้เขียนและสังคมไทยได้ดียิ่ง
ด้วยเป็นงานผสมผสานระหว่างการเล่าเรื่องของชาวบ้านอย่างมีชีวิตชีวาแบบที่
ม.ร.ว.คึกฤทธิ์ฯ ถนัดนัก
กับการทำภารกิจต่อต้านลัทธิคอมมิวนิสต์ในยุคที่ต่อมาเรียกกันว่า </span><span style="font-family: "Angsana New","serif"; font-size: 18pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">“<span lang="TH">สงครามเย็น</span>” <span lang="TH">ผู้เขียนจะรับงานจากใครมาเขียนหรือจะเขียนเองด้วยอุดมการณ์ฝ่ายขวาของตนก็สุดจะเดา
รู้เพียงว่า งานที่เขียนเป็นตอนๆ ลงในนิตยสาร </span>“<span lang="TH">ชาวกรุง</span>”
<span lang="TH">เล่มนี้กลายเป็นงานการเมืองเต็มรูปแบบที่รับใช้ผลประโยชน์ของฝ่ายหนึ่งในภาวะเผชิญหน้าในครั้งนั้นอย่างเต็มสูบ
และที่น่าสนใจก็คือ ม.ร.ว.คึกฤทธิ์ฯ ไม่ค่อยได้พูดถึงงานชิ้นนี้ในเวลาต่อมานัก
ผิดกับ </span>“<span lang="TH">สี่แผ่นดิน</span>” “<span lang="TH">หลายชีวิต</span>”
“<span lang="TH">ห้วงมหรรณพ</span>” <span lang="TH">และอีกหลายเล่มที่ผู้เขียนมักนำมาคุยถึงด้วยอารมณ์สนุกและภาคภูมิใจอยู่เนืองๆ
ทั้งที่งานชิ้นนี้แพรวพราวไปด้วยศิลปะการประพันธ์อย่างยากที่จะหางานอื่นมาเปรียบได้
แถมยังเน้นอุดมการณ์แบบ </span>“<span lang="TH">ไทย</span>” <span lang="TH">ที่
ม.ร.ว.คึกฤทธิ์ฯ พยายามตีตราประทับเอาไว้ให้มั่นคง
ทั้งความยอมรับในวิถีชีวิตแบบไทย
รวมทั้งให้ยอมรับในความยากจนและความด้อยพัฒนาแบบสุดขั้ว
การหลงรักในสถาบันกษัตริย์อย่างไม่มีเงื่อนไขและไม่ต้องตั้งคำถาม
ความเข้มแข็งของชาวบ้านในการต่อต้านลัทธิที่เห็นว่า </span>“<span lang="TH">แปลกปลอม</span>”
<span lang="TH">เข้ามา แต่ ม.ร.ว.คึกฤทธิ์ฯ ก็ไม่นิยมนำหนังสือเล่มนี้มาเอ่ยอ้างถึง
ซึ่งทำให้น่าสงสัยว่างานชิ้นนี้อาจเป็นภารกิจเฉพาะหน้าที่ทำแล้วก็อยากให้ผ่านพ้นไปโดยไม่ต้องมานั่งจดจำกันอีก
แบบที่ทางจิตวิทยาใช้คำว่ามีปมความผิดหรือ </span>guilt complex<o:p></o:p></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin: 0cm 0cm 0pt;">
<span style="font-family: "Angsana New","serif"; font-size: 18pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">“<span lang="TH">ไผ่แดง</span>” <span lang="TH">คือหนังสือเล่มที่ว่านี้</span> <o:p></o:p></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin: 0cm 0cm 0pt;">
<span lang="TH" style="font-family: "Angsana New","serif"; font-size: 18pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">ผมอ่าน </span><span style="font-family: "Angsana New","serif"; font-size: 18pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">“<span lang="TH">ไผ่แดง</span>” <span lang="TH">ครั้งแรกมาตั้งแต่เรียนอยู่ชั้นมัธยมและอ่านอย่างชื่นมื่นสนุกสนานซ้ำแล้วซ้ำอีกมาจนถึงปัจจุบัน
ความรู้สึกที่ไม่ได้เปลี่ยนแปรไปตามเวลาก็คือความชื่นชมในศิลปะของผู้เขียน
ซึ่งสามารถนำความเป็น </span>“<span lang="TH">ชาวบ้าน</span>” <span lang="TH">มาเล่าให้เราฟังอย่างสนุกสนาน
แถมยังยิ่งใหญ่เกรียงไกรและกลายเป็นกลไกส่งเสริมระบอบรัฐไทยเพื่อสู้กับศัตรูหมายเลขหนึ่งในครั้งนั้นอย่างมีประสิทธิภาพอีกต่างหาก
การเล่าถึงฉากหลัง การวางบุคลิกตัวละคร การเดินเรื่องอย่างฉับไวราวภาพยนตร์
ล้วนทำด้วยมือครู ไม่น่าแปลกใจที่ผู้เขียนจะได้รับผลสัมฤทธิ์ในทางการเมืองสมตามความตั้งใจของตน</span><o:p></o:p></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin: 0cm 0cm 0pt;">
<span lang="TH" style="font-family: "Angsana New","serif"; font-size: 18pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">แต่เมื่อผมมาอ่านงานชิ้นนี้ซ้ำ
ซ้ำในห้วงเวลาที่บ้านเมืองเกิดการแบ่งแยกอุดมการณ์และความเชื่อแบบกีฬาสีคือ แดง
เหลือง ชมพู และหลากสีขึ้นแล้ว
มีอะไรบางอย่างที่กระโดดออกจากตัวอักษรที่ร้อยเรียงกันสวยงาม
อันเป็นสิ่งใหม่ที่ผมไม่ได้นึกคิดมาก่อน สิ่งที่ผมจะเขียนต่อไปนี้เป็นผลการสังเกตอาการใหม่ๆ
เหล่านั้น เหมือน แดน บราวน์ ที่เห็นอะไรหลายอย่างกระโดดออกจากงานศิลปะของ
ลีโอนาร์โด ดาวินชี่ื แล้วนำมาแต่งนวนิยายเรื่อง </span><span style="font-family: "Angsana New","serif"; font-size: 18pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">The
Da Vinci Code <span lang="TH">จนทำให้เรามองเห็นประวัติศาสตร์สายธารที่สองที่เราอาจไม่เคยเห็นมาก่อนเพราะถูก
</span>“<span lang="TH">ประวัติศาสตร์สายหลัก</span>” <span lang="TH">ทับซ้อนจนมิด</span><o:p></o:p></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin: 0cm 0cm 0pt;">
<span lang="TH" style="font-family: "Angsana New","serif"; font-size: 18pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">ม.ร.ว.คึกฤทธิ์ฯ เริ่มต้นว่า...</span><span style="font-family: "Angsana New","serif"; font-size: 18pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";"><o:p></o:p></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin: 0cm 0cm 0pt;">
<i><span style="font-family: "Angsana New","serif"; font-size: 18pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";"><span style="color: #38761d;">“<span lang="TH">ถ้าหากว่า
จะมีเทวดาตนใดเหาะเหินเดินอากาศจากกรุงเทพฯ
ขึ้นไปทางเหนือของพระมหานครนั้นประมาณแปดสิบหรือเก้าสิบกิโลเมตร
ด้วยระยะทางที่เทวดาเหาะ เทวดาตนนั้นจะมองเห็นคลองเล็กๆ สายหนึ่ง
แยกออกจากแม่น้ำเจ้าพระยาแล้วเลื้อยคลานเข้าไปอย่างลดเลี้ยว
ถ้าหากว่าเทวดาตนนั้นจะเหาะตามคลองนั้นเข้าไป
โดยไม่เบื่อหน่ายต่อภูมิประเทศที่ไม่มีอะไรจะดูเกินไปกว่าไร่นาและควาย ในไม่ช้า
เทวดาตนนั้นจะมาถึงหมู่บ้านเล็กๆ หมู่หนึ่ง มีบ้านคนไม่กี่สิบหลังคาเรือน
มีจำนวนคนอยู่ไม่กี่ร้อยคน กลางหมู่บ้านนั้นมีวัดซึ่งเป็นวัดที่แสดงฐานะทางเศรษฐกิจของหมู่บ้านนั้นเองให้เห็นได้ว่าไม่รุ่งเรืองนัก
หลังคาชาวบ้านนั้นมุงด้วยจากเป็นส่วนมาก
มีหลังคากระเบื้องดินเผาและสังกะสีอยู่ไม่กี่หลัง
ส่วนโบสถ์ของวัดนั้นก็มุงด้วยดินเผาธรรมดา มีศาลาการเปรียญขนาดย่อมมุงสังกะสีอีกหลังหนึ่งและกุฏิพระสองหลัง
มุงจากแกมสังกะสี
หอระฆังที่โซเซน่ากลัวหอหนึ่งและมีศาลาท่าน้ำของวัดปลูกอยู่ริมคลองอีกหลังหนึ่ง...</span>”<o:p></o:p></span></span></i></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin: 0cm 0cm 0pt;">
<span lang="TH" style="font-family: "Angsana New","serif"; font-size: 18pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">อ่านครั้งแรกเมื่อหลายสิบปีก่อน
ผมเกิดมโนภาพราวกับว่า ม.ร.ว.คึกฤทธิ์ฯ
พาเราไปทัศนาจรชีวิตชาวบ้านไผ่แดงด้วยเครื่องบินขนาดเล็กที่บินต่ำจนมองเห็นสรรพสิ่งต่างๆ
ทำให้นึกนิยมในกลวิธีอันชาญฉลาดของผู้เขียน
แต่มาในบัดนี้กลับทำให้นึกไปเสียอีกแง่หนึ่ง
แท้ที่จริงแล้วผู้เขียนกำลังพาเราซึ่งเป็น </span><span style="font-family: "Angsana New","serif"; font-size: 18pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">“<span lang="TH">ชนชั้นสูง</span>” <span lang="TH">หรือ </span>“<span lang="TH">ชนชั้นกลาง</span>”
<span lang="TH">ไปสังเกตธุระของ </span>“<span lang="TH">ชนชั้นล่าง</span>” <span lang="TH">ในลักษณะที่มองลงมาจากที่สูง สิ่งที่เกิดขึ้นทันทีในประโยคแรกของ </span>“<span lang="TH">ไผ่แดง</span>” <span lang="TH">คือสำนึกของความเป็นเทวดาน้อยๆ ของเราเอง
ทันที่เรา </span>“<span lang="TH">เหาะ</span>” <span lang="TH">ไปดูชาวบ้าน
ก็เท่ากับเราอยู่เหนือหัวชาวบ้านขึ้นมาแล้ว
อะไรจากนี้ไปก็ทำให้เผลอคิดไปได้ว่าเป็นเรื่องของสิ่งที่ต่ำกว่าตนทั้งนั้น รวมทั้ง
(ความ) </span>“<span lang="TH">เบื่อหน่ายต่อภูมิประเทศที่ไม่มีอะไรจะดูเกินไปกว่าไร่นาและควาย...</span>”
<span lang="TH">พอคิดได้อย่างนี้มโนภาพก็เปลี่ยนไปทันที
ในยุคต่อต้านคอมมิวนิสต์นั้น
รัฐไทยและผู้มีอำนาจไทยได้รับความช่วยเหลือทางทหารจากหัวหน้าค่ายโลกเสรีคือสหรัฐอเมริกาอย่างเต็มที่
รวมถึงพาหนะทางอากาศทั้งเครื่องบินทหารและพลเรือน เราทั้งหลายที่อ่าน </span>“<span lang="TH">ไผ่แดง</span>” <span lang="TH">คงไม่ใช่เทวดาที่เหาะเหินเดินอากาศได้ด้วยตัวเองเสียแล้ว
แต่เรากำลังนั่งเฮลิคอปเตอร์ทหารบินฉวัดเฉวียนไปตามไร่นาสาโทต่างๆ เหนือหัวชาวบ้านด้วยเสียงโรเตอร์ดังพั่บๆ
จนหมูหมากาไก่เบื้องล่างต้องตกอกตกใจ และมองลงมาเห็นชีวิตเล็กๆ จนหลงผิดไปได้ว่าชีวิตเหล่านั้นเล็กน้อยและไม่สำคัญเท่ากับตน
แต่นั่นยังไม่สำคัญเท่ากับว่า เฮลิคอปเตอร์ลำที่ ม.ร.ว.คึกฤทธิ์ฯ
นั่งมากับเราลำนี้ กำลังลดระดับลงจอดที่หมู่บ้านไผ่แดง
และกำลังจะส่งกองกำลังชอนไชเข้าไปในหัวใจและความรู้สึกนึกคิดของชาวบ้านไผ่แดงอย่างที่พวกเขาไม่รู้เนื้อรู้ตัว
เพื่อจะผูกอุดมการณ์ใหม่ให้กับเขา นั่นคืออุดมการณ์ที่ดูจะเป็นเป็นพระรัตนตรัยใหม่
</span>“<span lang="TH">ชาติ ศาสน์ กษัตริย์</span>” <span lang="TH">ซึ่งเป็นอุดมการณ์ที่ทำหน้าที่คล้ายกับเส้นเชือกที่ผูกความคิดและจิตใจของคนไทยส่วนใหญ่ไว้กับเสาต้นหนึ่ง
และยังผูกไว้เช่นนั้นจนปัจจุบัน</span> <o:p></o:p></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin: 0cm 0cm 0pt;">
<span lang="TH" style="font-family: "Angsana New","serif"; font-size: 18pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">ตัวละครแรกที่โผล่ออกมารับคนดูบนเวทีก็คือตัวละครที่คลาสสิคที่สุดตัวหนึ่งในโลกวรรณคดีไทย
และจะเป็นพระเอกตัวจริงของ </span><span style="font-family: "Angsana New","serif"; font-size: 18pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">“<span lang="TH">ไผ่แดง</span>” <span lang="TH">ไปจนตัวอักษรสุดท้ายของเล่ม</span> <o:p></o:p></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin: 0cm 0cm 0pt;">
<i><span style="font-family: "Angsana New","serif"; font-size: 18pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";"><span style="color: #38761d;">“...<span lang="TH">สมภารกร่างเป็นคนอายุราวสามสิบเจ็ดถึงสามสิบแปดปี
อายุพรรษานับได้สิบแปดพรรษาพอดี เพิ่งได้เป็นสมภารเมื่อสองปีที่แล้ว
หลังจากที่สมภารเก่าได้มรณภาพไป
พระกร่างมีรูปร่างกำยำล่ำสันเหมือนกับชายฉกรรจ์อื่นๆ ในละแวกบ้านนั้น
และเมื่อก่อนอายุจะครบบวชก็ได้เคยทำไร่ไถนา
อันเป็นสัมมาอาชีพและได้เคยทำบาปกรรมต่างๆ มาไม่น้อยกว่าคนหนุ่มอื่นๆ
ในละแวกบ้านเดียวกัน แต่เมื่อพระกร่างได้เข้ามาบวชเรียนตามประเพณี
อะไรบางอย่างในวัดได้ทำให้ผ้าเหลืองเกาะตัวอยู่อย่างเหนียวแน่น เปลื้องไม่ออก
พระกร่างก็อยู่ในเพศบรรพชิตเรื่อยๆ มา ได้เรียนนักธรรมจนสอบได้นักธรรมตรี
แต่แล้วก็เรื้อๆ ไป จะสอบนักธรรมโทก็ดูจะติดขัดอยู่ พอดีสมภารองค์เก่ามรณภาพ
พระกร่างก็ได้เป็นสมภาร อาศัยที่วัดไผ่แดงนั้นเล็ก อยู่ห่างไกลและไม่มีใครสนใจ
และเนื่องด้วยพระกร่างเป็นคนเกิดที่ละแวกบ้านไผ่แดง
หายจากบ้านไปนั้นก็เฉพาะเมื่อวันเป็นนาคไปบวชที่วัดปากคลอง
เพราะท่านสมภารที่นั่นเป็นอุปัชฌาย์ และเมื่อตอนไปสอบนักธรรม
ชาวบ้านบ้านไผ่แดงก็มิได้มีใครรังเกียจ เมื่อพระกร่างกลายเป็นสมภารกร่าง
คงให้ความเคารพนับถือและเชื่อฟังต่อไป เช่นเดียวกับที่เคยให้แก่สมภารองค์เก่า...</span>”</span>
</span></i></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin: 0cm 0cm 0pt;">
<span lang="TH" style="font-family: "Angsana New","serif"; font-size: 18pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">สังเกตไหมครับว่า
ในเรื่องการเมืองการปกครองแล้วเมืองไทยเป็นเมืองประหลาด
ผู้นำท้องถิ่นของเรามีมานานแล้วและเรียกขานตำแหน่งเปลี่ยนแปลงกันมาเรื่อยตามยุคตามสมัย
ก่อนจะเป็นกำนันผู้ใหญ่บ้านก็มีพ่อหลวง หัวหน้าคุ้ม และอีกหลายอย่างไปจนถึงพ่อขุน
แต่ภายหลังที่ได้รวมศูนย์อำนาจมาไว้ที่กษัตริย์ตั้งแต่ครั้งรัชกาลที่ ๕
ของกรุงรัตนโกสินทร์แล้ว ดูเหมือนว่าผู้นำท้องถิ่นจะค่อยๆ
ถูกลดบทบาทลงไปจนแทบจะหมดความสำคัญ จนถึงเล่นรังแกกันอย่าง </span><span style="font-family: "Angsana New","serif"; font-size: 18pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">“<span lang="TH">ครูบาศรีวิชัย</span>” <span lang="TH">ทางเหนือหรือ
</span>“<span lang="TH">กบฏผีบุญ</span>” <span lang="TH">ทางอีสานก็โดนกันมาแล้วทั้งนั้น
สุดท้ายตัวละครที่เป็นตัวแทนอำนาจท้องถิ่นก็ต้องประสบชะตากรรมเดียวกับสมภารกร่าง
นั่นคือเป็นคนชั่วๆ ดีๆ ได้เข้าสู่อำนาจก็เพราะไม่มีใครมาแข่งขันด้วย ถึงจะยอมรับกันว่าเป็นผู้นำการเมืองหรือเป็นผู้นำทางความคิดของชาวบ้าน
แต่ก็ถูกตีตราว่าไม่ได้ดีวิเศษไปกว่าชาวบ้านธรรมดาที่ชนชั้นบนเขาเหยียดหยามอยู่
ทั้งหมดนี้ก็เพื่อให้ </span>“<span lang="TH">ทางการ</span>” <span lang="TH">มีความชอบธรรมที่จะกวาดต้อนผู้คนทั้งหมดเหล่านี้ไปอยู่ภายใต้อำนาจที่ใหญ่หลวงของแผ่นดิน
เพราะอำนาจนั้นเขาดีกว่าวิเศษกว่าและมี </span>“<span lang="TH">ความชอบธรรม</span>”
<span lang="TH">ในทุกทางมากกว่า อ่านเผินๆ
ก็ดีอยู่หรอกครับที่นิทานชาวบ้านทำให้พระสงฆ์องคเจ้าหรือกำนันผู้ใหญ่บ้านท่านออกมาในแนวเงอะๆ
งะๆ เซ่อๆ ซ่าๆ หากว่าเราอยู่ในระบอบอื่นที่มิใช่ประชาธิปไตย
เพราะประชาธิปไตยเขาบอกว่าประชาชนปกครองกันเอง
จึงต้องหาทางออกในทุกปัญหาและแสวงหาปัญญากันเอาเองในวงประชาชน
แต่ถ้าระบอบอื่นเขาจะบอกทีเดียวว่าประชาชนไม่พร้อมหรอก
โง่เง่าเซอะซะถึงขนาดนั้นจะไปปกครองตัวเองอย่างไรไหว
คนอ่านยุคก่อนอาจจะประทับใจว่าสมภารกร่างท่านเป็นคนธรรมดาสามัญไม่น่าหมั่นไส้
แต่มายุคนี้เรารู้ทันขึ้นมาหน่อยว่า
ตัวผู้เขียนเขาวางบุคลิกลักษณะของสมภารกร่างอย่างนั้น
ก็เพื่อให้สมภารกร่างท่านเป็นเพียงหัวหน้าชุมชนเล็กๆ
และต้องขึ้นกับชุมชนที่ใหญ่โตขึ้นไปจนถึงระดับชาติเท่านั้นเอง พูดง่ายๆ ว่า
สมภารกร่างถูกวางตัวให้เหมือนกันชาวบ้านร้านถิ่น เก่งก็ไม่เก่ง ออกจะกลางๆ
เรียนหนังสือก็ค่อนมาทางไม่เก่ง หัวไม่ดี
แถมยังเคยทำบาปทำกรรมมาก่อนตามประสาลูกทุ่งที่อยู่ใกล้ธรรมชาติ
จะเป็นเทวดาในวันหนึ่งคงไม่ได้ ม.ร.ว. คึกฤทธิ์ฯ คงกำหนดไว้ในใจว่า
ความภาคภูมิในศักดิ์ศรีความเป็นมนุษย์ของชาวบ้าน ซึ่งเป็นสิ่งที่ได้รับมาตามธรรมชาติโดยไม่มีใครต้องมอบให้
หรือความคิดทางการเมืองแบบทะเยอทะยาน
อันเป็นสิทธิที่ชอบธรรมของคนในสังคมประชาธิปไตยนั้น
ออกจะแสลงและเป็นอันตรายกับระบอบที่สถาปนาตนเองเป็นศูนย์กลางของจักรวาลอยู่
จึงต้องทำกรอบเอาไว้ด้วยการตีตราว่าไอ้ชาวบ้านเรามันก็เท่านี้ จะไปตั้งตัวใหญ่โตสลักสำคัญอะไรกันนักหนา</span><o:p></o:p></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin: 0cm 0cm 0pt;">
<span lang="TH" style="font-family: "Angsana New","serif"; font-size: 18pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">ระหว่างนั่งทอดหุ่ยอยู่ที่ศาลาท่าน้ำ
สมภารกร่างก็มองเห็นกำนันเจิมพายเรือมุ่งหน้ามาหา ทันทีที่เห็นภาพกำเนินเจิม
ม.ร.ว.คึกฤทธิ์ฯ ก็บรรยายความในใจของสมภารกร่างในทันที
สมภารจะแยกคนอย่างกำนันเจิมว่าเป็นฝ่ายที่เรียกว่า </span><span style="font-family: "Angsana New","serif"; font-size: 18pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">“<span lang="TH">อาณาจักร</span>” <span lang="TH">ซึ่งเป็นคนของหลวงหรือของรัฐ
ในขณะที่คนอาศัยวัดอย่างสมภารกร่างถือเป็นฝ่าย </span>“<span lang="TH">พุทธจักร</span>”
<span lang="TH">แยกกันเสียอย่างเพื่อ </span>“<span lang="TH">ทำให้สมภารได้รับความสะดวกในการวินิจฉัยปัญหาต่างๆ
ได้หลายอย่างจนติดเป็นนิสัย...</span>” <o:p></o:p></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin: 0cm 0cm 0pt;">
<span lang="TH" style="font-family: "Angsana New","serif"; font-size: 18pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">ตลอดประวัติศาสตร์โลก
ไม่ว่าจะในศาสนาใดนั้น การแบ่งสังคมเป็นฝ่ายรัฐและฝ่ายศาสนาเกิดขึ้นตลอดมา
ในยุโรปก็มีศาสนจักรและอาณาจักร (</span><span style="font-family: "Angsana New","serif"; font-size: 18pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">Church
and State) <span lang="TH">ที่ได้ทำสงครามขับเคี่ยวกันมาตลอดเพื่อชิงอำนาจสูงสุดทางการเมือง
ในศาสนาอิสลามก็แบ่งชัดเจนระหว่างพระผู้เป็นเจ้ากับคนอื่นๆ ที่มิใช่
แม้มีหน้าที่เผยแผ่ศาสนาก็มิใช่ตัวศาสดานั้นเอง ในสังคมพุทธของไทยก็เป็นอย่างที่สมภารกร่าง
ท่านรำพึง แบ่งออกได้เป็นอาณาจักรและพุทธจักรจริงๆ แต่น่าสังเกตตรงที่ว่า
ม.ร.ว.คึกฤทธิ์ฯ ท่านเริ่มนี้ไว้ใน </span>“<span lang="TH">ไผ่แดง</span>” <span lang="TH">แต่ท่านไม่ได้หยุดลงเพียงเท่านี้ การเขียนงานต่างๆ ต่อมาหลายครั้ง
จะเน้นการโจมตีจนถึงขั้นทำลายล้างต่อพระสงฆ์หรือผู้นำศาสนาหลายองค์และหลายคน เช่น </span>“<span lang="TH">วิวาทะ</span>” <span lang="TH">กับท่านพุทธทาสภิกขุ เรื่องจิตว่าง
ซึ่งนำมาสู่การเรียกขานสำนักของท่านพุทธทาสคือสวนโมกข์ว่าเป็นเพียง </span>“<span lang="TH">ไนต์คลับ</span>” <span lang="TH">เป็นต้น ซึ่งดูจะเป็นงานชั่วชีวิตของท่าน
การสร้างอำนาจที่คานกันเองในหมู่บ้าน ระหว่างอาณาจักรกับพุทธจักร
ซึ่งดูเสมือนว่าเป็นการแบ่งปันอำนาจกันอย่างสงบสันตินั้น
แท้ที่จริงก็เป็นการคานเพื่อให้หาใครที่ใหญ่จริงไม่ได้เท่านั้นเอง
สุดท้ายหมู่บ้านอย่างไผ่แดงก็ต้องขึ้นกับอำนาจตัดสินที่สูงกว่าและใหญ่ยิ่งกว่า
และนำไปสู่การปกครองในระบอบที่อำนาจแผ่ไปรวมเก็บไว้ในที่เดียว
การเตรียมให้คิดยอมรับอำนาจที่เหนือกว่าเป็นภารกิจที่ ม.ร.ว.คึกฤทธิ์ฯ
รับมาปฏิบัติมานานนักหนาแล้ว
โดยเฉพาะหลังจากที่รู้ว่าตนเองจะไม่ได้ดีอะไรในฝ่ายคณะราษฎร์
จึงตัดสินใจออกมาข้างฝ่ายตรงข้ามกับคณะราษฎร์เสียเลย</span> <o:p></o:p></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin: 0cm 0cm 0pt;">
<span lang="TH" style="font-family: "Angsana New","serif"; font-size: 18pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">นักเคลื่อนไหวอย่าง ม.ร.ว.คึกฤทธิ์ฯ
จึงมีนัยซ่อนเร้นอยู่เสมอเมื่อพูดถึงประชาธิปไตย สิ่งที่ท่านไม่ได้บอกชัดๆ
คือประชาธิปไตยของประชาชน โดยประชาชน และเพื่อประชาชนนั้นคนพันธุ์ท่านเขาไม่เอา
เพราะมีแต่ประชาชน คนที่เหนือกว่าประชาชนจะไม่มีที่ยืนเลย
แต่ถ้าบอกว่าระบอบประชาธิปไตยที่มีกษัตริย์เป็นประมุขล่ะก็ได้ ท้ายที่สุดคนอย่าง
ม.ร.ว.คึกฤทธิ์ฯ ก็ต่อต้านทั้งระบอบคู่แข่งทั้งสองระบอบ
นั่นคือระบอบสังคมนิยมคอมมิวนิสต์และระบอบประชาธิปไตยของประชาชน
ทั้งนี้ก็เพื่อให้เหลือรอดอยู่เพียงระบอบเดียวอย่างที่พรรณนามาอย่างมีศิลปะใน </span><span style="font-family: "Angsana New","serif"; font-size: 18pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">“<span lang="TH">ไผ่แดง</span>” <span lang="TH">นี่เอง</span><o:p></o:p></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin: 0cm 0cm 0pt;">
<span lang="TH" style="font-family: "Angsana New","serif"; font-size: 18pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">กำนันเจิมมาหาสมภารกร่างด้วยเรื่องร้อนใจเกี่ยวกับตัวละครหลักอีกตัวหนึ่งคือนายแกว่น
แก่นกำจร ซึ่งเป็นเพื่อนร่วมก๊วนมากับสมภารกร่างสมัยยังเป็นเด็กและวัยรุ่น
แกว่นเป็นคนที่ชาวบ้านเคารพยำเกรงและมีลูกน้องเดินตามหลังมากที่สุดในหมู่บ้าน
เรื่องที่กำนันกังวลคือ แกว่นดูท่าว่าจะได้รับความคิดแทรกซึมจากฝ่ายคอมมิวนิสต์
จนเริ่ม </span><span style="font-family: "Angsana New","serif"; font-size: 18pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">“<span lang="TH">จัดตั้ง</span>” <span lang="TH">ลูกน้องของตัวตลอดจนชาวบ้านร้านถิ่นเข้าให้แล้ว
ว่าแต่ว่าอะไรคือคอมมิวนิสต์นั้น ดูกำเนินเจิมแกก็ยังงงๆ อยู่</span><o:p></o:p></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin: 0cm 0cm 0pt;">
<i><span style="font-family: "Angsana New","serif"; font-size: 18pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";"><span style="color: #38761d;">“<span lang="TH">ท่านรู้จักไอ้ตัวอะไรนั่นไหม</span>?”<o:p></o:p></span></span></i></div>
<span style="color: #38761d;">
</span><br />
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin: 0cm 0cm 0pt;">
<i><span style="font-family: "Angsana New","serif"; font-size: 18pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";"><span style="color: #38761d;">“<span lang="TH">ตัวอะไร</span>? <span lang="TH">สมภารย้อนถามอย่างไม่เข้าใจ</span><o:p></o:p></span></span></i></div>
<span style="color: #38761d;">
</span><br />
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin: 0cm 0cm 0pt;">
<i><span style="font-family: "Angsana New","serif"; font-size: 18pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";"><span style="color: #38761d;">“<span lang="TH">ไอ้ตัวนิดๆ หน่อยๆ
อะไรนั่นน่ะครับ... เอ! ติดริมฝีปากอยู่เมื่อกี้นี้เอง.</span>.. <span lang="TH">อ้อ!
นึกออกแล้ว... ไอ้ตัวคอมมิวนิสต์ที่หลวงท่านสั่งให้ต่อต้านนั่นปะไร
ท่านว่ามันร้ายนักเชียว พอมันมาถึง ไร่นามันก็ริบหมด วัดวาอารามก็เลิก แล้วก็
โอ๊ย! อะไรอีกตั้งพะเรอเชียว</span>”</span></span></i></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin: 0cm 0cm 0pt;">
<span lang="TH" style="font-family: "Angsana New","serif"; font-size: 18pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">แต่จะเข้าใจคอมมิวนิสต์หรือไม่เข้าใจ
สิ่งหนึ่งที่กำเนินเจิมแกเข้าใจอย่างแน่นอน คือคำสั่งของฝ่าย </span><span style="font-family: "Angsana New","serif"; font-size: 18pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">“<span lang="TH">อาณาจักร</span>” <span lang="TH">ย่อมใหญ่หลวงศักดิ์สิทธิ์ยิ่งเสียกว่าความรู้สึกของชาวบ้านซึ่งรวมเอาฝ่าย
</span>“<span lang="TH">พุทธจักร</span>” <span lang="TH">เข้าไว้ด้วย</span> <o:p></o:p></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin: 0cm 0cm 0pt;">
<i><span style="font-family: "Angsana New","serif"; font-size: 18pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";"><span style="color: #38761d;">“<span lang="TH">ฉันจะไปห้ามเขาอย่างไรกำนัน
ฉันเป็นพระ ไม่เห็นจะเกี่ยว...</span>”<o:p></o:p></span></span></i></div>
<span style="color: #38761d;">
</span><br />
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin: 0cm 0cm 0pt;">
<span style="color: #38761d;"><i><span style="font-family: "Angsana New","serif"; font-size: 18pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">“<span lang="TH">ก็ถึงว่าเถอะครับ</span>”
<span lang="TH">กำนันพูดอย่างเห็นใจ </span>“<span lang="TH">ผมบอกกับเจ้านายที่อำเภอท่านแล้วเชียว
ว่าท่านเป็นพระเป็นเจ้า จะมาเกี่ยวข้องกันอย่างไร แต่เขากลับบอกว่า
จะต้องใช้ต่อต้านคอมมิวนิสต์กันให้หมด ไม่ว่าพระว่าสงฆ์กันล่ะ
ต้องขอแรงกันทั้งนั้น</span>”</span></i><span style="font-family: "Angsana New","serif"; font-size: 18pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";"><o:p></o:p></span></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin: 0cm 0cm 0pt;">
<span lang="TH" style="font-family: "Angsana New","serif"; font-size: 18pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">เมื่อกำนันตัวแทนฝ่ายอาณาจักรพายเรือกลับไปแล้ว
ความกังวลใจของสมภารกร่างก็มิได้ลดน้อยลงไป
ท่านจึงทำสิ่งที่ทำทุกครั้งเมื่อเกิดความรู้สึกว่าหาทางออกไม่ได้
นั่นคือเดินเข้าโบสถ์ที่ว่างคนแล้วปิดประตูลั่นดาลอยู่ในนั้นแต่องค์เดียว
เมื่อประตูโบสถ์วัดไผ่แดงปิดลงแล้วนั่นเอง ความสำคัญที่สุดของนวนิยายเรื่องนี้ก็ปรากฏตัวขึ้น
ท่ามกลางความตระหนกตกใจจนแทบคุมสติไม่อยู่ของสมภารกร่าง
สมภารกร่างพบว่าทางออกของเรื่องนี้มิได้อยู่ที่ฝ่ายพุทธจักรหรือฝ่ายอาณาจักรเลย
แต่กลับไปอยู่เสียที่อำนาจบางอย่างที่สูงล้ำขึ้นไปอีกจนมนุษย์ธรรมดามิอาจหยั่งได้</span><span style="font-family: "Angsana New","serif"; font-size: 18pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";"> <o:p></o:p></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin: 0cm 0cm 0pt;">
<span lang="TH" style="font-family: "Angsana New","serif"; font-size: 18pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">นี่คือฉากที่ ม.ร.ว.คึกฤทธิ์ฯ
พรรณนานำทางมา</span><span style="font-family: "Angsana New","serif"; font-size: 18pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";"><o:p></o:p></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin: 0cm 0cm 0pt;">
<i><span style="font-family: "Angsana New","serif"; font-size: 18pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";"><span style="color: #38761d;">“...<span lang="TH">พอเข้าไปถึงในโบสถ์
สมภารก็ปิดประตูลั่นดาลเพราะอยากอยู่คนเดียว ไม่อยากให้ใครมากวน
ครั้งแล้วก็จุดเทียนหน้าพระหลายดวง และจุดธูปบูชาพระอีกกำมือหนึ่ง
ลงกราบพระแล้วก็นั่งมองพระพุทธรูปที่เป็นประธานในโบสถ์วัดไผ่แดง</span><o:p></o:p></span></span></i></div>
<span style="color: #38761d;">
</span><br />
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin: 0cm 0cm 0pt;">
<span style="color: #38761d;"><i><span lang="TH" style="font-family: "Angsana New","serif"; font-size: 18pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">สมภารกร่างไม่มีความรู้ในทางโบราณวัตถุ
แต่ก็รู้ว่าพระพุทธรูปองค์นี้เป็นพระพุทธรูปโบราณมาก
พระประธานวัดไผ่แดงเป็นพระสำริด บริสุทธิ์เท่าขนาดคน
สมภารกร่างเคยได้ยินคนเฒ่าคนแก่เล่าให้ฟังว่า แต่ก่อนนั้น
บางนี้ยังไม่มีหมู่บ้านและยังไม่มีวัด มีคนแก่ปลูกเรือนอยู่ริมคลองหลังเดียว
วันหนึ่ง </span></i><i><span style="font-family: "Angsana New","serif"; font-size: 18pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">“<span lang="TH">หลวงพ่อ</span>” <span lang="TH">พระประธานก็ลอยน้ำมาติดอยู่ริมตลิ่ง คนแก่นั้นไปพบเข้า
ก็ไปตามชาวบ้านจากบางอื่นมาช่วยกันยกขึ้นตั้งไปบนฝั่ง
เป็นที่สักการะของคนที่สัญจรไปมา
จนที่สุดที่ที่หลวงพ่อตั้งอยู่ก็กลายเป็นวัดและบ้านไผ่แดงก็มีคนมาปลูกบ้านสร้างเรือนอยู่กันเป็นหมู่จนทุกวันนี้...</span>”<o:p></o:p></span></i></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin: 0cm 0cm 0pt;">
<span lang="TH" style="font-family: "Angsana New","serif"; font-size: 18pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">ทันทีทันใดนั้นเอง
ผู้เขียนก็วกเข้าสู่หัวใจของเรื่อง </span><span style="font-family: "Angsana New","serif"; font-size: 18pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">“<span lang="TH">ไผ่แดง</span>” <span lang="TH">อย่างชนิดที่คนอ่านแทบจะไม่รู้เนื้อรู้ตัว</span><o:p></o:p></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin: 0cm 0cm 0pt;">
<i><span style="font-family: "Angsana New","serif"; font-size: 18pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";"><span style="color: #38761d;">“...<span lang="TH">สมภารกร่างนั่งมองหลวงพ่ออยู่นาน
แสงเทียนจับองค์พระให้แลดูงามนัก ใจนั้นนึกว่า
ถ้าปีหน้าข้าวกล้างาดำในบางนี้งอกงามดี
ก็จะบอกบุญชาวบ้านปิดทองหลวงพ่อเสียใหม่ให้งดงามขึ้นไปอีก ขณะที่ใจนึกอยู่นั้น
ตาก็มองอยู่ที่หน้าหลวงพ่อ แล้วสมภารกร่างก็เห็นกับตาว่าหลวงพ่อยิ้มด้วย</span><o:p></o:p></span></span></i></div>
<span style="color: #38761d;">
</span><br />
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin: 0cm 0cm 0pt;">
<span style="color: #38761d;"><i><span lang="TH" style="font-family: "Angsana New","serif"; font-size: 18pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">สมภรกร่างขนลุกซู่ไปทั้งตัว
แต่ก็ข่มใจไว้ด้วยเหตุผล เพราะแสงเทียนที่เคลื่อนไหวนั้นอาจทำให้ตาฝาดไปก็ได้
แต่จิตใจสมภารยังไม่ทันจะสงบดี หลวงพ่อก็พูดออกมาว่า</span></i><i><span style="font-family: "Angsana New","serif"; font-size: 18pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";"><o:p></o:p></span></i></span></div>
<span style="color: #38761d;">
</span><br />
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin: 0cm 0cm 0pt;">
<span style="color: #38761d;"><i><span style="font-family: "Angsana New","serif"; font-size: 18pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">“<span lang="TH">สมภารมีทุกข์ร้อนอะไรหรือ
วันนี้ดูหน้าไม่สบาย</span>?”</span></i><span style="font-family: "Angsana New","serif"; font-size: 18pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";"><o:p></o:p></span></span></div>
<span style="color: #38761d;">
</span><br />
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin: 0cm 0cm 0pt;">
<span style="color: #38761d;"><i><span lang="TH" style="font-family: "Angsana New","serif"; font-size: 18pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">ใจหนึ่งนั้นอยากจะวิ่งหนี แต่อีกใจหนึ่งก็ไม่เชื่อหู
สมภารเหลียวเลิกลักดูในโบสถ์รอบๆ ก็ไม่เห็นว่ามีใครมาแอบแฝงอยู่ได้
เพราะโบสถ์วัดไผ่แดงเป็นโบสถ์เล็ก ไม่มีที่ที่จะแอบแฝง
ทันใดนั้นก็มีเสียงพูดมาจากพระประธานอีกว่า</span></i><i><span style="font-family: "Angsana New","serif"; font-size: 18pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";"><o:p></o:p></span></i></span></div>
<span style="color: #38761d;">
</span><br />
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin: 0cm 0cm 0pt;">
<i><span style="font-family: "Angsana New","serif"; font-size: 18pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";"><span style="color: #38761d;">“<span lang="TH">อย่าตกใจไปเลย
ฉันอยากคุยกับสมภารมานานแล้ว แต่ยังไม่ถึงเวลาและโอกาส</span>”<o:p></o:p></span></span></i></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin: 0cm 0cm 0pt;">
<i><span style="font-family: "Angsana New","serif"; font-size: 18pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";"><span style="color: #38761d;">“<span lang="TH">หลวงพ่อ...
หลวงพ่อครับ...</span>” <span lang="TH">สมภารพูดละล่ำละลัก
ใจนั้นก็นึกถึงผลของการปาฏิหาริย์ครั้งนี้ ชาวบ้านจะแตกตื่นสักเพียงไร
คนจะมานมัสการกันสักเท่าไหน
และสภาพวัดไผ่แดงจะต้องเปลี่ยนไปเป็นวัดที่ใหญ่วัดที่สำคัญ แต่ทันใดนั้น
หลวงพ่อก็พูดสอดขึ้นมาว่า</span><o:p></o:p></span></span></i></div>
<span style="color: #38761d;">
</span><br />
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin: 0cm 0cm 0pt;">
<i><span style="font-family: "Angsana New","serif"; font-size: 18pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";"><span style="color: #38761d;">“<span lang="TH">ฉันพูดกับสมภารแล้ว
สมภารอย่าไปบอกกับใครนะ เขาหาว่าสมภารโกหกฉันไม่รู้ด้วย
ต่อหน้าคนอื่นฉันไม่พูดหรอก ไม่เชื่อคอยดูไปซี...</span>”<o:p></o:p></span></span></i></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin: 0cm 0cm 0pt;">
<span lang="TH" style="font-family: "Angsana New","serif"; font-size: 18pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">ในที่สุดตำนานอันลือลั่นก็พระประธานพูดได้ก็เริ่มขึ้นในบทที่หนึ่งของนวนิยายเรื่อง
</span><span style="font-family: "Angsana New","serif"; font-size: 18pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">“<span lang="TH">ไผ่แดง</span>” <span lang="TH">นี่เอง หลวงพ่อพระประธานท่านไม่ได้พูดทักทายสมภารกร่างเพียงเท่านี้
แต่ทั้งเรื่องต่อมาท่านได้กลายเป็นที่ปรึกษาใหญ่ของสมภารกร่างเลยทีเดียว
พูดคุยแนะนำอะไรต่างๆ กันแทบทุกบททุกตอน
และเป็นตัวละครที่ใหญ่โตมโหฬารไปจนจบเรื่อง</span><o:p></o:p></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin: 0cm 0cm 0pt;">
<span lang="TH" style="font-family: "Angsana New","serif"; font-size: 18pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">ผมเองก็เป็นพุทธศาสนิกชนที่ศึกษาธรรมะและปฏิบัติธรรมอยู่เป็นนิตย์
การได้อ่านนวนิยายในทำนองพุทธสัญลักษณ์อย่างเรื่องนี้ย่อมจะทำให้เกิดความปีติยินดีอยู่มาก
ใครเล่าจะไม่ดีใจที่พระพุทธรูปในโบสถ์ท่านพูดได้สอนได้ขึ้นมา
ใครเล่าจะเป็นที่ปรึกษาชีวิตได้ดีไปกว่าพระประธานในโบสถ์ที่สงบเงียบสงัดคน
นึกแล้วก็อดไม่ได้ที่จะชื่นชมในจินตนาการอันสมบูรณ์ของผู้เขียนและหวังให้เป็นเรื่องจริงขึ้นมาในใจเราเอง
แต่เมื่อเติบโตขึ้นในแนวคิดทางการเมือง ความรู้สึกนั้นก็เริ่มแปรเปลี่ยนไป
ความสนใจในพระธรรมยังคงเดิมไม่เปลี่ยนแปลง
มีแต่จะมากขึ้นตามทุกข์ของชีวิตที่มีมากขึ้นตามครรลองของมนุษย์ปุถุชน แต่ความสงสัยในสัญลักษณ์ที่
ม.ร.ว.คึกฤทธิ์ฯ นำมาใช้ในเรื่องนี้มีมากขึ้น ม.ร.ว.คึกฤทธิ์ฯ
ตั้งใจสื่อสารสิ่งใดที่ทำให้พระประธานพูดได้
โดยเฉพาะในเมืองไทยขณะนั้นที่ดูเหมือนจะเคลื่อนใกล้สงครามกลางเมืองระหว่างอำนาจเก่ากับฝ่ายคอมมิวนิสต์ขึ้นทุกขณะ
คิดไปก็รู้สึกขึ้นว่า ม.ร.ว.คึกฤทธิ์ฯ
คงจะไม่ได้สอนธรรมะผ่านปากพระประธานวัดไผ่แดงอย่างที่เราเคยเข้าใจกันแต่แรก
แต่หวังผลการเมืองที่ซ่อนเร้นลึกซึ้งในระดับชาติทีเดียว</span><span style="font-family: "Angsana New","serif"; font-size: 18pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";"><o:p></o:p></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin: 0cm 0cm 0pt;">
<span lang="TH" style="font-family: "Angsana New","serif"; font-size: 18pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">โดยเฉพาะเมื่อบทแรกนี้จบลงตรงที่สมภารกร่าง
</span><span style="font-family: "Angsana New","serif"; font-size: 18pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">“<span lang="TH">หารือ</span>” <span lang="TH">กับหลวงพ่อพระประธานว่าปัญหาของ แกว่น แก่นกำจร ที่หลวงเขากล่าวหาว่าเป็นคอมมิวนิสต์นี่จะทำอย่างไรดี</span>
</span><span style="font-family: "Angsana New","serif"; font-size: 18pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";"><o:p> </o:p></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin: 0cm 0cm 0pt;">
<i><span style="font-family: "Angsana New","serif"; font-size: 18pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";"><span style="color: #38761d;">“...(<span lang="TH">แต่)
ผมหนักใจเรื่องทางอาณาจักร เขาสงสัยว่ามันจะผิดอย่างไรอยู่
ผมจึงอยากรู้ว่าผมจะทำอย่างไรดี จะเตือนมันตรงไหนดี เพราะความผิดความถูกเดี๋ยวนี้
ดูมันจะเกินศีลห้าธรรมบถสิบออกไปทุกที ผมเองก็จนปัญญาไม่รู้ว่าอะไรผิดอะไรถูก</span>”<o:p></o:p></span></span></i></div>
<span style="color: #38761d;">
</span><br />
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin: 0cm 0cm 0pt;">
<i><span style="font-family: "Angsana New","serif"; font-size: 18pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";"><span style="color: #38761d;">“<span lang="TH">ฉันไม่มีปัญญาจะบอกสมภารหรอกในข้อนี้</span>”
<span lang="TH">หลวงพ่อว่า </span>“ <span lang="TH">เพราะฉันเองอยู่มาจนป่านนี้
ก็ไม่เคยเล่นการเมืองและก็ไม่คิดว่าจะเล่นหรือเข้าไปเกี่ยวข้องด้วย</span>”<o:p></o:p></span></span></i></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin: 0cm 0cm 0pt;">
<span lang="TH" style="font-family: "Angsana New","serif"; font-size: 18pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">คำตอบของพระประธานวัดไผ่แดง
เสมือนการตอกหน้าผากของคนที่สนใจการเมืองไทยและติดตามการเมืองไทยมานานพอควร
สมภารกร่างดีอกดีใจที่หลวงพ่อท่านพูดได้
และถือเอาโอกาสนั้นปรึกษาหลวงพ่อในเรื่องที่หนักอกอยู่
แต่หลวงพ่อท่านก็พูดให้กำลังใจกลับไปกลับมา คล้ายบทสนทนาระหว่างพระเจ้ามิลินทร์กับพระนาคเสน
ที่ฟังแล้วก็เลื่อมใสในปัญญาของผู้พูด แค่ผู้ฟังแทบจะไม่ได้อะไรกลับไปเลย
สมภารกร่างมิได้แสดงความรู้สึกใดๆ ในคำตอบจากหลวงพ่อ ได้แต่นั่งนิ่งๆ
จนเทียนดับไปเอง โดยหลวงพ่อและสมภารต่างก็มิได้สนทนาปราศรัยอะไรกันอีก
ผู้เขียนลงท้ายว่าเรื่องหลวงพ่อพูดได้กลายเป็นความลับสำคัญที่สมภารกร่างเก็บไว้กับตนเพียงองค์เดียว
มิได้แพร่งพรายให้ใครได้ทราบเลยนับแต่คืนนั้นเป็นต้นมา</span><span style="font-family: "Angsana New","serif"; font-size: 18pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";"> <o:p></o:p></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin: 0cm 0cm 0pt;">
<span lang="TH" style="font-family: "Angsana New","serif"; font-size: 18pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">เมื่อเราโตขึ้น
เราก็รู้ว่าเมืองไทยเรามีพระประธานที่พูดได้เหมือนกัน จะวัดไหนก็คงไม่ต้องบอก
พระประธานพูดได้ในเมืองไทยของเรานี้ เอาเข้าจริงแล้วก็พูดตามคติของ
ม.ร.ว.คึกฤทธิ์ฯ อย่างไม่หนีกันเลย </span><span style="font-family: "Angsana New","serif"; font-size: 18pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">“<span lang="TH">หลวงพ่อของเรา</span>” <span lang="TH">เลือกที่จะพูดในบางเวลา
เลือกที่จะพูดกับคนบางคน
และเลือกเสียด้วยว่าจะให้ใครเข้าใจในสิ่งที่พูดและใครจะต้องรู้สึกงุนงงสับสนจนแทบจะไปกระโดดหน้าผาตาย
เพราะหลวงพ่อพูดได้ของเราท่านพูดให้คนเอาไปตีความตามใจตัวเอง
มองในทางหนึ่งก็เป็นปรัชญาอันลึกซึ้งแหลมคมนัก
แต่มองอีกทางหนึ่งก็ขาดความรับผิดชอบอย่างมากในฐานะของผู้เป็นประธาน
เพราะไม่ต้องร่วมรับผิดชอบอะไรใดๆ คำว่า </span>“<span lang="TH">กิจของสงฆ์</span>”
<span lang="TH">นั้นมีหลักการและคำอธิบายที่ชัดเจน
ไม่ใช่คำกล่าวอ้างอย่างมักง่ายเพียงเพื่อตนเองจะได้อยู่เหนือน้ำตลอด
โดยไม่ต้องรับผิดชอบต่อใครนอกจากตนเอง</span> <o:p></o:p></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin: 0cm 0cm 0pt;">
<span lang="TH" style="font-family: "Angsana New","serif"; font-size: 18pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">พระประธานในโบสถ์วัดไผ่แดงที่แท้
น่าจะเป็นผู้สอนธรรมะและเตือนสติสมภารกร่างและใครๆ
ในยามขาดสติหรือตกเป็นเหยื่อของอกุศลมูลจนโงหัวไม่ขึ้น หาก ม.ร.ว.คึกฤทธิ์ฯ
ไม่ได้เขียน </span><span style="font-family: "Angsana New","serif"; font-size: 18pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">“<span lang="TH">ไผ่แดง</span>” <span lang="TH">และ </span>“<span lang="TH">ไผ่แดง</span>” <span lang="TH">ถูกจารจารึกโดยพุทธทาสภิกขุ
ศรีบูรพา หรือแม้แต่พระพยอม กัลยาโณแห่งวัดสวนแก้ว เชื่อว่าหลวงพ่อไผ่แดงคงจะยกข้อธรรมะหรือพุทธวัจนะที่จับใจมาแนะนำสมภารกร่าง
แทนที่จะแนะนำในทางโลกย์แต่ถ่ายเดียว ธรรมะในพระพุทธศาสนานั้นมีมากนัก
และหลายข้อก็ตรงกับปัญหาชีวิตของคนทุกคนที่เกิดมาในโลกนี้อย่างเหมาะเหม็ง
พระหรือโยมที่สอนธรรมะได้เพียงจำกัด
หากมิใช่เจตนาก็ย่อมแสดงถึงปัญหาส่วนองค์หรือส่วนตนที่ยังศึกษาไม่เพียงพอ
หาใช้ความจำกัดของพระศาสนาไม่</span> </span><br />
<span style="font-family: "Angsana New","serif"; font-size: 18pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";"></span><br />
<span style="font-family: "Angsana New","serif"; font-size: 18pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";"><em>(อ่านต่อฉบับหน้า)<o:p></o:p></em></span></div>
<br />
<br />
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin: 0cm 0cm 0pt;">
<span style="font-family: "Angsana New","serif"; font-size: 18pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">********************************************************************</span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin: 0cm 0cm 0pt;">
<span style="font-family: "Angsana New","serif"; font-size: 18pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";"><o:p><span style="color: #cc0000;"><span class="caption">ข่าวสั้นผ่านมือถือ ข่าวการเมือง, คนเสื้อแดง, พรรคเพื่อไทย,
กิจกรรมเพื่อปชต. ฯลฯ สนับสนุน เข้าเมนูเขียนข้อความ พิมพ์ PN กดส่งมาที่เบอร์
4552146 สมัครวันนี้ ใช้ฟรี14วัน ทุกระบบ เพียง 29 บาท/เดือน
รายได้เป็นค่าใช้จ่ายในการทำงานต่อสู้เพื่อประชาธิปไตย</span>
</span></o:p></span></div>
Tigerhttp://www.blogger.com/profile/01463316745144964190noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5404721919787059120.post-37310876856432511722012-11-02T00:35:00.001+07:002012-11-02T00:39:09.121+07:00"บางทีมีสัมผัส" โดย "จักรภพ เพ็ญแข" <div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<iframe allowfullscreen='allowfullscreen' webkitallowfullscreen='webkitallowfullscreen' mozallowfullscreen='mozallowfullscreen' width='320' height='266' src='https://www.blogger.com/video.g?token=AD6v5dz2IJ9OG8LZHVbuNxeggf57o8NqJmxU2cmJiWECPIV_uCQsiomQ6QJZamEHzctS4cSRdEEF_Mfvf_62-xW2NA' class='b-hbp-video b-uploaded' frameborder='0'></iframe></div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt;">
<span style="font-size: x-large;"><span style="color: #e06666;"><span class="apple-style-span"><span style="font-family: 'Angsana New','serif'; line-height: 115%; mso-ascii-theme-font: major-bidi; mso-bidi-theme-font: major-bidi; mso-hansi-theme-font: major-bidi;">"<span lang="TH">บางทีมีสัมผัส" พ็อกเก็ตบุ๊คส์เล่มใหม่ล่าสุด เป็นการรวมงานเขียนกลอน ช่วงหลังรัฐประหาร และช่วงลี้ภัยการเมือง พ.ศ. ๒๕๕๒-๒๕๕๕ และคำอธิบายเบื้องหลังกรณี</span>"<span lang="TH">กลอนสมัคร" ที่เคยโด่งดังในโลกไซเบอร์</span> <span lang="TH">โดย "คุณจักรภพ เพ็ญแข" ความหนา ๑๔๔ หน้า ราคาเล่มละ ๑๕๐ บาท ส่งทางไปรษณีย์ขอเพิ่มค่าส่งอีก ๒๐ บาท รวมเป็น ๑๗๐ บาท</span></span></span><span class="apple-converted-space"><span style="font-family: 'Angsana New','serif'; line-height: 115%; mso-ascii-theme-font: major-bidi; mso-bidi-theme-font: major-bidi; mso-hansi-theme-font: major-bidi;"> </span></span></span></span><span style="font-family: 'Angsana New','serif'; line-height: 115%; mso-ascii-theme-font: major-bidi; mso-bidi-theme-font: major-bidi; mso-hansi-theme-font: major-bidi;"><br /><br /><span class="apple-style-span"><span lang="TH"><span style="color: #e06666; font-size: x-large;">สั่งซื้อ ติดต่อ คุณนุชรินทร์ ต่วนเวช โทร. ๐๘๕-๕๐๔ ๙๙๔๔ หรือทางอีเมลล์ :</span></span><a href="mailto:tpnews2012@gmail.com"><span style="text-decoration: none; text-underline: none;"><span style="color: #e06666; font-size: x-large;">tpnews2012@gmail.com</span></span></a></span><span style="font-size: x-large;"><span style="color: #e06666;"><span class="apple-converted-space"> </span><br /><br /><span class="apple-style-span"><span lang="TH">โอนเงินเข้าบัญชีออมทรัพย์ ธนาคารไทยพาณิชย์ สาขาอิมพีเรียลลาดพร้าว เลขที่ ๒๒๔-๒๔๒ ๓๙๔๓ ชื่อบัญชี น.ส.นุชรินทร์ ต่วนเวช</span></span><span class="apple-converted-space"> </span><br /><br /><span class="apple-style-span"><span lang="TH">พี่น้องเสื้อแดงที่อยู่ต่างจังหวัด มีความประสงค์จะรับไปขาย คิดราคาพิเศษค่ะ</span></span><span class="apple-converted-space"> </span><br /><br /><span class="apple-style-span"><span lang="TH">***********************************************************</span></span></span></span></span></div>
<span style="font-family: 'Angsana New','serif'; line-height: 115%; mso-ascii-theme-font: major-bidi; mso-bidi-theme-font: major-bidi; mso-hansi-theme-font: major-bidi;"><o:p></o:p></span>Tigerhttp://www.blogger.com/profile/01463316745144964190noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5404721919787059120.post-25373783671638190802012-10-14T20:04:00.000+07:002012-10-14T20:04:19.754+07:00“ร้านหนังสือ...กล่องดวงใจข้างในขบวนการ”<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhh7jbxQJu7dtd7w8oO7RqTVNv7N0vPOHtGU9C1rAGfnvdNMhgdbcTzWhggGDaZ65JS2tuWGlyoQAMDWzthcXGuPXdoCmlNVU6DzIoY4xDsKnxuRlWQT1yngQi-4IjPS-3Q0XOjvm5CEmzk/s1600/IM55-9-126.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="240" nea="true" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhh7jbxQJu7dtd7w8oO7RqTVNv7N0vPOHtGU9C1rAGfnvdNMhgdbcTzWhggGDaZ65JS2tuWGlyoQAMDWzthcXGuPXdoCmlNVU6DzIoY4xDsKnxuRlWQT1yngQi-4IjPS-3Q0XOjvm5CEmzk/s320/IM55-9-126.jpg" width="320" /></a></div>
คอลัมน์ เขียนถึงคนรัก <br />
<br />
ตอน “ร้านหนังสือ...กล่องดวงใจข้างในขบวนการ”<br />
โดย จักรภพ เพ็ญแข<br />
<br />
ร้านหนังสือมีมนต์เสน่ห์สําหรับคนรักหนังสือ ยากที่จะอธิบายให้ถึงใจว่าทําไม แต่คนรักหนังสือจะหลุดหายเข้าไปได้ง่ายๆ ในร้านหนังสือดีๆ เสมือนว่าโลกหยุดหมุน ปัญหาส่วนตัวในทางโลกถูกทิ้งเอาไว้หน้าร้านจนหมด เหลือแต่มนุษย์ที่ตัดการประดับประดาออกไปจนรู้สึกโปร่งสบาย กระหายแต่ความรู้ ความรัก ความดี และความงาม และมองหนังสือแต่ละปก ข้อความแต่ละบรรทัด ตัวอักษรแต่ละตัวด้วยจิตว่าง จนได้เจอเล่มที่พอใจรักใคร่ ก็คว้ามาสํารวจตรวจสอบอย่างพินิจ สุดท้ายก็ชวนกันไปสนทนาอย่างรื่นรมย์ในที่ที่พึงใจ<br />
<br />
พรํ่าพรรณนามาเสียหลายประโยค เพียงเพื่อจะบอกท่านผู้อ่านที่รักว่านี่ล่ะคือเหตุผลข้างต้นของร้านหนังสือใหม่ในบรรณพิภพที่ชั้นสี่ของห้างอิมพีเรียลลาดพร้าว ที่หลายท่านกรุณามาช่วยเปิดและช่วยอุดหนุนและเห็นว่าจะไปชวนพรรคพวกมาเยี่ยมเยียนกันอีก ซึ่งทําให้เราอบอุ่นใจมาก <br />
<br />
ร้านหนังสือเล็กๆ ขนาดแค่หนึ่งคูหาแห่งนี้ไม่มีชื่อ ได้แต่ไปยืมชื่อสํานักข่าวร่วมอุดมการณ์มาใช้ เราจึงเรียกกันง่ายๆ ว่า ร้านทีพีนิวส์ (TPNews Bookshop) หรือร้านหนังสือของสํานักข่าวทีพีนิวส์นั่นเอง เหตุผลง่ายๆ มี 2 ข้อคือ ทีพีนิวส์มาจากภาษาสากลว่า TPNews หรือ Thai People's News แปลเป็นไทยได้ตรงใจเราว่า สํานักข่าวประชาชนไทย อันเป็นอุดมการณ์ของเราอยู่แล้ว เราคงไม่ทําอะไรให้ใครอื่นเพราะประชาชนสําคัญที่สุดอยู่แล้ว อีกเหตุผลหนึ่งคือ สํานักข่าวทีพีนิวส์กับร้านหนังสือทีพีนิวส์จะเดินเคียงไปด้วยกันเสมอ เพื่อบริการข่าวสารอันเป็นข้อมูลระยะสั้นและหนังสืออันเป็นข้อมูลระยะยาวอย่างสมบูรณ์ที่สุดตามสติปัญญาความสามารถของเรา<br />
<br />
ผมบอกกับ คุณนุชรินทร์ ต่วนเวช ผู้ที่ได้ร่วมทุกข์สุขทางงานสื่อและงานการเมืองมานับสิบปี และยอมมาเป็นผู้จัดการร้านทีพีนิวส์ ณ บัดนี้ว่า ร้านหนังสือเป็นที่รักของเราก็จริงอยู่ แต่ร้านทีพีนิวส์มิใช่มีไว้สนองความต้องการของเรา หากเราหวังให้เติบโตเป็นเครื่องมือรับใช้มวลชนในขบวนการต่อสู้เพื่อสถาปนาระบอบประชาธิปไตยอันแท้จริงต่อไป คุณนุชรินทร์ ทีมงานอาสาสมัครของเรา และตัวผมเองเชื่อมั่นอย่างไม่มีวิจิกิจฉาว่า ประชาธิปไตยต้องอ่านหนังสือ ประชาธิปไตยต้องไม่คิดอย่างโอหังว่าตัวเองมีความรู้จนไม่ต้องแสวงหาเพิ่มเติม ถึงร้านหนังสือเล็กๆ ของเราจะไม่ใช่อะไรมากมาย แต่ก็เป็นสัญลักษณ์ของแหล่งความรู้และการพัฒนาตัวเองอย่างไม่หยุดยั้งของขบวนการ <br />
<br />
ในการต่อสู้ทางการเมือง เราจะคิดถึงแต่อํานาจและการช่วงชิงความได้เปรียบทางการเมืองมิได้ เมื่อฝุ่นหายตลบและจางลงไปแล้ว สิ่งที่เราต้องใคร่ครวญเสียแต่บัดนี้คือประชาชนจะร่วมกันดูแลบ้านเมืองนี้อย่างไร เมื่อมองให้ทะลุโวหารทางการเมืองและก้าวผ่านอารมณ์ชั่วแล่นไปแล้ว เราต้องสะสมทั้งข้อมูล ความรู้ และสร้างภูมิปัญญาขึ้นมาเป็นฐาน มิฉะนั้นเราจะถูกยึดอํานาจคืนจากผู้ชํานาญการทั้งหลาย (technocrats) ในฝ่ายตรงข้ามและประชาชนก็จะถูกเหยียดหยามว่า "ไม่พร้อม" เสมอไป ไม่ต่างอะไรจากคณะราษฎร์ที่ถูกโจมตีด้วยวาทกรรมชิงสุกก่อนห่ามมาตลอด วันนี้บรรพบุรุษประชาธิปไตยทําให้เราเห็นแล้วว่าเราต้องพัฒนาสมองของเราก่อนจะคิดพัฒนาประเทศชาติบ้านเมือง เพื่อความเป็นเจ้าของอํานาจที่สมบูรณ์และยั่งยืน อย่าลืมเป็นอันขาดว่าเรากําลังต่อสู้กับผู้มีอํานาจเหนือองค์ความรู้เก่าๆ ในสังคมไทย เพราะเขามีอํานาจมากและมีมานานจน "ปัญญาชน" ต่างสยบยอมอยู่แทบเท้าของเขา และกลับเอา "ความรู้" มาทิ่มแทงประชาชนผู้มิใช่อภิสิทธิ์ชนจน "ความรู้" กลายเป็นเครื่องมือกดขี่ที่ทรงประสิทธิภาพอีกชนิดหนึ่งไป เราจึงต้องฟื้นอํานาจและสิทธิโดยธรรมชาติของเราด้วยการพัฒนาฐานความรู้ของประชาชนและเพื่อประชาชนเอง เลิกเอาของสําเร็จรูปมาใช้เหยียดหยามกันเองว่าใครสูงใครต่ำตามเงื่อนของสถาบันและหลักสูตรต่างๆ (ซึ่งเป็นของเขาทั้งนั้น) เสียทีเถิด<br />
<br />
วันเสาร์ที่ 1 กันยายน พ.ศ.2555 ร้านทีพีนิวส์จึงเกิดขึ้นเพื่อมนุษย์ที่แท้ทุกคน ถึงเวลาที่เราจะหยุดค่านิยมของผู้มีการศึกษาแบบจอมปลอมและเริ่มสร้างความรู้เท่าทันขึ้นมาเป็นอาวุธทางปัญญาของเรา ยิ่งครวญครํ่าว่า "เรียนมาน้อย" ยิ่งต้องแสวงหาความรู้จากหนังสือ เว็บไซต์ ผู้ที่มีความรู้มากกว่าเรา เป็นเท่าทวีคูณ ยิ่งลําบากยากจน กระเสือกกระสนต่อสู้ ยิ่งต้องหาโอกาสเพิ่มเครื่องมือทางปัญญาของตนเองมากกว่าคนที่เขาเกิดมาได้เปรียบ <br />
<br />
ในร้านนี้มีหนังสือหลายเล่มที่ครั้งหนึ่ง "ต้องห้าม" และเคยถูกยึดถูกนําไปทําลายมาแล้วมากต่อมาก โดยเฉพาะในช่วงหลังการสังหารหมู่ประชาชนเมื่อ 6 ตุลาคม พ.ศ.2519 ยิ่งรู้ว่าเล่มไหนมีอิทธานุภาพขนาดนั้น เราก็ยิ่งได้ความรู้ว่าผู้มีอํานาจยิ่งใหญ่ในบ้านนี้เมืองนี้เขากลัวประชาชนจะรู้อะไร ความตาสว่างในปัจจุบันก็จะเพิ่มขึ้นมาอย่างประมาณมิได้ <br />
<br />
ก่อนจะทิ้งท้ายให้ท่านได้เห็นบางปกหนังสือและบรรยากาศวันที่พี่น้องของเรามาร่วมเปิดร้านทีพีนิวส์ ผมขอกราบเรียนเชิญทุกท่านด้วยความเคารพให้มาเยี่ยมเยียนกันที่ร้านบ้าง ซื้อไม่ซื้อไม่ใช่ประเด็นหลักของเรื่องเลย ขอให้มาพบหน้าค่าตาและแสดงตนว่าเป็นผู้ร่วมอุดมการณ์กันอยู่ เท่านั้นก็เป็นการเพียงพอ ใครเป็นคนทำหนังสือ อยากนําผลงานตัวเองมาวางที่ร้าน ก็แวะมาบอกกล่าวกันอย่างญาติพี่น้องได้เช่นกัน ใครไม่ว่างจะต่อสายมาหากันก่อนก็หาขัดไม่ ที่หมายเลข 085-5049944 และอีเมล tpnews2012@gmail.com พร้อมทักทายท่านอยู่ทุกเวลา<br />
<br />
ขอกราบขอบพระคุณนักคิด นักเขียน เจ้าของร้านและแผงหนังสือทั้งในอดีตและปัจจุบันทุกท่านและทุกกิจการที่นําทางพวกเรามาจนถึงหัวโค้งที่สําคัญของบ้านเมืองในวันนี้.<br />
<br />
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------<br />
ที่มา : Red Power ฉบับที่ 29 Tigerhttp://www.blogger.com/profile/01463316745144964190noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5404721919787059120.post-18025774202876543412012-09-23T23:10:00.000+07:002012-09-23T23:21:55.391+07:00“จุดยืน” (๓-จบ) <div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj1mCStcm0CGQA3wfiwGjmcd5MzQTDxrbmDFweJ0NyZoIZI1MFgqvRTS2PqW4Azo7Qjv-PqT8jLfxBO-p0O2DF5gb_EWVmwOaKjS-EyT5_aoaCnkTOND0eTDSfwiM0oAxlDO35PtQ1mOUi2/s1600/JP02.jpg" imageanchor="1" style="cssfloat: right; margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" hea="true" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj1mCStcm0CGQA3wfiwGjmcd5MzQTDxrbmDFweJ0NyZoIZI1MFgqvRTS2PqW4Azo7Qjv-PqT8jLfxBO-p0O2DF5gb_EWVmwOaKjS-EyT5_aoaCnkTOND0eTDSfwiM0oAxlDO35PtQ1mOUi2/s1600/JP02.jpg" /></a></div>
<div style="border-bottom: medium none; border-left: medium none; border-right: medium none; border-top: medium none;">
<br /></div>
Core Respondence จอม เพชรประดับ – จักรภพ เพ็ญแข<br />
<br />
<em><span style="color: orange;">จอม คุณจักรภพ มองอดีตนายกฯ ทักษิณ ว่าเป็นนักประชาธิปไตยไหมครับ หรือเป็นแค่นักการเมือง </span></em><br />
<span style="color: orange;"><br /></span>
จักรภพ ผมว่าท่านเป็นนักเสรีนิยม ท่านพอใจสังคมเปิด หลากหลายและ แข่งขัน ส่วนหนึ่งเป็นเพราะว่าท่านก็เชื่อว่าท่านแน่พอ ท่านแข่งได้ อย่า<br />
<br />
ลืมว่ารัฐธรรมนูญฉบับปี ๒๕๔๐ ท่านเป็นผู้เล่นนะไม่ได้เป็นคนร่าง จำได้ไหมครับท่านลงเป็น ส.ส.ร. เชียงใหม่แล้วไม่ได้ ท่านไม่ได้ร่างกับเขา แต่พอเป็นฉบับขึ้นมาท่านก็บอกว่าท่านศึกษาบทเรียนจากพลังธรรมมาแล้ว เหนื่อยเชียว แผลเยอะเลย มาตั้งไทยรักไทยแล้วก็เข็ญลงสนามเลือกตั้ง ปี ๒๕๔๔ ปรากฏว่าท่านก็สามารถจะใช้กลไกของรัฐธรรมนูญฉบับปี ๔๐ สร้างอาณาจักรทางการเมืองขึ้นมาได้จนกระทั่งบัดนี้ ทั้งหมดเป็นผลจากการสร้างตอนนั้นทั้งสิ้น แต่ว่าสิ่งหนึ่งที่มันเป็นมาตรฐานใหม่ที่เกิดขึ้นในบ้านเมืองไทย ซึ่งเราก็ไม่เคยมีประสบการณ์มาก่อนก็คือสิ่งที่เรียกว่าคดีซุกหุ้น ซึ่งมีคำวินิจฉัยของศาลรัฐธรรมนูญ เมื่อวันที่ ๓ ส.ค. ๒๕๔๔ จำได้ใช่ไหมครับ คือท่านนายกฯ ทักษิณฯ ท่านไม่ได้เป็นนายกฯ เลย ท่านเข้าการเมืองครั้งแรกเป็นรัฐมนตรีว่าการกระทรวงการต่างประเทศของพรรคพลังธรรม แล้วต้องชี้แจงบัญชีทรัพย์สินและหนี้สิน ปรากฏว่าพอชี้แจงแล้วก็มีคนเอาตรงนี้มากล่าวโทษว่าท่านซุกหุ้น เอาหุ้นเอาเงินไปหลบอยู่ตามคนต่างๆ ใกล้ตัว ท่านก็ต้องสู้คดีนี้ ใช้เวลา ๖ เดือนแรกในการเป็นนายกฯ ๖ เดือนแรกท่านเกือบไม่ได้เป็นนายกฯ เลยนะ ท่านเป็นนายกฯ ที่ต้องสู้คดี แล้วเรื่องนี้ก็เรียกว่าหลอกหลอนท่านตลอดจนกระทั่ง ๓ สิงหาคม ปี ๔๔ แล้วสุดท้ายก็มีการพิพากษา ถ้าจำไม่ผิด ๘ ต่อ ๗ ทำให้ท่านพ้นมลทิน ทุกคนก็หายใจโล่งอกว่าได้นายกฯ แล้ว ทีนี้ก็รอให้ท่านมาทำหน้าที่ อย่าลืมว่าตอนนั้นท่านยังไม่ได้ทำ ๓๐ บาท ยังไม่ได้ปราบยาเสพติด ท่านยังไม่ได้ทำอะไรเลยนะ ๖ เดือนแรกของการเป็นนายกฯ <br />
<br />
ที่ผมเล่ามาตรงนี้เพื่อจะตอบคุณจอมว่า ท่านเองก็สร้างมาตรฐานเหมือนกันว่า ถ้าเราเอานักธุรกิจมาเป็นผู้นำการเมือง เราอาจจะเอามาตรฐานเดียวกับที่เราวัดข้าราชการมาใช้ไม่ได้ สมมติว่าเราเอามาตรฐานข้าราชการมาใช้ก็คงไม่มีปัญหาเรื่องซุกหุ้นเท่าไหร่ นี่พูดกันตรงๆ แต่นายกฯ ทักษิณเป็นนักธุรกิจสะสมทรัพย์สินมานาน แล้วคนเป็นนักธุรกิจเขาบอกเสียงดังฟังชัดเลยนะว่าผมมาหาเงินครับ ชีวิตนี้ ถูกไหม? เขาไม่ได้บอกว่าผมเป็นพรหมจรรย์ เป็นพรหมจารีครับแต่แอบหาเงินนะ เขาบอกเขามาหาเงิน แล้วหลักการคือ maximizing profit หากำไรสูงสุดนะ แต่จะทำมาหากินอะไรก็คนละเรื่อง <br />
<br />
ประเด็นคือว่าพอท่านจะเปลี่ยนจากการทำประโยชน์ส่วนตัวมาเป็นการทำประโยชน์ส่วนรวม เส้นตรงนี้มันเป็นเส้นที่ท่านคือคนแรกที่ทำให้เราเห็นว่ามันต้องใช้มาตรฐานอะไร <br />
<br />
เพราะฉะนั้นถามว่าท่านเป็นนักประชาธิปไตยหรือไม่ ผมคิดว่าท่านเป็นประชาธิปไตยขึ้นเรื่อยๆ <br />
<br />
<em><span style="color: orange;">จอม ทีนี้ในส่วนของรัฐบาลยิ่งลักษณ์เอง แนวคิดที่จะให้เกิดประชาธิปไตย จริงๆ ดูเหมือนยังคงไม่มีความหวังสักเท่าไหร่ คนเสื้อแดงเองก็ดูจะผิดหวังอยู่ในหลายกรณี ภาพที่รัฐบาลยิ่งลักษณ์กำลังจะทำอยู่ก็คือกำลังพยายามที่จะสมยอมกับกลุ่มอำนาจเก่า มีการรอมชอมกัน สมยอมกัน อะไรต่างๆ อันนี้เป็นสิ่งที่ทำให้คุณจักรภพเองรู้สึกอย่างไร นี่คือการสมยอมกันทางอำนาจในที่สุดหรือเปล่า</span></em><br />
<br />
จักรภพ ผมกลับมองว่าเป็นทางเลือกของประชาชน คือพรรคเพื่อไทยก็มีเอกภาพ<br />
<br />
ในเรื่องปรองดอง คือทุกคนอยากจะพูดแต่เรื่องปรองดอง ถ้าใครไม่พูดปรองดองไปอยู่นอกรั้ว อย่ามายุ่งกับฉัน ฉันจะปรองดอง มันก็เป็นทางเลือกอันหนึ่ง จะถูกหรือผิดผมคิดว่าเราก็อย่าเพิ่งไปรีบด่วนสรุป เนื่องจากว่ามวลชนมองอยู่ มวลชนเลือกพรรคเพื่อไทยเพราะชอบข้างนี้ แต่พรรคเพื่อไทยมาตัดสินใจว่าจะปรองดองรอมชอม เพราะฉะนั้นมวลชนก็ต้องรอตัดสินพรรคเพื่อไทยในอนาคตเมื่อมีการเลือกตั้งต่อไป ว่ามวลชนพอใจในสิ่งที่พรรคเพื่อไทยเดินมาทางนี้หรือไม่ ผมคิดว่าเรื่องนี้ไม่ใช่ปัญหาใหญ่ แต่ขณะเดียวกันในฐานะซึ่งก็พรรคพวกกันทั้งนั้น เคยอยู่ไทยรักไทยด้วยกันมานะครับ แล้วก็มาพลังประชาชน ผมก็อดเป็นห่วงไม่ได้ว่าผมอยากจะให้มีเวลาเอาหูแนบพื้นดินกันดูสักนิดว่ามันเสียงอะไรแน่ อย่าได้ยินแต่เสียงตัวเอง แล้วตรงนั้นมันจะกลายเป็นสิ่งที่สำคัญ เพราะการเมืองมันไม่ได้แปลว่าถูกต้องนะคุณจอม การเมืองบางครั้งมันกลายเป็นร่างทรงของมติมหาชน เช่น สมมติเราอยากจะไปอย่างนี้ แต่เมื่อทำจริงๆ แล้วประชาชนเขาไม่เอาเราก็ต้องปรับเปลี่ยนได้ แต่ถ้าปรับเปลี่ยนแบบกะล่อนก็ต้องหลุดจากอำนาจ คนก็ไม่เอา แต่ถ้าปรับเปลี่ยนอย่างมีศิลปะ อันนี้เขาก็ถือว่าเป็นการบริหารงานการเมือง หลายคนก็ทำ เหมือนกับประธานาธิบดีสหรัฐฯ คนหนึ่ง ผมยกสหรัฐฯ บ่อยหน่อยเพราะมันชัด อย่าง “FDR (Franklin Delano Roosevelt)" แกเป็นคนแรกเลยอาจจะของโลกก็ได้ที่ใช้คนไปทำประชามติก่อนตัดสินใจวางนโยบาย คือแกไปถามก่อนว่าคนจะเอาอะไรแล้วแกก็ทำตามนั้น คนก็รักแกเหลือเกินว่าทำไมถึงเดาใจประชาชนถูก แกไม่ได้เดาแกไปถามว่าจะเอาอะไร มาสมัยนี้ถ้าพรรคเพื่อไทยไม่ถามมติมหาชน ทั้งๆ ที่คนหนึ่งซึ่งเป็นผู้อุปถัมภ์พรรคเพื่อไทย คือนายกฯ ทักษิณ ซึ่งเป็นผู้เชี่ยวชาญเรื่องการสำรวจเรื่องพวกนี้ ผมว่าก็เสียโอกาส<br />
<br />
<em><span style="color: orange;">จอม มีคนกังวลเหมือนกันว่าบรรยากาศของประเทศไทยนับจากนี้ ปรองดองก็ดูเหมือนว่าจะไม่มีความหวังสักเท่าไหร่ว่าจะปรองดองกันได้ หรือยอมจะคุยกันให้ได้ ความเป็นกังวลก็คือว่าอนาคตของประเทศ เมื่อปรองดองกันไม่ได้ ความขัดแย้งจากกลุ่มต่างๆ ก็เพิ่มมากขึ้น แล้วอำนาจหลักก็ไม่ยอมที่จะปรับเปลี่ยนตัวเองไปตามกระแสของความต้องการหรือความสนใจของประชาชน เราจะมีหายนะเกิดขึ้นอีกไหมครับในอนาคตอันใกล้ มองว่าอนาคตจะไปถึงจุดนั้นอีกหรือเปล่าหรือยังไง</span></em><br />
<span style="color: orange;"><br /></span>
จักรภพ มันมีสำนวนอยู่อันหนึ่งที่เรียกว่าดวงดาวทุกอย่างมันเรียงตัวมาสู่หายนะ ผมไม่อยากจะบอกว่าเมืองไทยเราเข้าสู่ชะตากรรมนั้น ขอตอบแบบให้มันสมกับตัวเองนะ ให้มันเล็กลงหน่อย ก็คือ <br />
<br />
อันที่หนึ่งผมคิดว่าการปรองดองเป็นยุทธวิธีหนึ่งในการพยายามแก้ปัญหาบ้านเมือง ซึ่งเราต้องให้เกียรติกับคนที่พยายามจะทำ ให้เขาทำให้สำเร็จ ถ้าเขาทำสำเร็จเราก็ได้ประโยชน์ไปด้วย เรื่องนี้ไม่มีเรื่องได้หน้าหรือเสียหน้า เป็นเรื่องบ้านเมืองจะจบหรือไม่จบความรุนแรง แต่ขณะเดียวกันเราก็ต้องเคารพสิทธิ์ของคนในการที่จะไม่เชื่อเรื่องปรองดอง แล้วให้เขาอยู่นอกกรอบปรองดอง แต่ตรงนี้ต้องมีความเป็นธรรมทางการเมืองนะ ใครที่เขาเดินในเรื่องปรองดอง แล้วปรองดองได้ผลจริงๆ ประชาชนรับ เขาจะได้ตำแหน่งทางการเมือง เขาจะได้อำนาจทางการเมืองต้องให้เขานะ คนที่อยู่ข้างนอกต้องรอนะเพราะไม่ได้ไปร่วมช่วยกับเขา แต่ว่าประชาชนทั่วไปท่านไม่ได้มองตรงนั้นหรอก ท่านมองแค่ว่าปัญหาบ้านเมืองจะจบไหม คนจะค้าจะขายเขาอยากจะเพียงแค่ว่าเขาจะไปคุยกับใครเขาเหนื่อยที่จะตอบเพื่อนฝูงชาวต่างประเทศว่าเมื่อไหร่เมืองไทยจะจบ ก็ไม่รู้เหมือนกัน ก็เหมือนกับนักการค้า ผมเคยถามนักผลิตท่านหนึ่งตอนผมอยู่ในครม. ท่านนายกฯ สมัครฯ ซึ่งเป็นเพื่อนกัน เขาก็ตอบไม่เกรงใจ ผมถามว่ารัฐบาลจะช่วยทำอะไรกับภาคธุรกิจบ้าง เขาก็ตอบตรงๆ ว่า ช่วยดีที่สุดคืออย่ายุ่ง ให้เขาทำมาหากินของเขา ลดภาษีให้เขามากๆ ส่งเสริมการทำการค้าและเข้ามาเกี่ยวข้องเฉพาะตรงที่เขาจะโกงคน นอกนั้นปล่อยให้กลไกตลาดมันตัดสิน ผมค่อนข้างเห็นด้วยนะ แน่นอนครับ นักธุรกิจมีโลภโมโทสัน มีเห็นแก่ตัวมีใจดำ แต่ว่าเราเป็นใครที่เราจะไปตั้งเงื่อนไขล่วงหน้าว่าคนนี้จะต้องโกงแน่ ฉันเลยต้องห้ามมันไว้ก่อน บางทีขอโทษ ก็ต้องปล่อยให้เขาทำก่อน แล้วจากนั้นสังคมจึงต้องหาวิธีแก้ ถามว่ามันเป็นเรื่องดีไหมที่ปล่อยให้เสียหายก่อนแล้วค่อยมาแก้ วัวหายแล้วล้อมคอก ผมก็ต้องตอบทุกทีว่าประชาธิปไตยไม่มีทางเลือก คุณจอมกับผมเรารู้จักกันมาตั้งหลายปี แต่เราจะรู้ไหมว่าเดี๋ยวจะลุกไปทำผิดอะไร ผมอาจจะลุกไปขโมยของแล้วไป คุณจอมก็ไม่รู้หรอกเพราะไม่รู้ความในใจผม เพราะฉะนั้นคุณจอมจะมาคิดว่าผมเป็นคนซื่อสัตย์ควรจะเลือกผมเป็นผู้พิพากษาก็ไม่ได้ แต่คุณจอมเห็นว่าผมน่าจะเป็นผู้พิพากษาจนกระทั่งผมขโมย คุณจอมก็ต้องบอก เอ้าคนนี้ต้องไปเป็นนักโทษไม่ใช่เป็นผู้พิพากษา นี่คือประชาธิปไตย <br />
<br />
เพราะฉะนั้นปรองดองไปเถอะครับ แล้วเราจะเห็นผลจากการปรองดองนั้น ผมเชียร์ให้สำเร็จ เพราะประเทศไทยเสียโอกาสไปมากแล้ว ประเทศไทยช้ำมากแล้วก็เสียโอกาสมาก วันนี้เราควรเป็นผู้นำอาเซียนแล้วนะ<br />
<br />
<em><span style="color: orange;">จอม มีความหวังว่าจะสำเร็จไหมครับ ตามความคิด</span></em><br />
<br />
จักรภพ ส่วนตัวหรือครับ ผมค่อนข้างเป็นห่วง ที่คุณจอมถามมาก่อนหน้านี้เป็นคำตอบในตัวด้วยว่า กลไกหลักมันไม่ขยับตัว ทุกคนบอกว่าฉันจะสร้างกฎใหม่ขึ้นมาเพื่อแก้ปัญหา แต่กฎนี้บังคับเธอนะไม่ใช่บังคับฉัน แล้วอย่างนี้มันจะจบยังไง ถ้าคุณจอมกับผมจะทำความตกลงกัน ถ้าเราทะเลาะกันนะ เราก็ต้องตกลงกันว่า คุณจอม ห้องนี้เราแย่งกันว่าใครได้เช่าก่อน เราตกลงกันอย่างนี้ไหมเพื่อเราจะได้คบกัน เราไม่เอาห้องนี้กันทั้งคู่ เราจับมือกันแล้วเดินกันออกไป แต่ไม่ใช่ผมบอกว่า คุณจอม เพื่อความเป็นธรรมคุณจอมออกไปเถอะ ผมเอาห้องนี้ มันก็ไม่จบ <br />
<br />
เพราะฉะนั้นผมคิดว่าเรื่องการปรองดองผมห่วง แต่ถามว่าเห็นว่าจะประสบความล้มเหลวหรือไม่ ผมว่ามันเร็วไป ณ วันนี้มันก็มีสัญญาณที่มันผสมผสานระหว่างอะไรต่างๆ ออกมาว่ามันจะไปได้หรือไปไม่ได้ แต่ที่สำคัญก็คือเราต้องกล้าพูดถึงประเด็นปัญหา เหมือนที่ผมตอบไปตอนต้น ถ้าเราไม่พูดถึงประเด็นปัญหาเราปรองดองไปก็เป็นเพียงแค่การหยุดพักรถระหว่างทาง มันยังไม่ถึงที่<br />
<br />
<em><span style="color: orange;">จอม ช่วงนี้ก็เป็นช่วงการพักรบ</span></em><br />
<span style="color: orange;"><br /></span>
จักรภพ พักร้อนนะ<br />
<br />
<em><span style="color: orange;">จอม ส่วนตัวคุณจักรภพเอง โอกาสที่จะกลับประเทศไทยมีแค่ไหนและเมื่อไหร่ครับ วางไว้อย่างไร </span></em><br />
<span style="color: orange;"><br /></span>
จักรภพ ผมกำลังคิดอยู่ครับ และปรึกษามวลชนต่างๆ พี่น้องต่างๆ เยอะแยะ คือทุกท่านก็คิดแตกต่างกันไป หลายท่านก็บอกรีบกลับมาเถอะ ช่วยพัฒนาทำอะไรต่อ ตอนนั้นก็เป็นแผล็บเดียวก็กลับมาเป็นต่อ ท่านก็ตั้งให้เสร็จ อีกทางหนึ่งท่านก็บอกว่ามันยังไม่น่าไว้ใจนะอยู่ไกลไปก่อน ผมเองออกจากอาชีพสื่อมวลชนมาเข้าสู่การเมืองก็แปลว่าผมเองก็มีตัณหาทางการเมืองไม่ใช่ไม่มี ถามว่ามีตำแหน่งมาให้จะให้เป็นรัฐมนตรี อยากเป็น ทำไมจะไม่อยากเป็น เพราะเรารู้สึกว่าจะได้ทำงานอะไรที่มันผลักดันได้ดีกว่าที่เราเป็นคนทั่วไป แต่เงื่อนไขของการไปเป็นตำแหน่งต่างๆ ในขณะนี้มันคือเงื่อนไขของการเข้าไปร่วมส่งเสริมปัญหาเก่าหรือเปล่า ถ้าหากมันไปส่งเสริมปัญหาเก่าเราก็หักใจไว้ก่อน แล้วก็ทำงานที่มันเป็นเรื่องของการเลียบค่าย มันเหมือนกับเรามองสวนเกษตรว่าสงสัยใช้ปุ๋ยเคมีมากดินพังหมดแล้ว แทนที่เราจะเข้าไปทำท่าปลูกกับเขาแล้วก็จะตายก็ช่างมัน เราไม่ใช่คนซื้อกล้า เราไม่ใช่คนออกเงิน จะตายก็ช่างมัน มีประโยชน์หรือว่าเราอยู่นอกเขตที่สงสัยนั้นแล้วก็ทำแปลงใหม่ช้าๆ ไปเรื่อยๆ มีประโยชน์กว่า แล้วถึงวันหนึ่งไอ้แปลงอันนั้นก็อาจจะมีประโยชน์สำหรับคนที่จะต้องอพยพจากแปลงมีพิษมาใช้แปลงนี้ก็ได้ ผมค่อนข้างจะมองตัวเองว่าอยากจะเป็นส่วนเล็กๆ ในการทำอันที่สองนี่มากกว่า<br />
<br />
<em><span style="color: orange;">จอม ครับ ขอบคุณมากที่ร่วมรายการ วันนี้เวลาหมดนะครับ หวังว่าคงจะมีโอกาสพบกันอีกครั้ง หรือว่าพูดคุยกันอีกครั้งในประเทศไทย </span></em><br />
<span style="color: orange;"><br /></span>
จักรภพ ขอบคุณมากครับ<br />
<br />
<em><span style="color: orange;">จอม ขอบคุณมากครับที่ให้โอกาส สวัสดีครับ</span></em><br />
มวลชนที่เคารพรักครับ ผมนําบทสัมภาษณ์นี้มาลงไว้ให้ท่านได้พิจารณา ไม่ใช่ว่าดีวิเศษหรือสลักสําคัญอะไร แต่ท่านจะได้ทราบว่าคนอย่างผมมีจุดยืนอย่างไร จะได้ประเมินค่าและเลือกใช้ผมในงานสร้างประชาธิปไตยของชาติบ้านเมืองได้อย่างเหมาะสมกับหน้าที่และอุดมการณ์ <br />
<br />
ขบวนประชาธิปไตยล้วนมีคนมากมายและหลายชนิด บางครั้งเสียงลือเสียงเล่าอ้าง โดยเฉพาะในทางลบ ก็ส่งผลให้เกิดความสับสนและเข้าใจผิดได้บ่อยๆ ยิ่งเกี่ยวกับตัวบุคคลยิ่งดูจะสับสนและเข้าใจผิดมาก ตัวผมเองก็ไม่ได้พ้นไปจากครรลองนี้ จึงหวังว่าคําพูดข้างต้นคงจะแทนคําอธิบายในหลายคําถามที่ค้างคาใจท่านได้บ้าง <br />
<br />
ทั้งนี้ด้วยความนอบน้อมคารวะต่อมวลชนทุกท่านครับ<br />
<br />
จักรภพ เพ็ญแข<br />
<br />
-------------------------------------------------------------------------------------------<br />
<span style="color: #741b47;">TPNews : ข่าวสั้นผ่านมือถือ ข่าวการเมือง, คนเสื้อแดง, นิติราษฎร์, พรรคเพื่อไทย, กิจกรรมเพื่อปชต. ฯลฯ สมัครสมาชิก เข้าเมนูเขียนข้อความ พิมพ์ PN กดส่งมาที่เบอร์ 4552146 สมัครวันนี้ ใช้ฟรี14วัน ทุกระบบ เพียง 29 บาท/เดือน</span><br />
<span style="color: #741b47;"><br /></span>Tigerhttp://www.blogger.com/profile/01463316745144964190noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5404721919787059120.post-26809729768003622982012-08-27T23:08:00.002+07:002012-09-23T23:16:08.996+07:00เชิญร่วมเป็นเกียรติในการเปิดร้านหนังสือ TPnews<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhDwnm8ImvPkksMtW1Bl091jo-YLoqAc7hOj0X2gUEQiLPEivFYsa9FxS-JBPo3okmY6JK3aZptalroeiPoG3mPprMZ-MbD6FOKsQs4I1DTCWPrpz9XKkYYg5OdCxPqFIwsj67VAtj4G_Sp/s1600/DSCF3839_resize.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhDwnm8ImvPkksMtW1Bl091jo-YLoqAc7hOj0X2gUEQiLPEivFYsa9FxS-JBPo3okmY6JK3aZptalroeiPoG3mPprMZ-MbD6FOKsQs4I1DTCWPrpz9XKkYYg5OdCxPqFIwsj67VAtj4G_Sp/s1600/DSCF3839_resize.JPG" yda="true" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="border-bottom: medium none; border-left: medium none; border-right: medium none; border-top: medium none; clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj1X3RluFWcfDHSpcxPGVIosasz8QdpaLiddE4CTNkaklTm2H6JJgMtIMEvzCBB6YJFPksQrA8v6OTUoTDlYCwA3oJYA9jMne2tukYcha326xNS5VsEU1In6P98L8JbF-tfSq1en1Sh40YT/s1600/DSCF3931_resize.JPG" imageanchor="1" style="clear: right; cssfloat: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj1X3RluFWcfDHSpcxPGVIosasz8QdpaLiddE4CTNkaklTm2H6JJgMtIMEvzCBB6YJFPksQrA8v6OTUoTDlYCwA3oJYA9jMne2tukYcha326xNS5VsEU1In6P98L8JbF-tfSq1en1Sh40YT/s1600/DSCF3931_resize.JPG" yda="true" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="border-bottom: medium none; border-left: medium none; border-right: medium none; border-top: medium none; clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjuO7s0wPBq1mYtpWkSoegbrRHISYeH3qFtSQNgx_YqUxd3SCa_WbZH_vcBIlNly-ziCY4gaprSQ2rcW8VOeCXCm4lxR1Y5UyYfQd-X9kVW2rd4yyuLDrBs2ZL9T5cYBa4Po5-MSehQ8SxA/s1600/DSCF3928_resize.JPG" imageanchor="1" style="clear: left; cssfloat: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjuO7s0wPBq1mYtpWkSoegbrRHISYeH3qFtSQNgx_YqUxd3SCa_WbZH_vcBIlNly-ziCY4gaprSQ2rcW8VOeCXCm4lxR1Y5UyYfQd-X9kVW2rd4yyuLDrBs2ZL9T5cYBa4Po5-MSehQ8SxA/s1600/DSCF3928_resize.JPG" yda="true" /></a></div>
<div class="separator" style="border-bottom: medium none; border-left: medium none; border-right: medium none; border-top: medium none; clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjMa3kKUKrYCso8kClgu22-HTmGowaLMOie17khg6YipxZyQY94e-oBVIf9jYhfFxsHdfsDVO3nyAS0KtqWK1PYG9TeO1zR9F7beZ64BYDAPAts4I4OHUIai3SK1C9-UtgMG9rZG6QwQ2Ok/s1600/DSCF3949_resize.JPG" imageanchor="1" style="clear: right; cssfloat: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjMa3kKUKrYCso8kClgu22-HTmGowaLMOie17khg6YipxZyQY94e-oBVIf9jYhfFxsHdfsDVO3nyAS0KtqWK1PYG9TeO1zR9F7beZ64BYDAPAts4I4OHUIai3SK1C9-UtgMG9rZG6QwQ2Ok/s1600/DSCF3949_resize.JPG" yda="true" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhfQ_OgbQcsREOzAg1NwRYbUSKZ0_c4pU4qm1Jwd7lsAkvsVWv8sz1n1ysyid3dlOwh05f0hw8BmwxcrK7HP6p-cEmjiVB4eb3hYm3e-PSjRINgrq2KGxs_0gY-XXJdIj0SWakJVsYYjvO3/s1600/DSCF3952_resize.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhfQ_OgbQcsREOzAg1NwRYbUSKZ0_c4pU4qm1Jwd7lsAkvsVWv8sz1n1ysyid3dlOwh05f0hw8BmwxcrK7HP6p-cEmjiVB4eb3hYm3e-PSjRINgrq2KGxs_0gY-XXJdIj0SWakJVsYYjvO3/s1600/DSCF3952_resize.JPG" yda="true" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh6HBnKzi0o7JGHOPWYQgWL4stqHvXakC9jwWTV-SV8ivnzcyngyZzbg0YxMbcERT1zDmfPRaArn0yohDyhqXcZG5c4JX5ePVJrc0P0l0b4yBr0KZDgAhBhJ567_pYsXk_E-Xwl6GyLZ5Go/s1600/DSCF3954_resize.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh6HBnKzi0o7JGHOPWYQgWL4stqHvXakC9jwWTV-SV8ivnzcyngyZzbg0YxMbcERT1zDmfPRaArn0yohDyhqXcZG5c4JX5ePVJrc0P0l0b4yBr0KZDgAhBhJ567_pYsXk_E-Xwl6GyLZ5Go/s1600/DSCF3954_resize.JPG" yda="true" /></a></div>
<br />
<div style="border-bottom: medium none; border-left: medium none; border-right: medium none; border-top: medium none;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgBhCOIoIeJIpMFlO16L-2TOQscqR9gQzoFk8GUj6uao1kE2Qx9oEhAR-SOggDNPrtwfEjNGFpmUnHtdPPAK3Ts-vAThvXlUE3DINuHs-Uxp0UNxMSow9XTs2fyqK3544oowHCBk1NHJykH/s1600/DSCF3956_resize.JPG" imageanchor="1" style="clear: left; cssfloat: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgBhCOIoIeJIpMFlO16L-2TOQscqR9gQzoFk8GUj6uao1kE2Qx9oEhAR-SOggDNPrtwfEjNGFpmUnHtdPPAK3Ts-vAThvXlUE3DINuHs-Uxp0UNxMSow9XTs2fyqK3544oowHCBk1NHJykH/s1600/DSCF3956_resize.JPG" yda="true" /></a></div>
<div style="border-bottom: medium none; border-left: medium none; border-right: medium none; border-top: medium none;">
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
วันเสาร์ที่ 1 กันยายน 2555 เวลา 13.30-16.00 น.</div>
<div style="border-bottom: medium none; border-left: medium none; border-right: medium none; border-top: medium none;">
</div>
<br />
<div style="border-bottom: medium none; border-left: medium none; border-right: medium none; border-top: medium none;">
สถานที่ ห้างอิมพีเรียล เวิร์ล ลาดพร้าว ชั้น 4 (หน้าลิฟต์แก้ว) </div>
<div style="border-bottom: medium none; border-left: medium none; border-right: medium none; border-top: medium none;">
<br /></div>
<div style="border-bottom: medium none; border-left: medium none; border-right: medium none; border-top: medium none;">
วิทยากรรับเชิญ : “อ.ปิยบุตร แสงกนกกุล” </div>
<div style="border-bottom: medium none; border-left: medium none; border-right: medium none; border-top: medium none;">
<br /></div>
<div style="border-bottom: medium none; border-left: medium none; border-right: medium none; border-top: medium none;">
พิธีกรเสื้อแดง : “จ.เจตน์” </div>
<br />
กำหนดการ : <br />
<div style="border-bottom: medium none; border-left: medium none; border-right: medium none; border-top: medium none;">
<br /></div>
13.30 น. ลงทะเบียน รับของที่ระลึก ดื่มชา,กาแฟ <br />
<div style="border-bottom: medium none; border-left: medium none; border-right: medium none; border-top: medium none;">
<br /></div>
<div style="border-bottom: medium none; border-left: medium none; border-right: medium none; border-top: medium none;">
14.00 น. “คุณแม่ณัฐวรรณ เพ็ญแข” ประธานทำการเปิด, ถ่ายภาพร่วมกัน</div>
<br />
14.15 น.วิดีโอลิ้งค์จาก “คุณจักรภพ เพ็ญแข” (เจ้าของร้าน)<br />
<br />
14.45 น. “อ.ปิยบุตร” พูดคุยในหัวข้อ “หนังสือไทยที่มีอิทธิพลต่อความคิดทางการเมืองของผม”<br />
<br />
15.30 น. (ประมาณ) ประธานมอบของที่ระลึกแก่วิทยากร, เสร็จพิธี<br />
<br />
***********************************************************************************Tigerhttp://www.blogger.com/profile/01463316745144964190noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-5404721919787059120.post-62125464024453762392012-07-21T10:50:00.002+07:002012-07-21T11:02:50.294+07:00“จุดยืน” (๒) โดย จักรภพ เพ็ญแข<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgAbkuRLOolzBe9qLOI2FeGMvcqT_tGP4hPX_uNlZbhJEzLKWlGaNJ3iOujJLXveoNL6aHNfELir0gppbwH8DKUM83Q2NG2PerWrG2W5Y1c5hCrg9A2NpEEcVq89_bKXd7y3_qr1JrhMcFC/s1600/%25E0%25B8%259B%25E0%25B8%258A%25E0%25B8%2595.100.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgAbkuRLOolzBe9qLOI2FeGMvcqT_tGP4hPX_uNlZbhJEzLKWlGaNJ3iOujJLXveoNL6aHNfELir0gppbwH8DKUM83Q2NG2PerWrG2W5Y1c5hCrg9A2NpEEcVq89_bKXd7y3_qr1JrhMcFC/s320/%25E0%25B8%259B%25E0%25B8%258A%25E0%25B8%2595.100.jpg" width="219" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: 'Helvetica Neue', Arial, Helvetica, sans-serif;">คอลุมน์ เขียนถึงคนรัก</span><br />
<span style="font-family: 'Helvetica Neue', Arial, Helvetica, sans-serif;">ตอน "จุดยืน" (๒)</span><br />
<span style="font-family: 'Helvetica Neue', Arial, Helvetica, sans-serif;">ที่มา : Red Power ฉบับที่ ๒๗ (กรกฎาคม ๕๕)</span><br />
<span style="background-color: white; font-family: 'Helvetica Neue', Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span><br />
<span style="background-color: white; color: orange; font-family: 'Helvetica Neue', Arial, Helvetica, sans-serif;">มวลชนที่รักและเคารพครับ</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: 'Helvetica Neue', Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: 'Helvetica Neue', Arial, Helvetica, sans-serif;"><span lang="TH">พวกเราสบายดีไหมครับ
ผมหวังว่าท่านจะสบายกายและสุขภาพดีกันถ้วนหน้า ถึงในใจจะไม่สบาย
เพราะได้เห็นเล่ห์กระเท่และความชั่วร้ายของอำนาจเดิมอย่างกระจะตา
ก็ขอให้รักษาร่างกายของท่านเตรียมไว้สำหรับขบวนประชาธิปไตยในปัจจุบันและอนาคต
ถึงผมอยู่ห่างกายกับท่าน จนหลายท่านนึกเอาเองว่าผมคงทิ้งห่างจากมวลชนไปแล้ว
บางครั้งก็เกิดข่าวลือต่างๆ นานาตามประสาคนที่อยู่ไกลกัน
แต่ทำงานทุกอณูของชีวิตเพื่อการปฏิวัติประชาธิปไตยในเมืองไทยโดยตรง
ขอให้ท่านมั่นใจและอย่าได้ห่วง งานสร้างประชาธิปไตยมีทั้งเปิดเผยและปิดลับ
มีทั้งงานระยะสั้น ระยะกลาง และระยะยาว
โปรดอย่านึกว่าการโผล่หน้าแสดงตัวต่อมวลชนเท่านั้นจึงจะถือว่าทำงาน
วันหนึ่งเมื่องานของเราบรรลุผลบ้างแล้ว
ผมคงมีโอกาสเล่าให้ท่านฟังกันได้ว่าเราทำอะไรกันไปบ้างและจะทำอะไรต่อไปอีก</span><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: 'Helvetica Neue', Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: 'Helvetica Neue', Arial, Helvetica, sans-serif;"><span lang="TH">สิ่งสำคัญที่สุดคือจุดยืน
ในคอลัมน์ "เขียนถึงคนรัก" วันนี้ ผมจึงขอเสนอบทสัมภาษณ์ตอนที่ ๒ กับ
"คุณจอม เพชรประดับ" เพราะแสดงจุดยืนของผมได้อย่างแจ่มแจ้งชัดเจน
ขอเชิญรับความสำราญครับ......</span><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: 'Helvetica Neue', Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: 'Helvetica Neue', Arial, Helvetica, sans-serif;"><span lang="TH">จักรภพ
เพ็ญแข</span><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: 'Helvetica Neue', Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span></div>
<div align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<span style="font-family: 'Helvetica Neue', Arial, Helvetica, sans-serif;"><b><i><span style="color: orange;">Core Respondence <span lang="TH">จอม เพชรประดับ </span>–<span lang="TH"> จักรภพ เพ็ญแข</span></span></i></b><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: 'Helvetica Neue', Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: 'Helvetica Neue', Arial, Helvetica, sans-serif;"><i><span lang="TH">(ต่อจากฉบับที่แล้ว)</span></i><i><o:p></o:p></i></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: 'Helvetica Neue', Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-left: 72.0pt; text-indent: -72.0pt;">
<span style="color: orange; font-family: 'Helvetica Neue', Arial, Helvetica, sans-serif;"><b><i><span lang="TH">จอม</span></i></b><span lang="TH"><i> </i><i>ผมก็ได้ฟังคุณจักรภพได้พูดไว้เหมือนกัน
การปฏิรูปศาล การปฏิรูปกองทัพ การปฏิรูปสถาบันพระมหากษัตริย์ มีความสัมพันธ์กันอย่างไรใน
๓ ส่วนนี้ครับ<o:p></o:p></i></span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: 'Helvetica Neue', Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-left: 72.0pt; text-indent: -72.0pt;">
<span style="font-family: 'Helvetica Neue', Arial, Helvetica, sans-serif;"><b><span lang="TH">จักรภพ<i> </i></span></b><span lang="TH">จริงๆ ไม่ได้พูดขึ้นมาก่อน ผมไปพูดคุยกับกลุ่มเล็กๆ
เป็นการภายใน แล้วก็มีท่านหนึ่งถามขึ้นมาว่า ทำไมทางฝั่งประชาธิปไตยจึงไม่มีธงเกี่ยวกับการปฏิรูปศาลและปฏิรูปกองทัพ
เพื่อจะไม่ให้วงจรอุบาทว์ในการทำร้าย ฆ่าฟันประชาชนกลับมาอีก </span><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-left: 72.0pt; text-indent: -72.0pt;">
<span style="font-family: 'Helvetica Neue', Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-left: 72.0pt;">
<span style="font-family: 'Helvetica Neue', Arial, Helvetica, sans-serif;"><span lang="TH">ผมก็ตอบว่า
สถาบันศาลกับสถาบันกองทัพก็ได้พูดชัดเจนแล้วว่าเป็นสถาบันที่เกี่ยวพันกับอำนาจของสถาบันพระมหากษัตริย์อย่างใกล้ชิด
พูดง่ายๆ คือเกี่ยวข้องกับคำว่าพระราชอำนาจ อย่างกองทัพเองก็ออกมาพูดบ่อยครั้ง
โดยเฉพาะในยุคนี้ว่า กองทัพเทิดทูนสถาบัน ใครจะมาละเมิดหรือวิพากษ์วิจารณ์ใดๆ ไม่ได้
กองทัพจะเอาชีวิตเข้าแลก ศาลเองก็พูดตลอดเวลาว่าเป็นการพิพากษาในพระปรมาภิไธย
แล้วศาลเวลาออกมานั่งบัลลังก์ไม่ว่าจะเป็นองค์คณะหรือเป็นอย่างไรก็ตามก็จะอยู่ภายใต้พระบรมฉายาลักษณ์ทุกครั้ง
เป็นเหมือนกับองค์ประกอบของกระบวนการพิจารณาคดี </span><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: 'Helvetica Neue', Arial, Helvetica, sans-serif;"><span lang="TH"> </span><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-left: 72.0pt;">
<span style="font-family: 'Helvetica Neue', Arial, Helvetica, sans-serif;"><span lang="TH">เพราะฉะนั้นโดยสัญลักษณ์และโดยเนื้อหา
การจะเปลี่ยนแปลงใดๆ กับสถาบันศาลหรือสถาบันกองทัพโดยไม่เกี่ยวข้องกับสถาบันพระมหากษัตริย์คงไม่ได้
</span><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-left: 72.0pt;">
<span style="font-family: 'Helvetica Neue', Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-left: 72.0pt;">
<span style="font-family: 'Helvetica Neue', Arial, Helvetica, sans-serif;"><span lang="TH">ผมเองถามตัวเองว่าลัทธิที่ว่ามีผู้รู้ดีกว่าประชาชน
เวลามันปรับสู่ประชาธิปไตยจะทำยังไง
อย่างในสหรัฐอเมริกาเขาไม่มีสถาบันพระมหากษัตริย์ และก็ไม่มีผู้ดีเก่า เพราะต่างคนก็ต่างเป็นผู้อพยพกันมาทั้งนั้น
๒๐๐ กว่าปีที่แล้ว เขาก็ตกลงว่าระบบดีที่สุดคือเราต้องมาคานอำนาจกัน
ก็คือสถาบันบริหารมีประธานาธิบดีเป็นหัวหน้า สถาบันนิติบัญญัติมีสมาชิกวุฒิสภา
มีสมาชิกสภาผู้แทนราษฎร มีสองสภา แล้วก็สถาบันศาลก็คือ ศาลสูงสุด คือ </span>supreme court <span lang="TH">มีผู้พิพากษาศาลสูงสุด
๙ คน และเลือกกันเองได้ประธาน ๑ คน เรียกว่า </span>chief justice <span lang="TH">เป็นระบบที่เขาตั้งขึ้นมาตั้งแต่
๒๐๐ กว่าปีที่แล้วเมื่อเขาสร้างประเทศ สุดท้ายมันก็ยังได้ผลอยู่ มีวิกฤติ
มีเรื่องระหองระแหง มีเรื่องวิพากษ์วิจารณ์นินทากันมาตลอด แต่สุดท้ายระบบนี้ก็ยังมี
ก็คือว่าเขาคานกันอยู่ เช่น
ประธานาธิบดีเป็นคนเสนอชื่อผู้พิพากษาศาลสูงสุดแต่สภาเป็นคนเลือก
ศาลสูงสุดมีหน้าที่ในการตีความรัฐธรรมนูญ ซึ่งอาจจะเอาชนะประธานาธิบดีและสภาได้ทั้งหมด
ในขณะเดียวกันกับการทำความผิดแต่ละครั้งก็จะมีปัญหาที่ทั้ง ๓ สถาบันต้องเข้ามาเกี่ยวข้อง
เช่น สมัยประธานาธิบดีนิกสัน เรื่องวอเตอร์เกต สมัยประธานาธิบดีคลินตัน เรื่องเซ็กส์-โมนิก้า
ลูวินสกี้, พอล่า โจนส์ ก็ต้องเอาทั้ง ๓ สถาบันเข้ามาเกี่ยวข้องกัน </span><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: 'Helvetica Neue', Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-left: 72.0pt;">
<span style="font-family: 'Helvetica Neue', Arial, Helvetica, sans-serif;"><span lang="TH">ผมกำลังพูดอย่างนี้ครับว่าการปฏิรูปศาล
ผมว่าหลักการของการเปิดโอกาสให้ประชาชนมีส่วนร่วมมากขึ้นและคานอำนาจระหว่างฝ่ายต่างๆ
มันน่าจะเป็นวิธีการปฏิรูปที่ดี และขณะเดียวกันก็จะเป็นการทำให้สถาบันกษัตริย์พ้นข้อครหาว่าเข้ามาเกี่ยวข้องกับเรื่องนี้
</span><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: 'Helvetica Neue', Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-left: 72.0pt;">
<span style="font-family: 'Helvetica Neue', Arial, Helvetica, sans-serif;"><span lang="TH">พูดง่ายๆ ว่าถ้าหากศาลเป็นของประชาชน
หรือศาลอยู่ภายในระบบการถ่วงดุลและคานอำนาจกัน
เวลามีความไม่ยุติธรรมเกิดขึ้นในความรู้สึกของคน คนก็จะไม่มองขึ้นไปในที่สูงมาก
คนก็จะมองแค่ตรงผู้พิพากษา แล้วก็ตัดสินใจกันไป </span><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: 'Helvetica Neue', Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-left: 72.0pt;">
<span style="font-family: 'Helvetica Neue', Arial, Helvetica, sans-serif;"><span lang="TH">ความจริงผู้พิพากษาในเมืองไทย ท่านมีระบบที่ดีนะ
เช่น ท่านมีระบบศาลฎีกา ศาลอุทธรณ์ ศาลชั้นต้น
แล้วแต่ละศาลก็จะมีเหมือนกับคณะกรรมการใหญ่ ซึ่งจะมีผู้พิพากษาอาวุโสอยู่ในนั้น
แล้วก็ทำหน้าที่เป็นผู้กลั่นกรอง ขนาดประธานศาลฎีกาซึ่งถือว่าสูงสุดของสถาบันยุติธรรม
ท่านก็ยังมีคณะกรรมการตุลาการ ซึ่งท่านเป็นประมุขแล้วก็ต้องตัดสินภายใต้ระบบกลุ่ม
ระบบองค์คณะ ระบบนี้ก็ดีอยู่แล้ว แต่ขณะเดียวกัน ทำไมสถาบันศาลจำเป็นจะต้องอ้างถึงพระราชอำนาจในการมาใช้ในการพิพากษาคดี
ไม่ว่าจะเป็นคดีไหนก็ตาม </span><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: 'Helvetica Neue', Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-left: 72.0pt;">
<span style="font-family: 'Helvetica Neue', Arial, Helvetica, sans-serif;"><span lang="TH">ผมคิดว่าถ้าหากสถาบันศาลหันมาผูกพันกับประชาชนมากขึ้น
แล้วก็ลดความเกี่ยวข้องกับสถาบันกับงานของตนเองลง
สถาบันตุลาการก็จะเป็นทางออกให้กับเรื่องต่างๆ มากขึ้น แต่แน่นอนครับ
มันยังมีปัญหาอื่นอีกเยอะในการปฏิรูปศาล เช่น ระบบของการไต่สวนที่ยาวนานเจ็ดชั่วโคตร
เป็นความกันตอนนี้ได้ผลอีกทีลูกโตแล้ว เข้ามหาวิทยาลัยไปแล้ว
อย่างนี้มันก็ทำให้เกิดความไม่ศักดิ์สิทธิ์ เพราะว่ามันไม่ได้ผลทางกฎหมายทันท่วงที
อย่างนี้ศาลก็ต้องแก้ไข </span><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: 'Helvetica Neue', Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-left: 72.0pt;">
<span style="font-family: 'Helvetica Neue', Arial, Helvetica, sans-serif;"><span lang="TH">ในสหรัฐอเมริกาเวลามีคดีเข้าศาลเขาจะไต่สวนคดีต่อเนื่องๆ
จนจบ จะกี่เดือนกี่ปีก็ต่อนะ เพราะฉะนั้นทุกคนจะสามารถติดตามได้ว่าความยุติธรรมมันจะเกิดขึ้นหรือไม่
ถ้าหากมีอะไรไม่ชอบมาพากลก็เห็นชัด แต่บ้านเราช้าจนลืมกันไปเลย
จำไม่ได้แล้วว่าคดีนี้เป็นยังไง เรียกไปไต่สวน “งง” นั่นก็เป็นเรื่องต้องปฏิรูปด้วย
แล้วก็เรื่องที่เกี่ยวข้องกับการยึดโยงกับประชาชนที่ผมพูดตอนแรกมันต้องหาวิธี </span><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: 'Helvetica Neue', Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-left: 72.0pt;">
<span style="font-family: 'Helvetica Neue', Arial, Helvetica, sans-serif;"><span lang="TH">อย่างในสหรัฐอเมริกา
ผมไม่ได้บอกว่าเป็นโมเดลที่ดีที่สุดนะ เป็นแค่แนวคิดหนึ่ง
ก็คือเขาให้ผู้ที่มีคุณสมบัติในทางกฎหมาย เช่น ต้องเรียนมาดีกรีนี้
มีตำแหน่งอย่างนี้ สามารถลงสมัครรับเลือกตั้งได้ แต่ไม่ใช่ใครก็ไปลงได้ พูดง่ายๆ
ว่าเป็นการลงสมัครรับเลือกตั้งนี่แหละแต่เฉพาะคนที่มีคุณสมบัติและไม่มีการหาเสียง
เป็นเรื่องของการเลือก การตัดสินใจ คือเหตุที่เขาเอาประชาชนเลือก เพื่อเขาจะลากประชาชนเข้ามาเกี่ยวข้องกับการพิจารณาคดีด้วย
ว่ามันมีความเป็นธรรมหรือไม่มี แต่แน่นอนครับ ระบบบางอย่างที่อเมริกามี ผมก็ไม่แน่ใจว่าพอมาอยู่ในเมืองไทยแล้วมันจะอลเวงไหม
เช่น ระบบลูกขุน สมมุติว่าผมถูกกล่าวหาคดีฉ้อโกงแล้วผมขึ้นศาล ผมก็จะมีคน </span>12<span lang="TH"> คนซึ่งผมไม่รู้จัก
ต้องให้แน่ใจว่าไม่รู้จักนะ มาฟังผมให้การในศาลว่าน่าเชื่อหรือไม่น่าเชื่อ แล้วเขามีอำนาจที่จะบอกว่า
</span>“<span lang="TH">จักรภพ</span>”<span lang="TH"> ผิดหรือไม่ผิด
แล้วผู้พิพากษาซึ่งนั่งเป็นประธานในการประชุมอยู่จึงจะตัดสินว่า เมื่อเขาบอกว่าผิดแล้วต้องลงโทษอย่างไรตามกฎหมาย
มันก็ทำให้เกิดการแบ่งอำนาจระหว่างผู้มีอำนาจตัดสินใจคือผู้พิพากษากับคณะลูกขุน
คือตัวแทนประชาชน แต่แน่นอนมันก็มีข้อเถียงเยอะ บ้านเรา สงสัยลูกขุนจะถูกซื้อตัว
ตังค์หมด มีคนมาจ่ายตังค์ ก็ว่ากันไป แต่ผมยกตัวอย่างว่าเราต้องเริ่มพูดคุยกันเรื่องนี้ว่าวิธีการแบบไทยจะเอายังไง
ที่จะทำให้ระบบศาลเป็นไปได้ </span><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-left: 72.0pt;">
<span style="font-family: 'Helvetica Neue', Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-left: 72.0pt;">
<span style="font-family: 'Helvetica Neue', Arial, Helvetica, sans-serif;"><span lang="TH">ส่วนกองทัพผมคิดว่ากองทัพต้องเริ่มตระหนักว่าธงชาติมี
๓ สี คือ แดง ขาว น้ำเงิน สีแดงที่แปลว่าชาติ และสีน้ำเงินที่แปลว่าพระมหากษัตริย์
ไม่ใช่สีเดียวกันนะ คนละสี คนละแถบ คิดกันมาแล้วนะว่าคนละแถบ เพราะฉะนั้นกองทัพนอกจากปกป้องสถาบันแล้ว
กองทัพจะต้องปกป้องชาติ โดยแยกชาติจากพระมหากษัตริย์ด้วย</span><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: 'Helvetica Neue', Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-left: 72.0pt;">
<span style="font-family: 'Helvetica Neue', Arial, Helvetica, sans-serif;"><span lang="TH">คือในวันนี้มีการพูดถึงเรื่องของการเป็นหนึ่งเดียวกันระหว่างสองสิ่ง
มันก็ทำให้เกิดผลอันหนึ่งก็คือว่าเราไม่สามารถจะแยกระหว่างสถาบันกับตัวบุคคลได้
เรื่องนี้เป็นวัฒนธรรมการเมืองที่ซับซ้อนเข้าใจยากเหมือนกัน
ประเทศที่มีประชาธิปไตยมานานเขาจะแยกออกชัดเจนนะครับ เช่น ยกตัวอย่างว่า
อย่างกษัตริย์สวีเดน คาร์ล ที่ ๑๖ กุสตาร์ฟ เวลาท่านมาร่วมงานลูกเสือแจมบุรีในเมืองไทยเมื่อหลายปีก่อน
ท่านจ่ายเงินเองนะ เพราะมาในฐานะคาร์ลที่ ๑๖ กุสตาร์ฟ ไม่ใช่มาในฐานะสมเด็จพระราชาธิบดีของสวีเดน
เพราะฉะนั้นคาร์ลที่ ๑๖ กุสตาร์ฟ บางทีก็เป็นคนบางทีก็เป็นกษัตริย์ เพื่อเขาต้องการที่จะบอกว่าสถาบันใหญ่กว่าบุคคล
</span><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: 'Helvetica Neue', Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-left: 72.0pt;">
<span style="font-family: 'Helvetica Neue', Arial, Helvetica, sans-serif;"><span lang="TH">ตรงนี้ผมเองก็ไม่บังอาจที่จะชี้แนะว่าสมควรหรือไม่ในเมืองไทย
เพียงแต่อยากจะบอกว่าหลักคิดทุกอย่างต้องนำมาคิดหมด และที่สำคัญก็คือต้องยอมรับความจริงว่าของทุกอย่างที่อยู่คงทนทานในโลกนี้ต้องผ่านการพิสูจน์มาแล้วทั้งนั้น
ถ้าหากไม่ผ่านการพิสูจน์ก็รอเวลาที่จะมีคนมาพิสูจน์ ถ้าพูดไม่เพราะก็คือรอคนมาลูบคมลองดี
ซึ่งมันไม่ดี </span><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: 'Helvetica Neue', Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="color: orange; font-family: 'Helvetica Neue', Arial, Helvetica, sans-serif;"><b><i><span lang="TH">จอม</span></i></b><i><span lang="TH"> มองอย่างไรกับขบวนการการเรียกร้องประชาธิปไตยของคนเสื้อแดงและ</span></i><i><o:p></o:p></i></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-left: 72.0pt;">
<span style="font-family: 'Helvetica Neue', Arial, Helvetica, sans-serif;"><i><span lang="TH" style="color: orange;">กลุ่มนิติราษฎร์
สองกลุ่มนี้จะเป็นขบวนการที่ให้ความมั่นใจได้แค่ไหนว่าจะนำไปสู่การที่ทำให้ประชาธิปไตยเกิดขึ้นได้จริงๆ
หรือมองว่าอย่างไร </span></i><i><o:p></o:p></i></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: 'Helvetica Neue', Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-left: 72.0pt; text-indent: -72.0pt;">
<span style="font-family: 'Helvetica Neue', Arial, Helvetica, sans-serif;"><b><span lang="TH">จักรภพ</span></b><span lang="TH"> ความจริงชัดเจนมากครับ
ขบวนการเสื้อแดงจะในนาม นปช. หรือกลุ่มใดก็ตามเป็นมวลชน แปลว่าประชาชนที่มีพลัง
มวลชนต่างจากประชาชนตรงนี้ คือมีพลังบวกเข้าไป
ส่วนนิติราษฎร์เป็นเสมือนที่ปรึกษามวลชน </span><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: 'Helvetica Neue', Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-left: 72.0pt;">
<span style="font-family: 'Helvetica Neue', Arial, Helvetica, sans-serif;"><span lang="TH">คำว่าที่ปรึกษาหมายความว่า
เขามีหน้าที่ในการเสนออะไรใหม่ๆ ให้มวลชนพิจารณา รับหรือไม่รับก็ไม่มีสิทธิบังคับ
มวลชนอาจจะบอกว่าไร้สาระไม่ฟังก็ได้ หรือมวลชนจะบอกว่าดีน่าคิด แล้วเอามาทำอะไรกันต่อก็ได้
</span><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: 'Helvetica Neue', Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-left: 72.0pt;">
<span style="font-family: 'Helvetica Neue', Arial, Helvetica, sans-serif;"><span lang="TH">ผมคิดว่าความสัมพันธ์ระหว่างเสื้อแดงกับนิติราษฎร์สร้างสรรค์
เพราะฉะนั้นผมจึงไม่อยากเห็นหรือไม่อยากได้ยินใครมาพูดว่า นิติราษฎร์เงียบหน่อยช่วงนี้
นิติราษฎร์อย่าไปพูดเยอะ เขาจะอย่างนั้นอย่างนี้กัน </span><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: 'Helvetica Neue', Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-left: 72.0pt;">
<span style="font-family: 'Helvetica Neue', Arial, Helvetica, sans-serif;"><span lang="TH">จริงๆ เราควรจะขอบคุณความหลากหลายในขบวนประชาธิปไตยไทยด้วยซ้ำ
ว่าในเมื่อมีคนจะปรองดองก็มีคนที่เตือนอยู่ว่าระวังหน่อยนะ ตรงนั้นตรงนี้ ไม่ดีใจเหรอ
ผมว่าเราเป็นคนเราก็ดีใจนะว่ามีคนคอยเตือนเรา </span><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: 'Helvetica Neue', Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-left: 72.0pt;">
<span style="font-family: 'Helvetica Neue', Arial, Helvetica, sans-serif;"><span lang="TH">เพราะฉะนั้นประเด็นก็คือ
นิติราษฎร์เป็นที่ปรึกษาและผมไม่ได้เชียร์เฉพาะนิติราษฎร์ ใครก็ตามที่มีสติปัญญา
มีประสบการณ์ ควรจะเตือนทั้งสิ้น ควรจะรวมกลุ่มขึ้นมา
อย่างไม่ต้องเรื่องการเมืองหรอกครับ เป็นต้นว่าเรื่องของธุรกิจเราก็สามารถที่จะทำตัวเป็นตัวอย่างได้
เช่น นักธุรกิจที่มีประสบการณ์มารวมตัวกัน ไม่ต้องเป็นหอการค้า ไม่ต้องเป็นสภาอุตสาหกรรม
ทำเป็นกลุ่มอิสระขึ้นมาเหมือนนิติราษฎร์ แต่ในทางการค้าธุรกิจ
แล้วเตือนรัฐบาลก็ได้ว่า ภาษีอย่างนี้ไม่มีใครเขาลงทุนนะ แรงงานอย่างนี้ตายนะ
ก็ควรจะมีนิติราษฎร์ในทางธุรกิจหรือในทางอื่นขึ้นมาเหมือนกัน
นี่คือสิ่งที่ทำให้สังคมเรามีวุฒิภาวะและลดการไปขึ้นกับตัวบุคคลแต่มาขึ้นกับพวกเรา
ขึ้นกับองค์คณะของประชาชนมากขึ้น </span><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: 'Helvetica Neue', Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<i><span style="color: orange; font-family: 'Helvetica Neue', Arial, Helvetica, sans-serif;"><b><span lang="TH">จอม</span></b><span lang="TH"> คิดว่าถึงที่สุดแล้วขบวนการของคนเสื้อแดงกับนิติราษฎร์จะสามารถ</span><o:p></o:p></span></i></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-left: 72.0pt;">
<span style="font-family: 'Helvetica Neue', Arial, Helvetica, sans-serif;"><i><span lang="TH" style="color: orange;">เดินไปบนเรือลำเดียวกันได้ไหมครับ
บนเส้นทางเดียวกันได้ไหม หรือจะมาความขัดแย้งกันในอนาคต </span></i><i><o:p></o:p></i></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: 'Helvetica Neue', Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-left: 72.0pt; text-indent: -72.0pt;">
<span style="font-family: 'Helvetica Neue', Arial, Helvetica, sans-serif;"><b><span lang="TH">จักรภพ<i> </i></span></b><span lang="TH">พูดยากนะครับ
ผมตอบได้เพียงแค่ว่าขณะนี้คนเสื้อแดงก็เรือลำหนึ่ง นิติราษฎร์ก็เรือลำหนึ่ง
แต่ว่าเป็นเรือในขบวนเดียวกัน ลำใหญ่ลำเล็กแต่ว่ามาด้วยกันเป็นขบวนเรือ
เหมือนพยุหยาตรา ต่างฝ่ายก็ต่างเห็นกันแล้วก็มีไมตรีต่อกัน โบกมือยิ้มแย้มแจ่มใส
มีบางระยะเหมือนกันที่บอกว่า เรือนิติราษฎร์ไปขับห่างๆ หน่อย เดี๋ยวมาเปื้อนฉัน
ก็มี แต่สุดท้ายก็อยู่ด้วยกันได้ แต่ที่คุณจอมถามคือจะมาเป็นเรือลำเดียวกันไหม
ผมเองตอบไม่ได้ แต่พูดได้เพียงว่าสุดท้ายถ้าเป้าหมายเดียวกันมันก็เหมือนนั่งเรือไปเจอกันที่ปากแม่น้ำ
ซึ่งมันแคบและจะต้องผ่านคอขวดเพื่อเข้าไปที่ใดสักที่หนึ่ง มันอาจจะไม่มีทางเลือกต้องเหลือลำเดียว
ซึ่งคนที่อยู่ในเรือใหญ่จะลงมาเรือเล็กหรือเรือเล็กขึ้นเรือใหญ่ก็ไม่รู้
ผมก็ไม่ได้มีความวิเศษวิโสที่จะไปวิเคราะห์ได้
รู้แต่เพียงว่าความคิดแบบกลุ่มนิติราษฎร์ ถ้าหากนำเสนอในเมืองไทยเมื่อ ๓๐ ปีก่อน
ถ้าไม่โดนโห่ก็โดนยิง แต่มาวันนี้ก็กลายเป็นกระแสธรรมดาคนก็นั่งฟัง
แล้วที่ผมปลื้มใจมากก็คืออาจารย์ทั้งหลายท่านก็พูดเป็นภาษาวิชาการ มีทฤษฎีเยอะแยะ
พี่น้องที่ดูเหมือนเป็นชาวบ้านธรรมดาที่ไม่ได้เรียนมหาวิทยาลัยก็นั่งฟังนั่งจด
สนใจ ไม่เข้าใจก็กลับไปค้น แรงผลักดันตรงนี้มันมาจากไหน
แรงผลักดันที่พยายามจะเข้าใจว่าอะไรเป็นอะไร ผมก็ตอบได้คำเดียวว่ามันมาจากความรู้สึกที่ว่าแนวทางนี้อาจจะเป็นทางออกของชีวิตเขาก็ได้
</span><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: 'Helvetica Neue', Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-left: 72.0pt; text-indent: -72.0pt;">
<i><span style="font-family: 'Helvetica Neue', Arial, Helvetica, sans-serif;"><span style="color: orange;"><b><span lang="TH">จอม</span></b><span lang="TH"> คุณจักรภพ มองอดีตนายกฯ ทักษิณ
ว่าเป็นนักประชาธิปไตยไหมครับ หรือเป็นแค่นักการเมือง </span></span><o:p></o:p></span></i></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-left: 72.0pt; text-indent: -72.0pt;">
<span style="font-family: 'Helvetica Neue', Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-left: 72.0pt; text-indent: -72.0pt;">
<span style="font-family: 'Helvetica Neue', Arial, Helvetica, sans-serif;"><i><span lang="TH">(อ่านต่อฉบับหน้า) </span></i><i><o:p></o:p></i></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-left: 72.0pt; text-indent: -72.0pt;">
<span style="font-family: 'Helvetica Neue', Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-left: 72.0pt; text-indent: -72.0pt;">
<span style="font-family: 'Helvetica Neue', Arial, Helvetica, sans-serif;">*********************************************************************************</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: 'Helvetica Neue', Arial, Helvetica, sans-serif;"><span lang="TH">ข่าวสั้นผ่านมือถือ
ข่าวการเมือง</span>, <span lang="TH">คนเสื้อแดง</span>, <span lang="TH">นิติราษฎร์</span>, <span lang="TH">พรรคเพื่อไทย</span>,
<span lang="TH">กิจกรรมเพื่อปชต. ฯลฯ <span style="color: red;">สมัคร เข้าเมนูเขียนข้อความ
พิมพ์ </span></span><span style="color: red;">PN <span lang="TH">กดส่งมาที่เบอร์ 4552146 </span></span></span><span lang="TH"><span style="font-family: 'Helvetica Neue', Arial, Helvetica, sans-serif;">สมัครวันนี้ ใช้ฟรี14วัน ทุกระบบ เพียง 29
บาท/เดือน</span><span style="font-family: 'Cordia New'; font-size: large;"><o:p></o:p></span></span></div>Tigerhttp://www.blogger.com/profile/01463316745144964190noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5404721919787059120.post-70770787701462846622012-07-20T18:24:00.000+07:002012-07-21T09:25:53.503+07:00"จรรยา ยิ้มประเสริฐ" เปิดตัวหนังสือ "แรงงานอุ้มชาติ"<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiKkwI2U_WFgVKelqcokDr8sWVPK1kwCik6V10RrHUdceFSdx2JGIcvvE1yR__UHtq7No4Oipjd5icEF1i0qBj4-YgepWKp9zclm0hnwtlLmHq1Ea1elx6Z59aSFya8A5Lit-As6SsQz9QH/s1600/cp_i1_29102010_01.gif" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" hda="true" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiKkwI2U_WFgVKelqcokDr8sWVPK1kwCik6V10RrHUdceFSdx2JGIcvvE1yR__UHtq7No4Oipjd5icEF1i0qBj4-YgepWKp9zclm0hnwtlLmHq1Ea1elx6Z59aSFya8A5Lit-As6SsQz9QH/s1600/cp_i1_29102010_01.gif" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgrsEpFaVlSzbncwo-1sui5x-xpz9MU3doad1OljVYZRrbzvxWYZHYwEPWOBJQpY71C1Sbpmdz83NDK6YI2-t1UizOd8sTPBqwAF-U_nTwP9LWS5HncgTUnbrArTh0Nd-BfVwoRnDbgfVqX/s1600/%E0%B9%81%E0%B8%A3%E0%B8%87%E0%B8%87%E0%B8%B2%E0%B8%99%E0%B8%AD%E0%B8%B8%E0%B9%89%E0%B8%A1%E0%B8%8A%E0%B8%B2%E0%B8%95%E0%B8%B4.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" hda="true" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgrsEpFaVlSzbncwo-1sui5x-xpz9MU3doad1OljVYZRrbzvxWYZHYwEPWOBJQpY71C1Sbpmdz83NDK6YI2-t1UizOd8sTPBqwAF-U_nTwP9LWS5HncgTUnbrArTh0Nd-BfVwoRnDbgfVqX/s320/%E0%B9%81%E0%B8%A3%E0%B8%87%E0%B8%87%E0%B8%B2%E0%B8%99%E0%B8%AD%E0%B8%B8%E0%B9%89%E0%B8%A1%E0%B8%8A%E0%B8%B2%E0%B8%95%E0%B8%B4.jpg" width="220" /></a></div>
<br />
ที่มา : เว็บไซต์ไทยอีนิวส์ วันที่ 1 เมษายน 2555<br />
<br />
<span style="font-family: "Tahoma", "sans-serif"; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: EN-US; mso-bidi-language: TH; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EN-US;"><a href="http://thaienews.blogspot.com/2012/04/blog-post_01.html"><span lang="TH" style="color: blue; font-size: 14pt; line-height: 115%; mso-ansi-font-size: 12.0pt;">ไทยอีนิวส์</span></a><span lang="TH">สัมภาษณ์</span> "<span lang="TH">จรรยา ยิ้มประเสริฐ" นักกิจกรรมแรงงานที่อยู่ระหว่างลี้ภัยการเมืองในต่างประเทศเขียน หนังสือที่</span> "<span lang="TH">ต้องอ่าน"ผ่าลึกประเทศไทยผ่านมิติด้านแรงงาน</span> </span><br />
<br />
<span style="font-family: "Tahoma", "sans-serif"; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: EN-US; mso-bidi-language: TH; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EN-US;"><em>1.ทำไมคุณจรรยาเขียนเล่มนี้ออกมา และพล็อตสำคัญของหนังสือนี้คืออะไร และเพราะอะไรคนควรควัก 300 บาท ไปซื้อมาอ่าน</em></span><br />
<br />
<br />
จรรยา ยิ้มประเสริฐ: เล็กเชื่อและพูดมาโดยตลอดว่า “ประเทศจะพัฒนาก้าวหน้า ไม่ได้ต้องการผู้นำเก่งเท่านั้น แต่ต้องการประชาชนที่เก่งและรู้เท่าทันผู้นำที่เก่งด้วย”<br />
<br />
แต่การเมืองไทยหรือจะพูดว่า วิธีการเมืองไทยที่เห็นและสัมผัสมาตลอดชีวิต เป็นเรื่องของการล่อหลอกและกล่อมเกลาประชาชนด้วยข้อมูลโฆษณาชวนเชื่อ “เท็จปนจริง” ที่แยกกันไม่ออก และมักจะนำเสนอข้อมูลเฉพาะ “ด้านเดียว" และ "ด้านดี” ของผู้นำ<br />
<br />
ไม่ว่าจะมาจากสถาบันระดับสูง และ/หรือสถาบันนายกรัฐมนตรีที่ได้รับการเลือกตั้งเข้ามาบริหารบ้านเมือง ที่อัดฉีดแคมเปญต่อเนื่องมาตั้งแต่ยุค จอมพล ป. ที่ว่า “เชื่อผู้นำชาติพ้นภัย” เป็นวิถีการเมือง “บนลงล่าง รองรับด้วยโครงสร้างชนชั้นในสังคมวิถี “ไพร่-ผู้ดี-สมมุติเทพ” ที่ให้ค่าและความสำคัญกับชนชั้นสูงมากกว่าประชาชนทั่วไป<br />
<br />
ดูได้จากคำกล่าวของทักษิณที่นั่งเครื่องบินเจ๊ตส่วนตัว และได้รับการต้อนรับอย่างหรูหราในทุกประเทศที่ไปเยือน แล้วบอกว่า "ผมคือผู้ได้รับผลกระทบมากที่สุด" นี่คือตัวอย่างของการให้คุณค่าตัวเองของผู้นำ<br />
<br />
ซึ่งภาพที่ได้เห็นมันต่างกันอย่างสุดขั้วกับภาพของประชาชนที่ออกมาต่อสู้จริงตลอดหลายปีที่ผ่านมานับตั้งแต่รัฐประหาร 2549 หลายคนเสียสละเงินทองกันจนหมดเนื้อหมดตัวเพื่อการต่อสู้ แม้จะยากจนกว่าทักษิณหลายร้อยหลายพันเท่า<br />
<br />
หลายคนต้องสูญเสียชีวิต บางคนเสียหัวหน้าครอบครัว และยังมีอีกนับร้อยที่ "สูญเสียอิสรภาพอยู่ในเรือนจำ" และ "อีกไม่ทราบจำนวนที่ต้องลี้ภัยในต่างแดน" เป็นการอยู่ที่ต่างแดนยากลำบากแสนสาหัสกว่าผู้ที่อ้างว่า "ได้รับผลกระทบมากที่สุด" เสียด้วย<br />
<br />
ถ้าจะพูดแรงๆ ก็คงขอบอกว่าทักษิณพูดโดยไม่มีความรับผิดชอบมากๆ ซึ่งถ้าเป็นผู้นำมวลชนที่มีวุฒิภาวะ จะไม่มีทางอ้างว่า "ผมได้รับผลกระทบที่สุด" เพราะ ความสูญเสียของประชาชนที่ไม่มีอะไรจะเสีย แต่ยอมเสีย มันเป็นอะไรที่ผู้นำต้องตระหนักถึงก่อนเสมอ<br />
<br />
การเมืองชนชั้นสูงและนายทุนของไทย จึงเป็นการเมืองที่หล่อเลี้ยงประชาชนด้วยความฝัน ให้อยู่ด้วยการฝากความหวัง และรอคอยความช่วยเหลือไว้ ภายใต้วิถีการเมืองระบอบ “พ่อขุนอุปภัมภ์เผด็จการ” ที่ อ.ทักษ์ เฉลิมเตียรณ ให้คำนิยามนี้ไว้ดียิ่ง<br />
<br />
วิถีคิดแบบนี้มันควรจะเปลี่ยนได้แล้วในทศวรรษที่ 21 ที่การเข้าถึงข้อมูลข่าวสารมีได้หลายทาง และก็ถึงเวลาแล้วที่ประชาชนควรจะต้องขวนขวายศึกษาและทำความเข้าใจสังคมและการเมืองด้วยตัวเอง ไม่ใช่จากการรับเพียงชุดข้อมูลด้านเดียวที่ถูกยัดเยียดให้ เพื่อการหวังผลทางการสร้างมวลชนสนับสนุนของผู้มีอำนาจ<br />
<br />
อีกทั้งไม่ต้องพูดกันถึงลักษณะของข้อมูลที่แทบจะไม่เคยตีแผ่เรื่องราวการต่อสู้ของประชาชนระดับล่างที่ไม่ยอมจำนน<br />
<br />
การนำเสนอของกระแสหลักทั้งรัฐบาลและสื่อมวลชน ทั้งหมดทั้งมวลพุ่งไปที่ความสูญเสีย(ในผลประโยชน์และอำนาจ) ของชนชั้นสูงเพียงเท่านั้น<br />
<br />
เป็นการเมืองที่ไม่ว่า “ทักษิณจะไป อภิสิทธ์จะมา” หรือไม่ว่า “อภิสิทธิ์จะไป ยิ่งลักษณ์จะมา” ประชาชนก็ยังต้องเผชิญกับปัญหามากมายอยู่ดี<br />
<br />
หนังสือเรื่อง "แรงงานอุ้มชาติ" เล่มนี้ จึงเป็นหนังสือที่ตีแผ่เรื่องราวของความเดือดร้อน การต่อสู้ และการไม่ยอมจำนนต่อนายทุน และรัฐ (รัฐบาลและลูกจ้างรัฐ) ของคนที่ถูกเรียกว่าชนชั้นล่าง - คนงาน กรรมกร ชาวไร่ชาวนาตาสีตาสา - จากบทเรียนการทำงานกว่ายี่สิบปี<br />
<br />
และเป็นเรื่องราวที่เล็กได้เขียนไว้ตลอดกว่า 10 ปีที่ผ่านมา บางเรื่องอาจจะผ่านตาผู้อ่านแล้ว แต่หลายเรื่องมั่นใจว่าผู้อ่านยังไม่เคยเห็น<br />
<br />
และยิ่งไม่นับว่าเป็นหนังสือเล่มแรกที่รวมข้อเขียนกว่า 30 เรื่องไว้ด้วยกัน ที่หนาถึง 430 หน้า ซึ่งจริงๆ ควรจะตั้งราคาขายที่สูงกว่านี้ แต่ด้วยเราไม่ใช่ต้องการค้ากำไรเกินควร และต้องการร่วมแสดงสัญลักษณ์เรื่องค่าแรงขั้นต่ำ จึงตั้งราคาแค่ 300 บาท<br />
<br />
ถ้าคนงานไทยได้อ่านหนังสือเล่มนี้ เขาจะเข้าใจได้ทันทีว่า “การทำให้ชีวิตเขาดีขึ้นได้นั้น จะได้มาด้วย “การรวมตัวต่อรองทั้งกับนายจ้างและรัฐ ไม่ใช่ได้มาด้วยการร้องขอ” และการเปลี่ยนแปลงในสังคมไทยมาจนถึงปัจจุบันนี้ก็มาจากการสร้างอำนาจต่อรองกับรัฐ ทุนและนักการเมืองมาโดยตลอด<br />
<br />
<em>2. มีนักกิจกรรม เอ็นจีโอ นักแรงงานที่เกลียดกลัวทักษิณและคนเสื้อแดงซะส่วนมาก เลยพลอยหันไปสนับสนุนเผด็จการ คุณจรรยาน่าจะเป็นเพียงในไม่กี่คนที่โปรประชาธิปไตย อะไรคือความแตกต่างและมีผลสะเทือนอย่างไรตามมา</em><br />
<br />
จรรยา ยิ้มประเสริฐ: ใช่ค่ะ เล็กตัดสินใจไม่ร่วมกับ NGOs ที่มีการประชุมกันเมื่อปลายปี 2548 ว่าควรจะเข้าร่วมกับกลุ่มพันธมิตรประชาชนของสนธิ ลิ้มทองกุล เพราะ “สนธิมีมวลชน” และก็ตัดสินใจไม่ร่วมกับกลุ่มที่ก่อร่างมาเป็น นปช. ในปี 2552 ที่บอกว่า “ต้องรวมตัวกับค่ายเพื่อไทยเพราะมีมวลชน”<br />
<br />
แต่สุดท้ายทั้งสองทางเลือก ก็ใช้วิถีการโฆษณาและระดมมวลชนแบบเดียวกัน คือการอัดฉีดความดี และความเป็นสุดยอดมนุษย์ ของคนๆ เดียว ที่แต่ละฝ่ายเชิดชู และ/หรือ ชูและเชิด<br />
<br />
ทั้งสองฝ่ายอ้าง “เพื่อประชาธิปไตยคนดี” กับ “เพื่อประชาธิปไตยคนเก่ง” แต่ไม่ได้พยายามกันเลยที่จะเปิดพื้นที่การมีส่วนร่วมแห่งการหล่อหลอมหลักการ "ประชาธิปไตยประชน"<br />
<br />
อีกทั้งการประท้วงก็ใช้รูปแบบรวมศูนย์ ด้วยเวทีปราศรัยของแกนนำ และสั่งการเคลื่อนไหวจากแกนนำเท่านั้น ไม่มีการเลือกตั้งแกนนำโดยมวลชน ไม่มีการสร้างการมีส่วนร่วมในรูปแบบต่างๆ ในที่ชุมนุม<br />
<br />
พันธมิตรนี่ไม่มีการเลือกตั้งด้วยซ้ำ นปช. ก็เป็นการตั้งกันเองช่วงแรก พอถูกดันหนักขึ้นมาประกาศเลือกตั้งประธาน นปช. เมื่อปลายปีที่ผ่านมา แต่ก็ล็อคสเป็คชิงเลือกตั้งแกนนำระดับชาติก่อนแบบไร้คู่แข่งขัน (อ. ธิดา) แทนที่่จะเปิดให้มีการเลือกตั้งแกนนำระดับฐาน (หมู่บ้าน จังหวัด) ก่อนที่จะจัดเลือกตั้งแกนนำระดับชาติ ตามครรลองประชาธิปไตย “ล่างขึ้นบน” ที่ควรจะส่งเสริม<br />
<br />
การเมือง 6 ปี ที่ผ่านมา จึงน่าเสียดายตรงที่การจัดตั้งหรือนำมวลชน เลือก “ยุทธวิธีทางการเมือง” มากกว่า “การเมืองหลักการ” เป็นการเมืองที่มุ่งจัดตั้งมวลชนขนาดใหญ่ และแม้ว่ามวลชนร่วมลงขันมาต่อเนื่องตลอดหลายปี แต่่แกนนำก็ไม่เคยวางใจและดูถูกมวลชนมาแบบเดียวกันนี้ทุกยุค ทุกสมัยไม่เปลี่ยนแปลง<br />
<br />
ที่สำคัญไม่น่าเชื่อว่า นปช. ที่ดึงมวลชนใส่เสื้อแดงได้มากที่สุดที่เคยมีมาในประวัติศาสตร์ กลับไม่สามารถหล่อหลอมวิถี “การเมืองประชาธิปไตยแห่งการมีส่วนร่วมของประชาชน” และเลือกยุทธวิธีการทำงานเป็นกองกำลังของพรรคเพื่อไทย อย่างแยกไม่ออก<br />
<br />
ผลสะเทือนและเป็นจุดหักเหของตัวเอง คือ การสังหารประชาชนเดือนเมษาและพฤษภา 2553 ที่ทำให้เล็กลุกขึ้นมาเขียนบทความ “ทำไมถึงไม่รักXXX” แล้วมีปฏิกิริยาของทั้งคนรอบตัว และคนอ่านค่อนข้างแรงทั้งในด้านบวกและด้านลบ<br />
<br />
จนต้องตัดสินใจลาออกจากงานทั้งๆ ที่ไม่มีงานใหม่รองรับ ตัดสินใจไม่ติดต่อครอบครัวอีกต่อไป และมุ่งมั่นทำงานเพื่อประชาธิปไตยของประเทศไทยจากต่างแดน ที่ให้พื้นที่เสรีภาพในการคิด เขียน และพูด ได้ดีกว่า “ยอมลำบากกาย แต่มีอิสระทางความคิด”<br />
<br />
เล็กมองว่าประเทศจะก้าวหน้า วิถีการเมืองของทุกฝ่ายจะต้องไม่ผูกติดแค่ว่า "คนดีแต่ไม่เก่ง ไม่เป็นไร" หรือ "คนโกงแต่เก่ง ไม่เป็นไร" เราบอกไม่ได้ว่าคนดีนั้นดียังไง คนโกงนั้นโกงจริงหรือเปล่า คนเก่งนั้นเก่งอะไร เก่งแค่ไหน เรื่องพวกนี้มันกลายเป็นเหมือมายาคติมากกว่าที่จะยืนอยู่บนการตรวจสอบ และมาตรฐานด้านกระบวนการศาลสถิตยุติธรรมของไทยก็ถูกตั้งคำถามอีกเช่นกัน<br />
<br />
เพื่อวิถีการเมืองที่จะหลุดพ้นจากวงจรอุบาดเดิมๆ สังคมต้องพร้อมที่ยอมรับว่า<br />
<br />
1. เสรีภาพในการแสดงความคิดเห็นเป็นหัวใจที่ขับเคลื่อนประเทศ และต้องไม่มีกฎหมายปิดกั้นเสรีภาพในการแสดงความคิดเห็นทั้งหลาย โดยเฉพาะข้อเขียนในรัฐธรรมนูญที่ต้องไม่ละเมิดความเสมอภาคของประชาชน และมาตรา 112 ต้องถูกยกเลิก - ต้องไม่มีนักโทษการเมืองและนักโทษคดีหมิ่นพระบรมเดชานุภาพ ถ้าประเทศเปิดรับฟังความคิดเห็นและการแสดงออกของประชาชน<br />
<br />
2. สิทธิในการรวมตัวในนามสหภาพแรงงาน องค์กร สมาคม และสิทธิการเจรจาต่อรองร่วมกับนายจ้างหรือกับรัฐบาล เป็นสิ่งที่ต้องส่งเสริม และการประท้วงของทั้งคนงานและเกษตร ไม่ใช่เรื่อง “ทำให้ภาพลักษณ์ประเทศเสียหายต่อนายทุน” เช่นที่รัฐบาล รัฐมนตรีและข้าราชการกระทรวงแรงงาน กระทรวงเกษตรฯ รวมทั้งสื่อต่างๆ พยายามจะโจมตีทุกครั้งที่คนงานหรือเกษตรกรประท้วง<br />
<br />
3. การยอมรับและส่งเสริมให้ประชาชนแต่ละกลุ่มสาขาอาชีพตั้งพรรคการเมืองของตัวเองเข้ามาต่อสู้ในครรลองประชาธิปไตยในรัฐสภาตัวแทนของประชาชน<br />
<br />
4. ปรับปรุงคุณภาพ ศักยภาพและการควบคุมราคาด้านสาธารณูปโภคขั้นพื้นฐาน รวมทั้งวางระบบสวัสดิการสังคมที่จำเป็นต่อประชาชน ที่ครอบคลุมประชาชนทุกคนในประเทศ<br />
<br />
5. ประเทศไทยจำเป็นต้องให้สัตยาบันและเคารพกติกาสากลว่าด้วยสิทธิมนุษยชน สิทธิแรงงาน สิทธิการมีส่วนร่วมของพลเมือง และบรรจุเรื่องสิทธิมนุษยชน กติการะหว่างประเทศที่ครอบคลุมเรื่องสิทธิ เสรีภาพ และการคุ้มครองประชาชน ไว้ในหลักสูตรการศึกษาทุกระดับ รวมทั้งยกเลิกกฎหมายที่ให้สิทธิพิเศษเจ้าหน้าที่รัฐใช้ความรุนแรงกับประชาชน อาทิ พรก. ฉุกเฉิน และ พรก. ความมั่นคง<br />
<br />
6. จำเป็นที่จะมีการปฏิรูปการศึกษา การศาสนา การทหาร สถาบันข้าราชการ สถาบันการเมือง และโดยเฉพาะสถาบันพระมหากษัตริย์ที่เป็นประเด็นถกเถียงในสังคมมานับตั้งแต่ 2549 ให้สอดรับกับอารยประเทศทั้งหลาย<br />
<br />
7. การเมืองที่เคารพเสียงส่วนใหญ่ และสังคมต้องถูกหล่อหลอมให้เคารพความคิดเห็นที่แตกต่าง และการต่อต้านการใช้ความรุนแรงทุกรูปแบบ<br />
<br />
8. ต้องให้คำนิยามร่วมกันของคนในชาติใหม่ในเรื่อง "ชาติ" และ "ความมั่นคงของชาติ" ที่ปัจจุบันผูกขาดคำนิยามโดย "ทหาร" และ "ชนชั้นสูง" เท่านั้น<br />
<br />
ฯลฯ<br />
<br />
<em>3. ทราบว่าได้ลี้ภัยการเมือง(self exile)ในต่างประเทศตั้งแต่ 19 พฤษภา 53 ไปอยู่ต่างประเทศ ฟังแล้วก็น่าจะดูดีเพราะไปอยู่ทางยุโรปคงสุขสบายดี ตอนนี้ยังทำงานในตำแหน่งเดิมก่อนลี้ภัยไหม หรือมีองค์กรใดสนับสนุนการทำงานเคลื่อนไหวเพื่อประชาธิืปไตยบ้าง หรือมีผลกระทบต่อเรื่องการงาน การเงิน ครอบครัวอย่างไรบ้าง</em><br />
<br />
จรรยา ยิ้มประเสริฐ: มันเป็นความเข้าใจผิดของคนไทยว่าการอยู่ยุโรปนั้นสุขสบายดี เพราะยุโรปดูพัฒนาและเจริญรุ่งเรือง คนที่นี่จำนวนมากอิจฉาคนไทยที่ “โยนเมล็ดพืชผักอะไรตรงไหนก็งอกงาม” และ “มีอาหารกินกันอย่างหลากหลายเหลือเฟือ” ไม่นับว่าเล็กอยู่ที่ฟินแลนด์ ประเทศที่ค่าครองชีพแพงอันดับสามในยุโรปได้กระมังตามการสังเกตของตัวเองที่เดินทางทั่วยุโรป (รองจาก นอรเวย์ และสวิสเซอร์แลนด์)<br />
<br />
แน่นอนว่าสองปีที่ผ่านมาเล็กต้องเผชิญกับความยุ่งยากและลำบากมากมาย ทั้งเรื่องอยู่เรื่องกิน และเรื่องขอวีซ่าอยู่ยุโรป ในขณะที่ไม่มีฐานะทางเศรษฐกิจดีพอที่จะรองรับค่าใช้จ่ายต่างๆ เหล่านี้ แต่ก็ถือว่าเป็นการร่วมทุกข์ร่วมสุขกับคนไทยจำนวนมากที่เผชิญกับปัญหาการล้มละลาย และความยากลำบากทางเศรษฐกิจ เพราะการต่อสู้เพื่อประชาธิปไตยในประเทศไทย<br />
<br />
แต่ตลอดสองปีที่ผ่านมา เล็กก็ไม่เคยหยุดเคลื่อนไหวในทุกทางที่สามารถทำได้ ทั้งทำการศึกษาและเขียนบทความการเมืองไทยต่อเนื่อง ทั้งติดตามปัญหาคนงานไทยที่ถูกพามาเก็บเบอร์รี่ที่สวีเดนและฟินแลนด์ จัดผลิตสารคดีหลายเรื่องด้านแรงงานและการเมือง<br />
<br />
และไม่นับว่าช่วยดูแลเว็บไซต์ที่ให้ข้อมูลเกี่ยวกับเมืองไทยทั้งภาษาไทยและภาษาอังกฤษอีกสองสามแห่งโดยเฉพาะ www.timeupthailand.net อีกทั้งยังได้พยายามทำงานกับกลุ่มคนไทยที่ยุโรป และจัดรายการวิทยุทางอินเตอร์เน็ทอีก ทำให้ไม่มีเวลาไปทำงานหารายได้อื่นๆ<br />
<br />
และนี่ก็เป็นปัญหาที่ส่งผลมาถึงปัจจุบันนี้คือการไม่สามารถผ่อนส่งคืนเงินกู้กับธนาคารได้ จนธนาคารที่ประเทศไทยกำลังดำเนินเรื่องยึดทรัพย์ สมบัติชิ้นเดียวที่มีคือ "ไร่เปิดใจ" และก็เป็นที่มาของการต้องผลิตหนังสือเรื่อง “แรงงานอุ้มชาติ” เล่มนี้ เพื่อขายสร้างรายได้ทำกิจกรรมการเมืองเช่นที่ทำนี้ต่อไป และหวังว่าจะมีรายได้มากพอจะทำให้ไปจ่ายธนาคารไม่ได้ยึดบ้านตัวเองได้<br />
<br />
และคงต้องขออนุญาตใช้โอกาสนี้ กล่าวขอบคุณคนตัวเล็กตัวน้อยจำนวนไม่น้อยเลย ทั้งที่เมืองไทยและที่ต่างประเทศ ทั้งคนไทยและเพื่อนฝูงคนต่างชาติ ที่ช่วยกันลงขันและสนับสนุนด้านการเงินมาบ้าง (เป็นการช่วยของผู้รักประชาธิปไตย โดยไม่มีนายทุนใหญ่ใดๆ หนุนหลังทั้งสิ้น) และแม้จะไม่พอกับค่าใช้จ่าย แต่ก็ทำให้อยู่และทำงานได้ต่อเนื่องมาจนถึงปัจจุบัน<br />
<br />
ก็ต้องขอกราบขอบคุณทุกท่านที่อาจจะไม่สามารถเอ่ยนามได้มา ณ ที่นี้ด้วย<br />
<br />
แม้แต่หนังสือเล่มนี้ก็ต้องขายแบบ "สั่งจองและจ่ายเงินล่วงหน้า" เพราะเล็กไม่มีเงินจ่ายค่าพิมพ์หนังสือ ต้องรวบรวมเงินจากผู้สั่งจองไปจ่ายค่าพิมพ์ เป็นการทำงานที่พึงพิงมวลชน (ไม่ใช่นายทุน) อย่างแท้จริง<br />
<br />
ก็หวังว่าการตอบรับหนังสือจะเป็นไปด้วยดี ไม่ใช่เพราะต้องช่วยเล็ก แต่เพราะว่าหนังสือเรื่องแรงงานที่ให้ภาพองค์รวมของปัญหาแรงงานและโยงถึงต้นตอของการเมืองไทยเช่นนี้ ไม่ค่อยมีการผลิตออกมา การต่อสู้ของแรงงาน ปัญหาแรงงานเป็นเรื่องที่ไม่เคยอยู่ในความสนใจของทั้งสาธารณชนและรัฐบาลอย่างจริงจัง โดยเฉพาะอย่างยิ่งวัฒนธรรมสหภาพแรงงานไม่ได้รับการส่งเสริมในประเทศไทย<br />
<br />
<em>4. มีคนที่ตกอยู่ในชะตากรรมเดียวกับคุณจรรยามากไหม ที่ยังกลับประเทศไม่ได้ และต้องการหนุนช่วยอย่างไรบ้างจากองค์กรต่างๆ หรือเพื่อนมิตร</em><br />
<br />
จรรยา ยิ้มประเสริฐ: เท่าที่ทราบและติดต่อกันอยู่บ้าง ก็มีกว่าสิบคน ทุกคนลำบากกันถ้วนหน้า ทั้งเรื่องการทำเรื่องขอสถานภาพผู้ลี้ภัยกับ UNHCR ก็ไม่ได้ง่าย เรื่องการขอวีซ่าอยู่อย่างถูกกฎหมายในประเทศที่เขาเลือกอยู่ก็ยุ่งยาก เรื่องเศรษฐกิจไม่ต้องพูดถึง ต้องขายบ้าน ขายรถ และทรัพย์สินที่ขายได้เพื่ออยู่กินที่เมืองนอก หลายคนอยู่ในสภาพที่ย่ำแย่กว่าเล็กมาก – ฟังเรื่องของเขาแล้ว ไม่บ่นเรื่องตัวเองเลยค่ะ สงสารพวกเขาแทน<br />
<br />
อยากเชิญชวนผู้ที่สนใจช่วยกันตั้งกองทุนอะไรซักอย่างเพื่อผู้ลี้ภัยทางการเมืองของประเทศไทย มันจำเป็นยิ่งที่การเมืองไทยยังไม่สามารถปล่อยวางได้ ที่จะมีกองทุนตรงนี้ ให้คนกลุ่มนี้ที่ลี้ภัยสามารถทำงานเพื่อประชาธิปไตยของไทย แม้ว่าต้องอยู่ต่างแดนก็ตาม<br />
<br />
ไม่ใช่ให้พวกเขาต้องอยู่อย่างปิดตัวและความวิตกกังวลว่าจะเอาชีวิตรอดที่ต่างแดนได้อย่างไร ในสภาพที่หลายคนไม่เคยใช้ชีวิตอยู่เมืองนอก และภาษาอังกฤษก็ไม่เก่ง และที่สำคัญเล็กมองพวกเขาเป็น "ทรัพยากรมนุษย์ที่สำคัญยิ่งกับประเทศไทย" ที่ควรสนับสนุนให้ได้ทำงานเพื่อสร้างการตื่่นรู้ทางการเมืองไทยกันต่อไป<br />
<br />
เสียดายทุกครั้งที่เวลาและสมองของมนุษย์ไม่ได้ถูกใช้คุ้มค่ากับสิ่งที่เขาควรจะทำ และถูกใช้ไปเฉพาะความสุขส่วนตัว ไม่ใช่เพื่อความสุขของมนุษยชาติ<br />
<br />
<em>5. ในอดีตนักเคลื่อนไหวทางการเมืองได้ใช้ฐานในต่างประเทศรณรงค์ปฏิวัติใหญ่ทั้งยุคเลนิน ซุนยัดเซ็็น โฮจิมินห์ รวมทั้งปรีดี พนมยงค์ กับ คณะราษฎร์ คิดว่าเวลานี้ขบวนทำนองนี้ของไทยมีหรือไม่และมีศักยภาพเพียงใด</em><br />
<br />
จรรยา ยิ้มประเสริฐ: เล็กคิดเรื่องนี้อยู่มากเช่นกัน และคิดว่าจะทำได้ไหมในศตวรรษที่ 21<br />
<br />
ข้อสรุป ณ ตอนนี้ คือ การจัดตั้งจากต่างประเทศในยุคนี้ไม่ประสบความสำเร็จแน่ เพราะว่านักการเมืองแบบพรรคนายทุน และพรรคชนชั้นสูงก็รู้เกมส์นี้ และใช้การจัดตั้งมวลชนคนไทยจากต่างแดนเป็นฐานหนุนวิถีการเมืองของพรรคพวกตนเช่นกัน และพวกเขามีทุนมากกว่า และทำได้สำเร็จกว่า และไม่ปล่อยให้คนไทยในเอเชีย ยุโรปและอเมริกาเป็นอิสระจากวิถีการเมืองของเขา<br />
<br />
เล็กได้เดินทางไปพบคนไทยที่ยุโรปในหลายประเทศ เพื่อพูดคุยกันเพื่อร่วมกันทำกิจกรรมเพื่อประชาธิปไตยและเรียกร้องให้ปล่อยนักโทษการเมืองในประเทศไทย ทั้งยังได้พยายามเข้าร่วมกิจกรรม ทั้งที่ฟินแลนด์ ฝรั่งเศส เบลเยี่ยม สวิสเซอร์แลนด์ และเยอรมัน แต่ก็พบสภาพที่ว่าคนไทยในต่างประเทศก็ไม่ต่างจากในประเทศนักคือมีกลุ่ม “รักทักษิณ” มีเงินทุนจัดตั้งดีกว่า และมีทักษิณเป็นตัวพรีเซนเตอร์ จึงเป็นขบวนใหญ่กว่ากลุ่มที่เอาเรื่องประชาธิปไตยและการมีส่วนร่วมจากประชาชน<br />
<br />
ต้องยอมรับว่าคนไทยที่มาตั้งรกรากหรือทำงานที่ยุโรปมีฐานครอบครัวมาจากชนบท โดยเฉพาะจากอีสาน พวกเขาก็ฝากความหวังไว้กับทักษิณเยอะว่า อาจจะช่วยดันหรือเทงบประมาณมาช่วยพวกเขาสร้างเศรษฐกิจที่ยุโรปด้วย โดยเฉพาะทำร้านอาหารไทย นอกเหนือไปจากเรียกร้องต้องการประชาธิปไตยในประเทศไทย<br />
<br />
กระนั้น เล็กก็เชื่อว่า การก่อร่างของการสร้างการเปลี่ยนแปลงเชิงโครงสร้างการเมืองไทย ได้เริ่มขึ้นแล้วและต่อเนื่องที่ประเทศไทย นับตั้งแต่รัฐประหาร 2549 และเป็นการก่อตัวของกลุ่มการเมืองที่มีจำนวนไม่ใช่ไม่กี่คนเหมือนอดีต<br />
<br />
ไม่ใช่การนำด้วยนักคิดที่โดดเด่นคนใดคนหนึ่งเช่นในอดีต แต่มีมากมายมหาศาลมากกว่าที่ผ่านมา และแต่ละกลุ่มก็เลือกยุทธศาสตร์การสร้างการเปลี่ยนแปลงที่เป็นยุทธวิถีของตัวเอง ไม่ขึ้นอยู่กับใครคนใดคนหนึ่ง<br />
<br />
เป็นการผลักดันให้การเมืองประเทศไทยหลุดพ้นจากวิถี “การเมืองเรื่องบุคคลและตระกูล” สู่ “การเมืองเรืองระบอบและหลักการ” และจากคนหลากหลายแนวคิดมาก และไม่มีตัวผู้นำโดดเด่นคนใดคนเดียว แต่เป็นขบวนการผู้ให้แนวคิดทางความรู้มากกว่า<br />
<br />
เป็นพัฒนาการทางการเมืองที่ควรจะเป็น และสอดคล้องกับยุคสมัยแห่งโลกศตวรรษที่ 21 ที่วุฒิภาวะของคนส่วนใหญ่ในสังคมหลุดพ้นจากวิถีการเมืองผู้นำเผด็จการไปกันมากแล้ว และกระแสเทพนิยายและสมมุติเทพก็เป็นเพียงนิทานก่อนนอน ที่ก็ไม่ค่อยมีใครอ่านให้ลูกฟังกันก่อนนอนกันแล้วเช่นกัน<br />
<br />
สังคมต้องการความเป็นเหตุเป็นผล เป็นประชาธิปไตย มีความหลากหลาย และยอมรับความแตกต่างกันได้<br />
<br />
และการเปลี่ยนแปลงก็ได้เริ่มแล้วมากมาย จากหลายกลุ่ม อาทิ ข้อเสนอของนิติราษฎร์ การรณรงค์ของครอบครัวและเพื่อนนักโทษการเมือง และการเคลื่อนไหวอย่างต่อเนื่องร่วมสองปีของกลุ่มญาติวีรชน 2553 ฯลฯ<br />
<br />
มันเป็นวิถีการปูทางลงของการเมืองผู้นำเทวดา ตามวิถีสมมติเทพที่มีอัตตาสูงเทียบเขาพระสุเมรุ อย่างไม่หักโค่น เป็นการพยายามสร้างการเปลี่ยนแปลงจากการศึกษาจากชุดข้อมูลความรู้ของประเทศอื่นๆ “ถ้าอำมาตย์ไม่ลงตอนนี้ก็ถึงคราวแตกหัก” ซึ่งไม่มีใครต้องการให้ไปถึงขั้นนั้น<br />
<br />
เพราะมันจะต้องมีคนล้มตาย และไม่มีใครอยากเห็นและเจ็บปวดไปกับการเสียชีวิตในประเทศไทยอีกแล้ว โดยเฉพาะเมื่อมีบทเรียนการยอมรับการเมืองวิถี "คนเท่ากัน" ด้วยสันติวิธี ในหลายประเทศให้เห็นและศึกษาเป็นตัวอย่าง<br />
<br />
<em>6. คุณอยากบอกอะไรที่สุดในเวลานี้</em><br />
<br />
จรรยา ยิ้มประเสริฐ: ในฐานะของคนทำงานเขียน ก็คงบอกว่าอยากให้หนังสือขายได้ ฮา . .<br />
<br />
ต้องขอบคุณทนายประเวศ ประภานุกูลมา ณ ที่นี้ เป็นอย่างยิ่ง ที่รับอาสาโดยไม่เอาค่าใช้จ่ายในการติดตามเรื่องคดียึดบ้าน และเปิดบัญชีให้เพื่อใช้ในการขายหนังสือเล่มนี้ และดูแลค่าใช้จ่ายที่อาจจะเกิดขึ้นที่เมืองไทยให้<br />
<br />
อยากบอกว่า สองปีที่ผ่านมาเป็นประสบการณ์ที่มีค่ายิ่ง เป็นช่วงเวลาที่ทำให้ตัวเองหยุดนิ่ง ศึกษา และวิเคราะห์บทเรียนและข้อมูลต่างๆ ที่ตัวเองสั่งสมมาตลอดกว่า 20 ปีของการเป็นคนทำงานเพื่อการพัฒนาประเทศ ที่ได้มีโอกาสมากกว่าคนจำนวนมาก ในการเดินทางลงศึกษาปัญหาและการพัฒนาในร่วม 70 จังหวัดทั่วประเทศไทยและหลายสิบประเทศทั่วโลก<br />
<br />
ซึ่งเมื่อคิดในแง่นี้ เล็กก็ใช้ทรัพยากรโลกไปเป็นจำนวนมาก เพื่อการศึกษาเรียนรู้ และก็ควรจะใช้มันอย่างคุมค่า และจำเป็นจะต้องร่วมเป็นหนึ่งในประชากรไทยและประชากรโลก ที่ร่วมใช้สมอง สองมือและสองเท้า เพื่อแก้ปัญหาความยากจน การละเมิดสิทธิ และการเอารัดเอาเปรียบคนชั้นล่างในสังคม หรือที่เรียกว่าประชาชนกลุ่มใหญ่ "กลุ่ม 99%"<br />
<br />
เล็กทำงานด้วยความเชื่อว่า "จะต้องไม่ทำตัวเป็นผู้นำ" แต่เป็นคนทำงานการศึกษาให้ประชาชนเห็นปัญหาและตัดสินใจหาทางแก้ปัญหาร่วมกันตามวิถีการศึกษามวลชนของเปาโล แฟร์ นักปฏิวัติชาวบราซิล และก็ไม่ได้เชื่อว่าชาวบ้านบริสุทธิ์ ไร้เดียงสา ไม่เล่นเกมส์ไปกับการเมืองด้วย<br />
<br />
จากบทเรียนการคลุกคลีและทำงานต่อสู้ร่วมกับชาวบ้านและคนงานมากมาย ทำให้ตระหนักว่า ประชาชนหรือคนที่ถูกเรียกว่าชาวบ้านนั้นฉลาดและเล่นเกมส์การเมืองต่อรองกับอำนาจตลอดเวลา ด้วยวิถีของเขา คือ "เมื่อการต่อรองและพูดกันตรงๆ มันมาด้วยลูกปืน พวกเขาก็ใช้ยุทธิวิถีขอความเมตตา ขอความช่วยเหลือ"<br />
<br />
แต่สิ่งที่อยากเห็นมากที่สุดคือ ประชาชนคนไทยเปลี่ยนวิถีการต่อรองกับอำนาจเบื้องบนด้วย วิถีการร้องขอ ฟูมฟาย และปรักปรำกันไปมา แบบนี้เสีย ซึ่งเป็นวิถีที่ชาวบ้านได้ประโยชน์ระยะสั้น แต่ไม่ส่งผลต่อพัฒนาการประเทศในระยะยาวและอย่างยั่งยืน<br />
<br />
จากบทเรียนการพบเห็นบรรยากาศการเมืองในหลายประเทศ ทำให้ตระหนักว่าเพื่อประเทศก้าวหน้าและพัฒนาอย่างมีเสถียรภาพและยั่งยืน "การมีส่วนร่วมในการแสดงความคิดเห็นอย่างมีวุฒิภาวะ และอย่างเสรี" คือ หัวใจของการพัฒนาที่แท้จริง<br />
<br />
ประชาชนต้องหยุดกันตัวเองออกจากความรับผิดชอบในการบริหารประเทศมาสู่การคิดแบบใหม่ ที่ “ต่อรอง นำเสนอข้อเรียกร้อง และร่วมรับผิดชอบในทิศทางการพัฒนาของประเทศ" ไม่ใช่ลอยตัวทุกครั้งที่มีปัญหาด้วยข้ออ้างว่าเป็นเพราะ “ผู้นำไม่เก่ง นักการเมืองคอรัปชั่น หรือเพราะข้าราชการโกงกิน”<br />
<br />
เป็นการเมืองที่คนทั้งประเทศก็ร่วมเหนื่อยด้วย สนุกด้วย และไม่ได้ฝากภาระการคิด การลงมือทำ การนำพาประเทศไว้กับผู้นำ และนักการเมือง หรือข้าราชการเท่านั้น<br />
<br />
การทำให้คนในสังคมอยู่ได้อย่างเคารพศักดิ์ศรีในตัวเอง และศักดิ์ศรีของคนอื่นอย่างเท่าเทียม เป็นเรื่องที่ยากมาก เพราะคนในสังคมต้องอ่อนไหวต่อประเด็นเรื่องสิทธิมนุษยชน เคารพกติกาประชาธิปไตย และต้องขวนขวายหาความรู้ใส่ตัวอยู่ตลอดเวลา<br />
<br />
และไม่ใช่ไม่มีคน "รู้ทันชาวบ้าน" และ ยังหลงคิดว่าชาวบ้านใสซื่อบริสุทธิ์และเดียงสา เช่นที่ NGOs หรือคนโปรชาวบ้าน เอาชาวบ้านเป็นฐานกิจกรรมทั่วไปมักจะนำเสนอภาพชาวบ้านกันแบบนั้น<br />
<br />
อาจจะไม่ถูกใจคนอ่านเหมือนกันว่าถ้าจะบอกประชาชนคนไทย "ที่ไม่สี" หรือ "สีใด" ก็ตามว่า “หยุดเล่นการเมืองลอยตัวเหนือปัญหาและไม่ต้องรับผิดชอบ” แล้วลงมาร่วม "รับผิดชอบกับการเปลี่ยนแปลงของประเทศ” กันเสียที เพื่อรวมกันนำพาประเทศไปข้างหน้าอย่างเท่าเทียมกันโดยทุกคนในประเทศไทย<br />
<br />
หนังสือต้องอ่านโดยนักเขียนต้องห้าม-จรรยา ยิ้มประเสริฐ นักกิจกรรมแรงงานที่อยู่ระหว่างลี้ภัยการเมืองพิกลพิการในต่างประเทศเขียน หนังสือ"ต้องอ่าน"ผ่าลึกประเทศไทยผ่านมิติด้านแรงงาน ท่านสามารถสนับสนุนนักสู้ที่อุทิศตัวเพื่อการเคลื่อนไหวประชาธิปไตยให้อยู่ ได้อย่างยืนหยัด <br />
<br />
<br />
สั่งซื้อได้แล้ววันนี้ที่ตัวแทนจำหน่าย โดยโอนเงินผ่านบัญชีธนาคารไทยพาณิชย์ สาขาอิมพีเรียลลาดพร้าว เลขที่ 224-242394-3 ชื่อบัญชี นุชรินทร์ ต่วนเวช จำนวน 330 บาท (หนังสือราคา300 บวกค่าจัดส่ง30บาท) และส่งอีเมลแจ้งรายละเอียดที่อยู่และการสั่งจองไปที่ <a href="mailto:tpnews2009@gmail.com">tpnews2009@gmail.com</a> หรือโทร. 085-5049944<br />
<br />
**************************************************Tigerhttp://www.blogger.com/profile/01463316745144964190noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5404721919787059120.post-37356496712959145412012-07-07T19:51:00.000+07:002012-07-07T20:00:22.605+07:00จุดยืน (๑) โดย จักรภพ เพ็ญแข<span style="color: red;"></span><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiAuPaCl1_Ndi0Zwk18wAsyNAN6o-sXkgirAsxQnKN96pl2OgUmwiDZDTdYZQJ7oEFxvAEX5_RPix1Xh3Hd53f3nbcH48f45jgOpK4bcZhPbwCiVCxEwlODGeflabUCB5Cd34pO1rGRH2U5/s1600/JP01.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="177" sca="true" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiAuPaCl1_Ndi0Zwk18wAsyNAN6o-sXkgirAsxQnKN96pl2OgUmwiDZDTdYZQJ7oEFxvAEX5_RPix1Xh3Hd53f3nbcH48f45jgOpK4bcZhPbwCiVCxEwlODGeflabUCB5Cd34pO1rGRH2U5/s320/JP01.jpg" width="320" /></a></div>
คอลัมน์ เขียนถึงคนรัก<br />
ตอน จุดยืน (๑)<br />
จาก Red Power ฉบับที่ ๒๖ (เดือนมิถุนายน ๒๕๕๕)<br />
<br />
มวลชนที่รัก<br />
<br />
ก่อนจะเขียนจดหมายถึงมวลชนคนรักกันเป็นฉบับที่ ๒ นั้น ผมได้รับการติดต่อขอสัมภาษณ์จาก “คุณจอม เพชรประดับ” แห่ง Voice TV ในห้วงเวลาเดียวกับที่อดีตนายกรัฐมนตรี ดร.ทักษิณ ชินวัตร เดินทางเยือนนครเสียมราฐ ราชอาณาจักรกัมพูชา เพื่อพบปะมวลชนจำนวนหลายหมื่นที่ข้ามชายแดนมารอพบท่านในโอกาสวันขึ้นปีใหม่ไทยหรือในวันสงกรานต์ ผมตอบรับทันที เพราะ Voice TV เป็นสื่อที่ช่วยพัฒนาขบวนการประชาธิปไตยมาตลอดและตัวผู้สัมภาษณ์เองก็เป็นพี่น้องเพื่อนฝูงกันมานาน แต่เหตุการณ์หลังจากนั้นเป็นสิ่งที่ผมไม่คาดฝัน เพราะไม่นึกว่าจะเกิดขึ้นซ้ำอีก<br />
<br />
การบันทึกเทปสัมภาษณ์เป็นไปอย่างราบรื่น เวลาเป็นชั่วโมงๆ ผ่านไปโดยที่ผู้สัมภาษณ์และวิทยากรแทบจะไม่รู้ตัว ผมเองนึกนิยมอยู่ในใจว่า ทั้ง “คุณจอมฯ” และ Voice TV มีความกล้าหาญ เราต่างก็รู้กันว่าการเปิดช่องทางสื่อสารให้ผมขณะนี้ถือเป็นความเสี่ยง เสี่ยงอันตรายทั้งจากคนที่เห็นผู้ที่มีความคิดอย่างเราเป็นฝ่ายตรงกันข้าม และเสี่ยงความกดดันจาก “ฝ่ายเดียวกัน” ที่เขาเห็นว่าเราเป็นกระแส “เกินธง” ผมก็ได้แต่ขอบคุณที่ทีมสัมภาษณ์เขาเลือกมองการณ์ไกล ไม่ร้อนรนรอมชอมกับศัตรูของฝ่ายประชาธิปไตยจนฝ่ายตรงข้ามดูแคลน แต่ก็ไม่ลืมว่าทีมเดียวกันนี้เคยมาสัมภาษณ์ผม และถูกห้ามออกอากาศโดยผู้บริหารงานของทางสถานีเองมาแล้วครั้งหนึ่ง <br />
<br />
และประวัติศาสตร์ก็ซ้ำรอยอีกครั้ง เมื่อผู้บริหารระดับใดไม่ปรากฏของ Voice TV สั่งห้ามออกอากาศการสัมภาษณ์ครั้งล่าสุดนี้อีก คราวนี้ผมไม่ได้รับแจ้งโดยตรงจาก Voice TV แต่กลับทราบจากนักข่าวคนหนึ่งของเว็บไซต์ “ประชาไท” เนื่องจากมีผู้ส่งเทปสัมภาษณ์ดังกล่าวให้ “ประชาไท” พิจารณานำออกเผยแพร่แทน ผมเองไม่รู้จักผู้บริหารทั้ง Voice TV และเว็บประชาไทเป็นการส่วนตัว และไม่ได้สนใจจะสอบสวนอะไรในเรื่องนี้ ได้แต่นึกเอาเองว่า ยิ่งนานไปเรายิ่งเห็นความซับซ้อนของขบวนประชาธิปไตยในขณะนี้ คำว่า “เรา” และ “เขา” มีความหมายอันลี้ลับในตนเอง จนไม่อาจแยกพวกได้อย่างชัดเจนจนเกิดพลัง นักต่อสู้เพื่อประชาธิปไตยต้องมีความรอบคอบระมัดระวัง ไม่รวมตัวเป็นเนื้อเดียวกันจนแยกไม่ออก และไม่ห่างเหินจนขาดความเชื่อมโยงระหว่างกัน ซึ่งเป็นทักษะที่เรียนรู้จากความผิดพลาดเป็นส่วนใหญ่ Voice TV ในวันนี้คือใคร จึงเป็นโจทย์ที่ไม่ต้องรีบตอบอะไรนัก<br />
<br />
แทนที่จะเขียนจดหมาย ผมจึงนึกถึงท่านผู้อ่านที่อาจจะไม่มีโอกาสเข้าเว็บไซต์ประชาไท และขอให้เขาช่วยนำบทสัมภาษณ์มาตีพิมพ์ในหน้ากระดาษนี้แทน ซึ่งอาจต้องใช้เนื้อที่ต่อกันถึงสามฉบับจึงจะหมดสิ้นพลความ ถือเป็นจดหมายรักอีกรูปแบบหนึ่งจากผมสู่ท่านผู้อ่านที่รัก....<br />
<br />
<br />
Core Respondence จอม เพชรประดับ – จักรภพ เพ็ญแข<br />
<br />
<span style="color: red;">จอม</span> หลังจากที่อัยการสั่งไม่ฟ้อง คุณจักรภพ เพ็ญแข อดีตรัฐมนตรีประจำสำนักนายกรัฐมนตรี ในคดีหมิ่นสถาบันฯ ไปแล้วนั้นนะครับ หลังจากนี้การต่อสู้เพื่อประชาธิปไตยในประเทศไทย บทบาทของคุณจักรภพ จะเป็นอย่างไร... <br />
<br />
หลังจากที่อัยการสั่งไม่ฟ้องแล้ว หลายคนก็คิดถึงและก็ถามว่าจะกลับประเทศไทยไหมครับ มีโอกาสไหมครับ<br />
<br />
<span style="color: red;">จักรภพ</span> คิดถึงบ้านอยู่เสมอแหละครับ เพียงแต่อยู่ก็เพราะว่าการรณรงค์เพื่อประชาธิปไตยของเรายังไม่ถึงจุดที่เราปรารถนา คำว่าเราผมอาจจะพูดทึกทักไปหน่อย ผมหมายถึงตัวผมเองกับผู้ที่มีความเห็นใกล้เคียงกัน เรื่องการสั่งไม่ฟ้อง ผมคิดว่าในแง่ความกล้าหาญที่เจ้าหน้าที่ทุกฝ่ายของ สนง.อัยการสูงสุดท่านแสดงออกมา ผมต้องแสดงความชื่นชมและแสดงความขอบคุณ แต่ขณะเดียวกัน มันก็เป็นการบอกว่าข้อกล่าวหาแบบนี้มันเกิดขึ้นได้โดยที่ไม่ต้องมีมูล หรือมีเหตุให้ต้องเป็นคดีความ ผมก็เอาเรื่องนี้มานึกถึงคน ๒ กลุ่ม <br />
<br />
กลุ่มแรกคือ เพื่อนร่วมทุกข์ ที่โดนคดีใกล้เคียงกัน อย่างคุณสุรชัย ด่านวัฒนานุสรณ์, คุณสมยศ พฤกษาเกษมสุข, คุณดา ตอร์ปิโด, อากง-อำพล ตั้งนพกุลหรือท่านอื่นๆ อีกมากมายหลายท่าน ว่าถ้าหากท่านเหล่านั้นก็ยังไม่ได้รับอิสรภาพหรือยังไม่เห็นแสงสว่างที่ปลายอุโมงค์ ผมเองคงไม่สามารถดีใจในการพ้นเปลาะนี้ของตัวเองได้<br />
<br />
และคนกลุ่มที่ ๒ ที่ผมนึกถึงก็คือ คนไทยทั่วประเทศที่อยู่ภายใต้กฎหมายนี้ คือประมวลกฎหมายอาญามาตรา ๑๑๒ และมาตรา ๘ ของรัฐธรรมนูญ ว่า สามารถที่จะทำให้ทุกคนมาอยู่ในสภาพเดียวกันกับผม และท่านที่ผมเอ่ยนามมานั้นได้ทุกเวลา เนื่องจากว่าเป็นกระบวนวิธีที่ค่อนข้างจะแปลก คือทุกคนสามารถเป็นผู้เสียหายได้หมด สามารถจะเดินเข้าไปแจ้งความกับเจ้าพนักงานสอบสวน แล้วเจ้าพนักงานสอบสวนก็สามารถจะรับเรื่องแล้วก็ดำเนินคดี และคดีก็สามารถจะไปได้เร็วหรือช้าตามใจท่านหรือตามคำสั่ง และจนสุดท้าย ก็ต้องไปลุ้นกันว่าแม้กระทั่งยังไม่ขึ้นสู่การพิจารณาของศาล มีสิทธิ์ที่จะได้รับประกันหรือไม่ ถ้าไม่ได้รับการประกันก็ต้องติดคุก อย่าง คุณสุรชัย, คุณสมยศ, คุณดา, คุณอำพลหรืออากงที่เราเรียกกัน ทุกคนก็คือโดนชะตากรรมนี้หมด คือก่อนเข้าสู่การพิจารณาคดีก็ติดคุกหมด ตรงนี้ผมถือว่าเป็นการดำเนินคดีที่น่าจะมีปัญหา นี่แหละครับที่ผมนึกถึง <br />
<br />
เพราะฉะนั้นการพ้นเปลาะตรงนี้ไม่ค่อยดีใจเท่าไหร่ แต่ก็ขอบคุณทุกท่านที่แสดงความยินดีเข้ามา เพราะท่านรัก แล้วก็เป็นห่วง เพราะฉะนั้นความปรารถนาดีระหว่างกันผมรับเต็มๆ และผมก็ชื่นใจที่มีคนเป็นห่วงเรา แต่ต้องกราบเรียนท่านด้วยความเคารพว่า ไม่ใช่ดัดจริต หรือพยายามจะพูดให้เป็นอื่น แต่เรื่องนี้มันยังไม่สามารถปลงใจได้ว่าปัญหามันสิ้นสุดยุติลง สำหรับโครงสร้างของสังคม มันอาจจะดีขึ้นขั้นหนึ่งสำหรับตัวผมเองก็ได้ <br />
<br />
<span style="color: red;">จอม</span> ครับ การต่อสู้เพื่อประชาธิปไตยที่ดำเนินการอยู่ ณ เวลานี้ เป้าหมายคืออะไรครับ แค่ไหน อย่างไร<br />
<br />
<span style="color: red;">จักรภพ</span> คืออย่างนี้ครับ วันนี้เราพยายามจะพูดถึงเรื่องกระบวนการปรองดอง พอหลังจากที่เราเกิดความขัดแย้งทางการเมือง มีการแบ่งสีแบ่งข้าง มีการพูดถึงเรื่องที่เราไม่เคยคิดว่าจะมาพูดกันด้วยเสียงดังๆ เราก็สะเทือนขวัญกันทั้งประเทศว่ามันจะพาประเทศไปสู่จุดไหน มันจะแตกสลายกันไปหมด เราก็นัดกันว่า เอาล่ะ จะมาขีดเส้นแล้วก็ปรองดองกัน แต่บังเอิญว่าการล้ำเส้นของช่วงที่ผ่านมา มันหนักไง มันถึงขั้นเอาอำนาจรัฐผ่านทางอาวุธสงคราม โดยฝีมือของกองทัพมาฆ่าประชาชนกลางถนน โดยที่ประชาชนเองนั้นก็ไม่ได้มีวี่แววหรือมีหลักฐานว่าจะเป็นผู้ที่เข้าข่ายเรื่องการก่อการร้าย หรือผู้ก่อความไม่สงบในทางที่ใช้อาวุธแต่อย่างใด <br />
<br />
อย่าลืมว่าเหตุเกิดขึ้นที่ราชประสงค์ ไม่ได้เกิดขึ้นนอกฟ้าป่าหิมพานต์ที่ไหน แล้วก็มีสื่อมวลชนต่างประเทศ มีชาวต่างประเทศ และชาวไทยอีกมากจับตามองดูอยู่ เพราะฉะนั้นผมคิดว่าเป้าหมายในขณะนี้ก็คือ เราต้องรวบรวมความกล้าหาญทางจริยธรรมแล้วตั้งประเด็นปัญหาของบ้านเมืองให้ได้ ว่าการปรองดองครั้งนี้ มันปรองดองแล้วจะนำไปสู่การพูดคุยเรื่องอะไรกัน พูดง่ายๆ ว่าคนไทยต้องมาสนทนาธรรมกันต่อจากปรองดองอีกนะ <br />
<br />
ปรองดองพูดกันตรงๆ เถอะ มันก็คือภาวะที่ไม่มีทางเลือกใช่ไหม ต่างฝ่ายต่างต่อสู้กันมาจนเปลืองเลือดเปลืองเนื้อ เปลืองจิตเปลืองใจมามาก แล้ววันหนึ่งก็บอกว่าเอาล่ะ จับมือกันแล้วก็ถอยกัน มีเส้นขนานที่ ๓๘ ขึ้นมาเหมือนเกาหลี แล้วก็มายืนอยู่คนละข้าง แล้วหาทางให้กฎหมายมันตอบสนองความเป็นธรรม แต่คำถามก็คือว่า มันแก้ปัญหาในระยะยาวของประเทศได้หรือไม่<br />
<br />
เพราะฉะนั้นเป้าหมายประชาธิปไตยตามที่คุณจอมถาม ผมคงต้องตอบว่า มันต้องเป็นปรองดองบวก คือเป็นปรองดอง plus กับการพูดคุยกันในเรื่องสำคัญอื่นๆ ในอนาคต จะบอกว่าปรองดองเป็นทางออกของสังคมไทยคงจะไม่ได้ แต่ถามว่าจะเป็นการแก้ปัญหาระยะเฉพาะหน้าตอนนี้ไหม ก็ลองดู มันอาจจะได้ผลก็ได้ ซึ่งมันก็ดีตรงที่ช่วยให้เราไม่ต้องมานั่งเผชิญหน้ากันด้วยความรุนแรง แต่ถ้าหากปรองดองกันแล้ว ตัดสินใจว่าจะเลิกคิดกันทั้งหมด แล้วปล่อยให้ทุกอย่างเป็นไปตามครรลองเดิม ผมก็คิดว่ามันก็รอให้วงจรอุบาทว์เวียนกลับมาอีกครั้งหนึ่งเท่านั้นเอง <br />
<br />
<span style="color: red;">จอม</span> ครับ ถ้าพูดถึงเรื่องการปรองดองโดยไม่ได้พูดถึงสถาบันพระมหากษัตริย์ สามารถที่จะปรองดองได้ไหมครับ <br />
<br />
<span style="color: red;">จักรภพ </span>ผมคิดว่าเราปรองดองได้เสมอแหละ แต่ถามว่าผลมันเบ็ดเสร็จสมบูรณ์หรือไม่ ผมขออนุญาตตอบว่า เราไม่สามารถจะพูดถึงอนาคตของประเทศไทยได้โดยไม่พูดถึงสถาบันพระมหากษัตริย์ ต้องเลิกเลี่ยงเรื่องนี้เสียทีนะครับ ถ้าหากว่าประมวลกฎหมายอาญามาตรา ๑๑๒ หรือมาตรา ๘ ของรัฐธรรมนูญเป็นอุปสรรคในการพูดเรื่องนี้ ก็ไปแก้ตรงนั้นก่อน <br />
<br />
นี่คือเหตุที่กลุ่มอย่างนิติราษฎร์, อย่างอาจารย์สมศักดิ์, อย่างมหาวิทยาลัยเที่ยงคืน, อย่างอีกหลายกลุ่มเรียกร้องว่าไปแก้ตรงนี้ เขาไม่ได้เรียกร้องให้แก้เพื่อจะไปทำร้ายหรือทำลายสถาบันพระมหากษัตริย์นะ เขาเรียกร้องเพื่อจะให้พูดกันเรื่องนี้ได้ ไม่ใช่ว่าใครตั้งต้นพูดก็คดีมารออยู่แล้ว คุกมารออยู่แล้ว อย่างนี้วันไหนจะได้พูดอย่างสร้างสรรค์ แล้วถ้าหากไม่ได้พูดอย่างสร้างสรรค์แล้วเมื่อไหร่จะแก้ปัญหาได้ <br />
<br />
เหตุที่ผมพูดอย่างนี้ทั้งๆ ที่หลายคนบอกว่า คุณจะไปพูดอย่างนั้นได้ยังไง ในเมื่อสถาบันพระมหากษัตริย์อยู่เหนือการเมือง <br />
<br />
<span style="color: red;">จอม</span> ใช่ครับ<br />
<br />
<span style="color: red;">จักรภพ</span> อยู่เหนือจริงไหมล่ะ? ถ้าหากว่ามีวิกฤติทางการเมืองขึ้นมา ทุกครั้งเกี่ยวข้องกับสถาบันทุกครั้ง ไม่ว่าจะเป็นเรื่องสถาบันเข้ามาช่วยแก้ปัญหา หรือคนอัญเชิญสถาบันเข้ามาแก้ปัญหา ตั้งแต่ ๑๔ ตุลาคม ๒๕๑๖, พฤษภาทมิฬ ๒๕๓๕ จนกระทั่งมาถึงล่าสุด แม้กระทั่งการที่มีการรัฐประหาร แล้วหัวหน้าคณะรัฐประหารเข้าไปกราบบังคมทูลพระกรุณาฯ ให้ลงพระปรมาภิไธย ตั้งคณะบริหารราชการแผ่นดินต่อจากการรัฐประหาร นี่ก็คือการเมือง <br />
<br />
เพราะฉะนั้น เราอย่าเอาคำว่าสถาบันอยู่เหนือการเมืองมาเป็นเหตุให้เราไม่แก้ปัญหาที่สำคัญที่สุดของบ้านเมือง แล้วเรื่องนี้แหละครับที่ผมคิดว่า การตัดสินใจของสถาบัน ผมพูดถึงสถาบันไม่ใช่องค์หรือบุคคลนะครับ เป็นการตัดสินใจที่อาจจะหมายถึงอนาคตของประเทศ คือทุกอย่างในโลกนี้มันมีครรลองของมัน ไม่มีอะไรที่มันตั้งอยู่ได้โดยที่ไม่มีปัจจัยแปรปรวนเข้ามามีผล บางทีเรายืนอยู่นิ่งๆ แต่ถ้าหากน้ำไหลมาที่พื้น ดินที่เรายืนอยู่มันก็เปลี่ยน เราก็ยืนไม่อยู่เหมือนกัน ฉันใดก็ฉันนั้น <br />
<br />
เพราะฉะนั้น ผมกำลังพูดว่า ถ้าสถาบันเป็นผู้เป่านกหวีดเองว่าเราจะนัดคุยกันยังไง ปัญหาที่ผ่านมาเป็นยังไง แล้วต่อไปจะเป็นยังไง นี่คือเรื่องที่ผมเชื่อว่าจะมีประโยชน์มาก ทุกประเทศที่มีสถาบันพระมหากษัตริย์อยู่ในปัจจุบัน ไม่ว่าจะเป็นอังกฤษ, ญี่ปุ่น, กัมพูชา, สวีเดน, นอรเวย์ และอื่นๆ อีกหลายประเทศ อีกเกือบ ๓๐ ประเทศ ล้วนแล้วแต่ผ่านวิกฤติเรื่องของสถาบันกับประชาชนมาแล้วทั้งนั้น <br />
<br />
พูดง่ายๆ ว่าเขาผ่านบทพิสูจน์ ว่าถ้าสถาบันกับประชาชนเกิดความ<br />
<br />
เข้าใจไม่ตรงกันจะปรับตัวกันได้ยังไง ถามว่าประชาชนต้องการสถาบัน ทั่วโลกมีไหม ก็ดูตัวอย่างประเทศเหล่านี้สิครับ นี่คือตัวอย่างเพราะเขาผ่านการเผชิญหน้ามาแล้ว และคนส่วนใหญ่ยังบอกว่าต้องการอยู่<br />
<br />
อังกฤษ-ประชาชนวิพากษ์วิจารณ์สถาบันพระมหากษัตริย์เต็มที่ เรียกว่าไม่มีบันยะบันยังกันเลย จนถึงขั้นหนึ่งต้องลงประชามติเกี่ยวกับสถาบัน ปรากฏว่าสถาบันชนะ คนรักมีมากกว่าคนไม่รัก สถาบันพระมหากษัตริย์ในอังกฤษก็อยู่มาได้อย่างมีเสถียรภาพ คือทั้งหมดมันก็อยู่ในสร้อยพระนามของพระมหากษัตริย์ทุกพระองค์นั่นแหละ คือ “อเนกนิกรสโมสรสมมติ” อเนกคือมากมาย, นิกรคือประชาชน, สโมสรคือมารวมกัน, สมมติคือให้เป็น, “อเนกนิกรสโมสรสมมติ” ก็คือประชาชนมารวมกันแล้วยกให้ท่านเป็น เพราะฉะนั้นถ้ามันเกิดปัญหาว่ามีคนไม่พอใจก็เรียกประชุมใหม่ สโมสรกันใหม่ อเนกนิกรจะได้มา แล้วจะสมมติอะไรต่อไปก็ว่ากัน <br />
<br />
เพราะฉะนั้นผมคิดว่าหลักไทยโบราณของเราก็สามารถใช้ได้ ผมเองเป็นคนที่บังเอิญส่วนตัวสนใจเรื่องของสถาบันมามากนะครับ คือสนใจเพราะชอบ ชอบว่าเป็นวัฒนธรรมอันดีงามยิ่งใหญ่ มีความอลังการ มีความมลังเมลือง มีความละเมียดละไมทุกอย่าง สิ่งที่ดีที่สุดของชาติหลายอย่างอยู่ในสถาบันกษัตริย์ เช่น เรื่องช่างสิบหมู่ เรื่องการก่อสร้างพระราชวัง แม้กระทั่งพิธีอวมงคล อย่างพระราชพิธีถวายพระเพลิงยังสวยงาม<br />
<br />
เพราะฉะนั้นมันมีของดีที่เราจะนำมาใช้เป็นเครื่องมือในการเชื่อมโยงระหว่างคนไทยด้วยกันโดยผ่านสถาบันอีกมาก แต่วันนี้มันมีคำถามเดียวเท่านั้นเอง ว่าบทบาททางการเมืองจะทำอย่างไร ขออนุญาตพูดเป็นภาษาอังกฤษคำหนึ่ง เพราะไทยมันอาจจะแปลไปแล้วยวบยาบ คือต้อง depoliticized สถาบันพระมหากษัตริย์ คือเอาการเมืองออกไปจากสถาบัน นี่แหละคือวิธีการที่เราจะต้องเดินไป เพียงแต่ว่าด้วยความที่สถาบันพระมหากษัตริย์เป็นของสูงในวัฒนธรรมไทย แล้วก็มีกฎหมายห้ามไม่ให้พูดถึง แล้วก็เสี่ยงหมด แค่พูดถึงก็ไม่รู้แล้วจะอยู่จะไปนะ มันก็ทำให้เริ่มนับหนึ่งไม่ได้ พูดง่ายๆ ว่าทุกคนรู้โจทย์ แต่ทุกคนนับหนึ่งไม่ได้ อย่างนี้มันก็แก้ไขปัญหาไม่ได้<br />
<br />
<span style="color: red;">จอม</span> ครับ แต่ทีนี้ถ้าจะให้สามารถนับหนึ่งได้ จะต้องเป็นสถาบันเองใช่ไหมครับ ที่เริ่มต้นให้ประชาชนนับหนึ่งในการที่จะพูดถึงได้ วิจารณ์ได้ <br />
<br />
<span style="color: red;">จักรภพ</span> ผมคิดว่าหลายเรื่องมันเป็นจิตวิทยา หลายเรื่องมันเป็นความรู้สึก อย่างเมื่อเดือนพฤษภาคม ๒๕๓๕ ซึ่งพระเจ้าอยู่หัวโปรดเกล้าฯ ให้ทั้งสองฝ่ายเข้ามา ทั้งฝ่าย รสช. ซึ่งตัวแทนคือ พลเอกสุจินดา คราประยูร ทางฝ่ายผู้ประท้วงตอนนั้นคือ พลตรีจำลอง ศรีเมือง แล้วท่านก็เรียกประธานองคมนตรี คือ พลเอกเปรม ติณสูลานนท์ ซึ่งตอนนั้นรู้สึกเป็นแค่องคมนตรีด้วยซ้ำ เพราะอาจารย์สัญญา ธรรมศักดิ์ ท่านยังอยู่ แต่ก็เป็นบทบาทนำแล้ว เข้ามาเพื่อแก้ปัญหา <br />
<br />
คนที่ไม่รู้อะไรเลยมองภาพนั้นภาพเดียวก็จะสรุปว่า ประเทศไทยมีลักษณะการเมืองการปกครองพิเศษที่สถาบันพระมหากษัตริย์ โดยองค์พระมหากษัตริย์สามารถจะแก้ไขปัญหาที่คนอื่นเขาแก้ไขไม่ได้ ปัญหาที่นำไปสู่สงครามกลางเมือง คนต้องฆ่ากันตายเป็นพันๆ หมื่นๆ แสนๆ แต่เราแก้ไขด้วยวิธีนี้ คำถามก็คือ ภาพประทับใจในวันนั้น เมื่อปี ๓๕ มันมีความหมายยังไงใน พ.ศ.นี้ จู่ๆ เราจะลุกขึ้นมาบอกว่าบัดนี้สถาบันพระมหากษัตริย์ไม่เกี่ยวแล้วหรือ แล้วปี ๓๕ คืออะไร <br />
<br />
เพราะฉะนั้นเราต้องสม่ำเสมอต่อเนื่องในความคิด ในเมื่อเรารู้ว่าสถาบันพระมหากษัตริย์อยู่เหนือการเมือง แต่ขณะเดียวกันเราก็รู้ว่าในทางปฏิบัติแล้วต้องช่วยแก้ปัญหาทางการเมืองหรือมีบทบาททางการเมือง ในตอนนี้ก็คือปัญหาการเมืองล้วนๆ เพราะฉะนั้นผมไม่เห็นเลยว่าสถาบันพระมหากษัตริย์จะไม่เข้ามาเกี่ยวข้องได้อย่างไร ส่วนว่ากระบวนการในการเข้ามาเกี่ยวข้องผมจึงเห็นด้วยกับกลุ่มนิติราษฎร์ที่ว่า อย่างน้อยที่สุดต้องมีการปรับเปลี่ยนและแก้ไขกฎหมายที่เกี่ยวข้องกับกฎหมายหมิ่นพระบรมเดชานุภาพ พูดอย่างนี้ไม่ใช่เพราะผมโดนคดีหมิ่นฯ แล้วจะหาทางให้ตัวเองพ้นทุกข์ ไม่ใช่ เพราะมันไม่มีผลย้อนหลัง แต่เราพูดถึงคนในอนาคตที่เขาจะลุกขึ้นมาพูดเรื่องนี้ <br />
<br />
อย่าลืมนะครับว่าสภาพสังคมเปลี่ยนแปลงไป รุ่นคุณจอม, รุ่นผม เราก็เรียกพระเจ้าอยู่หัวว่าเป็นเหมือนกับบิดาแห่งชาติ เป็นพ่อแห่งชาติ วันที่ ๕ ธันวาคม ซึ่งเป็นวันเฉลิมพระชนม์พรรษาก็เป็นวันพ่อ คนรุ่นลูกของคุณจอมหรือผมหรือหลานเรา โดยอายุแล้วก็มีฐานะถ้าจะนับไปแล้วเป็นหลานหรือเป็นเหลนแล้ว มันมีความห่างโดยธรรมชาติในอายุ ยิ่งจำเป็นจะต้องสร้างความเกี่ยวพันเกี่ยวข้องระหว่างสถาบันกับประชาชนมากขึ้น พูดในเชิงถ้าใช้ศัพท์การตลาดก็ต้อง rebranding จะต้องทำให้สิ่งที่เขารับรู้รับทราบมันเกี่ยวพันกับชีวิตประจำวันเขา<br />
<br />
ปัญหาของสถาบันหรือปัญหาเรื่องสถาบันไม่ใช่เรื่องความดีหรือความไม่ดี ปัญหาที่ควรห่วงก็คือ ในอนาคตยังมีความเกี่ยวพันกับชีวิตของคนแต่ละคนอยู่หรือเปล่า ชีวิตแต่ละวันของเขายังเกี่ยวข้องกับสถาบันอยู่ไหม ถ้าหากเขารู้สึกว่าไม่เกี่ยวข้องวันหนึ่งมันก็จะหมางเมินห่างกันไปเอง โดยไม่ต้องมีใครมาทำอะไรเลย จะมีกฎหมายป้องกันกี่ฉบับก็ป้องกันไม่ได้ ถ้าสายใยนั้นมันไม่มีเชื่อมโยง ผมกำลังพูดถึงสิ่งนี้ <br />
<br />
<span style="color: red;">จอม</span> ครับ เพราะฉะนั้นการที่จะสร้างให้สายใยเชื่อมโยงและสัมพันธ์กันตลอดไปก็จะต้องเริ่มจากอะไร <br />
<br />
<span style="color: red;">จักรภพ</span> ผมคงจะไปเสนออย่างนั้นไม่ได้ เป็นเพียงว่าพูดว่าถ้าหากบุคคลในสถาบันท่านมีความประสงค์จะทำท่านทำได้ ผมขอพูดไว้แค่นี้แล้วกันครับ...<br />
<br />
<em>(ต่อฉบับหน้า) </em><br />
************************************************************************************<br />
ข่าวสั้นผ่านมือถือ ข่าวการเมือง, คนเสื้อแดง, นิติราษฎร์, พรรคเพื่อไทย, กิจกรรมเพื่อปชต. ฯลฯ สมัคร เข้าเมนูเขียนข้อความ พิมพ์ PN กดส่งมาที่เบอร์ 4552146 สมัครวันนี้ ใช้ฟรี14วัน ทุกระบบ เพียง 29 บาท/เดือนTigerhttp://www.blogger.com/profile/01463316745144964190noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5404721919787059120.post-51943593278750195932012-05-20T21:02:00.000+07:002012-05-20T21:09:32.627+07:00คอลัมน์ เขียนถึงคนรัก โดย จักรภพ เพ็ญแข<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgS4mwPurUVmidbc7VlniTF_ByiIucBUFk994BsvSCSHruFpu0Nph3B3-iV1m7RAwyYj9LKOVUgmz0-eVrAcJKkRtTtlhqaKJx9TtAcyhSuxhUIjI4vaTkbq9bTH9zI8gEcDQ5m-5bVCU_J/s1600/p756161710.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgS4mwPurUVmidbc7VlniTF_ByiIucBUFk994BsvSCSHruFpu0Nph3B3-iV1m7RAwyYj9LKOVUgmz0-eVrAcJKkRtTtlhqaKJx9TtAcyhSuxhUIjI4vaTkbq9bTH9zI8gEcDQ5m-5bVCU_J/s400/p756161710.jpg" width="300" /></a></div>
<br />
คอลัมน์ เขียนถึงคนรัก<br />
นิตยสาร Red Power ฉบับที่ ๒๕<br />
เดือนเมษายน พ.ศ.๒๕๕๕<br />
<br />
มวลชนที่รัก<br />
<br />
ผมได้รับคำชวนเชิญจาก Red Power ให้เขียนข้อความลงในหน้ากระดาษของท่านมาสักระยะหนึ่งแล้ว ถึงผมจะเป็นผู้อ่านระดับเหนียวแน่นของนิตยสารแห่งการต่อสู้ฉบับนี้มาตลอดทั้งในชื่อนี้และชื่ออื่นๆ ผมก็ยังเฉยอยู่ เหตุที่เฉยก็มิใช่อวดดีหยิ่งยโส หรือคิดว่าตัววิเศษวิโสไม่เหมือนใคร แต่เป็นเพราะผมกำลังเฝ้ามองความเปลี่ยนแปลงทางการเมืองเมืองไทยอย่างพินิจพิจารณา ชั่วเวลาไม่กี่ปีที่ผ่านมาบวกกับอีกไม่กี่ปีจากนี้ไป เมืองไทยได้ปรับตัวมามากและกำลังเปลี่ยนแปลงจนถึงรากถึงโคนในทางการเมือง ทั้งนี้เพราะสายสัมพันธ์ระหว่าง “เจ้าของบ้าน” กับ “ผู้อาศัย” ได้ถูกกระทบกระแทกจากสถานการณ์การเมืองจนแลเห็นพระไตรลักษณ์ นั่นคือความเกิดขึ้น-ตั้งอยู่-ดับไป มาปรากฏอยู่ตรงหน้า จึงเกิดแรงเหวี่ยงเป็นวงๆ ไปโดยรอบ เหมือนโยนหินก้อนใหญ่ลงในบ่อน้ำนิ่งจนเกิดระลอกคลื่น เราทุกชีวิตในหมู่มวลชนต่างได้รับผลกระทบจากระลอกคลื่นแห่งความเปลี่ยนแปลงนี้ทั้งนั้น แม้คนที่ทำตัวเป็นทองไม่รู้ร้อน ปฏิเสธที่จะมีทัศนะทางการเมืองใดๆ หรือพวกค้าสงครามที่ได้รับผลประโยชน์เต็มฟายมือจากความขัดแย้งในทางการเมืองแห่งพุทธศักราชนี้ ล้วนได้รับผลกระทบจนชีวิตต้องเปลี่ยนแปลงไป มวลชนผู้มีสำนึกรับผิดชอบและติดตามสถานการณ์การเมืองอย่างคนรู้ทันเสียอีก จะปรับตัวให้เข้ากับการเปลี่ยนแปลงนั้นได้ดีกว่าคนที่ไหลตามน้ำอย่างเห็นแก่ตัว<br />
<br />
เมื่อถึงคราวเขียน ผมจึงขอเขียนความในใจมาในรูปจดหมายเปิดผนึกต่อมวลชนที่ผมรักและเคารพ ซึ่งก็จะได้แสดงความคิดเห็นทางการเมืองและอื่นๆ ตามควร โดยอาศัย Red Power เป็นพาหนะ เมื่อเป็นจดหมายและใช้ชื่อจริง ผมก็ต้องขอออกตัวล่วงหน้ากับทุกท่านว่าผมคงเขียนไม่ได้ตามใจทุกอย่าง เรื่องหยิกเล็บเจ็บเนื้อยังคงมีความสำคัญและจำเป็นต้องข่มเอาไว้ในใจเพื่ออนาคตของขบวนการบ้าง แต่ทุกอย่างที่ตัดสินใจเขียนนั้นจะเป็นของจริงทั้งความคิดเห็นและข้อเท็จจริง ผมตระหนักดีว่าอนาคตของชาติและของทุกชีวิตรวมทั้งของตัวผมเองขึ้นอยู่กับมวลชน ถึงจะมีนายหน้าการเมืองแทรกเข้ามาทุกยุคสมัย ทั้งนายหน้าผู้ใหญ่โตไปจนถึงคนระดับไส้ติ่งของนายหน้า แต่มวลชนจะเป็นผู้ตัดสินใจขั้นสุดท้ายเสมอ<br />
<br />
จดหมายนี้เป็นฉบับแรก ผมขอใช้เวลาอธิบายความเกี่ยวกับตัวผมเองสักครั้ง เพื่อตอบคำถามหลายคนว่าผมหายไปไหน ทำอะไร มีความสุขทุกข์เป็นประการใด และกำหนดแนวทางในการต่อสู้ไว้อย่างไร ซึ่งล้วนเป็นคำถามของคนที่รักกันและมีความจริงใจต่ออนาคตของบ้านเมืองทั้งสิ้น ฉบับต่อๆ ไปคงจะไม่มีลักษณะพร่ำพรรณนาเรื่องของตัวเองให้ท่านรู้สึกรำคาญ แต่คงจะแทรกอยู่กับบทวิเคราะห์วิจารณ์ต่างๆ ไปตามเพลง<br />
<br />
นับถึงวันที่ ๑๗ เมษายน พ.ศ.๒๕๕๕ ผมออกจากประเทศไทยมาครบสามปีแล้ว เหตุที่ออกมาก็เพราะมีสถานการณ์รุนแรงที่เราเรียกว่า “สงกรานต์เลือด” เมื่อวันที่ ๑๓ เมษายน พ.ศ. ๒๕๕๒ ที่มีวีรชนของเราล้มตายไปอย่างเงียบเชียบเป็นจำนวนมาก โดยเฉพาะในบริเวณรอบๆ สามเหลี่ยมดินแดง และไม่มีใครไว้อาลัยหรือคิดชดเชยอะไรให้จนกระทั่งบัดนี้ แต่ถึงจะบาดเจ็บล้มตายกันมาก การลี้ภัยในขณะนั้นดูจะไม่มีเหตุผลเท่าที่ควร แม้แกนนำที่เป็นเพื่อนกันอย่าง “คุณจตุพร พรหมพันธุ์” ซึ่งบัดนี้กลายเป็นรัฐมนตรีโดยไม่ต้องอาศัยพระบรมราชโองการ ก็ยังออกปากผ่านสื่อมาอย่างไม่เข้าใจว่า “จักรภพหนีทำไม” เหตุที่ผมตัดสินใจเช่นนั้นก็ชัดเจน เพราะการจัดตั้งกำลังของรัฐเมื่อคราวสงกรานต์ พ.ศ.๒๕๕๒ รวมทั้งกำลังเสริมอย่าง “เสื้อสีน้ำเงิน” เป็นไปเพื่อการบดขยี้มวลชนประชาธิปไตยอย่างนองเลือดทั้งสิ้น หากแกนนำ นปก. ในขณะนั้นไม่ประกาศสลายการชุมนุมที่หน้าทำเนียบรัฐบาล การฆาตกรรมหมู่ ณ ใจกลางเมืองคงจะเกิดขึ้นที่นั่นก่อนคราวราชประสงค์ ถามต่อว่า เพราะกลัวการนองเลือดที่ว่านี้หรือจึงตัดสินใจเดินทางออกไป ก็ต้องตอบว่า ไม่ใช่ เหตุที่ออกไปเพราะได้ตัดสินใจเด็ดขาดแล้วว่า โอกาสในการรอมชอมตามวิถีประชาธิปไตยกับผู้ที่สั่งรัฐบาลของนายอภิสิทธิ์ฯ มาฆ่าเราอย่างเป็นระบบนั้น ได้หมดสิ้นไปแล้ว หากผู้ที่ออกคำสั่งมีความเป็นประชาธิปไตยเจือปนอยู่บ้าง เขาคงจะได้สติจากการต่อสู้ของมวลชนด้วยหัวใจตั้งแต่ พ.ศ.๒๕๔๙ เป็นต้นมา และน่าจะตื่นจากหลับด้วยผลการเลือกตั้งเมื่อ พ.ศ.๒๕๕๐ แต่เมื่อได้เห็นการจัดตั้งกองกำลังฆ่าคนในคราวนั้น ผมก็รู้โดยประจักษ์แจ้งว่าเราต้องไปจัดตั้งแนวทางการต่อสู้ที่อยู่นอกพื้นที่อำนาจของเขา นี่คือเหตุผลที่ผมต้องวิจารณ์การกระทำต่างๆ ของพวกเราเรื่อยมา ไม่ว่าจะเป็นการถวายฎีกาขอพระราชทานอภัยโทษ หรือการเชิญฝ่ายตรงข้ามขึ้นเวทีเพื่อแสดงอะไรก็ตาม ทุกๆ ครั้งที่วิจารณ์ออกไปก็ดูเหมือนจะขัดใจแกนนำที่เป็นพรรคพวกกันทุกครั้ง จนต้องยกทีมออกมาโต้ตอบกันแรงๆ มวลชนบางส่วนก็พลอยไม่เข้าใจผม บางท่านก็ตัดพ้อต่อว่า บางท่านก็แสดงความผิดหวังหรือเสียใจที่เห็นเราทะเลาะกันเอง ความรู้สึกเช่นนี้เกิดอยู่ชั่วระยะหนึ่ง แต่ผมอยากให้มวลชนทุกท่านทราบเถิดครับ คนที่ร่วมต่อสู้เพื่อประชาธิปไตยด้วยหัวใจจริงโดยไม่มีผลประโยชน์อื่นๆ เคลือบแฝง ไม่มีวันที่จะทะเลาะกันจริงหรอกครับ เรายังร่วมงานกันได้ในทุกเวลานาที อย่างที่เราเรียกกันติดปากว่า “พบกันเมื่อชาติต้องการ” คนที่ผมจะทะเลาะด้วยจริงและรู้สึกรังเกียจคือเหลือบทางการเมืองที่อาศัยมวลชนมาเป็นพรมเช็ดเท้าของตัวเอง เพื่อก้าวเข้าไปสู่ห้องอันสวยงามอัครฐาน ขณะเดียวกันก็กดหัวมวลชนเพื่อไม่ให้เติบโตทางความคิด อยากให้มวลชนอยู่ในสภาพเด็กที่ว่านอนสอนง่ายและตามใจคนสั่ง ซึ่งเป็นเจตนาที่ไม่ต่างอะไรจากฝ่ายศักดินา-อำมาตย์ที่มวลชนถือเป็นคู่ต่อสู้เลย พวกที่น่ารังเกียจนอกจากนี้ คือพวกที่เล่นเกมการเมืองจนถึงขั้น “ฆ่า” คนในขบวนการเดียวกันเพื่อรักษาความเป็นนายหน้าค้าประชาธิปไตยแต่เพียงผู้เดียวของตนเองเอาไว้ คนจำพวกนี้ต่างหากที่ผมขออยู่ห่าง ไม่ขอร่วมสังฆกรรมใดๆ ด้วย หากคนเหล่านี้ยังไม่ยอมเปลี่ยนแปลงพฤติกรรม ผมก็จะถือว่าเป็นส่วนหนึ่งของฝ่ายตรงข้ามที่ต้องต่อสู้ให้หมดสิ้นไปด้วย รวมความแล้ว การลี้ภัยในวันนั้นเกิดขึ้นเพราะผมตัดสินใจลุกขึ้นสู้อย่างเป็นระบบและหวังผลระยะยาวโดยร่วมมือกับมวลชนในประเทศไทยอย่างใกล้ชิด ซึ่งก็ได้ทำมาอย่างต่อเนื่องจนบัดนี้ บางเรื่องก็ยังดำเนินอยู่ในปัจจุบัน จึงไม่ควรที่จะนำมาเล่าขานกัน<br />
แต่ประสบการณ์สามปีของผมสอนผมว่า ปัญหาใหญ่มิได้อยู่ที่ฝ่ายตรงข้าม แต่อยู่ที่เซลล์มะเร็งในเนื้อตัวของขบวนประชาธิปไตยเอง ผมพยายามปฏิบัติภารกิจตามความตั้งใจมาตั้งแต่วินาทีแรกที่ลงหลักปักฐาน แต่แล้วผมก็รู้รสของ “พวกเรา” ที่มิใช่พวกเรา แทรกตัวเข้ามาเป็นผู้นำหรือผู้สนับสนุนที่มิได้มีแนวทางเปลี่ยนแปลงบ้านเมืองตามอุดมการณ์เลย คนเหล่านี้ใช้ศิลปะในทางการเมืองที่สูงส่งกว่าคนทั่วไป เนื่องจากเขามีคุณธรรมที่ต่ำกว่า ขับเคลื่อนมวลชนแบบเข้าเกียร์ว่างหรือถอยหลังเข้าคลองไปเรื่อยๆ แทนที่จะถนอมและประคองขบวนประชาธิปไตยให้เดินหน้าไปตามธรรมชาติ และนำการจัดตั้งตามอุดมการณ์และมีระบบที่ดีเข้ามาเสริม ผมถามตัวเองหลายครั้งว่าคนเหล่านี้เขาต้องการอะไร เหตุใดจึงไม่ต้องการประชาธิปไตยอันแท้จริงเหมือนพวกเรา สุดท้ายผมต้องตอบตัวเองว่า เขายังต้องการประชาธิปไตยแบบที่เขาควบคุมได้ ไม่ใช่ประชาธิปไตยที่มวลชนเข้ามาควบคุมและชี้นำเขา เขาเพียงต้องการให้กลุ่มพวกของตัวเองเข้ามาแทนกลุ่มเก่าที่เป็นเหลือบเบียดบังบ้านเมืองมาเนิ่นนาน โดยไม่ต้องการระบบการเมืองใหม่ใดๆ พูดง่ายๆ คือการ “ปฏิวัติ” ของคนเหล่านี้ คือการอาศัยกำลังมวลชนมาก่อรัฐประหารยึดอำนาจจากกลุ่มเก่ามาใส่มือของตนเท่านั้น เขาจึงต้องเข้ามาควบคุมขบวนพัฒนาประชาธิปไตยเพื่อให้เคลื่อนไหวไปในทางที่ไม่ขัดต่อผลประโยชน์ของเขาเสียตั้งแต่ต้น ผลคือการต่อสู้ของมวลชนหันเหออกจากแนวทางอันเหมาะสม จังหวะแห่งชัยชนะกลับล่าถอย จังหวะที่ต้องต่อสู้เพื่อมวลชนกลับรอมชอม และจังหวะที่ได้ครอบครองอำนาจรัฐก็กลับยกประโยชน์ให้จำเลย ทำให้มวลชนจำนวนมากที่ครั้งหนึ่งถูกเรียกว่า “ตาสว่าง” รู้สึกอึดอัดขัดใจขึ้นเป็นลำดับ และเริ่มตั้งคำถามกับตัวเองว่าเรากำลังเดินไปทางไหนกัน สู่อิสรภาพหรือกลับเข้าคอกวัวคอกควาย<br />
<br />
ปัจจัยสำคัญที่ทำให้การต่อสู้เพื่อประชาธิปไตยรอบนี้แตกต่างจากประวัติศาสตร์มีหลายประการ โดยเฉพาะสองเรื่องหลักที่นักปฏิวัติตั้งแต่ ร.ศ.๑๓๐ เรื่อยมาได้แต่ฝัน นั่นคือ เทคโนโลยีการสื่อสารที่มอบอิสรภาพตามธรรมชาติกลับสู่คนแต่ละคนมากขึ้น โดยเฉพาะคนที่ไม่กลัวเทคโนโลยีและวิ่งเข้าใส่ และการพัฒนาประชาธิปไตยในระดับสากลหรือระดับโลก ที่ทำให้การต่อสู้ในประเทศไทยไม่โดดเดี่ยว ผมขอตราไว้ตรงนี้ในฐานะที่เป็นยุทธศาสตร์ของฝ่ายประชาชน<br />
<br />
การเปลี่ยนแปลงวิธีการสื่อสารที่ทำให้ความเป็น “สื่อมวลชน” หรือ “mass media” ลดลงมาเป็น “การสื่อสารส่วนบุคคล” หรือ “personalized media” มากขึ้น ผู้คนสามารถใช้เครื่องมือเล็กๆ ในมือของตัวเองในการรับและส่งข้อมูลที่มีผลต่อคุณภาพชีวิตของเขาได้เกือบตลอดเวลา ได้กลายเป็นเครื่องมืออันทรงอานุภาพของฝ่ายประชาธิปไตยไปโดยอัตโนมัติ วันนี้คนถวิลหา I-Phone, I-Pad, tablet และวันที่จะมาถึงในอนาคตอันใกล้ก็จะมีอีกหลายชื่อจนจำกันไม่หวาดไหว ก็เพราะในส่วนลึกของจิตใจแล้ว คนแต่ละคนกระหายโอกาสที่จะหลุดพ้นออกไปจากกรอบที่คนอื่นขีดให้ใช้ชีวิต และเครื่องมือเหล่านี้กลายเป็นพาหนะชนิดใหม่ในการเดินทางสู่อิสรภาพที่ว่านั้น ผมระลึกถึงด้วยความชื่นใจว่า การกดขี่ทางการเมืองในเมืองไทยได้ช่วยให้คนไทยวิ่งเข้าหาเทคโนโลยีมากขึ้น กี่คนล่ะครับที่ไม่กี่ปีก่อนยังไม่กล้าแตะคอมพิวเตอร์ แต่บัดนี้กลายเป็นผู้เชี่ยวชาญย่อมๆ ขึ้นมาแล้ว เข้าใจหมดทั้งโปรแกรมพื้นฐานและการประยุกต์ใช้ใหม่ๆ เพราะความกระหายที่จะได้รับและส่งข้อมูลอย่างนักประชาธิปไตยนั่นเองที่เป็นเหตุ เว็บไซต์ที่มีมากมายเหลือคณานับ โปรแกรมพูดคุยต่างๆ และกิจกรรมอีกมากหลายในโลกไซเบอร์ ได้ กลายเป็นเครื่องมือเปลี่ยนแปลงทางสังคมขั้นวิเศษอย่างชนิดที่เครื่องมือเก่าๆ ต้องยอมศิโรราบ คนที่ส่งนวัตกรรมเหล่านี้มาสู่โลก เขาก็ทำเพื่อการค้าและผลประโยชน์เข้ากระเป๋าของเขาเองก็จริง แต่ขณะนี้ผลข้างเคียงของการนี้ทำให้โลกเปลี่ยนไปโดยสิ้นเชิง ระบบการเมืองก็กำลังเปลี่ยนตาม เพราะตระหนักกันแล้วไม่มากก็น้อยว่า ไม่มีระบบการเมืองใดๆ อีกแล้วที่สามารถรับมือกับพลังที่ถูกปลดปล่อยออกมาถึงขนาดนี้ได้ ยกเว้นระบอบและระบบประชาธิปไตย หลายประเทศที่หมกมุ่นกับการ “ควบคุม” คือตรงข้ามกับการ “ปลดปล่อย” ซึ่งรวมถึงผู้มีอำนาจในเมืองไทยด้วย ก็เป็นการงัดข้อที่คนทั้งโลกกำลังจับตามองว่าจะทำสำเร็จหรือไม่ โดยส่วนตัวผมเชื่อว่าจะประสบความล้มเหลว คนฉลาด (แกมโกง) เพียงไม่กี่คนในระบบรัฐแบบโบราณ จะมาสู้พลังมวลชนขนาดโลกทั้งโลกได้อย่างไร ต่อให้บางส่วนโง่เขลามืดทึบบ้าง เห็นแก่ตัวอย่างหนักชนิดเป็นภัยต่อโลกบ้าง หรือเป็นเผด็จการลึกอยู่ในขั้วหัวใจบ้าง จำนวนคนที่มีความสามารถโต้กลับย่อมมีมากกว่า และรวมถึงคุณภาพโดยรวมที่ย่อมจะสูงกว่าด้วย เทคโนโลยียุคนี้จึงเป็นธรรมชาติการต่อสู้ของมนุษย์ที่มีศักดิ์ศรีและมีฐานคิดที่เป็นประชาธิปไตย ไม่ได้หล่นจากสวรรค์ชั้นฟ้าที่ไหนเลย แท้ที่จริงแล้ว อินเตอร์เน็ตคือความกระหายอย่างถึงแก่นของสัตว์สังคมที่จะสื่อสารกันด้วยเสรีภาพอย่างเต็มเปี่ยมเท่านั้นเอง นับเป็นของขวัญของฝ่ายประชาธิปไตยโดยแท้<br />
<br />
ไม่เฉพาะกัมพูชาเท่านั้น ที่ออกโรงสนับสนุนฝ่ายประชาชนของไทยอย่างเต็มอัตราศึก ชาติอื่นๆ ในย่านสุวรรณภูมิและอาเซียนส่วนใหญ่ล้วนมีบทบาทในทางบวกต่อเราทั้งสิ้น ต่างเพียงว่าบางประเทศท่านไม่ประสงค์จะออกนามเท่านั้นเอง วันหนึ่งผมคงมีโอกาสเล่าให้ท่านฟังว่าใครช่วยเหลืออะไรเราอย่างไรบ้างในรายละเอียด ต้องขอโทษท่านว่าวันนี้ยังไม่ใช่เวลาที่จะเล่าได้โดยไม่กระทบกระเทือนต่อใคร ณ จุดนี้เองที่ผมก็เห็นอัศจรรย์ ประเทศเหล่านี้มีลักษณะพึ่งพา (inter-dependent) ไทยในทางเศรษฐกิจ สังคม และการเมือง เท่าๆ กับที่เราก็พึ่งพาเขา ความสัมพันธ์ระหว่างเราค่อยๆ ลดจากการพึ่งพิงหรือ dependent ลงโดยลำดับ ซึ่งทำให้เราคบกันอย่างคนที่มีวุฒิภาวะสูงขึ้น ไม่ต้องหน้าเนื้อใจเสือหรือมีลักษณะปลิ้นปล้อนตลบแตลงระหว่างกันเหมือนอดีต ผลจากความเปลี่ยนแปลงนี้เองที่ผมพบเห็นสิ่งที่คาดไม่ถึง ผมเคยคิดว่าผู้มีอำนาจไทยที่ไม่ใช่พวกเราในฝ่ายประชาธิปไตยเขาสามารถสนองตอบผลประโยชน์เหล่านี้ได้ดีกว่าเรา เพราะเขาปกครองมาเนิ่นนาน รู้วิธีกดปุ่มระดมทุนและทรัพยากรทุกชนิดได้ดีกว่าพวกมือใหม่หัดขับอย่างเรามากนัก เหล่าเพื่อนบ้านน่าจะถูกดึงดูดให้ไปคบกับเขามากกว่าเรา แต่การณ์กลับปรากฏว่า เขาเสนอตัวคบกับเรา โดยเหตุผลอันเรียบง่ายและเข้าใจได้ทันทีว่า ฝ่ายผู้กุมอำนาจเดิมของไทยเป็นต้นเหตุของความคิดหวาดระแวงในภูมิภาค การทรยศหักหลัง และความคิดที่นำมาสู่การดูถูกดูแคลนเพื่อนบ้านไม่ว่าจะเป็นเชื้อชาติใด เขารู้รสเหล่านี้มานานปี จนตัดสินใจชัดเจนแล้วว่าฝ่ายประชาชนด้วยกันเท่านั้นที่จะคบค้าสมาคมกันได้โดยสนิทใจและบังเกิดผลดีในระยะยาว มีหลายตัวอย่างและหลายเหตุการณ์ที่ไม่ควรเล่าในวันนี้ ที่ยืนยันถึงแนวโน้มแห่งความเปลี่ยนแปลงในระดับโลกและระดับภูมิภาคที่ทำให้ฝ่ายอำนาจเดิมของไทยอยู่ในฐานะตั้งรับและเสียเปรียบ ถึงเราไม่ควรตั้งตนอยู่ในความประมาทเลยก็ตาม เราจะรู้สึกชื่นใจบ้างก็คงไม่ผิดอะไร<br />
<br />
พี่น้องมวลชนที่รักครับ ผมจะเขียนจดหมายมาหาท่านเรื่อยๆ บางครั้งก็เล่าแนวคิดทางการเมืองบ้าง บางครั้งก็อาจเล่าเรื่องที่เป็นข้อมูลความรู้อื่นๆ บ้าง เพื่อให้รู้ว่าเรามีกันและกันเสมอไป<br />
<br />
ฉบับแรกแปลกตรงไหนใครว่าแปลก<br />
ก็เพียงเริ่มวันแรกเราสื่อสาร<br />
ถึงเว้นว่างห่างเหินมาเนิ่นนาน<br />
อุดมการณ์เดียวกันก็ทันที<br />
<br />
คิดถึงกันอยู่เสมอเพราะเกลอเก่า<br />
ครอบครัวเราก็ยังรักในศักดิ์ศรี<br />
วีรชนยังอยู่ท่านรู้ดี<br />
ถนนยาวสายนี้ว่าใครจริง<br />
<br />
เขียนจดหมายมาเพราะตัวมาไม่ได้<br />
เพราะเมืองไทยในวันนี้ผียังสิง<br />
หากช่วยล้างสร้างน้ำมนต์บนความจริง<br />
สาดจากหิ้งพระเก่าก็เบาใจ<br />
<br />
ใครเล่าท่านมันจะไม่คิดถึงบ้าน<br />
แต่เรื่องงานบ้านเมืองเป็นเรื่องใหญ่<br />
เพียงรู้ว่ามวลชนยังมีใจ<br />
ก็สู้ไหวเพราะใจยอมพร้อมพลีตน...<br />
<br />
ด้วยรักและเคารพ<br />
จักรภพ เพ็ญแข<br />
<br />
----------------------------------------------------------------------------------<br />
ข่าวสั้นผ่านมือถือ ข่าวการเมือง, คนเสื้อแดง, นิติราษฎร์, พรรคเพื่อไทย, กิจกรรมเพื่อปชต. ฯลฯ สมัคร เข้าเมนูเขียนข้อความ พิมพ์ PN กดส่งมาที่เบอร์ 4552146 สมัครวันนี้ ใช้ฟรี14วัน ทุกระบบ เพียง 29 บาท/เดือน<br />
<div>
<br /></div>Tigerhttp://www.blogger.com/profile/01463316745144964190noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-5404721919787059120.post-29402961771833986032012-05-08T14:48:00.003+07:002012-05-09T01:20:31.687+07:00แถลงการณ์ของนายจักรภพ เพ็ญแข เรื่อง "นายอำพล ตั้งนพกุล"เสียชีวิต<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjK0hh04iVIbH_xFkzowFdbJQJGk6HJXXlnovZOU0xN2n_87gAL2dgHBiIMUfM7-3l3QAhlC_Mn9Y54R2IUr6nfk1STZUpHhnsNIX7WKLPvndXdKfW686Kg6zFEmEWLkdFWZYAIh7SBTbZL/s1600/%E0%B8%AD%E0%B8%B2%E0%B8%81%E0%B8%876.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjK0hh04iVIbH_xFkzowFdbJQJGk6HJXXlnovZOU0xN2n_87gAL2dgHBiIMUfM7-3l3QAhlC_Mn9Y54R2IUr6nfk1STZUpHhnsNIX7WKLPvndXdKfW686Kg6zFEmEWLkdFWZYAIh7SBTbZL/s400/%E0%B8%AD%E0%B8%B2%E0%B8%81%E0%B8%876.jpg" width="400" /></a></div>
<br />
แถลงการณ์ของ นายจักรภพ เพ็ญแข<br />
เรื่อง “นายอำพล ตั้งนพกุล” หรือ “อากง” เสียชีวิต<br />
วันอังคารที่ ๘ พฤษภาคม ๒๕๕๕<br />
<br />
ผมรู้สึกเศร้าสลดใจอย่างลึกซึ้งต่อข่าวการเสียชีวิตอย่างกะทันหันของ “นายอำพล ตั้งนพกุล” หรือ “อากง” ที่พวกเรารู้จักกันดีในฐานะเหยื่อของคดีหมิ่นพระบรมเดชานุภาพ การเสียชีวิตของ “อากง” ได้สั่นสะเทือนความรู้สึกของคนไทยและชาวโลกที่กำลังเพ่งมองประเทศไทยว่า ยังมีความยุติธรรมและความเป็นธรรมหลงเหลือในคำว่ากระบวนการยุติธรรมหรือไม่ การพิสูจน์ทราบว่า “อากง” เสียชีวิตเพราะอะไร จะเป็นเพราะการกลั่นแกล้งรังแก หรือจงใจเจตนาให้ได้รับการรักษาที่ไม่ถูกแบบแผนของผู้ป่วยโรคมะเร็ง เป็นเรื่องที่เวลาจะพิสูจน์ทราบต่อไป แต่สิ่งที่ปรากฏคือ ผู้ต้องหาในคดีหมิ่นพระบรมเดชานุภาพในประเทศไทย หรือคดีใดก็ตามที่มีลักษณะเป็นฝ่ายตรงข้ามกับผู้มีอำนาจรัฐตัวจริง ย่อมอยู่ในภาวะอันตรายและถูกละเมิดสิทธิมนุษยชน ตลอดจนศักดิ์ศรีความเป็นมนุษย์อย่างรุนแรงทั้งสิ้น<br />
<br />
ผมขอให้ดวงวิญญาณของ “อากง” ได้โปรดไปสู่สุคติภพและได้ดลบันดาลให้พวกเราที่ยังเหลืออยู่ประสบชัยชนะในการต่อสู้เชิงโครงสร้างของสังคมไทย ไม่เห็นแก่การรอมชอมแบบตื้นเขินที่ไม่มีความหมายใดๆ ต่อการพัฒนาประชาธิปไตยในประเทศไทย และมุ่งตรงไปสู่การยกระดับอำนาจและความเสมอภาคของประชาชนชาวไทยด้วยเถิด และขณะเดียวกันขอให้พี่น้องชาวประชาธิปไตยทั้งไทยและต่างประเทศได้ช่วยขยายความ กระจายข้อมูล และชี้ประเด็นอย่างชัดเจนถึงความไม่เป็นธรรมนี้ไปสู่มวลชนต่างๆ ทั่วประเทศไทยและทั่วโลก ขอให้การเสียชีวิตของ “อากง” ได้กลายเป็นอนุสาวรีย์ใหม่ช่วยให้เราทุกคนข้ามน้ำไปสู่ฝั่งที่เราพึงประสงค์ได้ในเร็ววันด้วยเทอญ.<br />
<br />
แถลง ณ วันที่ ๘ พฤษภาคม ๒๕๕๕<br />
<br />
นายจักรภพ เพ็ญแข<br />
<br />
*****************************************************************************<br />
<br />Tigerhttp://www.blogger.com/profile/01463316745144964190noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5404721919787059120.post-9406452299089036552012-05-08T14:41:00.002+07:002012-05-08T14:41:58.874+07:00"อากง" เหยื่อ ม.112 เสียชีวิตคาเรือนจำ<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiCfZjWIxPG_HqianTWtOmB4DqGg9_80G89YKaSOwkC4FZDvdu0Ul9jSnB9Z4n4sRUxCP6TjV_mAONj2k1N3oVHm_q5FAxdEwXjOTic4roiFcRm9Hn5HWn390Tx_muoWQKY_vJOhdfYlSTA/s1600/%E0%B8%AD%E0%B8%B2%E0%B8%81%E0%B8%874.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="331" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiCfZjWIxPG_HqianTWtOmB4DqGg9_80G89YKaSOwkC4FZDvdu0Ul9jSnB9Z4n4sRUxCP6TjV_mAONj2k1N3oVHm_q5FAxdEwXjOTic4roiFcRm9Hn5HWn390Tx_muoWQKY_vJOhdfYlSTA/s400/%E0%B8%AD%E0%B8%B2%E0%B8%81%E0%B8%874.jpg" width="400" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhNHvtxEoAHjoL2LejYOgvS_wGc2WmoHMpBdtHlbE2diKhmQH8v4NE1zOOWLpesbs9HQewGc5Qk2iEXZcppvT8gHfZRRm2Jk06QFDeF2mY1AhNbZ3395CymEPqFEj1uQPetWW3Hsr3tNJLz/s1600/%E0%B8%A0%E0%B8%A3%E0%B8%A3%E0%B8%A2%E0%B8%B2%E0%B8%AD%E0%B8%B2%E0%B8%81%E0%B8%87.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhNHvtxEoAHjoL2LejYOgvS_wGc2WmoHMpBdtHlbE2diKhmQH8v4NE1zOOWLpesbs9HQewGc5Qk2iEXZcppvT8gHfZRRm2Jk06QFDeF2mY1AhNbZ3395CymEPqFEj1uQPetWW3Hsr3tNJLz/s400/%E0%B8%A0%E0%B8%A3%E0%B8%A3%E0%B8%A2%E0%B8%B2%E0%B8%AD%E0%B8%B2%E0%B8%81%E0%B8%87.jpg" width="300" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEggP7RFtd5reenRFw8FqwN0CHRJdpefo-AuHQhfbpr59166zx9TqjxtQIfe_wRX2enZHDPSDcvLC_ifNoZ2e7pYnWk_QdiQ7_WdCaS_x1wBplc837x_Wr_ryiL8h1MdG4z6xhAan5mUhWcd/s1600/576661_10150754547045723_1855876122_n.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEggP7RFtd5reenRFw8FqwN0CHRJdpefo-AuHQhfbpr59166zx9TqjxtQIfe_wRX2enZHDPSDcvLC_ifNoZ2e7pYnWk_QdiQ7_WdCaS_x1wBplc837x_Wr_ryiL8h1MdG4z6xhAan5mUhWcd/s640/576661_10150754547045723_1855876122_n.jpg" width="444" /></a></div>
<br />
<br />
"อากง SMS" เสียชีวิตแล้ว ในโรงพยาบาลเรือนจำพิเศษฯ<br />
<br />
วันนี้ (8 พ.ค.55) เวลาประมาณ 10.30น. ผู้สื่อข่าวได้รับแจ้งจากอานนท์ นำภา ทนายความสำนักราษฎรประสงค์ว่า อำพล (ขอสงวนนามสกุล) หรือเป็นที่รู้จักในทางสาธารณะในนามว่า "อากง" ผู้ต้องขังคดี 112 ได้เสียชีวิตลงแล้วในเช้าของวันนี้ที่สถานพยาบาลภายในเรือนจำพิเศษกรุงเทพ<br />
<br />
ก่อนหน้านี้ อำพลได้ถูกแจ้งข้อหาว่าได้ส่ง SMS ที่มีเนื้อหาหมิ่นพระบรมเดชานุภาพจำนวน 4 ข้อความไปยังเลขานุการส่วนตัวของอภิสิทธิ์ เวชชาชีวะ นายกรัฐมนตรีในขณะนั้น ในช่วงกลางปี 2553 ซึ่งมีการสลายการชุมนุมของกลุ่มคนเสื้อแดงและนายอภิสิทธิ์ดำรงตำแหน่งนายกรัฐมนตรี โดยอำพลถูกจับกุมตั้งแต่วันที่ 3 ส.ค.53 และถูกคุมขังสองเดือนก่อนศาลจะอนุญาตให้ประกันตัว แต่หลังจากอำพลไปรายงานตัวเพื่อรับทราบคำสั่งฟ้องของอัยการเมื่อวันที่ 18 ม.ค.54 ศาลก็ไม่อนุญาตให้ประกันตัวอีกจนถึงปัจจุบัน แม้จะมีการยื่นขอประกันตัวอีกหลายครั้ง ด้วยเหตุที่ว่าเกรงจำเลยจะหลบหนี ต่อมา เมื่อวันที่ 23 พ.ย.54 ศาลชั้นต้นได้ตัดสินจำคุกนายอำพลเป็นระยะเวลา 20 ปีโดยไม่รอลงอาญา<br />
<br />
ล่าสุด เมื่อวันที่ 3 เม.ย. ทนายความของนายอำพล ได้ดำเนินการยื่นถอนอุทธรณ์ในคดีดังกล่าว เนื่องจากเจ้าตัวต้องการจะขอพระราชทานอภัยโทษ ประกอบกับอายุมากและเป็นโรคประจำตัว<br />
<br />
(11.45น.) ผู้สื่อข่าวรายงานจาก รพ.ราชทัณฑ์ ว่า ประชาชนที่ทราบข่าวทยอยมารอรับศพนายอำพล ขณะที่ภรรยาของนายอำพลเข้าไปดูศพสามีพร้อมเจ้าหน้าที่ระดับสูงของกรมราชทัณฑ์<br />
<br />
***************************************************************************<br />
<br />
ทนายอากงเผย อากงปวดท้องหนักตั้งแต่วันศุกร์ เพิ่งได้ตรวจวันจันทร์<br />
<br />
Tue, 2012-05-08 13:08<br />
<br />
<br />
ผู้สื่อข่าวรายงานว่า เมื่อเวลาประมาณ 12.30น. ที่โรงพยาบาลราชทัณฑ์ นางรสมาลิน ภรรยานายอำพล (ขอสงวนนามสกุล) และผู้ใกล้ชิดออกมาพบกับประชาชนที่รออยู่ภายนอก หลังจากพูดคุยกับเจ้าหน้าที่กรมราชทัณฑ์อยู่พักใหญ่ โดยนางรสมาลินร้องไห้ และกล่าวว่าตอนนี้ยังไม่ขอพูดอะไร ขอตั้งสติก่อน<br />
<br />
ขณะที่พูนสุข พูนสุขเจริญ ทนายของนายอำพล ให้สัมภาษณ์ผู้สื่อข่าวว่า มีการชี้แจงจากเจ้าหน้าที่กรมราชทัณฑ์ว่า อากงถูกส่งมาที่ รพ. ด้วยอาการปวดท้องเมื่อช่วงเที่ยงวันศุกร์ที่ผ่านมา และได้เข้าเตียงเมื่อ 15.40 น. แต่ยังไม่ทันได้เจาะเลือดหรือตรวจอะไร เพราะหมดเวลา และติดวันหยุดเสาร์-อาทิตย์ ต่อมา มีการเจาะเลือดในวันจันทร์ แต่ผลแล็ปยังไม่มา เบื้องต้นสันนิษฐานว่าเป็นปัญหาเกี่ยวกับตับ เพราะตับโต โดยนายอำพลเสียชีวิตเวลาประมาณ 9.10 น. ของวันนี้ ด้านแพทย์ยังไม่กล้าฟันธงว่าเสียชีวิตด้วยสาเหตุใด ขณะนี้กำลังรอการชันสูตรพลิกศพตามกฎหมาย<br />
<br />
ทนายของนายอำพล กล่าวเพิ่มเติมว่า จริงๆ นายอำพลขอปล่อยตัวมาแปดครั้งแล้ว แต่ศาลยกคำร้องตลอด หากนายอำพลได้สิทธิการประกันตัวตั้งแต่ต้น จะได้ไปหาหมอทุก 3-6 เดือนอย่างที่ควรจะเป็น เพราะนายอำพลเพิ่งไปผ่าตัดมะเร็งในช่องปาก และอาจจะไม่เกิดเหตุการณ์นี้<br />
<br />
พูนสุข กล่าวว่า จริงๆ อากงมีอาการปวดท้องมาเป็นเดือนแล้ว แต่เพิ่งเป็นหนักเมื่อวันศุกร์ที่ผ่านมา ขณะนี้ ถอนอุทธรณ์แล้ว อยู่ระหว่างการเตรียมยื่นเรื่องขอพระราชทานอภัยโทษ ซึ่งมีกำหนดจะทำภายในอาทิตย์นี้หรืออาทิตย์หน้า<br />
<br />
ผู้สื่อข่าวรายงานด้วยว่า ที่โรงพยาบาลราชทัณฑ์ มีผู้สื่อข่าวและประชาชนที่ทราบข่าวมาให้กำลังใจครอบครัวนายอำพล กว่า 50 คน สำหรับศพของนายอำพล จะออกจากโรงพยาบาลในวันพรุ่งนี้ (พุธ 9 พฤษภาคม) หลังชันสูตรศพตามกฎหมาย<br />
<br />
ทั้งนี้ ภรรยาของสุรชัย แซ่ด่าน ผู้ต้องหาคดี 112 นำกระดาษโน้ตซึ่งเขียนโดยสุรชัยหลังรู้ข่าวมาให้ โดยมีข้อความ "เอาคนแก่คืออากงมาขังจนเสียชีวิต ที่ตายก็เพราะ ม.112 การรักษาก็ไม่ทั่วถึง ปวดท้องมานานนับเดือน ขอประกันตัวออกไปรักษาตัวภายนอก ก็ไม่ให้ประกันตัว จนอาการหนักมากแล้วจึงส่งตัวไปรักษา อยากฝากบอกญาติและครอบครัวของอากงว่า ควรจะเอาศพอากงทำประโยชน์ต่อระบอบประชาธิปไตย เป็นครั้งสุดท้าย โดยตั้งศพต่อไปอย่าเพิ่งเผา จนกว่าจะมีการแก้ไข ม.112 และได้ประชาธิปไตยที่แท้จริง"<br />
<br />
***************************************************************************<br />
<br />
<br />
<br />
ที่มา : ประชาไทออนไลน์Tigerhttp://www.blogger.com/profile/01463316745144964190noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5404721919787059120.post-74724890239170279322012-05-03T00:38:00.000+07:002012-05-03T00:38:25.653+07:00สมยศเบิกความ โยน “จักรภพ เพ็ญแข” ตัวจริงเขียนบทความ ตนอ่านแล้วตีความแค่ “อำมาตย์”<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhsY69c8HQ1moDWjE8t72GWwEix_-q0aEk6UZjOYn_F12egXn69Srs3PU-RGp7sK8xIC9dHyzQJnuyMAph1whkcQWNoVlR3Ubhdck6jE68fyfCQupzwvyqXMg2MAwgh_619frUJnXuUhuYp/s1600/%E0%B8%AA%E0%B8%A1%E0%B8%A2%E0%B8%A84.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhsY69c8HQ1moDWjE8t72GWwEix_-q0aEk6UZjOYn_F12egXn69Srs3PU-RGp7sK8xIC9dHyzQJnuyMAph1whkcQWNoVlR3Ubhdck6jE68fyfCQupzwvyqXMg2MAwgh_619frUJnXuUhuYp/s320/%E0%B8%AA%E0%B8%A1%E0%B8%A2%E0%B8%A84.jpg" width="240" /></a></div>
<br />
1 พ.ค.55 ที่ศาลอาญา รัชดา มีการสืบพยานจำเลยเป็นวันแรก ในคดีที่นายสมยศ พฤกษาเกษมสุข เป็นจำเลยในคดีหมิ่นพระบรมเดชานุภาพ ตามมาตรา 112 ของประมวลกฎหมายอาญา จากกรณีที่นายสมยศเป็นบรรณาธิการบริหารของนิตยสาร Voice of Taksin ที่มีการตีพิมพ์บทความ 2 เรื่องที่เข้าข่ายความผิดตามมาตรา 112<br />
<br />
จำเลยอ้างตนเองเป็นพยาน เบิกความว่า ในปี 2552 เป็นเพียงผู้เขียนคนหนึ่งใน นิตยสาร Voice of Taksin ต่อมาเมื่อถึงฉบับที่ 9 จึงมารับหน้าที่เป็นบรรณาธิการบริหาร (บก.บห.) ต่อจากนายประแสง มงคลสิริ (ปัจจุบันเป็นที่ปรึกษา รมว.ศึกษาธิการ-ประชาไท) โดยได้ค่าจ้าง 25,000 บาท นิตยสารเล่มนี้ไม่มีใครเป็นเจ้าของเด็ดขาด เนื่องจากร่วมกันหลายหุ้นและช่วยๆ กันทำ ส่วนเหตุที่ใช้ชื่อนี้ก็เป็นเพราะเหตุผลทางการตลาด มีแนวทางในการวิพากษ์วิจารณ์การรัฐประหาร พรรคประชาธิปัตย์ เน้นเรื่องสิทธิเสรีภาพและประชาธิปไตย กระทั่งถูกสั่งปิดซึ่งเชื่อว่าเป็นเพราะมีเนื้อหาวิพากษ์การโยกย้ายนายพลในช่วงเวลานั้นอย่างหนัก<br />
<br />
สำหรับบทความที่ตีพิมพ์นั้น แบ่งเป็นบทความประจำที่ลงต่อเนื่อง และบทความใหม่ๆ ที่ต้องทำเพิ่มให้ทันสถานการณ์ ในส่วนบทความประจำจะมีทั้งผู้เขียนที่ใช้ชื่อจริงและนามแฝง โดยผู้มีชื่อเสียงเป็นที่น่าเชื่อถือของสังคมจะได้รับการลงพิมพ์ทั้งหมดโดยไม่มีการตัดทอนบทความแต่อย่างใด โดยปกติตนมีหน้าที่อ่านเพียงคร่าวๆ เนื่องจากมีบทความต้องพิจารณามาก และต้องเร่งให้ทันการปิดเล่ม<br />
<br />
เมื่อถามว่า “จิตร พลจันทร์” เจ้าของบทความที่เป็นเหตุให้ถูกฟ้องคือใคร สมยศ ตอบว่า จักรภพ เพ็ญแข ซึ่งเป็นคอลัมนิสต์ของนิตยสารตั้งแต่ฉบับแรกๆ ก่อนที่เขาจะมาทำหน้าที่เป็น บก.บห. โดยผู้ประสานงานติดต่อให้จักรภพมาเป็นคอลัมนิสต์ คือ นายประแสง<br />
<br />
เมื่ออัยการถามว่าใครเป็นผู้ตัดสินใจคัดเลือกบทความในขั้นสุดท้าย สมยศขอดูรายชื่อกรรมการในนิตยสารอีกครั้งพร้อมระบุว่า ไม่อยู่ในรายชื่อนี้ จากนั้นอัยการได้ซักถามเพิ่มเติมจนสุดท้ายสมยศตอบว่า ผู้มีสิทธิตัดสินใจขั้นสุดท้ายในการลงบทความ ก็คือตัวนักเขียนเอง ตนมีหน้าที่นำไปส่งโรงพิมพ์<br />
<br />
ในด้านเนื้อหาของบทความ นายสมยศตอบทนายว่า เมื่ออ่านบทความของจิตรฯ แล้วคิดว่าสื่อถึง “อำมาตย์” ไม่คิดว่าจะสื่อความถึงสถาบันกษัตริย์ อีกทั้งภาพประกอบบทความก็ไม่ได้มีความเกี่ยวข้องกับสถาบันกษัตริย์แต่อย่างใด ไม่น่าจะทำให้ผู้อ่านโน้มเอียงไปในทางนั้นได้ ในส่วนที่พยานอื่นระบุว่าหมายถึงพระเจ้าตากสิน เขาไม่คิดว่าเป็นเช่นนั้น เนื่องจากไม่มีการเอ่ยอ้างถึงท่อนจันทร์ แต่กล่าวถึงถุงแดงซึ่งเขาไม่ทราบว่าหมายถึงอะไร การกล่าวถึงผู้อยู่ชั้นบนของโรงพยาบาลพระรามเก้าก็ไม่เกี่ยวข้องกษัตริย์ เพราะพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวประทับอยู่โรงพยาบาลศิริราชโดยตลอด ส่วนการกล่าวถึงตัวละคร “หลวงนฤบาล” ก็ไม่อาจเทียบเคียงได้ว่าหมายถึงพระมหากษัตริย์ เพราะตำแหน่งหลวงนั้นต่ำกว่า อีกทั้งบทความยังระบุว่าหลวงนฤบาลสอพลอทหารใหญ่ ซึ่งน่าจะหมายถึงนายทหารที่ยศต่ำกว่าจอมพลฤษดิ์ ธนะรัชต์ จึงเชื่อว่าไม่ได้หมายถึงกษัตริย์อย่างแน่นอน<br />
<br />
นอกจากนี้ยังมีการเบิกความเกี่ยวกับกฎหมายอื่นที่เกี่ยวข้องกับคดีนี้ โดยสมยศเบิกความว่า เนื่องจากเป็นสื่อมวลชน ก็ได้ศึกษาข้อกฎหมายอยู่บ้าง โดยรู้ว่าตาม พ.ร.บ.สิ่งพิมพ์ 2484 บก.ต้องรับผิดชอบต่อเนื้อหาของหนังสือที่จัดพิมพ์ แต่ พ.ร.บ.จดแจ้งการพิมพ์ พ.ศ.2550 นั้น ไม่ได้ระบุว่าให้บรรณาธิการเป็นผู้รับผิดชอบ<br />
<br />
สุวิทย์ ทองนวล ทนายจำเลยได้ให้สัมภาษณ์เกี่ยวกับเรื่องนี้ภายหลังการสืบพยานว่า กฎหมายใหม่ไม่ได้ระบุว่าบรรณาธิการต้องรับผิดชอบด้วย หากบทความเข้าข่ายความผิดผู้เขียนต้องรับผิดชอบ การที่เจ้าหน้าที่จับตัวผู้เขียนไม่ได้ ก็ไม่ใช่ความผิดของเรา หรือต่อให้ยืนยันว่าบรรณาธิการต้องรับผิดชอบเนื้อหาที่ตีพิมพ์ก็ยังไม่ใช่นายสมยศอยู่ดี เพราะมีบรรณาธิการอีกคนหนึ่งซึ่งมีชื่อปรากฏอยู่ในหนังสือ แต่กลับไม่ถูกดำเนินคดี เพราะดีเอสไออ้างว่านายสมยศแสดงตนเสมือนเป็นบรรณาธิการ<br />
<br />
สำหรับประวัติการทำงานที่ผ่านมา สมยศเบิกความต่อศาลว่า เคยทำสำนักพิมพ์สยามปริทัศน์และหนังสืออื่นๆ มาก่อนจะมาทำนิตยสาร Voice of Taksin หลังจากโดนศูนย์อำนวยการแก้ไขสถานการณ์ฉุกเฉิน (ศอฉ.) สั่งปิด ก็มาเป็นบรรณาธิการของนิตยสาร Red Power ต่อในเดือน ก.ค.53<br />
<br />
หลังเหตุการณ์สลายการชุมนุมเมื่อเดือนพฤษภาคม 2553 สมยศและสุธาชัย ยิ้มประเสริฐ อาจารย์คณะอักษรศาสตร์ จุฬาฯ ได้แถลงข่าวเรียกร้องให้รัฐบาลประชาธิปัตย์รับผิดชอบต่อเหตุการณ์ จากนั้นทั้งสองก็ถูกนำตัวไปควบคุมไว้ที่ค่ายทหาร โดยสุธาชัยถูกควบคุมตัว 7 วัน สมยศถูกควบคุมตัว 21 วัน โดยไม่มีการสั่งฟ้องคดีใดๆ ระหว่างนั้น Voice of Taksin ถูกปิด ทีมงานเดิมจึงเปิด Red Power ขึ้นมาใหม่โดยตีพิมพ์ได้ 5 เล่ม ก็ถูกสั่งปิดโรงพิมพ์ จึงได้ไปจ้างพิมพ์ที่ประเทศกัมพูชาแล้วนำเข้ามาจำหน่ายในไทย พร้อมๆ กับการจัดทัวร์ท่องเที่ยวกัมพูชาด้วย<br />
<br />
สมยศ ระบุว่า เชื่อว่าการจับกุมเขามีที่มาจากผังล้มเจ้า ซึ่งระบุถึงหนังสือ Voice of Taksin และผู้เกี่ยวข้องหลายคน รวมถึงสุธาชัยด้วย ซึ่งภายหลังสุธาชัยได้ฟ้องหมิ่นประมาท พ.อ.สรรเสริญ แก้วกำเนิด โฆษก ศอฉ. ผู้ประกาศผังล้มเจ้า จนสุดท้าย พ.อ.สรรเสริญ ยอมรับว่าผังไม่มีมูล จึงได้มียอมความกันไป<br />
<br />
ในทัศนะของสมยศ เขาคิดว่า สถาบันกษัตริย์อยู่เหนือความขัดแย้ง และยุ่งเกี่ยวกับการเมืองไม่ได้ ซึ่งย้อนไปในอดีตจะพบว่ากลุ่มพันธมิตรประชาชนเพื่อประชาธิปไตย (พธม.) ได้ออกมาต่อต้านรัฐบาลทักษิณจนนำมาสู่การรัฐประหาร โดยมีข้ออ้างว่ารัฐบาลทักษิณไม่จงรักภักดี และยังแอบอ้างสถาบันกษัตริย์ในการเคลื่อนไหวตลอดเวลา จนมีประชาชนอีกกลุ่มหนึ่งออกมาต่อต้านและถูกจับกุมด้วยข้อหาไม่จงรักภักดีจำนวนมาก ทั้งที่พระองค์เคยมีพระราชดำรัสไว้ว่าพระมหากษัตริย์นั้นถูกวิพากษ์วิจารณ์ได้<br />
<br />
อย่างไรก็ตาม เชื่อว่าสื่อมวลชนต้องมีเสรีภาพในการนำเสนอความจริง กระนั้นตนก็ไม่เคยวิพากษ์วิจารณ์สถาบันกษัตริย์ และมีความจงรักภักดีต่อสถาบันเหมือนประชาชนทั่วไป เพียงแต่ไม่เห็นด้วยกับมาตรา 112 และเห็นว่ามันถูกนำมาใช้เป็นเครื่องมือทางการเมืองทำลายฝ่ายอื่น อีกทั้งโทษ 3-15 ปีก็สูงเกินกว่าเหตุ และขัดต่อหลักสิทธิและเสรีภาพตามรัฐธรรมนูญ รวมถึงหลักนิติรัฐ ส่วนพฤติกรรมที่ผ่านมา เคยแถลงข่าวถึงปัญหาเรื่องนี้และเสนอการรวบรวมรายชื่อเพื่อยกเลิกมาตรา112 แต่ยังไม่ทันได้ดำเนินการก็ถูกจับกุมคุมขังในสัปดาห์ถัดมา<br />
<br />
“ผมมีหน้าที่พูดในข้อเท็จจริง ถ้าพูดแล้วเขาจะลงโทษก็ไม่เป็นไร ถือว่าชีวิตนี้ทำหน้าที่แล้ว จบแล้ว” สมยศให้สัมภาษณ์ผู้สังเกตการณ์จากต่างประเทศหลังเสร็จสิ้นการสืบพยานในช่วงเช้า<br />
<br />
ทั้งนี้ สมยศถูกจับกุมที่ด่านตรวจคนเข้าเมืองจังหวัดสระแก้วเมื่อวันที่ 30 เม.ย.54 ขณะพาคณะทัวร์เตรียมผ่านแดนไปกัมพูชา โดยถูกกล่าวหาว่ากระทำผิด เนื่องจากเป็นบรรณาธิการนิตยสาร Voice of Taksin ซึ่งตีพิมพ์บทความของ “จิตร พลจันทร์” ซึ่งเข้าข่ายหมิ่นเบื้องสูง 2 บทความ โดยตีพิมพ์ในฉบับที่ 15 เดือนกุมภาพันธ์ 2553 ชื่อ “แผนนองเลือดกับยิงข้ามรุ่น” และในฉบับที่ 16 เดือนมีนาคม 2553 ชื่อ เรื่อง 6 ตุลา แห่ง พ.ศ.2553 ซึ่งตามคำฟ้องระบุความผิดตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 58, 91, 112 พระราชบัญญัติแก้ไขเพิ่มเติม ประมวลกฎหมายอาญา (ฉบับที่ 6) พ.ศ.2526 มาตรา 4<br />
<br />
หลังจากถูกจับกุมเขาถูกคุมขังที่เรือนจำพิเศษกรุงเทพฯ โดยไม่ได้รับการประกันตัวแม้จะมีการยื่นขอประกันถึง 9 ครั้ง ขณะนี้คดีอยู่ระหว่างการสืบพยาน โดยที่ผ่านมามีการสืบพยานโจทก์ไปแล้ว 4 ครั้งในจังหวัดต่างๆ ได้แก่ จังหวัดสระแก้ว เมื่อวันที่ 21 พ.ย.54, จังหวัดเพชรบูรณ์เมื่อวันที่ 19 ธ.ค.54, จังหวัดนครสวรรค์ เมื่อวันที่ 16 ม.ค.55, จังหวัดสงขลา เมื่อวันที่ 13 ก.พ.55 แต่มีการเลื่อนมาสืบพยานที่กรุงเทพฯ เนื่องจากพยานอยู่กรุงเทพฯและจะสืบพยานจำเลยในวันที่ 1-3 พ.ค.55 โดยในวันพรุ่งนี้ช่วงเช้านายปิยบุตร แสงกนกกุล จากกลุ่มนิติราษฎร์ จะขึ้นให้การเป็นพยาน<br />
<br />
**************************************************************************<br />
ที่มา : ประชาไทออนไลน์<br />
<br />Tigerhttp://www.blogger.com/profile/01463316745144964190noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5404721919787059120.post-7630938187410797472012-04-13T15:06:00.003+07:002012-04-13T15:24:23.688+07:00ฝากความรักวันสงกรานต์ พ.ศ. ๒๕๕๕ จาก.... จักรภพ เพ็ญแข<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEguo9rfgQKPIdzjR4GflCsDYqnIidN9GHLh1T593xvNlRlAEe5gmk8ej_nRUmcvGJNh5dhINBFS1afV4IZH-Eqr0rZloqUdYn0Ucktp0Xh1nRu5h9S3-aRiUoatW5i5XdE9nVD-v7yFzpT9/s1600/DSCF3437.JPG"><img style="display:block; margin:0px auto 10px; text-align:center;cursor:pointer; cursor:hand;width: 300px; height: 400px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEguo9rfgQKPIdzjR4GflCsDYqnIidN9GHLh1T593xvNlRlAEe5gmk8ej_nRUmcvGJNh5dhINBFS1afV4IZH-Eqr0rZloqUdYn0Ucktp0Xh1nRu5h9S3-aRiUoatW5i5XdE9nVD-v7yFzpT9/s400/DSCF3437.JPG" border="0" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5730794422381698818" /></a><br /><div style="text-align: center;"><span style="font-family: Georgia, serif; ">ฝากความรักวันสงกรานต์ พ.ศ. ๒๕๕๕ จาก.... จักรภพ เพ็ญแข</span></div><div style="text-align: center;"><span><br /></span></div><div style="text-align: center;"><span><br /></span></div><div style="text-align: center;"><span>สาดน้ำ เล่นน้ำ รดน้ำ </span></div><div style="text-align: center;"><span><br /></span></div><div style="text-align: center;"><span>ล้างความ ร้อนเร่า เราสงบ</span></div><div style="text-align: center;"><span><br /></span></div><div style="text-align: center;"><span>แลธรรม กรรมเก่า เราพบ </span></div><div style="text-align: center;"><span><br /></span></div><div style="text-align: center;"><span>ไม่หลบ ไม่ลี้ หนีมัน</span></div><div style="text-align: center;"><span><br /></span></div><div style="text-align: center;"><span>กระจาย ชุ่มทั่ว ตัวร่าง </span></div><div style="text-align: center;"><span><br /></span></div><div style="text-align: center;"><span>สะสาง สกปรก ผกผัน</span></div><div style="text-align: center;"><span><br /></span></div><div style="text-align: center;"><span>ดีแล้ว ดีต่อ นิรันดร์ </span></div><div style="text-align: center;"><span><br /></span></div><div style="text-align: center;"><span>หากเลว สารพัน ฟันลง</span></div><div style="text-align: center;"><span><br /></span></div><div style="text-align: center;"><span>สงกรานต์ สาดใส่ สมมติ </span></div><div style="text-align: center;"><span style="font-size: 100%; "><br /></span></div><div style="text-align: center;"><span style="font-size: 100%; ">บ้างก็ ผ่องผุด สูงส่ง</span></div><div style="text-align: center;"><span><br /></span></div><div style="text-align: center;"><span>บ้างผ่าน แล้วยัง นั่งงง </span></div><div style="text-align: center;"><span><br /></span></div><div style="text-align: center;"><span>ไหลลง แห้งไป ไม่มี</span></div><div style="text-align: center;"><span><br /></span></div><div style="text-align: center;"><span>ตักน้ำ พินิจ ดูว่า </span></div><div style="text-align: center;"><span><br /></span></div><div style="text-align: center;"><span>ธรรมดา อย่าร้าย ป้ายสี</span></div><div style="text-align: center;"><span><br /></span></div><div style="text-align: center;"><span>เลิกสาด โคลนสร้าง ราคี </span></div><div style="text-align: center;"><span><br /></span></div><div style="text-align: center;"><span>น้ำดี จักช่วย อวยพร...</span></div><div style="text-align: center;font-family: Georgia, serif; font-size: 100%; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: normal; line-height: normal; "><br /></div><div style="text-align: center;font-family: Georgia, serif; font-size: 100%; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: normal; line-height: normal; "><br /></div><div style="text-align: center;font-family: Georgia, serif; font-size: 100%; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: normal; line-height: normal; ">*************************************************************</div>Tigerhttp://www.blogger.com/profile/01463316745144964190noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5404721919787059120.post-66008315927306292812012-04-08T19:52:00.002+07:002012-04-08T19:54:41.541+07:00อาลัยรัก "ครู-ผู้สร้าง"<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhZO_J5AnfWU4BFZnybefAH5p1NITNg0fDehrYB0HRBE4zW4SkIvD3bULXYYcd7jvRWMVg3iNiVAwAj-VMI6-Dtyck96toG5d3bz3uvD5XU4szDsIo8PMkyV2v4lgcNUDeZA47G3iNZ2UvV/s1600/%25E0%25B8%259E%25E0%25B8%25B4%25E0%25B8%258A%25E0%25B8%25B1%25E0%25B8%25A2-%25E0%25B8%2588%25E0%25B8%25B1%25E0%25B8%2581%25E0%25B8%25A3%25E0%25B8%25A0%25E0%25B8%259E.jpg"><img style="display:block; margin:0px auto 10px; text-align:center;cursor:pointer; cursor:hand;width: 400px; height: 296px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhZO_J5AnfWU4BFZnybefAH5p1NITNg0fDehrYB0HRBE4zW4SkIvD3bULXYYcd7jvRWMVg3iNiVAwAj-VMI6-Dtyck96toG5d3bz3uvD5XU4szDsIo8PMkyV2v4lgcNUDeZA47G3iNZ2UvV/s400/%25E0%25B8%259E%25E0%25B8%25B4%25E0%25B8%258A%25E0%25B8%25B1%25E0%25B8%25A2-%25E0%25B8%2588%25E0%25B8%25B1%25E0%25B8%2581%25E0%25B8%25A3%25E0%25B8%25A0%25E0%25B8%259E.jpg" border="0" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5729012215327464370" /></a><br /><div style="text-align: center;"><span style="font-family: Georgia, serif; ">โหยหา มาจาก แดนไกล</span></div><div style="text-align: center;"><span style="font-family: Georgia, serif; "><br /></span></div><div style="text-align: center;"><span style="font-family: Georgia, serif; ">หัวใจ ไม่เคย ห่างหาย</span></div><div style="text-align: center;"><span ><br /></span></div><div style="text-align: center;"><span >กราบเท้า ครูร้าง วางวาย </span></div><div style="text-align: center;"><span ><br /></span></div><div style="text-align: center;"><span >ด้วยกาย-ใจภักดิ์ รักครู... </span></div><div style="text-align: center;"><span ><br /></span></div><div style="text-align: center;"><span ><br /></span></div><div style="text-align: center;"><span >จาก เอก... จักรภพ เพ็ญแข</span></div><div style="text-align: center;"><span ><br /></span></div><div style="text-align: center;"><span >************************************************</span></div>Tigerhttp://www.blogger.com/profile/01463316745144964190noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5404721919787059120.post-85513475471023501922012-04-08T19:25:00.002+07:002012-04-08T19:38:29.235+07:00แถลงการณ์ของ นายจักรภพ เพ็ญแข เรื่อง อาจารย์พิชัย วาศนาส่ง ถึงแก่กรรม อาทิตย์ที่ ๘ เมษายน ๒๕๕๕<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjPHXKIbTCdC8aKhKLfGrMZWt4DFRIFut7QdY_c5GR1-OdTS1_VTMFt55080losW3JxqXY2UdJJeBAuLC8AUTraY_0CI7qsGEUJ7NNfqFvrWdned-Dt7bcIevNGeSVX64L5QAXEN7Lvb2gB/s1600/%25E0%25B8%259E%25E0%25B8%25B4%25E0%25B8%258A%25E0%25B8%25B1%25E0%25B8%25A2.jpg"><img style="display:block; margin:0px auto 10px; text-align:center;cursor:pointer; cursor:hand;width: 400px; height: 261px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjPHXKIbTCdC8aKhKLfGrMZWt4DFRIFut7QdY_c5GR1-OdTS1_VTMFt55080losW3JxqXY2UdJJeBAuLC8AUTraY_0CI7qsGEUJ7NNfqFvrWdned-Dt7bcIevNGeSVX64L5QAXEN7Lvb2gB/s400/%25E0%25B8%259E%25E0%25B8%25B4%25E0%25B8%258A%25E0%25B8%25B1%25E0%25B8%25A2.jpg" border="0" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5729008186740176978" /></a><div><span style="font-family: Georgia, serif; ">แถลงการณ์ของ นายจักรภพ เพ็ญแข</span></div><div><span >เรื่อง อาจารย์พิชัย วาศนาส่ง ถึงแก่กรรม</span></div><div><span >วันอาทิตย์ที่ ๘ เมษายน พ.ศ.๒๕๕๕</span></div><div><span ><br /></span></div><div><span > เมื่อได้ทราบข่าวว่า อาจารย์พิชัย วาศนาส่งผู้มีพระคุณของผมถึงแก่กรรมลง ความรู้สึกตกใจและเศร้าใจยังมีไม่เท่าความรู้สึกสูญเสียอันใหญ่หลวง ทั้งต่อบ้านเมืองและส่วนตัว เพราะอาจารย์พิชัยเป็นผู้ที่บำเพ็ญตนอย่างสม่ำเสมอในการให้ความรู้ ความคิด และเตือนสติผู้คนในสังคมไทยมาตลอดไม่ว่าในยุคสมัยใด โดยผ่านสื่อทุกแขนงต่างๆ อย่างมือครูเท่านั้นจะทำได้ คุณูปการของอาจารย์พิชัยมีมากมายเกินกว่าจะเอ่ยอ้างในที่นี้ได้หมดสิ้น ถือเป็นหน้าที่ของศิษยานุศิษย์ที่จะได้สนองคุณอาจารย์ด้วยการเผยแพร่ต่อไปทั้งในโอกาสนี้และในภายภาคหน้า</span></div><div><span ><br /></span></div><div><span > เด็กคนหนึ่งที่อาจารย์หยิบขึ้นมาอบรมสั่งสอนอย่างไม่เห็นแก่เหน็ดเหนื่อยและโดยไม่หวังผลประโยชน์ใดๆ ตอบแทนแม้เพียงน้อยนิด คือตัวผมเอง ผมจึงขอกราบเรียนอาจารย์ที่ผมทั้งรักและเคารพ ณ บัดนี้โดยหวังว่าให้ท่านได้รับรู้ผ่านญาณวิถีอย่างใดอย่างหนึ่งว่า ผมจะนำทุกสิ่งที่ได้รับจากท่านอาจารย์มารับใช้สังคมและมวลชนอย่างเต็มกำลังศรัทธา ถึงการประยุกต์ใช้ในทางการเมือง อาจต้องผ่านความขัดแย้งและมีอุปสรรคในเส้นทางบ้าง ผมขอยืนยันว่าผลสุดท้ายจะเป็นไปตามที่ท่านอาจารย์หวัง นั่นคือเมืองไทยที่เป็นสังคมแห่งการเรียนรู้ เป็นอารยะ และมวลชนมีอิสรภาพที่จะใช้ชีวิตตามใจปรารถนาโดยไม่เป็นที่เดือดร้อนต่อใคร ผมจะไม่ทำให้อาจารย์ผิดหวังครับ</span></div><div><span ><br /></span></div><div><span style="font-family: Georgia, serif; ">ขอให้อาจารย์พักผ่อนให้สบายเถิด สุคติรอรับท่านอยู่แล้วแน่นอนไม่มีทางเป็นอื่น เพราะท่านเป็นผู้ปฏิบัติธรรมโดยไม่เคยมีวิจิกิจฉาใดๆ ตราบจนวาระสุดท้ายแห่งชีพชนม์.</span></div><div><span ><br /></span></div><div><span ><br /></span></div><div><span > กราบเท้าท่านอาจารย์ด้วยดวงใจของผม</span></div><div><span > </span></div><div><span > เอก... จักรภพ เพ็ญแข</span></div><div><span ><br /></span></div><div><span >**************************************************************</span></div>Tigerhttp://www.blogger.com/profile/01463316745144964190noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5404721919787059120.post-45070910754128733692012-03-27T10:33:00.003+07:002012-03-27T10:41:57.809+07:00"ใจถึงใจ ... ฝากสายใย ... ผ่านลูกกรง" 28มี.ค.นี้<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi-oNxOs8hf5-HPgs55CHSF0wxXuHPzlUNgL5WT8XoQYO-Rw1c7X-4ry9FRCGX9nQdLfW5UlbWjKwxPKXezELdmyBUOg6RvJyQI0_90Ize6xPccmJ2DAc06Nv0KrCp0jTeI0CrLeoqWNDwS/s1600/%25E0%25B9%2582%25E0%25B8%259B%25E0%25B8%25AA%25E0%25B9%2580%25E0%25B8%2595%25E0%25B8%25AD%25E0%25B8%25A3%25E0%25B9%258C_+%25E0%25B9%2583%25E0%25B8%2588%25E0%25B8%2596%25E0%25B8%25B6%25E0%25B8%2587%25E0%25B9%2583%25E0%25B8%2588+New_OK.jpg"><img style="display:block; margin:0px auto 10px; text-align:center;cursor:pointer; cursor:hand;width: 309px; height: 400px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi-oNxOs8hf5-HPgs55CHSF0wxXuHPzlUNgL5WT8XoQYO-Rw1c7X-4ry9FRCGX9nQdLfW5UlbWjKwxPKXezELdmyBUOg6RvJyQI0_90Ize6xPccmJ2DAc06Nv0KrCp0jTeI0CrLeoqWNDwS/s400/%25E0%25B9%2582%25E0%25B8%259B%25E0%25B8%25AA%25E0%25B9%2580%25E0%25B8%2595%25E0%25B8%25AD%25E0%25B8%25A3%25E0%25B9%258C_+%25E0%25B9%2583%25E0%25B8%2588%25E0%25B8%2596%25E0%25B8%25B6%25E0%25B8%2587%25E0%25B9%2583%25E0%25B8%2588+New_OK.jpg" border="0" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5724415840485321698" /></a><br /><div style="font-family: Georgia, serif; font-size: 100%; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: normal; line-height: normal; ">เว็บไซต์และวิทยุอินเตอร์เนต เสรีชน (www.serichon.com) เรียนเชิญ เพื่อนสมาชิกเสรีชนและผู้สนใจทุกท่าน ร่วมแรง และร่วมส่งกำลังใจ มอบให้นักโทษการเมืองเสื้อแดง ภายใต้ชื่อโครงการ "ใจถึงใจ ... ฝากสายใย ... ผ่านลูกกรง " (เพราะเรา .. รักกัน .. มากพอ )ในวันพุธ ที่ 28 มี.ค. 55 ตั้งแต่เวลา 11.00 น.-15.00 น. ณ เรือนจำพิเศษ หลักสี่ (ร.ร.พลตำรวจบางเขนเก่า) </div><div style="font-family: Georgia, serif; font-size: 100%; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: normal; line-height: normal; "><br /></div><div style="font-family: Georgia, serif; font-size: 100%; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: normal; line-height: normal; "> </div><div style="font-family: Georgia, serif; font-size: 100%; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: normal; line-height: normal; ">กิจกรรม ภายในงาน : ร่วมกันจัดและนำส่งอาหารมื้อเที่ยง ให้เพื่อนๆในเรือนจำ : : " Mini Concert " โดย วงไฟเย็น / คุณ อู๋ เสรีชน /คุณ แป๊ะ บางสนาน / คุณอเล็ก :: ตลกเสื้อแดง จัมโบ้ // อ.หวาน ฯลฯ : : กิจกรรม " ตู้ไปรษณีย์ ใจถึงใจ " :(ร่วมกันเขียนการ์ด ส่งกำลังใจ หรือ บทกลอนจากใจ ส่งไปให้เพื่อนเรา )รายละเอียดเพิ่มเติม รับฟัง ได้จาก ดีเจเสรีชน ทุกช่วงรายการ **อย่าลืม !! ทุกกำลังใจ มีคุณค่า อย่าปล่อยให้เพื่อนเรา สิ้นหวัง ขาดการเหลียวแล</div><div style="font-family: Georgia, serif; font-size: 100%; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: normal; line-height: normal; "><br /></div><div style="font-family: Georgia, serif; font-size: 100%; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: normal; line-height: normal; "> </div><div style="font-family: Georgia, serif; font-size: 100%; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: normal; line-height: normal; ">** สำหรับท่านที่ต้องการสนับสนุน กิจกรรม "ใจถึงใจ ..ฝากสายใย ..ผ่านลูกกรง "สามารถเข้าร่วมงานได้ตามวันเวลาดังกล่าว หรือ ต้องการช่วยสนับสนุนเป็นทุน เพื่อจัดหา อาหาร และดนตรี ได้โดยโอนเงินเข้าบัญชี มานิต ทชภา ธนาคารไทยพาณิชย์ บิ๊กซีลำลูกกา ออมทรัพย์ เลขที่ 270-211-6010 โอนแล้ว รบกวน แจ้งรายละเอียด ระบุเพื่องาน "ใจถึงใจ" มาที่ อีเมล์ serichonteam@yahoo.com ทีมงานเสรีชน ขอ ขอบ คุณ ล่วงหน้า มา ณ ที่นี้**</div><div style="font-family: Georgia, serif; font-size: 100%; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: normal; line-height: normal; "><br /></div><div style="font-family: Georgia, serif; font-size: 100%; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: normal; line-height: normal; "> </div><div style="font-family: Georgia, serif; font-size: 100%; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: normal; line-height: normal; ">ร่วมกันส่ง "บทกลอน" "ข้อความให้กำลังใจผู้ต้องขังคดีการเมือง." มาให้ทางทีมงาน ทาง serichonteam@yahoo.com หรือ ส่งบนกลอน บนหน้าเว็บฝากให้ ทีมงานที่ประจำอยุ่ copy เก็บส่งทีมงาน ก็ได้ ทีมงานจะจัดพิมพ์บนการ์ด หย่อนใส่ ลง " ตู้ไปรษณีย์ ใจถึงใจ " ให้เอง ครับ """" ส่งกำลังใจ และ บทกลอน ได้จนถึงวันจันทร์ที่26 นี้</div><div style="font-family: Georgia, serif; font-size: 100%; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: normal; line-height: normal; "><br /></div><div style="font-family: Georgia, serif; font-size: 100%; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: normal; line-height: normal; ">---------------------------------------------------------</div><div><div><span>***สมัครวันนี้ใช้ฟรี 14 วัน ข่าวสั้นผ่านมือถือ ข่าวการเมือง, คนเสื้อแดง, นิติราษฎร์, เพื่อไทย, กิจกรรมเพื่อปชต. เข้าเมนูเขียนข้อความ พิมพ์ PN กดส่งมาที่เบอร์ 4552146 ทุกระบบ เพียง 29 บาท/เดือน***</span></div><div style="font-family: Georgia, serif; font-size: 100%; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: normal; line-height: normal; "><br /></div></div>Tigerhttp://www.blogger.com/profile/01463316745144964190noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5404721919787059120.post-60353688019258318762012-01-02T08:13:00.002+07:002012-01-02T08:25:21.252+07:00พรปีใหม่ พ.ศ. ๒๕๕๕ โดย จักรภพ เพ็ญแข<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh2Pf62NZSg1_5fPV3Lydf0AZFvZFpS3ZftA6R8KzLc2tBWdTilT5RUdnTACw34l_IS6mYI5h_lqBb2i1jVgpe3RtTyUm7B0oe4n4QlCwjws6Op5EelVjrKLu89YtmcYyniEZ7M6JDETfeK/s1600/DSCF3506.JPG"><img style="display:block; margin:0px auto 10px; text-align:center;cursor:pointer; cursor:hand;width: 300px; height: 400px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh2Pf62NZSg1_5fPV3Lydf0AZFvZFpS3ZftA6R8KzLc2tBWdTilT5RUdnTACw34l_IS6mYI5h_lqBb2i1jVgpe3RtTyUm7B0oe4n4QlCwjws6Op5EelVjrKLu89YtmcYyniEZ7M6JDETfeK/s400/DSCF3506.JPG" border="0" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5692839502650351538" /></a><br /><div>พรปีใหม่ พ.ศ. ๒๕๕๕ โดย จักรภพ เพ็ญแข</div><div><br /></div><div><div>ปีใหม่... มีอะไรที่ใหม่บ้าง</div><div>เห็นหนทางสายใหม่ไปสวรรค์</div><div>หรือสายเก่าเผานรกตกตามกัน</div><div>เป็นปี “สันปันน้ำ” ของกรรมเวร</div><div><br /></div><div>ทางสองแพร่งคู่คี่ต้นปีใหม่</div><div>เลี้ยวทางใดให้ทานลูกหลานเหลน</div><div>อยาก “ปรองดอง” ลองโหนก็โอนเอน</div><div>อีกทางเบนเข็มชัดผ่าตัดไทย</div><div><br /></div><div>นี่ล่ะปี ๕๕๕ น่าหัวร่อ</div><div>ปีใหม่นี้จึงไม่ขออะไรใหม่</div><div>ขอพลังมวลชนกุศลไทย</div><div>ป้องปวงไทยเราให้พ้นจากคนพาล</div><div><br /></div><div>กำลังใจให้เข้มเต็มพิกัด</div><div>อำนาจรัฐผิดเพี้ยนจะเปล่ียนผ่าน</div><div>เพียงมวลชนมั่นใจให้ปฏิญาณ</div><div>ร่วมชิงบ้านเมืองคืนก็ชื่นใจ.</div></div><div><div><br /></div><div>สวัสดีปีใหม่ครับ</div><div>จักรภพ เพ็ญแข</div><div>๑ มกราคม ๒๕๕๕</div></div><div><br /></div><div>***************************************************</div><div><br /></div>Tigerhttp://www.blogger.com/profile/01463316745144964190noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5404721919787059120.post-22282328342403820372011-12-30T13:58:00.009+07:002011-12-30T14:41:11.623+07:00จักรภพ:อำมาตย์จวนตัวใช้แผนแดงฆ่าแดงฯ<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjn2QI4OZVEJeO4gCCgMnsasPu1zVquVYW4APfB0hm6UyK4eevnNa4Ybx9eYNtb_ZxoOWOd4hdi9xxY2-xF25FZqxEVTE3HuUCKVk2964ImXnSmfj9u_GpSrKkdVWuNEVdo_mZhL-fP1Les/s1600/DSCF3503.JPG"><img style="display:block; margin:0px auto 10px; text-align:center;cursor:pointer; cursor:hand;width: 300px; height: 400px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjn2QI4OZVEJeO4gCCgMnsasPu1zVquVYW4APfB0hm6UyK4eevnNa4Ybx9eYNtb_ZxoOWOd4hdi9xxY2-xF25FZqxEVTE3HuUCKVk2964ImXnSmfj9u_GpSrKkdVWuNEVdo_mZhL-fP1Les/s400/DSCF3503.JPG" border="0" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5691812831460634946" /></a> <h3 class="post-title"><a href="http://thaienews.blogspot.com/2011/12/blog-post_3695.html">จักรภพ:อำมาตย์จวนตัวใช้แผนแดงฆ่าแดง ประชาชาติไทยถูกผลักไสให้เลือกแนวทางปฏิวัติ</a></h3><div style="text-align: center;"><br /></div><div dir="ltr"><div dir="ltr"><div><blockquote><div style="text-align: left;"> ภาพล่าสุดของจักรภพ เพ็ญแข ใส่เสื้อแดงสกรีนรูป ดร.ปรีดี พนมยงค์ ผู้นำการปฏิวัติ 2475 เขากล่าวในการให้สัมภาษณ์จากต่างประเทศ ซึ่งไม่ระบุสถานที่แน่ชัด ว่า หนทางการปรองดองดูตีบตันเพราะนโยบายของฝ่ายอำมาตย์กำลังผลักไสให้ประชาชนไทย ลุกฮือขึ้นปฏิวัติมวลชนแทนแม้แต่กลไกที่เรียกว่า "แดงฆ่าแดง" ก็ไม่อาจปิดบังโฉมหน้าที่แท้จริงของระบอบ นี้ได้อีกต่อไป</div><div style="text-align: left;"><br /></div></blockquote></div> <div style="TEXT-ALIGN: center; COLOR: rgb(255,0,0)">0 0 0 0 0<br /></div><b style="COLOR: rgb(51,0,51)"></b> <blockquote><br /></blockquote><blockquote><span><b>หมายเหตุไทยอีนิวส์</b><span>: หลัง จากแกนนำนปช.ในต่างประเทศได้พากันเดินทางกลับบ้านกันเกือบหมดทุกคนแล้ว ล่าสุดคือ อริสมันต์ พงษ์เรืองรอง หากไม่นับพ.ต.ท.ทักษิณ ชินวัตร ก็มีเพียงจักรภพ เพ็ญแข อดีตรัฐมนตรี อดีตโฆษกรัฐบาล และแกนนำนปช.เท่านั้น</span><br /><br /><span>เราได้ สัมภาษณ์จักรภพ เพ็ญแข ซึ่งพำนักลี้ภัยการเมืองในต่างประเทศ เพื่อเปิดเผยทัศนะจุดยืนของเขาต่อสถานการณ์การเมืองไทยตลอดห้วง 3 ปีที่เขาเดินทางออกนอกราชอาณาจักร และทิศทางแนวโน้มในปี 2555</span></span></blockquote><span><br /><span>1.คนสนใจกันมากว่าแกนนำที่ไปพักพิงลี้ภัยในต่างประเทศก็กลับมาหมดแล้ว ล่าสุดคือคุณอริสมันต์ ไม่ทราบว่าคุณจักรภพประเมินสถานการณ์อย่างไร และพร้อมจะกลับบ้านหรือยัง?</span> </span><div><span style="FONT-FAMILY: 'Cordia New'; FONT-SIZE: large"><b></b></span></div> <div><span style="FONT-FAMILY: 'Cordia New'; FONT-SIZE: large"><br /></span></div> <div>ขอบคุณครับ ผมทราบว่าพี่น้องมวลชนหลายท่านห่วงใยผม และอยากเห็นผมกลับมาช่วยพัฒนาบ้านเมืองให้แข่งขันกับโลกเขาได้ ยิ่งเห็น “แกนนำ” เดินทางกลับกันจนหมดแล้วอย่างนี้ก็ยิ่งห่วง กลายเป็นกลัวว่าจะถูกโดดเดี่ยวจนอยู่ไม่ได้และมีอันตราย </div> <div><span style="FONT-FAMILY: 'Cordia New'; FONT-SIZE: large"><br /></span></div> <div><span style="FONT-FAMILY: 'Cordia New'; FONT-SIZE: large"></span></div>ขออาศัยโอกาสนี้กราบขอบคุณต่อพี่น้องทุกท่านเสียก่อนครับ ขอยืนยันว่ากำลังใจอย่างนี้มีความหมายและมีความสำคัญต่อผมมาก และทำให้สู้ต่อได้อีกนาน <div><span style="FONT-FAMILY: 'Cordia New'; FONT-SIZE: large"><br /></span></div> <div>ผมประเมินว่าเมืองไทย ณ วันนี้มีบรรยากาศคล้ายวันที่ ๒๕ มิถุนายน พ.ศ.๒๔๗๕ หรือวันรุ่งขึ้นหลังการปฏิวัติสยามโดยคณะราษฎร สถาบันกษัตริย์ภายใต้รัชกาลที่ ๗ ถูกยึดอำนาจไปแล้วหลังเวลา ๖.๐๐ น. ของวันที่ ๒๔ ด้วยความอ่อนแอหรือประมาทเลินเล่ออย่างไรก็ตาม แต่ปฏิสัมพันธ์ในช่วงหลังจากนั้นไม่กี่ชั่วโมงทำให้เหตุการณ์กลับตาลปัตร พระปกเกล้าฯ เสด็จฯ กลับจากหัวหินคืนสู่พระนคร และผู้แทนของคณะราษฎรก็ได้เฝ้าฯ เกือบจะในทันที </div> <div><span style="FONT-FAMILY: 'Cordia New'; FONT-SIZE: large"><br /></span></div> <div>ผมเข้าใจว่าความกลัวสถาบันกษัตริย์ในส่วนลึกของหัวใจของผู้ปฏิวัติ ประกอบกับความประหลาดใจที่กษัตริย์ไม่ขอลี้ภัย (ซึ่งน่าจะเป็นเพราะห่วงใยพระราชวงศ์ที่ถูกกักขังเป็นตัวประกันอยู่) ทำให้บางคนในคณะราษฎรเกิดความคิดในทางประนีประนอม และยังเผลอคิดต่อไปว่าการ “ปรองดอง” เช่นนั้นจะนำไปสู่ความสงบของบ้านเมือง และทำให้พลเมืองได้รับโอกาสร่วมปกครองบ้านเมืองโดยอัตโนมัติ </div> <div><span style="FONT-FAMILY: 'Cordia New'; FONT-SIZE: large"><br /></span></div> <div>แม้มีลางบอกเหตุหลายอย่างก็กลับไม่สังเกตเห็นหรือมองข้ามไปเสีย อาทิ การที่พระปกเกล้าฯ ขอเติมคำว่า “ชั่วคราว” หลังธรรมนูญการปกครองสยาม พ.ศ.๒๔๗๕ ที่คณะราษฎรอุตส่าห์เสี่ยงหัวขาดเสนอขึ้นมา<span style="FONT-FAMILY: 'Cordia New'; FONT-SIZE: large"> </span></div> <div><span style="FONT-FAMILY: 'Cordia New'; FONT-SIZE: large"><br /></span></div> <div><span style="FONT-FAMILY: 'Cordia New'; FONT-SIZE: large"></span></div>จนทำให้เกิดรัฐธรรมนูญแบบ “ปรองดอง” ขึ้นมาแทนในวันที่ ๑๐ ธันวาคมของปีเดียวกันนั้น <div><span><br /></span></div> <div style="COLOR: rgb(204,0,0)"><span style="FONT-SIZE: 130%"> <blockquote>ประชาธิปไตยจึงพิการมาตั้งแต่ก้าวแรกที่เริ่มต้น</blockquote></span></div> <div><br /></div><div>ผมเห็นว่าถ้าพวกเราใน พ.ศ. นี้ คิดแต่ประโยชน์ส่วนตัวและมองสถานการณ์แค่ปลายจมูก โดยไม่มองโครงสร้างรวมของระบอบการเมืองการปกครองแล้วล่ะก็ ประวัติศาสตร์การเมืองส่วนนี้จะซ้ำรอยให้เราได้เจ็บใจกันแน่ </div> <div><span style="FONT-FAMILY: 'Cordia New'; FONT-SIZE: large"></span></div><br />อย่าลืมว่าการลุกฮืออย่างเงียบๆ ของพลเมืองไทยใน พ.ศ.๒๕๔๙-ปัจจุบัน นับเป็นปรากฎการณ์ที่ยิ่งใหญ่มาก หากเราไม่ตระหนักให้ดีว่าเหตุที่่เขาขอ “ปรองดอง” ก็เพราะเขากำลังเพลี่ยงพล้ำ ไม่ใช่เพราะมีน้ำใจต่อประชาชนชาวไทยอย่างแท้จริง <div><span style="FONT-FAMILY: 'Cordia New'; FONT-SIZE: large"></span></div> <div><span style="FONT-FAMILY: 'Cordia New'; FONT-SIZE: large"><br /></span></div> <div><span style="FONT-FAMILY: 'Cordia New'; FONT-SIZE: large"></span>ท้ายที่สุดเรานั่นแหละที่จะกลายเป็นผู้เพลี่ยงพล้ำเสียเอง ความคิดนี้ทำให้ผมยังไม่กลับเมืองไทย ขออยู่นอกพื้นที่อำนาจเพื่อทำงานไปตามอุดมการณ์และเป้าหมายไปจนถึงวันที่เป็นไปไม่ได้เสียก่อนครับ </div> <div></div><br /><span><span>2.คุณจักรภพประเมินสถานการณ์การเมืองของไทยอย่างไรนับแต่เดินทางออกนอกประเทศมาจะครบ 3 ปี ฝ่ายประชาธิปไตยมีความก้าวหน้าในการขับเคลื่อนต่อสู้ไปเพียงใด</span></span></div><div dir="ltr"><span><br /></span><br /><div> <div style="TEXT-ALIGN: center; CLEAR: both" class="separator"><a style="MARGIN-LEFT: 1em; MARGIN-RIGHT: 1em" href="http://1.bp.blogspot.com/-uyKMF1GdxBE/Tvw6aPhG57I/AAAAAAAATAA/g8fpzdpFALU/s1600/DSCF3506.JPG"><img border="0" src="http://1.bp.blogspot.com/-uyKMF1GdxBE/Tvw6aPhG57I/AAAAAAAATAA/g8fpzdpFALU/s320/DSCF3506.JPG" width="240" height="320" closure_uid_x9ga3c="5" /></a></div><span style="FONT-FAMILY: 'Cordia New'; FONT-SIZE: large"><br /></span></div> <div><span style="FONT-FAMILY: 'Cordia New'; FONT-SIZE: large"></span></div>ก้าวหน้ามากครับ ก้าวหน้าทั้งปริมาณและคุณภาพ <div><span style="FONT-FAMILY: 'Cordia New'; FONT-SIZE: large"><br /></span></div> <div><span style="FONT-FAMILY: 'Cordia New'; FONT-SIZE: large"><b></b></span><span><span>ในแง่ปริมาณผมนึกขอบคุณ นปช.ฯ และกลุ่มพลังประชาธิปไตยทุกกลุ่ม</span> </span>ไว้ว่าจะวิเคราะห์สถานการณ์ตรงกันหรือไม่ก็ตาม สิ่งที่แต่ละกลุ่มช่วยสร้างและเสริมในเชิงกิจกรรมการเมือง ส่งผลให้เราขยายจำนวนสมาชิกของขบวนประชาธิปไตยมาถึงขนาดนี้ และเหนียวแน่นกันระดับนี้ได้ </div> <div><span style="FONT-FAMILY: 'Cordia New'; FONT-SIZE: large"><br /></span></div> <div><span style="FONT-FAMILY: 'Cordia New'; FONT-SIZE: large"><b></b></span><span>ส่วนคุณภาพเราต้องขอบคุณปัญญาชน นักวิชาการ นักคิด และพลเมืองภิวัฒน์จำนวนมาก</span><span style="COLOR: rgb(204,0,0)"> </span>ที่ทำงาน “ปิดลับ” โดยผ่านไซเบอร์ และการจัดตั้งด้วยวิธีการอันสร้างสรรค์ต่างๆ จนเรายกระดับแนวคิดขึ้นมาขั้นนี้ได้<span style="FONT-FAMILY: 'Cordia New'; FONT-SIZE: large"> </span></div> <div><span style="FONT-FAMILY: 'Cordia New'; FONT-SIZE: large"><br /></span></div> <div>ความสำเร็จทั้งปริมาณและคุณภาพของขบวนประชาธิปไตยในห้วงหลายปีที่ผ่านมานี้ เป็นความสำเร็จที่เพียงไม่กี่ปีก่อนยังนึกว่าเป็นฝันกลางวัน โดยไม่อาจเป็นจริงได้เลย </div> <div><span style="FONT-FAMILY: 'Cordia New'; FONT-SIZE: large"><br /></span></div> <div><span style="FONT-FAMILY: 'Cordia New'; FONT-SIZE: large"></span>แต่วันนี้ทุกอย่างประจักษ์แก่สายตาและจิตใจแล้วว่าบ้านเมืองกำลังถึงคราวปรับเปลี่ยนครั้งยิ่งใหญ่ อาจจะยิ่งใหญ่กว่า ร.ศ.๑๓๐ และ พ.ศ.๒๔๗๕ เสียด้วยซ้ำ ที่สำคัญคือการยกตัวขึ้นของขบวนประชาธิปไตยยังไม่สิ้นสุด ยังยกขึ้นเรื่อยๆ โดยไม่มีเพดานจำกัด </div> <div><br /></div> <div><span><b><span style="FONT-FAMILY: 'Cordia New'; FONT-SIZE: large"></span></b>3.ประเมินสถานการณ์ในปีใหม่2555และสถานการณ์การเมืองในระยะต่อไปอย่างไร และขบวนการประชาธิปไตยกับแนวร่วมขบวนประชาธิปไตยในภาพใหญ่ควรกำหนดจังหวะก้าวอย่างไร </span></div> <div><b><br /></b></div> <div><span style="FONT-FAMILY: 'Cordia New'; FONT-SIZE: large"></span></div>เรามีทางเลือกใหญ่ๆ สองทางสำหรับการทำงานประชาธิปไตย <div style="COLOR: rgb(204,0,0)"><span style="FONT-FAMILY: 'Cordia New'; FONT-SIZE: large"><br /></span></div> <div><div><span style="font-family: 'Cordia New'; font-size: large; "><b></b></span><span >ทางแรกคือต่างคนต่างทำตามอุดมการณ์และความถนัดของตน หรือต่างคนต่างเดินไปสู่เป้าหมาย </span>(ที่เชื่อว่า) เป็นเป้าหมายเดียวกัน จนกว่าจะพบว่าเป็นคนละเป้าหมายหรือกลายเป็นปฏิปักษ์ต่อกัน </div></div><div><br /></div> <div style="COLOR: rgb(204,0,0)"><span style="FONT-FAMILY: 'Cordia New'; FONT-SIZE: large"><b></b></span></div><span>ทางที่สองคือทำงานร่วมกันโดยกำหนดยุทธศาสตร์และยุทธวิธีร่วมกันขึ้นมา</span> โดยต่างคนต่างทำตามความถนัดและความสามารถของตนเช่นเดิม เพียงมีพิมพ์เขียว (blueprint) ขึ้นมาสักฉบับหนึ่งเท่านั้น<br /><br />พิมพ์เขียวนี้ก็มิได้มาจากคำสั่งของนายทุนหรือผู้ที่วางตัวเป็นชนชั้นที่สูงส่งกว่า แต่มาจากการทำงานร่วมกันเพื่อให้เป็นกรอบการทำงานที่เราวัดผลและเสริมประสิทธิภาพในการทำงานได้ <div><span style="FONT-FAMILY: 'Cordia New'; FONT-SIZE: large"></span></div> <div><span style="FONT-FAMILY: 'Cordia New'; FONT-SIZE: large"><br /></span></div> <div>ผมคงไม่ก้าวล่วงถึงขั้นไปชี้นำว่า ใครควรทำอะไรและทำอย่างไร แต่บอกได้ว่าการทำงานแบบที่สองคือร่วมมือกันตามยุทธศาสตร์นั้น จะเกิดขึ้นแน่ เริ่มต้นอาจจะไม่กี่ราย และใครรู้ในภายหลังก็เข้าร่วมในภายหลังได้ ไม่ควรคิดน้อยใจหรือคิดอาละวาดสร้างความสำคัญ </div> <div><span style="FONT-FAMILY: 'Cordia New'; FONT-SIZE: large"><br /></span></div> <div>ปัญหาอัตตาสูง (ego) เป็นเรื่องที่ถ่วงงานของเราเรื่อยมา จนบางคนกลายเป็นมนุษย์ที่ขอกันดีๆ ไม่ได้ แต่กลายเป็นถูกสั่งได้ เพราะได้เผยจุดอ่อนจนถูกมนุษย์คนอื่นเขาเอาไปใช้ประโยชน์อย่างไม่รู้ตัว </div> <div><span style="FONT-FAMILY: 'Cordia New'; FONT-SIZE: large"><br /></span></div> <div><span style="FONT-FAMILY: 'Cordia New'; FONT-SIZE: large"></span>ผมคิดว่าคนในขบวนประชาธิปไตยนั้น แบ่งประโยชน์ออกได้เป็น ๒ แนวทางตามคำตอบของผมในข้อที่แล้ว ทางหนึ่งคือปริมาณ และอีกทางหนึ่งคือคุณภาพ ซึ่งไม่ได้แปลว่าฝ่ายปริมาณจะไร้คุณภาพหรือฝ่ายคุณภาพจะไร้ปริมาณโดยสิ้นเชิง เป็นเพียงจุดเริ่มต้นว่าใครเฉดไหนเท่านั้นเอง แต่ละคนจะได้สร้างดวงดาวในสไตล์ของตัวเองขึ้น ขบวนประชาธิปไตยของเราทุกวันนี้ใช้วิธีแบ่งงานกันทำ (division of labor) ได้อย่างสบาย </div> <div><br /></div> <div><span style="FONT-FAMILY: 'Cordia New'; FONT-SIZE: large"><b></b></span></div><span>4.ประเมินสถานการณ์ในปี2555และระยะต่อไปของฝ่ายอำมาตย์อย่างไร และขบวนประชาธิปไตยต้องกำหนดจังหวะก้าวรับ ก้าวรุก อย่างไร</span> <div><span style="FONT-FAMILY: 'Cordia New'; FONT-SIZE: large"><br /></span></div> <div>ผมคิดว่าศักดินา-อำมาตย์มาถึงระยะหมดเครื่องมือใหม่ในการรักษาอำนาจ และเริ่มงัดเอาของเก่ามาใช้ประโยชน์ แล้ว ไม่ว่าอำนาจกองทัพ อำนาจศาล-ตุลาการ อำนาจองค์กรอิสระ อำนาจผ่านภาคธุรกิจ อำนาจผ่านสื่อมวลชนในสัมปทานรัฐ อำนาจกำหนดควบคุมทรัพยากรธรรมชาติอย่างมวลน้ำในเขื่อน ใช้มาเรื</div><div><br /></div> <blockquote class="tr_bq"><span style="FONT-FAMILY: 'Cordia New'; FONT-SIZE: large"></span>จนกลไกเหล่านี้สึกหรอและกระสุนเริ่มด้าน มวลชนก็อยู่ในสภาพ “รู้ทัน” ขณะนี้เขาจึงหันมาใช้เครื่องมือใหม่อย่างรัฐบาลพรรคเพื่อไทย ตามกรอบความคิด “แดงฆ่าแดง” ที่เราพูดกัน แต่ปัญหาใหญ่จริงๆ ที่เขาเองก็รู้ดีคือความเสื่อมถอย ณ ศูนย์กลางของระบอบ ปัญหามะเร็งในเนื้อในตัวเองทำให้เครื่องมือใดก็ใช้การไม่ได้เต็มที่ วิกฤติการณ์การเมืองไทยจึงจะไม่มี บทจบที่ “สวยงาม” อย่าง ๑๔ ตุลาคม พ.ศ.๒๕๑๖ หรือ พฤษภาคม พ.ศ.๒๕๓๕ อีกและฝ่ายเขาก็รู้ดี ผมคิดว่า “๖ ตุลา” ครั้งต่อไปคงรุนแรงกว่าเมื่อ พ.ศ.๒๕๑๙ ขบวนประชาธิปไตยไม่มีทางเลือกอื่นใดนอกจากเตรียมกายและเตรียมใจให้พรั่งพร้อม การเปลี่ยนแปลงในบ้านเมืองจะเกิดขึ้นแน่ และการบริหารระยะเปลี่ยนผ่านน่าจะเป็นหัวใจของเรื่อง</blockquote><div><span style="COLOR: rgb(0,0,102)"><br /></span></div><div><span><b><span style="FONT-FAMILY: 'Cordia New'; FONT-SIZE: large"></span></b><span>5.ทางเลือกของสังคมไทยระหว่างการปรองดองกับการปะทะกันอย่างถึงรากถึงโคนสิ่งใดจะเป็นแนวโน้มหลัก </span></span></div> <div><b><br /></b></div> <div><span style="FONT-FAMILY: 'Cordia New'; FONT-SIZE: large"><b></b></span><span>“ปรองดอง”</span> เป็นคำที่ดีและไพเราะ แต่ไม่สอดคล้องต่อธรรมชาติของระบอบการเมืองการปกครองแบบอำนาจสูงสุด (absolutism) ระบอบอำนาจสูงสุดไม่ยอมรับการแบ่งปันในอำนาจและผลประโยชน์ แต่มองตนเองว่าเป็นผู้จัดการอำนาจและผลประโยชน์นั้นเอง </div> <div><span style="FONT-FAMILY: 'Cordia New'; FONT-SIZE: large"><br /></span></div> <div>ผู้กุมอำนาจในลักษณะนี้จะไม่เห็นว่าการแข่งขันทางอำนาจเป็นเรื่องปกติ แต่เห็นว่าเป็นศัตรูที่ต้องกำจัดกวาดล้างโดยสิ้นเชิง </div> <div><span style="FONT-FAMILY: 'Cordia New'; FONT-SIZE: large"></span></div><br />หลักฐานในการเมืองไทยบอกเราซ้ำแล้วซ้ำเล่าว่า “การปรองดอง” ในอดีตไม่มีความหมายใดๆ ในยามที่เกิดการเผชิญหน้าทางการเมืองในระยะต้นและระยะกลาง อาจมีประโยชน์บ้างในระยะปลาย ที่ผู้แพ้และชนะต่างรู้ชะตาของตนเองอย่างค่อนข้างเด็ดขาดแล้ว <div><span style="FONT-FAMILY: 'Cordia New'; FONT-SIZE: large"></span></div> <div><span><br /></span></div> <blockquote class="tr_bq"><span style="FONT-FAMILY: 'Cordia New'; FONT-SIZE: large"></span>ผมไม่เก่งพอที่จะวิเคราะห์ได้ว่า “การปะทะ” จากนี้ไปจะออกมาในรูปใดและรุนแรงขนาดไหน แต่การสร้างบรรยากาศต่อต้านแนวปฏิรูปอย่างที่กำลังกระทำกับ “กลุ่มนิติราษฎร์” ที่กำลังรณรงค์ต่อต้านกฎหมายหมิ่นฯ ในขณะนี้ เสมือนเป็นปฐมบท (pre-requisite) ที่นำไปสู่ “๖ ตุลา” ครั้งที่ ๒ ได้ ลองสังเกตแนวคิดที่พูดผ่านปากคนต่างๆ ของฝ่ายศักดินา-อำมาตย์ขณะนี้จะพบว่าคล้ายคลึงกัน เช่น ใครที่จะแก้ไขกฎหมายนี้ให้ไปอยู่ต่างประเทศ เป็นต้น ไม่ต่างอะไรนักจากแนวทางของวิทยุยานเกราะ กลุ่มนวพล กลุ่มกระทิงแดง กลุ่มลูกเสือชาวบ้าน กลุ่ม ทส.ปช. ของ พ.ศ. นั้น ประเด็นขณะนี้จึงไม่ใช่การเลือกระหว่างปฏิรูปหรือปฏิวัติ หากมวลชนไม่สามารถแม้แต่จะเสนอให้แก้ไขกฎหมายอย่างเปิดเผยตามสิทธิในรัฐธรรมนูญแล้ว แนวปฏิรูปจะถูกบีบให้เปลี่ยนเป็นแนวปฏิวัติโดยอัตโนมัติ</blockquote><div><br /><span><span>6.คุณจักรภพใช้ชีวิตในต่างประเทศอย่างไร และเป็นไปได้ไหมที่ขบวนการปฏิวัติหรือปฏิรูปอาจก่อตัวมาจากต่างประเทศคล้ายกับคณะราษฎรเมื่อปี2475</span> </span><div><span style="FONT-FAMILY: 'Cordia New'; FONT-SIZE: large"><span style="font-size: medium; "><b></b></span></span></div><br /><span style="FONT-FAMILY: 'Cordia New'; FONT-SIZE: large"></span></div> <div>ผมขอรวมคำถามนี้มาตอบพร้อมกันตรงนี้นะครับ การปฏิวัติใดๆ ในอดีตเกิดขึ้นจากความคิดทางอุดมการณ์ก็ได้ จากตำรับตำราหรือลัทธิใดๆ ก็ได้ แต่จะไม่ยกขึ้นเป็นสถานการณ์ปฏิวัติหากไม่เกิดความฉุกเฉินอย่างฉับพลัน (immediacy) ขึ้นก่อน </div> <div><span style="FONT-FAMILY: 'Cordia New'; FONT-SIZE: large"><br /></span></div> <div><span style="FONT-FAMILY: 'Cordia New'; FONT-SIZE: large"></span></div>สถานการณ์โดยรวมจึงเกี่ยวข้องโดยตรงกับการปฏิวัติในแต่ละสังคม ไม่ใช่ถูกชี้นำโดยเอกเทศจาก “ผู้นำปฏิวัติ” โดยอัตวิสัยเท่านั้น <div><span style="FONT-FAMILY: 'Cordia New'; FONT-SIZE: large"><br /></span></div> <div>สังคมไทยเราถูกมองว่าเป็นวัฒนธรรมปฏิรูป เพราะไม่ชอบการเผชิญหน้าและไม่ชอบความยืดเยื้อ โดยปกติคงไม่อยากปฏิวัตินัก แต่คำถามคือเรากำลังถูกผลักไสให้ดาหน้าไปสู่สถานการณ์เช่นว่านั้นหรือไม่ </div> <div><span style="FONT-FAMILY: 'Cordia New'; FONT-SIZE: large"><br /></span></div> <div>ผมคิดว่าเงื่อนไขแบบนั้นกำลังปรากฏขึ้นอย่างช้าๆในสังคมอนุรักษ์นิยมแบบไทย ศูนย์กลางจะอยู่ที่ใดน่าจะไม่สำคัญนัก ซ่อนตัวอยู่ในประเทศหรือนอกประเทศก็ได้ เพราะขบวนปฏิวัติต้องปรับตัวอีกนับครั้งไม่ถ้วนในสถานการณ์จริง </div> <div><span><br /></span></div> <div><i><b><span style="FONT-FAMILY: 'Cordia New'; FONT-SIZE: large"></span></b></i> <blockquote><span>แต่ถ้าจะตอบกันสั้นๆ ศูนย์กลางในการปฏิวัติประชาธิปไตยไทยที่จะเกิดขึ้นในต่างประเทศมีความเป็นไปได้สูงครับ.</span></blockquote><blockquote><br /></blockquote><blockquote>ที่มา : http://thaienews.blogspot.com/index.html</blockquote></div></div></div>Tigerhttp://www.blogger.com/profile/01463316745144964190noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5404721919787059120.post-54386423568627040172011-12-01T15:32:00.003+07:002011-12-01T15:55:58.534+07:00ศักดิ์ศรีของรัฐบาล โดย กาหลิบ<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgb2I99H2Suq8Ww8NM_elurn0_gRTbfBqguti3WgbPXBBPKt8XKicksjFBJVLIkNsyAiDuVv-LN2XB6w2Q_6bjNb94hKQNKL4N56DqBfWsPp9odvZTvoE8IK6_bcyfco9QU-MaKHecJDLti/s1600/%25E0%25B8%259B%25E0%25B8%25B9-%25E0%25B8%2584%25E0%25B8%2593%25E0%25B8%25B0%25E0%25B8%25A3%25E0%25B8%259A..jpg" onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}"><img style="display:block; margin:0px auto 10px; text-align:center;cursor:pointer; cursor:hand;width: 400px; height: 240px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgb2I99H2Suq8Ww8NM_elurn0_gRTbfBqguti3WgbPXBBPKt8XKicksjFBJVLIkNsyAiDuVv-LN2XB6w2Q_6bjNb94hKQNKL4N56DqBfWsPp9odvZTvoE8IK6_bcyfco9QU-MaKHecJDLti/s400/%25E0%25B8%259B%25E0%25B8%25B9-%25E0%25B8%2584%25E0%25B8%2593%25E0%25B8%25B0%25E0%25B8%25A3%25E0%25B8%259A..jpg" border="0" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5681080713752121522" /></a><p class="MsoNormal"><span lang="TH" style="font-family: arial; font-size: medium; ">คอลัมน์ เมืองไทยหรือเมืองใคร</span><span class="Apple-style-span" style="font-family: arial; font-size: medium; ">?</span></p> <p class="MsoNormal"><span class="Apple-style-span"><span lang="TH">เรื่อง ศักดิ์ศรีของรัฐบาล</span><o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span lang="TH"><span class="Apple-style-span">โดย กาหลิบ<o:p></o:p></span></span></p><p class="MsoNormal"><span lang="TH"><span class="Apple-style-span"><br /></span></span></p> <p class="MsoNormal"><span class="Apple-style-span"><span lang="TH"> </span><o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span class="Apple-style-span"><span lang="TH">บางครั้งในระหว่างการต่อสู้ เราเผลอไผลให้ความสำคัญกับฝ่ายตรงข้ามมากเกินไป เราเก็บรายละเอียดหมดว่าเขาทำอะไร เคลื่อนไหวอย่างไร ใช้ใครทำงาน และนำมาวิเคราะห์ประเมินผลจนบางทีก็เกินควร เราจึงมองข้ามคนสำคัญที่เราสามารถควบคุมได้มากกว่าฝ่ายตรงข้ามหรือศัตรู นั่นคือก็ตัวเราเอง</span></span><span class="Apple-style-span" style="font-family: arial; font-size: medium; "> </span></p> <p class="MsoNormal"><span class="Apple-style-span"><span lang="TH">รู้กันทั่วแล้วว่าแผนรุกฆาตรัฐบาลยิ่งลักษณ์ ชินวัตรกำลังก่อตัวขึ้น และเราก็ควรวิเคราะห์ฝ่ายเขาให้ชัด แต่คำถามที่สำคัญที่ลืมถามไม่ได้คือ แล้วตัวรัฐบาลเองเล่าทำอะไรได้บ้างระหว่างนี้</span>?</span><span class="Apple-style-span" style="font-family: arial; font-size: medium; "> </span></p> <p class="MsoNormal"><span class="Apple-style-span"><span lang="TH">ถึงรัฐบาลปัจจุบันจะประสบกับสภาพปัญหา </span>“<span lang="TH">รัฐซ้อนรัฐ</span>” <span lang="TH">มีคนชักใยให้อำนาจหน่วยงานต่างๆ อยู่เบื้องหลังประหนึ่งว่าเป็นรัฐบาลตัวจริงของราชอาณาจักร แต่มิได้หมายความว่ารัฐบาลจะไร้อำนาจโดยสิ้นเชิง ยังมีอำนาจหลายอย่างอยู่ในมือของรัฐบาลและรัฐบาลก็ยังควบคุมสถานการณ์ได้อยู่</span></span><span class="Apple-style-span" style="font-family: arial; font-size: medium; "> </span></p> <p class="MsoNormal"><span class="Apple-style-span"><span lang="TH">จะขอพูดเฉพาะอำนาจที่รับรู้โดยทั่วกันว่าเป็นของรัฐบาลและเว้นอำนาจอื่นๆ ที่คงไม่ต้องประกาศให้ฝ่ายตรงข้ามมาร่วมรับรู้</span></span><span class="Apple-style-span" style="font-family: arial; font-size: medium; "> </span></p> <p class="MsoNormal"><span class="Apple-style-span"><span lang="TH">อันดับแรก รัฐบาลต้องตรวจกำลังพลในหน่วยงานต่างๆ ทั้งพลเรือนและทหารเสียแต่บัดนี้ว่า ใครที่สามารถพึ่งพาในยามวิกฤติได้บ้าง การทดสอบว่าไว้วางใจได้ขนาดไหนมีสูตรอยู่แล้ว ไม่ต้องมากล่าวย้ำซ้ำทวนในที่นี้ นายกรัฐมนตรี รองนายกรัฐมนตรี รัฐมนตรี เลขานุการรัฐมนตรี ที่ปรึกษารัฐมนตรี จนที่ปรึกษาลอยของผู้มีอำนาจต่างๆ ในรัฐบาล สามารถเริ่มทำงานนี้ได้ในทันที งานที่ควรนำมาทดสอบก็เป็นงานที่ต้อง </span>“<span lang="TH">เลือกข้าง</span>” <span lang="TH">ให้ชัดเจน อย่าเปิดโอกาสให้นกสองหัวหรือคนหลายหน้ามีชีวิตที่เป็นสุขนัก</span></span><span class="Apple-style-span" style="font-family: arial; font-size: medium; "> </span></p> <p class="MsoNormal"><span class="Apple-style-span"><span lang="TH">ใครที่มอบงานไปหรือทดสอบแล้วไม่ผ่านเกณฑ์ ต้องโยกย้ายเปลี่ยนแปลงเสียในทันที ส่วนจะทำอย่างไรไม่ให้ฝ่ายตรงข้ามได้แนวร่วมเพิ่มเพราะโกรธเกลียดฝ่ายเรา ถือเป็นศิลปะส่วนตัวของแต่ละคน อายุปูนนี้กันแล้วคงไม่ต้องมานั่งเขียนบทให้กัน</span></span><span class="Apple-style-span" style="font-family: arial; font-size: medium; "> </span></p> <p class="MsoNormal"><span class="Apple-style-span"><span lang="TH">อันดับสอง รัฐบาลต้องไม่ยอมให้หน่วยงานใต้สังกัดทำตัวเสมือนรัฐอิสระ ในกรณีน้ำท่วมนี่ก็เห็นชัดจากกรณีการไฟฟ้าฝ่ายผลิตแห่งประเทศไทย (กฟผ.) กรมชลประทาน ผู้ว่าราชการบางจังหวัด และกรุงเทพมหานคร กองทัพบก เป็นอาทิ วิธีการหนึ่งคือเรียกผู้บริหารสูงสุดของหน่วยงานนั้นๆ มาประจำการอยู่กับศูนย์อำนาจของรัฐบาลโดยไม่ให้คลาดสายตา หากหมายเลขหนึ่งของหน่วยงานใดทำท่าอิดเอื้อนหรือปฏิเสธ คล้ายๆ กรณีอธิบดีกรมชลประทานที่ส่งรองอธิบดีมาแทน ก็เปลี่ยนอธิบดีนั้นเสีย ใครจะโทรศัพท์มาขู่ว่าใครเป็นคนของใครก็อย่าได้นำพา ถือโอกาสว่าเป็นภัยพิบัติของบ้านเมือง แล้วก็เดินหน้าต่อไป</span></span><span class="Apple-style-span" style="font-family: arial; font-size: medium; "> </span></p> <p class="MsoNormal"><span class="Apple-style-span"><span lang="TH">รัฐบาลมีอำนาจเต็มที่ที่จะวางกำลังพลให้ตนทำงานตามนโยบายที่แถลงไว้ต่อสภาผู้แทนราษฎรและวุฒิสภา ถึงข้าราชการมีสิทธิที่จะฟ้องร้องต่อตุลาการศาลปกครองได้หากรู้สึกว่าถูกกลั่นแกล้งก็จงเดินหน้าต่อไป ระหว่างบริหารรัฐบาลต้องใช้คนที่ใช้ได้ ปัญหาในอนาคตเอาไว้แก้ไขในอนาคต อย่านำมาผสมกันจนก้าวขาไม่ออก</span></span><span class="Apple-style-span" style="font-family: arial; font-size: medium; "> </span></p> <p class="MsoNormal"><span class="Apple-style-span"><span lang="TH">ระลึกไว้เสมอว่านี่เป็นรัฐบาลของประชาชน ไม่ใช่รัฐบาลของระบบราชการ หรือรัฐบาลของคนที่คอยควบคุมรัฐบาลอยู่หลังม่าน ข้าราชการมีคนที่จะขึ้นมาแทนกันได้เสมอ ไม่มีใครดีวิเศษขนาดหาผู้ใดแทนที่มิได้</span></span><span class="Apple-style-span" style="font-family: arial; font-size: medium; "> </span></p> <p class="MsoNormal"><span class="Apple-style-span"><span lang="TH">อย่าลืมเช่นกันว่า ในกรณีฉุกเฉินและจำเป็น ผู้เป็นนายกรัฐมนตรีมีอำนาจโยกย้ายเปลี่ยนแปลงบุคลากรได้ตลอดเวลา ไม่ต้องรอให้รัฐมนตรีเจ้ากระทรวงชงเรื่องขึ้นมาก่อน</span></span><span class="Apple-style-span" style="font-family: arial; font-size: medium; "> </span></p> <p class="MsoNormal"><span class="Apple-style-span"><span lang="TH">ปัญหาเรื่องนี้จะมีก็เพราะความไม่กล้า เพราะกลัวทะเลาะกับคนใหญ่ที่หนุนบุคคลนั้นๆ จากหลังม่าน หรือไม่ก็เก็บข้าราชการเลวไว้ทำประโยชน์ส่วนตัวให้ ทั้งหมดนี้ต้องขจัดให้หมดไปและประชาชนสามารถมีบทบาทในการจี้ให้ผู้ดำรงตำแหน่งทางการเมืองทำเช่นนั้นได้เสมอ</span></span><span class="Apple-style-span" style="font-family: arial; font-size: medium; "> </span></p> <p class="MsoNormal"><span class="Apple-style-span"><span lang="TH">อันดับสามและสุดท้ายในเวลานี้ รัฐบาลมีอำนาจเต็มที่ในการปรับปรุงเปลี่ยนแปลงงบประมาณแผ่นดิน จะยอมให้สำนักงบประมาณหรือใครหน้าไหนมาอ้างระเบียบเล็กน้อยเพื่อขัดขวางการทำงานในยามฉุกเฉินมิได้</span></span><span class="Apple-style-span" style="font-family: arial; font-size: medium; "> </span></p> <p class="MsoNormal"><span class="Apple-style-span"><span lang="TH">แน่นอนว่าการทำงานในระบบงบประมาณ ต้องมีการคานและถ่วงดุลในรัฐสภาเพื่อมิให้รัฐบาลกระทำผิด แต่ขั้นตอนเหล่านั้นต้องไม่ทำให้รัฐบาลไร้อำนาจหรือมีอำนาจไม่เพียงพอที่จะทำงานรับใช้ประชาชนด้วย</span></span><span class="Apple-style-span" style="font-family: arial; font-size: medium; "> </span></p> <p class="MsoNormal"><span class="Apple-style-span"><span lang="TH">ศักดิ์ศรีของรัฐบาลเลือกตั้งได้มาจากประชาชน ต้องทำตัวให้สม.</span></span><span class="Apple-style-span" style="font-family: arial; font-size: medium; "> </span></p> <p class="MsoNormal"><span class="Apple-style-span">----------------------------------------------------------------------------------</span></p><p class="MsoNormal"><span class="Apple-style-span"><span class="apple-style-span" style="color: rgb(227, 255, 241); line-height: 19px; background-color: rgb(68, 102, 102); "><span lang="TH" style="background-origin: initial; background-clip: initial; ">สนับสนุน</span></span><span class="apple-style-span" style="color: rgb(227, 255, 241); line-height: 19px; background-color: rgb(68, 102, 102); "><span style="background-origin: initial; background-clip: initial; "> SMS-TPNews <span lang="TH">พิมพ์</span> PN <span lang="TH">กดส่งมาที่เบอร์</span>4552146 <span lang="TH">สมัครวันนี้ ใช้ฟรี</span>14<span lang="TH">วัน ทุกระบบ เพียง</span> 29 <span lang="TH">บาท/เดือน</span> <span lang="TH">รายได้เป็นค่าใช้จ่ายในการทำงานต่อสู้เพื่อประชาธิปไตย</span> Call center : <span class="skype_pnh_container" dir="ltr" tabindex="-1" style="background-attachment: scroll !important; background-color: transparent !important; background-image: none !important; border-color: initial !important; border-left-color: rgb(0, 0, 0) !important; border-left-style: none !important; border-left-width: 0px !important; border-top-color: rgb(0, 0, 0) !important; border-top-style: none !important; border-top-width: 0px !important; border-right-color: rgb(0, 0, 0) !important; border-right-style: none !important; border-right-width: 0px !important; border-bottom-color: rgb(0, 0, 0) !important; border-bottom-style: none !important; border-bottom-width: 0px !important; border-collapse: separate !important; bottom: auto !important; clear: none !important; clip: auto !important; cursor: pointer !important; direction: ltr !important; display: inline !important; float: none !important; left: auto !important; letter-spacing: 0px !important; list-style-image: none !important; list-style-position: outside !important; list-style-type: disc !important; overflow-x: hidden !important; overflow-y: hidden !important; padding-left: 0px !important; padding-top: 0px !important; padding-right: 0px !important; padding-bottom: 0px !important; page-break-after: auto !important; page-break-before: auto !important; page-break-inside: auto !important; position: static !important; right: auto !important; table-layout: auto !important; text-decoration: none !important; top: auto !important; white-space: nowrap !important; word-spacing: normal !important; z-index: 0 !important; color: rgb(73, 83, 90) !important; font-weight: bold !important; height: 14px !important; line-height: 14px !important; margin-left: 0px !important; margin-top: 0px !important; margin-right: 0px !important; margin-bottom: 0px !important; vertical-align: baseline !important; width: auto !important; background-position: 0px 0px !important; "> <span class="skype_pnh_highlighting_inactive_common" dir="ltr" skypeaction="skype_dropdown" title="Call this phone number in Thailand with Skype: +66844566795" style="background-attachment: scroll !important; background-color: transparent !important; background-image: none !important; border-color: initial !important; border-left-color: rgb(0, 0, 0) !important; border-left-style: none !important; border-left-width: 0px !important; border-top-color: rgb(0, 0, 0) !important; border-top-style: none !important; border-top-width: 0px !important; border-right-color: rgb(0, 0, 0) !important; border-right-style: none !important; border-right-width: 0px !important; border-bottom-color: rgb(0, 0, 0) !important; border-bottom-style: none !important; border-bottom-width: 0px !important; border-collapse: separate !important; bottom: auto !important; clear: none !important; clip: auto !important; cursor: pointer !important; direction: ltr !important; display: inline !important; float: none !important; left: auto !important; letter-spacing: 0px !important; list-style-image: none !important; list-style-position: outside !important; list-style-type: disc !important; overflow-x: hidden !important; overflow-y: hidden !important; padding-left: 0px !important; padding-top: 0px !important; padding-right: 0px !important; padding-bottom: 0px !important; page-break-after: auto !important; page-break-before: auto !important; page-break-inside: auto !important; position: static !important; right: auto !important; table-layout: auto !important; text-decoration: none !important; top: auto !important; word-spacing: normal !important; z-index: 0 !important; height: 14px !important; margin-left: 0px !important; margin-top: 0px !important; margin-right: 0px !important; margin-bottom: 0px !important; vertical-align: baseline !important; width: auto !important; background-position: 0px 0px !important; background-repeat: no-repeat no-repeat !important; "><span class="skype_pnh_left_span" skypeaction="skype_dropdown" title="Skype actions" style="background-attachment: scroll !important; background-color: transparent !important; background-image: url(chrome-extension://lifbcibllhkdhoafpjfnlhfpfgnpldfl/numbers_common_inactive_icon_set.gif) !important; border-color: initial !important; border-left-color: rgb(0, 0, 0) !important; border-left-style: none !important; border-left-width: 0px !important; border-top-color: rgb(0, 0, 0) !important; border-top-style: none !important; border-top-width: 0px !important; border-right-color: rgb(0, 0, 0) !important; border-right-style: none !important; border-right-width: 0px !important; border-bottom-color: rgb(0, 0, 0) !important; border-bottom-style: none !important; border-bottom-width: 0px !important; border-collapse: separate !important; bottom: auto !important; clear: none !important; clip: auto !important; cursor: pointer !important; direction: ltr !important; display: inline !important; float: none !important; left: auto !important; letter-spacing: 0px !important; list-style-image: none !important; list-style-position: outside !important; list-style-type: disc !important; overflow-x: hidden !important; overflow-y: hidden !important; padding-left: 0px !important; padding-top: 0px !important; padding-right: 0px !important; padding-bottom: 0px !important; page-break-after: auto !important; page-break-before: auto !important; page-break-inside: auto !important; position: static !important; right: auto !important; table-layout: auto !important; text-decoration: none !important; top: auto !important; word-spacing: normal !important; z-index: 0 !important; height: 14px !important; margin-left: 0px !important; margin-top: 0px !important; margin-right: 0px !important; margin-bottom: 0px !important; vertical-align: baseline !important; width: 6px !important; background-position: 0px 0px !important; background-repeat: no-repeat no-repeat !important; "> </span><span class="skype_pnh_dropart_span" skypeaction="skype_dropdown" title="Skype actions" style="background-attachment: scroll !important; background-color: transparent !important; background-image: url(chrome-extension://lifbcibllhkdhoafpjfnlhfpfgnpldfl/numbers_common_inactive_icon_set.gif) !important; border-color: initial !important; border-left-color: rgb(0, 0, 0) !important; border-left-style: none !important; border-left-width: 0px !important; border-top-color: rgb(0, 0, 0) !important; border-top-style: none !important; border-top-width: 0px !important; border-right-color: rgb(0, 0, 0) !important; border-right-style: none !important; border-right-width: 0px !important; border-bottom-color: rgb(0, 0, 0) !important; border-bottom-style: none !important; border-bottom-width: 0px !important; border-collapse: separate !important; bottom: auto !important; clear: none !important; clip: auto !important; cursor: pointer !important; direction: ltr !important; display: inline !important; float: none !important; left: auto !important; letter-spacing: 0px !important; list-style-image: none !important; list-style-position: outside !important; list-style-type: disc !important; overflow-x: hidden !important; overflow-y: hidden !important; padding-left: 0px !important; padding-top: 0px !important; padding-right: 0px !important; padding-bottom: 0px !important; page-break-after: auto !important; page-break-before: auto !important; page-break-inside: auto !important; position: static !important; right: auto !important; table-layout: auto !important; text-decoration: none !important; top: auto !important; word-spacing: normal !important; z-index: 0 !important; height: 14px !important; margin-left: 0px !important; margin-top: 0px !important; margin-right: 0px !important; margin-bottom: 0px !important; vertical-align: baseline !important; width: 27px !important; background-position: -11px 0px !important; background-repeat: no-repeat no-repeat !important; "><span class="skype_pnh_dropart_flag_span" skypeaction="skype_dropdown" style="background-attachment: scroll !important; background-color: transparent !important; background-image: url(chrome-extension://lifbcibllhkdhoafpjfnlhfpfgnpldfl/flags.gif) !important; border-color: initial !important; border-left-color: rgb(0, 0, 0) !important; border-left-style: none !important; border-left-width: 0px !important; border-top-color: rgb(0, 0, 0) !important; border-top-style: none !important; border-top-width: 0px !important; border-right-color: rgb(0, 0, 0) !important; border-right-style: none !important; border-right-width: 0px !important; border-bottom-color: rgb(0, 0, 0) !important; border-bottom-style: none !important; border-bottom-width: 0px !important; border-collapse: separate !important; bottom: auto !important; clear: none !important; clip: auto !important; cursor: pointer !important; direction: ltr !important; display: inline !important; float: none !important; left: auto !important; letter-spacing: 0px !important; list-style-image: none !important; list-style-position: outside !important; list-style-type: disc !important; overflow-x: hidden !important; overflow-y: hidden !important; padding-left: 0px !important; padding-top: 0px !important; padding-right: 0px !important; padding-bottom: 0px !important; page-break-after: auto !important; page-break-before: auto !important; page-break-inside: auto !important; position: static !important; right: auto !important; table-layout: auto !important; text-decoration: none !important; top: auto !important; word-spacing: normal !important; z-index: 0 !important; height: 14px !important; margin-left: 0px !important; margin-top: 0px !important; margin-right: 0px !important; margin-bottom: 0px !important; vertical-align: baseline !important; width: 18px !important; background-position: -5459px 1px !important; background-repeat: no-repeat no-repeat !important; "> </span> </span><span class="skype_pnh_textarea_span" style="background-attachment: scroll !important; background-color: transparent !important; background-image: url(chrome-extension://lifbcibllhkdhoafpjfnlhfpfgnpldfl/numbers_common_inactive_icon_set.gif) !important; border-color: initial !important; border-left-color: rgb(0, 0, 0) !important; border-left-style: none !important; border-left-width: 0px !important; border-top-color: rgb(0, 0, 0) !important; border-top-style: none !important; border-top-width: 0px !important; border-right-color: rgb(0, 0, 0) !important; border-right-style: none !important; border-right-width: 0px !important; border-bottom-color: rgb(0, 0, 0) !important; border-bottom-style: none !important; border-bottom-width: 0px !important; border-collapse: separate !important; bottom: auto !important; clear: none !important; clip: auto !important; cursor: pointer !important; direction: ltr !important; display: inline !important; float: none !important; left: auto !important; letter-spacing: 0px !important; list-style-image: none !important; list-style-position: outside !important; list-style-type: disc !important; overflow-x: hidden !important; overflow-y: hidden !important; padding-left: 0px !important; padding-top: 0px !important; padding-right: 0px !important; padding-bottom: 0px !important; page-break-after: auto !important; page-break-before: auto !important; page-break-inside: auto !important; position: static !important; right: auto !important; table-layout: auto !important; text-decoration: none !important; top: auto !important; word-spacing: normal !important; z-index: 0 !important; height: 14px !important; margin-left: 0px !important; margin-top: 0px !important; margin-right: 0px !important; margin-bottom: 0px !important; vertical-align: baseline !important; width: auto !important; background-position: -125px 0px !important; background-repeat: no-repeat no-repeat !important; "><span class="skype_pnh_text_span" style="background-attachment: scroll !important; background-color: transparent !important; background-image: url(chrome-extension://lifbcibllhkdhoafpjfnlhfpfgnpldfl/numbers_common_inactive_icon_set.gif) !important; border-color: initial !important; border-left-color: rgb(0, 0, 0) !important; border-left-style: none !important; border-left-width: 0px !important; border-top-color: rgb(0, 0, 0) !important; border-top-style: none !important; border-top-width: 0px !important; border-right-color: rgb(0, 0, 0) !important; border-right-style: none !important; border-right-width: 0px !important; border-bottom-color: rgb(0, 0, 0) !important; border-bottom-style: none !important; border-bottom-width: 0px !important; border-collapse: separate !important; bottom: auto !important; clear: none !important; clip: auto !important; cursor: pointer !important; direction: ltr !important; display: inline !important; float: none !important; left: auto !important; letter-spacing: 0px !important; list-style-image: none !important; list-style-position: outside !important; list-style-type: disc !important; overflow-x: hidden !important; overflow-y: hidden !important; padding-left: 5px !important; padding-top: 0px !important; padding-right: 0px !important; padding-bottom: 0px !important; page-break-after: auto !important; page-break-before: auto !important; page-break-inside: auto !important; position: static !important; right: auto !important; table-layout: auto !important; text-decoration: none !important; top: auto !important; word-spacing: normal !important; z-index: 0 !important; height: 14px !important; margin-left: 0px !important; margin-top: 0px !important; margin-right: 0px !important; margin-bottom: 0px !important; vertical-align: baseline !important; width: auto !important; background-position: -125px 0px !important; background-repeat: no-repeat no-repeat !important; ">084-4566795</span></span><span class="skype_pnh_right_span" style="background-attachment: scroll !important; background-color: transparent !important; background-image: url(chrome-extension://lifbcibllhkdhoafpjfnlhfpfgnpldfl/numbers_common_inactive_icon_set.gif) !important; border-color: initial !important; border-left-color: rgb(0, 0, 0) !important; border-left-style: none !important; border-left-width: 0px !important; border-top-color: rgb(0, 0, 0) !important; border-top-style: none !important; border-top-width: 0px !important; border-right-color: rgb(0, 0, 0) !important; border-right-style: none !important; border-right-width: 0px !important; border-bottom-color: rgb(0, 0, 0) !important; border-bottom-style: none !important; border-bottom-width: 0px !important; border-collapse: separate !important; bottom: auto !important; clear: none !important; clip: auto !important; cursor: pointer !important; direction: ltr !important; display: inline !important; float: none !important; left: auto !important; letter-spacing: 0px !important; list-style-image: none !important; list-style-position: outside !important; list-style-type: disc !important; overflow-x: hidden !important; overflow-y: hidden !important; padding-left: 0px !important; padding-top: 0px !important; padding-right: 0px !important; padding-bottom: 0px !important; page-break-after: auto !important; page-break-before: auto !important; page-break-inside: auto !important; position: static !important; right: auto !important; table-layout: auto !important; text-decoration: none !important; top: auto !important; word-spacing: normal !important; z-index: 0 !important; height: 14px !important; margin-left: 0px !important; margin-top: 0px !important; margin-right: 0px !important; margin-bottom: 0px !important; vertical-align: baseline !important; width: 15px !important; background-position: -62px 0px !important; background-repeat: no-repeat no-repeat !important; "> </span></span> </span> (<span lang="TH">จ.- ศ.</span>10.00-18.00<span lang="TH">น.)/</span>e-mail :<a href="mailto:tpnews2009@gmail.com" style="color: rgb(255, 255, 255); ">tpnews2009@gmail.com</a>/<span lang="TH">บล็อก :</span><a href="http://wwwthaipeoplenews.blogspot.com/" style="color: rgb(255, 255, 255); ">http://wwwthaipeoplenews.blogspot.com</a></span></span></span></p>Tigerhttp://www.blogger.com/profile/01463316745144964190noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5404721919787059120.post-44578726012103485632011-11-25T13:08:00.004+07:002011-11-25T13:21:46.549+07:00อวสานปรองดอง โดย กาหลิบ<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj_9W5rw3cJzGDBSqDqTnCUGnj_KHUw7ckuC7OTuhXrf7YXXAExf4XffaXMrm6u_dAvAH4BQeRMJsOPxv37yfAj4yIjSjeIr9czCxgLKbJmUO-A5X-1jpLIhcg_5gw0SPqc2WDz89KghEif/s1600/%25E0%25B8%25AD%25E0%25B8%25B2%25E0%25B8%2581%25E0%25B8%25872.jpg" onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}"><img style="display:block; margin:0px auto 10px; text-align:center;cursor:pointer; cursor:hand;width: 400px; height: 267px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj_9W5rw3cJzGDBSqDqTnCUGnj_KHUw7ckuC7OTuhXrf7YXXAExf4XffaXMrm6u_dAvAH4BQeRMJsOPxv37yfAj4yIjSjeIr9czCxgLKbJmUO-A5X-1jpLIhcg_5gw0SPqc2WDz89KghEif/s400/%25E0%25B8%25AD%25E0%25B8%25B2%25E0%25B8%2581%25E0%25B8%25872.jpg" border="0" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5678814213019621762" /></a><br /><p class="MsoNormal"><span class="Apple-style-span" ><b><span lang="TH">คอลัมน์ เมืองไทยหรือเมืองใคร</span></b><b><span>?</span></b></span></p><p class="MsoNormal"><b><span lang="TH" >เรื่อง อวสานปรองดอง</span></b></p> <p class="MsoNormal"><b><span lang="TH" >โดย กาหลิบ</span></b></p><p class="MsoNormal"><span class="Apple-style-span" > </span></p> <p class="MsoNormal"><span lang="TH" ><br /></span></p><p class="MsoNormal"><span class="Apple-style-span" ><span lang="TH">แนวคิดปรองดองเป็นเรื่องจอมปลอมมาตั้งแต่ต้นสำหรับผู้สังเกตการณ์การเมืองที่เอาจริงเอาจังและไม่หลอกตัวเอง แต่เมื่อคำพิพากษาในคดีของนายอำพล ตั้งนพกุล ผู้ที่ชาวประชาธิปไตยเรียกขานอย่างเคารพและเห็นใจว่า </span><span>“<span lang="TH">อากง</span>” <span lang="TH">ปรากฏขึ้น ความจอมปลอมก็กลายเป็นการหลอกลวงอย่างสมบูรณ์</span></span><span class="Apple-style-span"> </span></span></p> <p class="MsoNormal"><span class="Apple-style-span" ><span>“<span lang="TH">อากง</span>” <span lang="TH">ในวัย ๖๑ ปี ถูกพิพากษาให้จำคุก ๒๐ ปี เพราะส่งข้อความผ่านระบบ </span>SMS <span lang="TH">รวม ๔ ครั้งไปยังโทรศัพท์ของลูกน้องคนหนึ่งของนายอภิสิทธิ์ เวชชาชีวะ นายกรัฐมนตรีขณะนั้น ข้อความเหล่านี้ถูกชี้โดยศาลว่าเข้าข่ายหมิ่นพระบรมเดชานุภาพ อันเป็นความผิดตามประมวลกฎหมายอาญามาตรา ๑๑๒ บวกด้วยฐานความผิดตามพระราชบัญญัติคอมพิวเตอร์ ในที่สุด </span>“<span lang="TH">อากง</span>” <span lang="TH">ก็ต้องคำพิพากษาให้รับราชทัณฑ์รวม ๔ กระทง กระทงละ ๕ ปี รวมทั้งสิ้น ๒๐ ปี</span></span><span class="Apple-style-span"> </span></span></p> <p class="MsoNormal"><span class="Apple-style-span" ><span>“<span lang="TH">อากง</span>” <span lang="TH">มีสิทธิ์ยื่นขออุทธรณ์ภายใน ๓๐ วันก็จริง แต่ความโหดเหี้ยมที่เกิดขึ้นในกระบวนการขั้นแรกก็ทำให้มวลชนประชาธิปไตยรู้สึกถึงรสขมในปากและลำคอ จนไม่ปรารถนาจะพึ่งพากระบวนการ </span>“<span lang="TH">ยุติธรรม</span>” <span lang="TH">ที่เหลืออีกต่อไป</span></span><span class="Apple-style-span"> </span></span></p> <p class="MsoNormal"><span class="Apple-style-span" ><span lang="TH">ใครที่ยังหลงละเมอกับ </span><span>“<span lang="TH">การปรองดอง</span>” <span lang="TH">และ </span>“<span lang="TH">ความยุติธรรม</span>” <span lang="TH">ในระบอบปัจจุบัน ถึงเวลาตื่นจากฝันและดื่มด่ำความจริงจากคดีของ </span>“<span lang="TH">อากง</span>” <span lang="TH">ได้แล้ว</span></span><span class="Apple-style-span"> </span></span></p> <p class="MsoNormal"><span class="Apple-style-span" ><span>“<span lang="TH">อากง</span>” <span lang="TH">คือบุคคลสามัญธรรมดา ไม่ใช่ผู้นำการเมืองและไม่ใช่แม้กระทั่งนักเคลื่อนไหวทางการเมือง ความรู้ในเครื่องมือสื่อสารและเทคโนโลยีสมัยใหม่ก็จำกัด อายุอานามก็กว่าหกสิบปี เป็นเพียงชายในวัยเริ่มชราคนหนึ่งที่เจ็บปวดกับความไม่ถูกต้องของบ้านเมืองและประสงค์จะแสดงสิทธิความเป็นคนของตนเองตามเสรีภาพที่เผลอคิดว่าตัวเองมีอยู่เท่านั้น</span></span><span class="Apple-style-span"> </span></span></p> <p class="MsoNormal"><span class="Apple-style-span" ><span lang="TH">แกคงเหมือนคนไทยอีกหลายล้านคน ผู้เคยเชื่อในความดีงามของระบอบเก่าๆ และบทบัญญัติของรัฐธรรมนูญที่เขียนประกันสิทธิและเสรีภาพไว้อย่างหรู</span><span class="Apple-style-span"> </span></span></p> <p class="MsoNormal"><span class="Apple-style-span" ><span lang="TH">คนไทยใจบริสุทธิ์เหล่านี้คงยังมีอีกมาก มิฉะนั้นเหยื่อทมิฬของระบอบเก่าในข้อหาหมิ่นเบื้องสูงคงจะไม่มากเต็มเมืองถึงขนาดนี้</span><span class="Apple-style-span"> </span></span></p> <p class="MsoNormal"><span class="Apple-style-span" ><span lang="TH">ในชั่วโมงนี้ข่าว </span><span>“<span lang="TH">อากง</span>” <span lang="TH">กำลังแพร่สะพัดไปตามสื่อระดับโลกอย่างรวดเร็ว เพราะเครือข่ายข่าวที่เราช่วยกันสร้างขึ้นมาด้วยใจ สำนักข่าวฝรั่งเศส</span>, BCC, CNN <span lang="TH">ฯลฯ เพิ่งจบสิ้นการรายงานข่าวชิ้นแรกของ </span>“<span lang="TH">อากง</span>” <span lang="TH">ออกไปสู่โลก และจะมีรายงานข่าวตามมาอีกมาก ทุกรายงานเน้นน้ำหนักที่ความรุนแรงที่ปรากฏในคำพิพากษา</span></span><span class="Apple-style-span"> </span></span></p> <p class="MsoNormal"><span class="Apple-style-span" ><span lang="TH">คดีของ </span><span>“<span lang="TH">อากง</span>” <span lang="TH">อาจจะเป็นเส้นแบ่งที่สำคัญของสังคมไทยในอนาคตอันใกล้ เพราะเป็นหลักฐานอันชัดเจนว่าหนทางปรองดองมิได้นำไปสู่ความสงบสุขของสังคมไทยเลย</span></span><span class="Apple-style-span"> </span></span></p> <p class="MsoNormal"><span class="Apple-style-span" ><span lang="TH">คอลัมน์หายไปนานหลายสัปดาห์ เพราะติดตามสถานการณ์น้ำการเมืองที่ไหลท่วมคนจนและผู้ที่เริ่มตั้งตัวขึ้นมาด้วยกิจการขนาดเล็กและกลางอย่างที่เรียกกันว่า </span><span>SMEs <span lang="TH">อย่างใกล้ชิด จนสรุปได้ว่าคนที่เป็นเจ้าพ่อน้ำเมืองไทยอยู่คนเดียวเป็นคนขนาดไหน น้ำที่เก็บไว้อย่างจงใจเจตนาและการวางแผนอันแยบยลร่วมกับหน่วยราชการและรัฐวิสาหกิจที่จงรักภักดีต่อตัวเขาจนไม่ฟังรัฐบาลของประชาชน ถูกนำมาใช้เป็นเครื่องมือประหัตประหารอย่างเลือดเย็นเมื่อพบว่าตัวเขารู้สึกว่ากำลังสูญอำนาจเบ็ดเสร็จไปทีละน้อยๆ ตามวัฏสงสารและสันดานชั่วร้ายของตนเอง</span></span><span class="Apple-style-span"> </span></span></p> <p class="MsoNormal"><span class="Apple-style-span" ><span lang="TH">มาตรการหลายอย่างในฝ่ายประชาธิปไตยจึงถูกกำหนดขึ้น เพื่อให้สมกับความเหี้ยมโหดของคนสั่งการทำลายและทำร้ายประชาชน แต่ก่อนการประดาบกันในแง่มุมนั้นจะเกิดขึ้น คดี </span><span>“<span lang="TH">อากง</span>” <span lang="TH">ก็ปรากฏขึ้นเสริมสถานการณ์อย่างสอดคล้องต้องกัน</span></span><span class="Apple-style-span"> </span></span></p> <p class="MsoNormal"><span class="Apple-style-span" ><span lang="TH">เหมือนฟ้าดินจะช่วยฉีกกระชากรูปทองให้ออกจากตัวเป็นๆ ของเขาให้ทันใจ</span><span class="Apple-style-span"> </span></span></p> <p class="MsoNormal"><span class="Apple-style-span" ><span lang="TH">ขอให้พี่น้องไทยทั่วโลกและครอบครัวญาติมิตรที่เป็นคนชาตินั้นๆ ช่วยรวมตัวประท้วงให้ปรากฏชัด ณ สถานเอกอัครราชทูต หรือ สถานกงสุลใหญ่ของไทยในประเทศและเมืองต่างๆ โดยเอาตัวอย่างจากคดี </span><span>“<span lang="TH">อากง</span>” <span lang="TH">เป็นคำอธิบายต่อคนที่ยังไม่เข้าใจในปัญหาวิกฤติไทย สื่อสากลทั่วโลกซึ่งเริ่มเข้าใจว่าผู้ร้ายแห่งการเมืองไทยตัวจริงคือใคร คงจะเข้าช่วยเหลือเผยแพร่กิจกรรมของท่านเพื่อเร่งปฏิกิริยาในระดับสากลต่อไป</span></span><span class="Apple-style-span"> </span></span></p> <p class="MsoNormal"><span class="Apple-style-span" ><span lang="TH">ดิ้นรนทำลายตัวเองนักก็ดีแล้ว ขอประกาศรับลูก ณ บัดนี้.</span><span class="Apple-style-span"> </span></span></p> <p class="MsoNormal"><span >---------------------------------------------------------------------------------</span></p><p class="MsoNormal"><span class="Apple-style-span" ><span class="apple-style-span"><span style="BACKGROUND-COLOR: rgb(68,102,102); COLOR: rgb(227,255,241); background-origin: initial; background-clip: initial" lang="TH">สนับสนุน</span></span><span class="apple-style-span"><span style="BACKGROUND-COLOR: rgb(68,102,102); COLOR: rgb(227,255,241); background-origin: initial; background-clip: initial"> SMS-TPNews <span lang="TH">พิมพ์</span> PN <span lang="TH">กดส่งมาที่เบอร์</span>4552146 <span lang="TH">สมัครวันนี้ ใช้ฟรี</span>14<span lang="TH">วัน ทุกระบบ เพียง</span> 29 <span lang="TH">บาท/เดือน</span> <span lang="TH">รายได้เป็นค่าใช้จ่ายในการทำงานต่อสู้เพื่อประชาธิปไตย</span> Call center : 084-4566795 (<span lang="TH">จ.- ศ.</span>10.00-18.00<span lang="TH">น.)/</span>e-mail :<a href="mailto:tpnews2009@gmail.com"><span style="COLOR: white">tpnews2009@gmail.com</span></a>/<span lang="TH">บล็อก :</span><a href="http://wwwthaipeoplenews.blogspot.com/"><span style="COLOR: white">http://wwwthaip<span class="Apple-style-span">eoplenews.blogspot.com</span></span></a></span></span></span></p><p></p>Tigerhttp://www.blogger.com/profile/01463316745144964190noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5404721919787059120.post-71901660884668790162011-10-23T19:47:00.001+07:002011-10-23T19:50:12.308+07:00ความตายของกัดดาฟี่ โดย กาหลิบ<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh3lYGdwmgKSoTYsftuj0x2RRV454AEEuW3rP6C_wQIMMr6RgTxNVqgfowgOVr3c9fCJl7aBWo6SGfzbSUPFDYCxEKuD0L65xK_3A4WLBHHd3OrbMMTNhY6sFFTQnPiAtfPcy2f4WzVVcqi/s1600/%25E0%25B8%2581%25E0%25B8%25B1%25E0%25B8%2594%25E0%25B8%2594%25E0%25B8%25B2%25E0%25B8%259F%25E0%25B8%25B5%25E0%25B9%2588.jpg" onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}"><img style="display:block; margin:0px auto 10px; text-align:center;cursor:pointer; cursor:hand;width: 400px; height: 287px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh3lYGdwmgKSoTYsftuj0x2RRV454AEEuW3rP6C_wQIMMr6RgTxNVqgfowgOVr3c9fCJl7aBWo6SGfzbSUPFDYCxEKuD0L65xK_3A4WLBHHd3OrbMMTNhY6sFFTQnPiAtfPcy2f4WzVVcqi/s400/%25E0%25B8%2581%25E0%25B8%25B1%25E0%25B8%2594%25E0%25B8%2594%25E0%25B8%25B2%25E0%25B8%259F%25E0%25B8%25B5%25E0%25B9%2588.jpg" border="0" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5666669024211857634" /></a><br /><p class="MsoNormal"><span class="Apple-style-span" style="font-family: arial; font-size: medium; "><span lang="TH">คอลัมน์ เมืองไทยหรือเมืองใคร</span>?</span></p> <p class="MsoNormal"><span class="Apple-style-span" ><span lang="TH">เรื่อง ความตายของกัดดาฟี่</span><o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span class="Apple-style-span" ><span lang="TH">โดย กาหลิบ</span> </span></p> <p class="MsoNormal"><span class="Apple-style-span" ><span lang="TH"><span> </span></span><o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span class="Apple-style-span" ><span lang="TH">การสังหารโหดอดีตผู้นำลิเบีย พันเอกมูอัมมาร์ กัดดาฟี่ เกิดขึ้นระหว่างน้ำหลากครั้งใหญ่ในเมืองไทย ใจคอคนไทยอย่างเราๆ ก็เวียนวนอยู่กับเรื่องใกล้ตัว ไม่อยากคิดอะไรไกลนักในระยะนี้ แต่การหักมุมในการเมืองระหว่างประเทศที่ปลิดชีพกัดดาฟี่เที่ยวนี้ออกจะมีความหมายต่อโลกในหลายมิติ จะเพิกเฉยไปเลยคงไม่สมควร โดยเฉพาะในความเกี่ยวข้องกับการต่อสู้เพื่อประชาธิปไตยไทย เพื่อนร่วมทุกข์ในเมืองไทยทุกๆ ท่านคงเข้าใจที่จะไม่พูดเรื่องน้ำสักวัน</span><o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span class="Apple-style-span" ><span lang="TH"><span> </span></span><o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span class="Apple-style-span" ><span lang="TH">ข่าวสารทุกวันนี้รวดเร็วถึงขนาดที่ภาพการจับตัวและกลายสภาพเป็นร่างไร้วิญญาณของกัดดาฟี่มาถึงเร็วว่าเนื้อข่าว เราเห็นภาพกัดดาฟี่ที่ดูงุนงงตื่นกลัว ถูกกลุ้มรุมอย่างไม่เป็นมิตรโดยผู้คนที่มีอาวุธในมือ แล้วภาพก็ตัดไปที่ร่างเปื้อนเลือดของอดีตผู้นำลิเบียที่กำลังถูกนำขึ้นแสดงบนเวทีต่อหน้าประชุมชนที่เมืองเซิร์ต และเห็นได้ชัดว่าถูกปลิดชีพลงเสียแล้ว จนถึงบัดนี้ก็ยังไม่ชัดเจนว่ากระสุนนัดสุดท้ายที่ฆ่ากัดดาฟี่มาจากที่ใด จากกองกำลังติดอาวุธฝ่ายประชาชนที่รุมล้อมอยู่หรือจากองครักษ์คนสุดท้ายที่ตัดสินใจลั่นกระสุนใส่ศีรษะอดีตเจ้านายของตนเพื่อให้พ้นจากประชาทัณฑ์และพิทักษ์ศักดิ์ศรีกันแน่ แต่นั่นเป็นภาระหน้าที่ของนักประวัติศาสตร์และผู้สนใจในการรวบรวมหลักฐานเพื่อประกอบภาพขึ้นใหม่</span><o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span class="Apple-style-span" ><span lang="TH"><span> </span></span><o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span class="Apple-style-span" ><span lang="TH">สิ่งที่มีความหมายต่อเราในเมืองไทยคือการตายของกัดดาฟี่และผลกระทบต่อเนื่องจากวันนี้</span><o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span class="Apple-style-span" ><span lang="TH"><span> </span></span><o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span class="Apple-style-span" ><span lang="TH">ข้อเท็จจริงที่ควรบันทึกไว้ก่อนที่อารมณ์ล้างแค้นจะไหลเข้ามาแทนที่คือ กัดดาฟี่มิได้ถูกโค่นโดยประชาชนเพียงอย่างเดียว แต่ด้วยสรรพาวุธของมหาอำนาจที่เกี่ยวข้อง โดยเฉพาะฝรั่งเศส เพราะเขาไปหลบซ่อนตัวอยู่ที่บ้านเกิดคือเซิร์ตอย่างปลอดภัย กองกำลังประชาชนเข้าไม่ถึงตัวนานถึงสองเดือน แต่เมื่อเขาตัดสินใจย้ายที่หลบซ่อนตัวนั่นเองที่ข่าวรั่ว ขบวนรถกันกระสุนของเขาถูกโจมตีปานสายฟ้าแลบจากเครื่องบินรบฝรั่งเศสซึ่งได้รับข้อมูลอย่างแม่นยำ แต่กัดดาฟี่ก็ยังไม่ตาย วิ่งออกจากซากรถที่สิ้นสภาพขบวนอารักขา พร้อมกับลูกชายและหัวหน้าฝ่ายข่าวกรองประจำตัวแล้วไปหลบซ่อนในท่อน้ำ จากนั้นเองกองกำลังติดอาวุธฝ่ายประชาชนก็เข้าถึงตัว แล้วการฆาตกรรมทางการเมืองจึงเกิดขึ้น จะโดยใครก็ตาม</span><o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span class="Apple-style-span" ><span lang="TH"><span> </span></span><o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span class="Apple-style-span" ><span lang="TH">ชาวประชาธิปไตยทั่วโลกผู้รู้ถึงพฤติกรรมเลวร้ายยาวนานของกัดดาฟี่ รวมทั้งนักประชาธิปไตยไทย คงกำลังสาธุการกับการตายของเขา กัดดาฟี่คือคนที่ฆ่า ทรมาน และละเมิดสิทธิความเป็นมนุษย์ของคนลิเบียมานานถึงสี่ทศวรรษ ชีวิตมนุษย์ถูกกระทบกระเทือนอย่างสาหัสจากระบอบเขามาไม่รู้จักเท่าไหร่ แม้แต่ประชาคมระหว่างประเทศก็ยังชิงชังในความเป็นผู้ก่อการร้ายสากลของเขา การสิ้นชีพอย่างน่าสยดสยองของเขาจึงเสมือนว่าบาปอันหนักได้สนองเขาเข้าให้ ดูจะเป็นสมดุลแห่งชีวิตอยู่</span><o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span class="Apple-style-span" ><span lang="TH"><span> </span></span><o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span class="Apple-style-span" ><span lang="TH">ประชาชนผู้ถูกกดขี่ทำร้ายจนต้องลุกขึ้นสู้กับผู้เผด็จการและระบอบชั่วร้าย ถือเป็นปรากฏการณ์ธรรมชาติของสังคมมนุษย์ และเป็นความงอกงามของประชาธิปไตย แต่สมควรหรือไม่ที่ประเทศอื่นๆ โดยเฉพาะชาติมหาอำนาจจะเข้าร่วมแทรกแซงด้วยอย่างนี้</span>?<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span class="Apple-style-span" ><span lang="TH"><span> </span></span><o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span class="Apple-style-span" ><span lang="TH">สิ่งที่ควรเกิดขึ้นตามธรรมชาติคือประชาชนลุกขึ้นสู้ด้วยตนเอง เมื่อถูกทำร้ายโดยผู้มีอำนาจรัฐก็ย่อมมีสิทธิ์ในการป้องกันตนเองอย่างเต็มที่ หากจะมีประชาคมระหว่างประเทศเข้ามาเกี่ยวข้องในบางขั้นตอนก็ควรเป็นองค์การสหประชาชาติ มากกว่าจะเป็นประเทศอื่นที่มีสิทธิ์มีเสียงเท่ากันในความเป็นพลโลก พูดง่ายๆ ว่าถ้าจะเอาผิดกัดดาฟี่ในอาชญากรรมทางการเมืองอันมากมายของเขา ชาวลิเบียก็ควรเป็นผู้ชี้นำและดำเนินการเอง อดีตผู้นำควรถูกนำตัวขึ้นศาล ใช้หลักนิติธรรมมาเป็นเนื้อ โทษจะถึงขึ้นประหารชีวิตหรือไม่ก็ขึ้นอยู่กับขั้นตอนนั้น </span><o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span class="Apple-style-span" ><span lang="TH"><span> </span></span><o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span class="Apple-style-span" ><span lang="TH">ไม่ใช่การไล่ฆ่าโดยกองกำลังต่างชาติ และต้อนให้กระเซอะกระเซิงไปถูกฆ่าโดยคนที่กำลังโกรธแค้นชิงชัง</span><o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span class="Apple-style-span" ><span lang="TH"><span> </span></span><o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span class="Apple-style-span" ><span lang="TH">การลงโทษคนที่มีหัวใจเป็นสัตว์ ต้องกระทำโดยจิตใจที่สูงกว่า การลดตัวลงไปเป็นสัตว์ด้วยมิใช่สิ่งพึงกระทำ</span><o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span class="Apple-style-span" ><span lang="TH"><span> </span></span><o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span class="Apple-style-span" ><span lang="TH">เราไม่ต้องการกลายเป็นเผด็จการระบอบใหม่ที่มาแทนเผด็จการระบอบเก่า แต่ต้องการนำความเป็นมนุษย์ที่สูงกว่าเข้ามามอบแก่สังคม เราต้องระวังความคิดและจิตใจของเราให้ดี</span><o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span class="Apple-style-span" ><span lang="TH"><span> </span></span><o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span class="Apple-style-span" ><span lang="TH">ความตายของกัดดาฟี่นั้นเข้าใจได้ แต่ชาวประชาธิปไตยควรคิดใคร่ครวญอย่างลึกซึ้งถึงผลทางสังคมในอนาคต ก่อนที่เราจะต้องตกอยู่ในที่นั่งนั้นเอง.</span><o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><o:p><span class="Apple-style-span" > </span></o:p></p> <p class="MsoNormal"><span class="Apple-style-span" >--------------------------------------------------------------------------------<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span class="apple-style-span"><span lang="TH" style="color: rgb(227, 255, 241); background-image: initial; background-attachment: initial; background-origin: initial; background-clip: initial; background-color: rgb(68, 102, 102); background-position: initial initial; background-repeat: initial initial; "><span class="Apple-style-span" >สนับสนุน</span></span></span><span class="apple-style-span"><span style="color: rgb(227, 255, 241); background-image: initial; background-attachment: initial; background-origin: initial; background-clip: initial; background-color: rgb(68, 102, 102); background-position: initial initial; background-repeat: initial initial; "><span class="Apple-style-span" > SMS-TPNews <span lang="TH">พิมพ์</span> PN <span lang="TH">กดส่งมาที่เบอร์</span>4552146 <span lang="TH">สมัครวันนี้ ใช้ฟรี</span>14<span lang="TH">วัน ทุกระบบ เพียง</span> 29 <span lang="TH">บาท/เดือน</span> <span lang="TH">รายได้เป็นค่าใช้จ่ายในการทำงานต่อสู้เพื่อประชาธิปไตย</span> Call center : 084-4566794-5 (<span lang="TH">จ.- ศ.</span>10.00-18.00<span lang="TH">น.)/</span>e-mail :<a href="mailto:tpnews2009@gmail.com"><span style="color:white">tpnews2009@gmail.com</span></a>/<span lang="TH">บล็อก :</span></span><a href="http://wwwthaipeoplenews.blogspot.com/"><span style="color: white; "><span class="Apple-style-span" >http://wwwthaip</span><span class="Apple-style-span" style="font-size: 18pt; ">eoplenews.blogspot.com</span></span></a></span></span><span style="font-size:18.0pt;font-family:"Cordia New""><o:p></o:p></span></p>Tigerhttp://www.blogger.com/profile/01463316745144964190noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-5404721919787059120.post-77344726514995231422011-10-19T16:33:00.004+07:002011-10-19T17:01:07.288+07:00สู้กันซึ่งหน้า โดย กาหลิบ<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEihbOzZGWVQA3HADRy_m03CShcVtgpH9yC1iUK4zMmu14MKO0JsLIZe7Ie1yioabQBufXO52sIIJwciVUBcY7vGKWWqYVXDit50xJJJQB4qwTVmpStJ7wuB4LV9u2wJ42d1-ti41JB99po_/s1600/1308235209_0.jpg" onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}"><img style="display:block; margin:0px auto 10px; text-align:center;cursor:pointer; cursor:hand;width: 400px; height: 240px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEihbOzZGWVQA3HADRy_m03CShcVtgpH9yC1iUK4zMmu14MKO0JsLIZe7Ie1yioabQBufXO52sIIJwciVUBcY7vGKWWqYVXDit50xJJJQB4qwTVmpStJ7wuB4LV9u2wJ42d1-ti41JB99po_/s400/1308235209_0.jpg" border="0" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5665141092570762082" /></a><br /><p style="margin: 0.0px 0.0px 0.0px 0.0px; font: 13.0px Arial"><span style="letter-spacing: 0.0px"><span class="Apple-style-span" style="font-size:medium;">คอลัมน์ เมืองไทยหรือเมืองใคร?</span></span></p> <p style="margin: 0.0px 0.0px 0.0px 0.0px; font: 13.0px Arial"><span style="letter-spacing: 0.0px"><span class="Apple-style-span" style="font-size:medium;">เรื่อง สู้กันซึ่งหน้า</span></span></p> <p style="margin: 0.0px 0.0px 0.0px 0.0px; font: 13.0px Arial"><span style="letter-spacing: 0.0px"><span class="Apple-style-span" style="font-size:medium;">โดย กาหลิบ</span></span></p> <p style="margin: 0.0px 0.0px 0.0px 0.0px; font: 13.0px Arial; min-height: 15.0px"><span class="Apple-style-span" style="font-size:medium;"><span style="letter-spacing: 0.0px"></span><br /></span></p> <p style="margin: 0.0px 0.0px 0.0px 0.0px; font: 13.0px Arial"><span style="letter-spacing: 0.0px"><span class="Apple-style-span" style="font-size:medium;"> </span></span></p> <p style="margin: 0.0px 0.0px 0.0px 0.0px; font: 13.0px Arial"><span style="letter-spacing: 0.0px"><span class="Apple-style-span" style="font-size:medium;">เพิ่งดูการโต้ความคิดเต็มเหยียดสองชั่วโมงของผู้ที่ต้องการเป็นตัวแทนพรรครีพับลิกันในสหรัฐฯ เพื่อไปชิงตำแหน่งประธานาธิบดีกับบารัค โอบาม่า แล้วก็เกิดความคิดหลายอย่าง </span></span></p> <p style="margin: 0.0px 0.0px 0.0px 0.0px; font: 13.0px Arial"><span style="letter-spacing: 0.0px"><span class="Apple-style-span" style="font-size:medium;"> </span></span></p> <p style="margin: 0.0px 0.0px 0.0px 0.0px; font: 13.0px Arial"><span style="letter-spacing: 0.0px"><span class="Apple-style-span" style="font-size:medium;">การโต้ความคิด หรือ debate ครั้งนี้เกิดขึ้นในหมู่ผู้สมัคร ๗ คน และเฉือนกันในสายตาของผู้ชมอเมริกันนับหมื่นในห้องประชุมของโรงแรมเวเนเชียนลาสเวกัส และอีกเป็นล้านๆ คนที่ชมทางโทรทัศน์ นี่คือหนึ่งในการเดินสายโต้ความคิดของผู้สมัครเหล่านี้ และใครจะอยู่จะไปจนถึงวันเลือกตัวผู้สมัครในการประชุมใหญ่ของพรรคขึ้นอยู่กับคะแนนนิยมที่จะเปลี่ยนแปลงขึ้นลง ทั้งพรรครีพับลิกันและพรรคเดโมแครตต่างยอมรับและใช้รูปแบบที่คล้ายคลึงกันนี้</span></span></p> <p style="margin: 0.0px 0.0px 0.0px 0.0px; font: 13.0px Arial"><span style="letter-spacing: 0.0px"><span class="Apple-style-span" style="font-size:medium;"> </span></span></p> <p style="margin: 0.0px 0.0px 0.0px 0.0px; font: 13.0px Arial"><span style="letter-spacing: 0.0px"><span class="Apple-style-span" style="font-size:medium;">๗ คนของรีพับลิกัน ซึ่งจะต้องสู้กันจนเหลือเพียงคนเดียว และคนๆ นั้นก็จะเลือกผู้สมัครร่วมเพื่อเป็นรองประธานาธิบดีอีกคนหนึ่งในภายหลัง ประกอบด้วยอดีตสมาชิกวุฒิสภาอย่าง ริค แซนทอรั่ม ที่วางตนเองเป็นผู้สมัคร “หนุ่ม” อดีตผู้ว่าการรัฐอย่าง มิตต์ รอมนี่ย์ ผู้เป็นตัวเต็งในชั่วโมงนี้ สมาชิกสภาผู้แทนราษฎรปัจจุบันอย่าง รอน พอลล์ และ มิเชล บาคแมน ซึ่งเป็นสุภาพสตรีคนเดียวในกลุ่ม ขาใหญ่ผู้เป็นอดีตประธานสภาผู้แทนราษฎรอย่าง นิวท์ กิงริช ผู้ว่าการรัฐเท็กซัสอย่าง ริค เพอร์รี่ ไปจนถึงชายผิวดำผู้สร้างจุดยืนว่าเป็นนักธุรกิจคนนอกและไม่ใช่นักการเมืองอาชีพอย่าง เฮอร์แมน เคน ที่กำลังเข้าตามวลชนเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ</span></span></p> <p style="margin: 0.0px 0.0px 0.0px 0.0px; font: 13.0px Arial"><span style="letter-spacing: 0.0px"><span class="Apple-style-span" style="font-size:medium;"> </span></span></p> <p style="margin: 0.0px 0.0px 0.0px 0.0px; font: 13.0px Arial"><span style="letter-spacing: 0.0px"><span class="Apple-style-span" style="font-size:medium;">ใครเป็นใครและมีโอกาสเข้าวินขนาดไหน วันหลังคงมีโอกาสได้เสวนากัน แต่ความสำคัญที่เกิดขึ้นในกิจกรรมการเมืองสไตล์อเมริกันอย่างนี้อยู่ที่การโต้ความคิดกันสดๆ แบบซึ่งหน้า หยิบเอาเรื่องที่มวลชนสนใจมาสาดใส่กันอย่างเปิดเผย แม้เป็นเรื่องที่อ่อนไหวและถ้าเป็นสไตล์ไทยเดิมก็ต้องคุยด้วยเสียงกระซิบ เขาก็พูดกันเสียงดังๆ และคาดคั้นคำตอบกันเหมือนจะฆ่าฟันกันทางการเมือง</span></span></p> <p style="margin: 0.0px 0.0px 0.0px 0.0px; font: 13.0px Arial"><span style="letter-spacing: 0.0px"><span class="Apple-style-span" style="font-size:medium;"> </span></span></p> <p style="margin: 0.0px 0.0px 0.0px 0.0px; font: 13.0px Arial"><span style="letter-spacing: 0.0px"><span class="Apple-style-span" style="font-size:medium;">ยกตัวอย่างเรื่องเหล่านี้เสียหน่อยให้เห็นภาพ การประกันสุขภาพถ้วนหน้าจะเอาอย่างไร เอาเงินกลุ่มไหนไปช่วยกลุ่มไหน ภาษีจะลดให้ใคร เพิ่มให้ใคร อำนาจตัดสินใจเกี่ยวกับแรงงานต่างด้าวผู้เข้าเมืองผิดกฎหมายเป็นของใคร รัฐบาลกลางที่กรุงวอชิงตันหรือรัฐบาลระดับมลรัฐในท้องถิ่นนั้นๆ เงินที่เอาไปช่วยประเทศต่างๆ ในฐานะความช่วยเหลือในขณะที่คนอเมริกันลำบากยากจน จะยกเลิกหรือไม่ งบประมาณทางทหารควรลดลงขนาดไหน โดยไม่เกิดผลกระทบต่อการป้องกันประเทศ ฯลฯ</span></span></p> <p style="margin: 0.0px 0.0px 0.0px 0.0px; font: 13.0px Arial"><span style="letter-spacing: 0.0px"><span class="Apple-style-span" style="font-size:medium;"> </span></span></p> <p style="margin: 0.0px 0.0px 0.0px 0.0px; font: 13.0px Arial"><span style="letter-spacing: 0.0px"><span class="Apple-style-span" style="font-size:medium;">การโต้ความคิดเป็นไปอย่างดุเดือด อย่างตอนหนึ่ง ริค เพอร์รี่ เรียก มิตต์ รอมนี่ย์ ว่า “คนโกหก” และ “คนเสแสร้ง” เพราะมีข้อกล่าวหาว่ารอมนี่ย์แอบจ้างแรงงานต่างด้าวผิดกฎหมายไว้ทำงานในสวนเกษตรของเขา ก็ทำให้เกิดการปะทะกันอย่างรุนแรงคละเคล้าระหว่างเรื่องส่วนตัวกับนโยบาย</span></span></p> <p style="margin: 0.0px 0.0px 0.0px 0.0px; font: 13.0px Arial"><span style="letter-spacing: 0.0px"><span class="Apple-style-span" style="font-size:medium;"> </span></span></p> <p style="margin: 0.0px 0.0px 0.0px 0.0px; font: 13.0px Arial"><span style="letter-spacing: 0.0px"><span class="Apple-style-span" style="font-size:medium;">นอกจากรอมนี่ย์จะถูกโจมตีและคนอื่นๆ ก็เข้าช่วยรุมเพราะกำลังนำ อีกคนหนึ่งที่ความนิยมดีขึ้นเรื่อยๆ อย่าง เฮอร์มัน เคน ก็ถูกเล่นงานไม่น้อย โดยเฉพาะข้อเสนอภาษี 9-9-9 ที่หวังให้เป็นเครื่องมือกระตุ้นและสร้างเศรษฐกิจ ข้อเสนอนี้ถูกโจมตีจากทั้ง ริค เพอร์รี่ มิเชล บาคแมน และริค ซานทอรั่ม ว่าเป็นแผนการที่คนอเมริกันจะต้องจ่ายภาษีมากขึ้นในบั้นปลาย </span></span></p> <p style="margin: 0.0px 0.0px 0.0px 0.0px; font: 13.0px Arial"><span style="letter-spacing: 0.0px"><span class="Apple-style-span" style="font-size:medium;"> </span></span></p> <p style="margin: 0.0px 0.0px 0.0px 0.0px; font: 13.0px Arial"><span style="letter-spacing: 0.0px"><span class="Apple-style-span" style="font-size:medium;">ความน่าสนใจของเคนอย่างหนึ่ง นอกจากความเป็น “คนนอก” และฉีกตัวเองจากนักการเมือง ๖ คนที่เหลือแล้ว เขายังเป็นคนผิวดำ ประเด็นนี้น่าจะเป็นยุทธวิธีที่จะเอาคนดำฝ่ายรีพับลิกันมาชนคนดำอีกคนหนึ่งซึ่งเป็นแชมเปี้ยนฝ่ายเดโมแครตอยู่ในสนาม นั่นคือประธานาธิบดีบารัค โอบาม่า</span></span></p> <p style="margin: 0.0px 0.0px 0.0px 0.0px; font: 13.0px Arial"><span style="letter-spacing: 0.0px"><span class="Apple-style-span" style="font-size:medium;"> </span></span></p> <p style="margin: 0.0px 0.0px 0.0px 0.0px; font: 13.0px Arial"><span style="letter-spacing: 0.0px"><span class="Apple-style-span" style="font-size:medium;">ผลลัพธ์อย่างหนึ่งของการสู้กันซึ่งๆ หน้า ได้แก่ความชัดเจนในจุดยืนของผู้สมัครแต่ละคน สิ่งที่ผู้ดำเนินรายการ แอนเดอร์สัน คูเปอร์ จาก CNN และผู้ชมส่วนหนึ่งลุกขึ้นถาม ล้วนเป็นหมัดตรงๆ ชนิดเลี่ยงไม่ได้ทั้งนั้น ใครที่คิดว่าวาทศิลป์และความลื่นกะล่อนทางการเมืองจะช่วยได้ในสถานการณ์เช่นนี้ ก็เท่ากับลุกขึ้นประจานตัวเองในที่สาธารณะ</span></span></p> <p style="margin: 0.0px 0.0px 0.0px 0.0px; font: 13.0px Arial"><span style="letter-spacing: 0.0px"><span class="Apple-style-span" style="font-size:medium;"> </span></span></p> <p style="margin: 0.0px 0.0px 0.0px 0.0px; font: 13.0px Arial"><span style="letter-spacing: 0.0px"><span class="Apple-style-span" style="font-size:medium;">ดูตัวอย่างนี้แล้วก็นึกถึงเมืองไทยเรา</span></span></p> <p style="margin: 0.0px 0.0px 0.0px 0.0px; font: 13.0px Arial"><span style="letter-spacing: 0.0px"><span class="Apple-style-span" style="font-size:medium;"> </span></span></p> <p style="margin: 0.0px 0.0px 0.0px 0.0px; font: 13.0px Arial"><span style="letter-spacing: 0.0px"><span class="Apple-style-span" style="font-size:medium;">ไม่มีใครบอกว่าอยากให้เมืองไทยจู่ๆ กลายเป็นเมืองอเมริกันหรือตาบอดจนมองข้ามความแตกต่างทางวัฒนธรรมระหว่างกัน แต่ยอมรับหรือไม่ว่าการพูดอะไรตรงๆ ไม่ได้ เป็นสาเหตุสำคัญที่ทำให้ทุกอย่างในเมืองไทยขาดความชัดเจน </span></span></p> <p style="margin: 0.0px 0.0px 0.0px 0.0px; font: 13.0px Arial"><span style="letter-spacing: 0.0px"><span class="Apple-style-span" style="font-size:medium;"> </span></span></p> <p style="margin: 0.0px 0.0px 0.0px 0.0px; font: 13.0px Arial"><span style="letter-spacing: 0.0px"><span class="Apple-style-span" style="font-size:medium;">เอาตัวอย่างเฉพาะหน้าก็ยังได้ จนถึงบัดนี้ทุกคนพูดแต่การแก้ปัญหาน้ำโดยทุบโต๊ะตัดบททุกคนว่า อย่ามาถามว่าเราเกิดวิกฤติขึ้นมาได้อย่างไร โดยความคิดที่ครอบงำประเทศมาเนิ่นนานขนาดไหน และทำเป็นไล่ให้ไปช่วยคนที่เดือดร้อนเพื่อกลบเกลื่อน หากคำถามนี้ถูกนำขึ้นไปสู่เวทีที่ลาสเวกัสอย่างเมื่อครู่นี้คงจะกระชากใครต่อใครที่หลบอยู่หลังภาพอันงดงามออกมารับผิดชอบได้ เราจะได้ไม่ต้องพึ่งของปลอมและหันมาสร้างศรัทธาต่อของจริง นั่นคือรัฐบาลของประชาชนตามระบอบประชาธิปไตย</span></span></p> <p style="margin: 0.0px 0.0px 0.0px 0.0px; font: 13.0px Arial"><span style="letter-spacing: 0.0px"><span class="Apple-style-span" style="font-size:medium;"> </span></span></p> <p style="margin: 0.0px 0.0px 0.0px 0.0px; font: 13.0px Arial"><span style="letter-spacing: 0.0px"><span class="Apple-style-span" style="font-size:medium;">ไปนั่งอ้อล้อกันอยู่แถวออสเตรเลียไม่มีประโยชน์ใดๆ อย่างยั่งยืนเลย.</span></span></p> <p style="margin: 0.0px 0.0px 0.0px 0.0px; font: 13.0px Arial; min-height: 15.0px"><span class="Apple-style-span" style="font-size:medium;"><span style="letter-spacing: 0.0px"></span><br /></span></p> <p style="margin: 0.0px 0.0px 0.0px 0.0px; font: 13.0px Arial"><span style="letter-spacing: 0.0px"><span class="Apple-style-span" style="font-size:medium;">----------------------------------------------------------------------------------</span></span></p><p style="margin: 0.0px 0.0px 0.0px 0.0px; font: 13.0px Arial"><span class="Apple-style-span" style="color: rgb(227, 255, 241); line-height: 22px; "><span class="apple-style-span"><span lang="TH" style="background-image: initial; background-attachment: initial; background-color: rgb(68, 102, 102); "><span class="Apple-style-span" style="font-size:medium;">สนับสนุน</span></span></span><span class="apple-converted-space"><span style="background-image: initial; background-attachment: initial; background-color: rgb(68, 102, 102); "><span class="Apple-style-span" style="font-size:medium;"> </span></span></span><span class="apple-style-span"><span style="background-image: initial; background-attachment: initial; background-color: rgb(68, 102, 102); "><span class="Apple-style-span" style="font-size:medium;">SMS-TPNews</span></span></span><span class="apple-converted-space"><span style="background-image: initial; background-attachment: initial; background-color: rgb(68, 102, 102); "><span class="Apple-style-span" style="font-size:medium;"> </span></span></span><span class="apple-style-span"><span lang="TH" style="background-image: initial; background-attachment: initial; background-color: rgb(68, 102, 102); "><span class="Apple-style-span" style="font-size:medium;">พิมพ์</span></span></span><span class="apple-converted-space"><span style="background-image: initial; background-attachment: initial; background-color: rgb(68, 102, 102); "><span class="Apple-style-span" style="font-size:medium;"> </span></span></span><span class="apple-style-span"><span style="background-image: initial; background-attachment: initial; background-color: rgb(68, 102, 102); "><span class="Apple-style-span" style="font-size:medium;">PN</span></span></span><span class="apple-converted-space"><span style="background-image: initial; background-attachment: initial; background-color: rgb(68, 102, 102); "><span class="Apple-style-span" style="font-size:medium;"> </span></span></span><span class="apple-style-span"><span lang="TH" style="background-image: initial; background-attachment: initial; background-color: rgb(68, 102, 102); "><span class="Apple-style-span" style="font-size:medium;">กดส่งมาที่เบอร์</span></span></span><span class="apple-style-span"><span style="background-image: initial; background-attachment: initial; background-color: rgb(68, 102, 102); "><span class="Apple-style-span" style="font-size:medium;">4552146</span></span></span><span class="apple-converted-space"><span style="background-image: initial; background-attachment: initial; background-color: rgb(68, 102, 102); "><span class="Apple-style-span" style="font-size:medium;"> </span></span></span><span class="apple-style-span"><span lang="TH" style="background-image: initial; background-attachment: initial; background-color: rgb(68, 102, 102); "><span class="Apple-style-span" style="font-size:medium;">สมัครวันนี้ ใช้ฟรี</span></span></span><span class="apple-style-span"><span style="background-image: initial; background-attachment: initial; background-color: rgb(68, 102, 102); "><span class="Apple-style-span" style="font-size:medium;">14</span><span lang="TH"><span class="Apple-style-span" style="font-size:medium;">วัน ทุกระบบ เพียง</span></span></span></span><span class="apple-converted-space"><span style="background-image: initial; background-attachment: initial; background-color: rgb(68, 102, 102); "><span class="Apple-style-span" style="font-size:medium;"> </span></span></span><span class="apple-style-span"><span style="background-image: initial; background-attachment: initial; background-color: rgb(68, 102, 102); "><span class="Apple-style-span" style="font-size:medium;">29</span></span></span><span class="apple-converted-space"><span style="background-image: initial; background-attachment: initial; background-color: rgb(68, 102, 102); "><span class="Apple-style-span" style="font-size:medium;"> </span></span></span><span class="apple-style-span"><span lang="TH" style="background-image: initial; background-attachment: initial; background-color: rgb(68, 102, 102); "><span class="Apple-style-span" style="font-size:medium;">บาท/เดือน</span></span></span><span class="apple-converted-space"><span style="background-image: initial; background-attachment: initial; background-color: rgb(68, 102, 102); "><span class="Apple-style-span" style="font-size:medium;"> </span></span></span><span class="apple-style-span"><span lang="TH" style="background-image: initial; background-attachment: initial; background-color: rgb(68, 102, 102); "><span class="Apple-style-span" style="font-size:medium;">รายได้เป็นค่าใช้จ่ายในการทำงานต่อสู้เพื่อประชาธิปไตย</span></span></span><span class="apple-converted-space"><span style="background-image: initial; background-attachment: initial; background-color: rgb(68, 102, 102); "><span class="Apple-style-span" style="font-size:medium;"> </span></span></span><span class="apple-style-span"><span style="background-image: initial; background-attachment: initial; background-color: rgb(68, 102, 102); "><span class="Apple-style-span" style="font-size:medium;">Call center : 084-4566794-5 (</span><span lang="TH"><span class="Apple-style-span" style="font-size:medium;">จ.- ศ.</span></span><span class="Apple-style-span" style="font-size:medium;">10.00-18.00</span><span lang="TH"><span class="Apple-style-span" style="font-size:medium;">น.)/</span></span><span class="Apple-style-span" style="font-size:medium;">e-mail :</span><a href="mailto:tpnews2009@gmail.com" style="color: rgb(255, 255, 255); "><span class="Apple-style-span" style="font-size:medium;">tpnews2009@gmail.com</span></a><span class="Apple-style-span" style="font-size:medium;">/</span><span lang="TH"><span class="Apple-style-span" style="font-size:medium;">บล็อก :</span></span><a href="http://wwwthaipeoplenews.blogspot.com/" style="color: rgb(255, 255, 255); "><span class="Apple-style-span" style="font-size:medium;">http://wwwthaipeoplenews.blogspot.com</span></a></span></span></span> </p><p style="margin: 0.0px 0.0px 0.0px 0.0px; font: 13.0px Arial"> </p>Tigerhttp://www.blogger.com/profile/01463316745144964190noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5404721919787059120.post-37617059007975785542011-10-18T14:20:00.002+07:002011-10-18T14:25:45.999+07:00เวลาเอเชีย โดย กาหลิบ<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhy2LZVAwWPfawIPVE_oczltzaNy0dAsJAfZ4W1TUXoNYHZMKWwEkZWAislcasnMPYbd4-2jF1wEnwM8P6-n9GPirnowWwWt04vkrtJDCYfsSZ-k8PV2p9rJrLeaL_LCeJ-L4KJUPx0Ic_s/s1600/%25E0%25B8%2595%25E0%25B8%25A5%25E0%25B8%25B2%25E0%25B8%2594%25E0%25B8%25AB%25E0%25B8%25B8%25E0%25B9%2589%25E0%25B8%2599.jpg" onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}"><img style="display:block; margin:0px auto 10px; text-align:center;cursor:pointer; cursor:hand;width: 400px; height: 177px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhy2LZVAwWPfawIPVE_oczltzaNy0dAsJAfZ4W1TUXoNYHZMKWwEkZWAislcasnMPYbd4-2jF1wEnwM8P6-n9GPirnowWwWt04vkrtJDCYfsSZ-k8PV2p9rJrLeaL_LCeJ-L4KJUPx0Ic_s/s400/%25E0%25B8%2595%25E0%25B8%25A5%25E0%25B8%25B2%25E0%25B8%2594%25E0%25B8%25AB%25E0%25B8%25B8%25E0%25B9%2589%25E0%25B8%2599.jpg" border="0" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5664729090328713730" /></a><p class="MsoNormal"><span class="Apple-style-span" style="font-family: arial; font-size: medium; "><span lang="TH"><br /></span></span></p><p class="MsoNormal"><span class="Apple-style-span" style="font-family: arial; font-size: medium; "><span lang="TH">คอลัมน์ เมืองไทยหรือเมืองใคร</span><span>?</span></span></p><p class="MsoNormal"><span class="Apple-style-span" >เรื่อง เวลาเอเชีย</span></p> <p class="MsoNormal"><span class="Apple-style-span" ><span lang="TH">โดย กาหลิบ</span><span><o:p></o:p></span></span></p> <p class="MsoNormal"><span class="Apple-style-span" ><span lang="TH"><span> </span></span><span><o:p></o:p></span></span></p> <p class="MsoNormal"><span lang="TH" ><br /></span></p><p class="MsoNormal"><span class="Apple-style-span" ><span lang="TH">พร้อมกับที่ไทยกำลังเดือดร้อนเรื่องสถานการณ์น้ำ โลกทั้งโลกกำลังหนักใจว่าเศรษฐกิจภาพรวมจะลุกลามบานปลายจนกลายเป็นวิกฤติโลกหรือไม่</span><span class="Apple-style-span"> </span></span></p> <p class="MsoNormal"><span class="Apple-style-span" ><span lang="TH">ตลาดหลักทรัพย์สหรัฐฯ หรือวอลล์สตรีทที่ตกโครมในคราวเดียว ท่ามกลางความไม่ประสีประสาของรัฐบาลบารัค โอบาม่าที่ยังไม่รู้ว่าจะรับมืออย่างไร และความล้มเหลวของกรีซ ในการปฏิบัติตามข้อตกลงในฐานะลูกหนี้ของสหภาพยุโรป ทำให้เราเห็นภาพชัดขึ้นว่าเศรษฐกิจโลกในนาทีนี้กำลังเข้าสู่ห้วงเหวแห่งปัญหาลึก จะถึงขั้นที่กระทบต่อทุกคนรวมทั้งเมืองไทยหรือไม่ก็ยังไม่รู้</span><span class="Apple-style-span"> </span></span></p> <p class="MsoNormal"><span class="Apple-style-span" ><span lang="TH">เราจำเป็นต้องหันกลับมาวิเคราะห์เรื่องนี้และกำหนดวิธีการรับมือให้ถูกต้อง การต่อสู้ในทางการเมืองอันเข้มข้นรุนแรงและสถานการณ์น้ำที่เสียหายรุนแรงเป็นประวัติการณ์ก็ต้องบริหารคู่ขนานไป จะรอเรื่องหนึ่งจบก่อนแล้วจึงหันมามิได้ เพราะจะไม่ทันเวลา</span><span class="Apple-style-span"> </span></span></p> <p class="MsoNormal"><span class="Apple-style-span" ><span lang="TH">หน่วยงานบริหารเศรษฐกิจในโครงสร้างประจำ ไม่ว่าจะสภาพัฒน์ฯ กระทรวงการคลัง กระทรวงพาณิชย์ กระทรวงอุตสาหกรรม ฯลฯ ก็เน้นภาระงานเฉพาะหน้าที่สำคัญและเร่งด่วน เช่น การมุ่งฟื้นฟูเศรษฐกิจหลังน้ำลด การวางโครงสร้างน้ำของประเทศใหม่ทั้งระบบ เป็นต้น</span><span class="Apple-style-span"> </span></span></p> <p class="MsoNormal"><span class="Apple-style-span" ><span lang="TH">แต่การเตรียมรับปัญหาเศรษฐกิจพิเศษที่จะจรมาเมื่อไหร่ก็ได้นั้น ควรตั้งคณะทำงานพิเศษขึ้นมาให้สมกับสถานการณ์และควรตั้งเสียตั้งแต่บัดนี้<span> </span></span><span class="Apple-style-span"> </span></span></p> <p class="MsoNormal"><span class="Apple-style-span" ><span lang="TH">นอกจากภาระหน้าที่ในการวิเคราะห์เศรษฐกิจและเป็นประหนึ่งหวูดเตือนภัยสำหรับประเทศแล้ว คณะทำงานพิเศษนี้ยังมีงานสำคัญอีกอย่างหนึ่ง นั่นคือการบริหารสิ่งที่นักเศรษฐกิจหลายคนพยากรณ์และเรียกขานว่า </span><span>“<span lang="TH">เวลาเอเชีย</span>”</span><span class="Apple-style-span"> </span></span></p> <p class="MsoNormal"><span class="Apple-style-span" ><span lang="TH">เอเชียเป็นภูมิภาคที่มีพื้นที่มากที่สุดในโลกและมีประชากรมากที่สุดในโลก แต่อำนาจเศรษฐกิจกลับอยู่ในมือของสหรัฐอเมริกาและสหภาพยุโรปมากกว่า การผงาดของจีน อินเดีย เกาหลีใต้และแม้กระทั่งญี่ปุ่นก็ยังขาดความเชื่อมโยงกับเศรษฐกิจโลก และยังไม่ประสบความสำเร็จที่จะเข้าแทนระบบเดิมที่มหาอำนาจเศรษฐกิจเก่าๆ เขาวางไว้ เช่น ยึดเงินตราสหรัฐฯ เป็นสื่อหลักในการแลกเปลี่ยนเงินตราระหว่างประเทศ (</span><span>forex) <span lang="TH">จัดระดับการพัฒนาของทุกๆ ประเทศตามเกณฑ์ธนาคารโลกและกองทุนการเงินระหว่างประเทศ เป็นต้น</span></span><span class="Apple-style-span"> </span></span></p> <p class="MsoNormal"><span class="Apple-style-span" ><span lang="TH">เหตุผลหนึ่งก็เพราะเอเชียมีปัญหาการเมืองและวัฒนธรรมระหว่างกันมากเหลือเกิน สาธารณรัฐประชาชนจีนผู้ยิ่งใหญ่เป็นทั้งที่พึ่งและภัยคุกคามของบางประเทศในเอเชีย วัฒนธรรมมุสลิมในเอเชีย โดยเฉพาะตะวันออกกลางที่จริงๆ คือเอเชียตะวันตกเฉียงใต้ ก็ถูกวาดภาพให้กลายเป็น </span><span>“<span lang="TH">ภัยคุกคาม</span>” <span lang="TH">ของโลกในฐานะบ่อเกิดของ </span>“<span lang="TH">ลัทธิก่อการร้าย</span>” <span lang="TH">ทั้งๆ ที่ต้องการการพัฒนาไม่น้อยไปกว่าประเทศไหนๆ ในโลกเลย น่านน้ำซึ่งเชื่อกันว่ามีน้ำมันและก๊าซธรรมชาติอย่างหมู่เกาะสแปรตลี่ย์ พาราเซล และอื่นๆ ก็เป็นที่วิวาทบาดหมางจนแทบจะยกกองทัพมาทำสงครามกัน เป็นต้น พูดง่ายๆ คือ เอเชียถูกใครเขาแหย่ให้ทะเลาะกันอย่างได้ผล และทำมาตลอดประวัติศาสตร์หลังสงครามโลกครั้งที่ ๑ โน่นแล้ว คนที่แหย่เขารู้ดีทีเดียวว่าเมื่อใดที่เอเชียรวมตัวกันได้ อำนาจเศรษฐกิจโลกจะไหลกลับรวมศูนย์กันที่นี่</span></span><span class="Apple-style-span"> </span></span></p> <p class="MsoNormal"><span class="Apple-style-span" ><span lang="TH">การบริหาร </span><span>“<span lang="TH">เวลาเอเชีย</span>” <span lang="TH">นั้นทำได้หลายวิธี รัฐบาลจากการเลือกตั้งสมัย ดร.ทักษิณ ชินวัตร ได้ลองแล้วหนึ่งวิธี นั่นคือตั้งกลุ่มความร่วมมือที่รวมประเทศตัวแทนของทุกอนุภูมิภาค (</span>sub-region) <span lang="TH">ในเอเชีย ผลก็คือการผงาดขึ้นของกลุ่ม </span>ACD <span lang="TH">ซึ่งเริ่มต้นโดยประเทศไทย ประชุมครั้งแรกที่เชียงใหม่ และถูกนำไปสานต่อโดยมหาอำนาจทางเศรษฐกิจแห่งเอเชีย นั่นคือสาธารณรัฐประชาชนจีนผู้เป็นเจ้าภาพจัดการประชุมครั้งที่สอง ณ นครชิงต่าว แต่แล้วรัฐบาลไทยชุดนั้นก็ถูกรัฐประหารหมดอำนาจไป ส่งผลให้แรงผลักดัน </span>ACD <span lang="TH">มาทำหน้าที่ผู้บริหาร </span>“<span lang="TH">เวลาเอเชีย</span>” <span lang="TH">ลดลงเป็นอันมาก</span></span><span class="Apple-style-span"> </span></span></p> <p class="MsoNormal"><span class="Apple-style-span" ><span lang="TH">วิธีอื่นๆ ในการรวมเอเชียในทางเศรษฐกิจยังมีอีก และไทยในยุคที่รัฐบาลของประชาชนอย่างนี้ก็สามารถทำหน้าที่เจ้าภาพได้อีก ไม่ต่างจากสมัยรัฐบาลทักษิณ</span><span class="Apple-style-span"> </span></span></p> <p class="MsoNormal"><span class="Apple-style-span" ><span lang="TH">ขอเรียกร้องให้รัฐบาลตั้งคณะทำงานขึ้นมาศึกษาและเตรียมรับสถานการณ์เศรษฐกิจโลกเสียแต่บัดนี้ หากวิกฤติไม่เกิด เหตุการณ์ไม่ลุกลามบานปลาย ก็ยุบเลิกคณะทำงานลงเสียเมื่อไหร่ก็ได้ เรื่องดีแบบนี้ไม่มีเสียหน้าหรือเสียรังวัดใดๆ.</span><span class="Apple-style-span"> </span></span></p> <p class="MsoNormal"><span >-----------------------------------------------------------------------------------</span></p><p class="MsoNormal"><span ><span class="Apple-style-span" style="color: rgb(227, 255, 241); font-family: 'Trebuchet MS', Verdana, Arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 19px; background-color: rgb(68, 102, 102); "><span class="apple-style-span"><span lang="TH" style="background-image: initial; background-attachment: initial; background-origin: initial; background-clip: initial; background-color: rgb(68, 102, 102); ">สนับสนุน</span></span><span class="apple-converted-space"><span style="background-image: initial; background-attachment: initial; background-origin: initial; background-clip: initial; background-color: rgb(68, 102, 102); "> </span></span><span class="apple-style-span"><span style="background-image: initial; background-attachment: initial; background-origin: initial; background-clip: initial; background-color: rgb(68, 102, 102); ">SMS-TPNews</span></span><span class="apple-converted-space"><span style="background-image: initial; background-attachment: initial; background-origin: initial; background-clip: initial; background-color: rgb(68, 102, 102); "> </span></span><span class="apple-style-span"><span lang="TH" style="background-image: initial; background-attachment: initial; background-origin: initial; background-clip: initial; background-color: rgb(68, 102, 102); ">พิมพ์</span></span><span class="apple-converted-space"><span style="background-image: initial; background-attachment: initial; background-origin: initial; background-clip: initial; background-color: rgb(68, 102, 102); "> </span></span><span class="apple-style-span"><span style="background-image: initial; background-attachment: initial; background-origin: initial; background-clip: initial; background-color: rgb(68, 102, 102); ">PN</span></span><span class="apple-converted-space"><span style="background-image: initial; background-attachment: initial; background-origin: initial; background-clip: initial; background-color: rgb(68, 102, 102); "> </span></span><span class="apple-style-span"><span lang="TH" style="background-image: initial; background-attachment: initial; background-origin: initial; background-clip: initial; background-color: rgb(68, 102, 102); ">กดส่งมาที่เบอร์</span></span><span class="apple-style-span"><span style="background-image: initial; background-attachment: initial; background-origin: initial; background-clip: initial; background-color: rgb(68, 102, 102); ">4552146</span></span><span class="apple-converted-space"><span style="background-image: initial; background-attachment: initial; background-origin: initial; background-clip: initial; background-color: rgb(68, 102, 102); "> </span></span><span class="apple-style-span"><span lang="TH" style="background-image: initial; background-attachment: initial; background-origin: initial; background-clip: initial; background-color: rgb(68, 102, 102); ">สมัครวันนี้ ใช้ฟรี</span></span><span class="apple-style-span"><span style="background-image: initial; background-attachment: initial; background-origin: initial; background-clip: initial; background-color: rgb(68, 102, 102); ">14<span lang="TH">วัน ทุกระบบ เพียง</span></span></span><span class="apple-converted-space"><span style="background-image: initial; background-attachment: initial; background-origin: initial; background-clip: initial; background-color: rgb(68, 102, 102); "> </span></span><span class="apple-style-span"><span style="background-image: initial; background-attachment: initial; background-origin: initial; background-clip: initial; background-color: rgb(68, 102, 102); ">29</span></span><span class="apple-converted-space"><span style="background-image: initial; background-attachment: initial; background-origin: initial; background-clip: initial; background-color: rgb(68, 102, 102); "> </span></span><span class="apple-style-span"><span lang="TH" style="background-image: initial; background-attachment: initial; background-origin: initial; background-clip: initial; background-color: rgb(68, 102, 102); ">บาท/เดือน</span></span><span class="apple-converted-space"><span style="background-image: initial; background-attachment: initial; background-origin: initial; background-clip: initial; background-color: rgb(68, 102, 102); "> </span></span><span class="apple-style-span"><span lang="TH" style="background-image: initial; background-attachment: initial; background-origin: initial; background-clip: initial; background-color: rgb(68, 102, 102); ">รายได้เป็นค่าใช้จ่ายในการทำงานต่อสู้เพื่อประชาธิปไตย</span></span><span class="apple-converted-space"><span style="background-image: initial; background-attachment: initial; background-origin: initial; background-clip: initial; background-color: rgb(68, 102, 102); "> </span></span><span class="apple-style-span"><span style="background-image: initial; background-attachment: initial; background-origin: initial; background-clip: initial; background-color: rgb(68, 102, 102); ">Call center : 084-4566794-5 (<span lang="TH">จ.- ศ.</span>10.00-18.00<span lang="TH">น.)/</span>e-mail :<a href="mailto:tpnews2009@gmail.com" style="color: rgb(255, 255, 255); ">tpnews2009@gmail.com</a>/<span lang="TH">บล็อก :</span><a href="http://wwwthaipeoplenews.blogspot.com/" style="color: rgb(255, 255, 255); ">http://wwwthaipeoplenews.blogspot.com</a></span></span></span></span></p>Tigerhttp://www.blogger.com/profile/01463316745144964190noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5404721919787059120.post-80018174627438423722011-10-18T10:53:00.014+07:002011-10-18T13:29:01.174+07:00ทัวร์พิเศษสุด กองเชียร์ไทยหัวใจแดง ครั้งที่ 2<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhc3qUKaP09K_a5g3ATJyAYvy9HY5vrWDME5Gmu_xNPXbF1NegXf0Nu-8nXtbESNYobPYcx0wstptEs7t4LLmhmjLPzWQN9vKa1T2Gjb2tqrCTUVHvya6wp00cq7GAidA020JQvTAJkGWvT/s1600/%25E0%25B8%2599%25E0%25B8%2584%25E0%25B8%25A3%25E0%25B8%25A7%25E0%25B8%25B1%25E0%25B8%25942.jpg" onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}"><img style="display:block; margin:0px auto 10px; text-align:center;cursor:pointer; cursor:hand;width: 400px; height: 188px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhc3qUKaP09K_a5g3ATJyAYvy9HY5vrWDME5Gmu_xNPXbF1NegXf0Nu-8nXtbESNYobPYcx0wstptEs7t4LLmhmjLPzWQN9vKa1T2Gjb2tqrCTUVHvya6wp00cq7GAidA020JQvTAJkGWvT/s400/%25E0%25B8%2599%25E0%25B8%2584%25E0%25B8%25A3%25E0%25B8%25A7%25E0%25B8%25B1%25E0%25B8%25942.jpg" border="0" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5664676508478016114" /></a><div><br /></div><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEikAWXEhCnAy-cy_VZd3CAA0_PHr-a9bLhz-S9U_HHdv_RscYJUrawJrCRTjxDFWV5WMUd450Muw_rvcME9QsWBKeEPpwKtjO4xMRSm8R-a51i5oBoZ5aDVksudwPZ-93wd8uI2mJF0uX3o/s1600/%25E0%25B8%2599%25E0%25B8%2584%25E0%25B8%25A3%25E0%25B8%2598%25E0%25B8%25A1.jpg" onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}"><img style="display:block; margin:0px auto 10px; text-align:center;cursor:pointer; cursor:hand;width: 240px; height: 239px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEikAWXEhCnAy-cy_VZd3CAA0_PHr-a9bLhz-S9U_HHdv_RscYJUrawJrCRTjxDFWV5WMUd450Muw_rvcME9QsWBKeEPpwKtjO4xMRSm8R-a51i5oBoZ5aDVksudwPZ-93wd8uI2mJF0uX3o/s400/%25E0%25B8%2599%25E0%25B8%2584%25E0%25B8%25A3%25E0%25B8%2598%25E0%25B8%25A1.jpg" border="0" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5664676370437425778" /></a><p class="MsoNormal" align="center" style="text-align:center"><span class="Apple-style-span"></span></p><p class="MsoNormal" align="center" style="font-family: arial; font-size: medium; font-weight: bold; text-align: center; "><span class="Apple-style-span"><b><span lang="TH" style="font-size:18.0pt;font-family:"Arial Unicode MS";color:red">ทัวร์พิเศษสุด </span></b><b><span lang="TH" style="font-size:20.0pt;font-family:"Arial Unicode MS"; color:red">กองเชียร์ไทยหัวใจแดง </span></b><b><span lang="TH" style="font-size: 18.0pt;font-family:"Arial Unicode MS";color:red">ครั้งที่ </span></b><b><span style="font-size:18.0pt;font-family:"Arial Unicode MS";color:red">2 <span lang="TH"><span> </span></span></span></b></span></p><span class="Apple-style-span"> <p class="MsoNormal" align="center" style="font-family: arial; font-size: medium; font-weight: bold; text-align: center; "><b><span lang="TH" style="font-size:17.0pt;font-family:"Arial Unicode MS";color:red">ณ ประเทศกัมพูชา </span></b><b><span style="font-size:17.0pt;font-family:"Arial Unicode MS"; color:red"><o:p></o:p></span></b></p> <p class="MsoNormal" align="center" style="font-family: arial; font-size: medium; font-weight: bold; text-align: center; "><b><span lang="TH" style="font-size:16.0pt;font-family:"Arial Unicode MS";color:red">(เพียงท่านละ </span></b><b><i><span style="font-size:16.0pt;font-family:"Arial Unicode MS"">6,500</span></i></b><b><span style="font-size:16.0pt;font-family:"Arial Unicode MS";color:red"> <span lang="TH"><span> </span>บาท รวมค่ารถ ค่าอาหาร ที่พัก ประกันอุบัติเหตุ)<o:p></o:p></span></span></b></p> <p class="MsoNormal" align="center" style="font-family: arial; font-size: medium; font-weight: bold; text-align: center; "><b><u><span lang="TH" style="font-size:16.0pt;font-family:"Browallia New";color:#0D0D0D;background: #B6DDE8">เดินทาง วันศุกร์ที่ </span></u></b><b><u><span style="font-size:16.0pt; font-family:"Browallia New";color:#0D0D0D;background:#B6DDE8"><span> </span>28 <span lang="TH"><span> </span>ตุลาคม </span><span> </span>-<span> </span><span lang="TH">กลับวันอาทิตย์ที่<span> </span></span>30<span lang="TH"><span> </span>ตุลาคม </span>2554</span></u></b><b><u><span style="font-size:16.0pt;font-family:"Browallia New";color:#0D0D0D"><o:p></o:p></span></u></b></p> <p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 36pt; "><span class="Apple-style-span"><b><span lang="TH">"สู่อารยธรรมขอม หลอมหัวใจไทยกัมพูชา"</span></b><b><span lang="TH" style="color: red; "> “กองเชียร์ไทยหัวใจแดง”</span></b><b><span lang="TH"> </span></b><b><span lang="TH">มาอีกแล้วครับ.. คราวนี้เยี่ยมเยือนโบราณสถานอันเป็นสิ่งมหัศจรรย์ของโลก “นครวัด</span></b><b><span>-<span lang="TH">นครธม” ในราชอาณาจักรกัมพูชา... พวกเราย่อมไม่ลืมว่า ในการต่อสู้กว่าห้าปีของพวกเรา เรามีกัมพูชา</span>-<span lang="TH">เพื่อนบ้านผู้น่ารัก</span>-<span lang="TH">ช่วยเหลืออย่างมีน้ำใจมาโดยตลอด พวกเราจึงขอเชิญชวนทุก ๆ ท่าน เดินทางไปเที่ยว และให้กำลังใจกับกัลยาณมิตรของเราในโอกาสนี้ แถมยังจะได้เป็นประวัติชีวิตอีกต่างหากว่า ได้ไปเยือนสถานที่อันโด่งดังกระเดื่องโลกมาแล้วด้วยตัวเอง</span></span></b><b><span lang="TH"><o:p></o:p></span></b></span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 36pt; "><span lang="TH"><b><span class="Apple-style-span"></span></b></span></p><p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt; "><span class="Apple-style-span"><b><span lang="TH">กัมพูชา</span><span lang="TH"> ตั้งอยู่กลางภูมิภาคเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ <span> </span>มีพรมแดนทิศเหนือติดกับประเทศไทย <span> </span></span><span>(<span lang="TH">จังหวัดอุบลราชธานี <span> </span>ศรีสะเกษ <span> </span>สุรินทร์ <span> </span>และบุรีรัมย์</span>) <span> </span><span lang="TH">และลาว </span>(<span lang="TH">แขวง อัตตะปือและจำปาสัก</span>) <span lang="TH">ทิศตะวันออกติดเวียดนาม </span>(<span lang="TH">จังหวัดกอนทูม <span> </span>เปลกู <span> </span>ซาลาย <span> </span>ดั๊กลั๊ก <span> </span>ส่องแบ๋ <span> </span>เตยนิน ลองอาน ด่งท๊าบ อันซาง และเกียงซาง</span>) <span lang="TH">ทิศตะวันตกติดประเทศไทย </span>(<span lang="TH">จังหวัดสระแก้ว จันทบุรี และตราด</span>) <span lang="TH">และทิศใต้ติดอ่าวไทย</span></span></b></span></p><p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt; "><span class="Apple-style-span"><b><span lang="TH"></span></b></span></p><p class="MsoNormal" style="margin-left: 108pt; text-indent: 36pt; "><span class="Apple-style-span"><b><span lang="TH">โปรแกรม<span> </span></span></b><b><span>3 <span lang="TH">วัน </span>2 <span lang="TH">คืน<span> </span></span>(<span lang="TH">โดยรถกลับรถ</span>)<o:p></o:p></span></b></span></p><span class="Apple-style-span"><b> <h2 align="left" style="text-align: left; text-indent: 36pt; "><span> </span><span lang="TH">กรุงเทพฯ – อรัญประเทศ </span>–<span lang="TH"> ปอยเปต </span>–<span lang="TH"> นครวัด </span>–<span lang="TH"> นครธม </span>–<span lang="TH"> บันทายศรี – ทะเลสาบ</span></h2><p></p></b></span><p></p></span><div style="text-indent: 48px;"><span class="Apple-style-span"><p class="MsoNormal"><b><span lang="TH" style="font-family: 'Angsana New'; "><br /></span></b></p><p class="MsoNormal"><b><span class="Apple-style-span"><span lang="TH">วันแรกของการเดินทาง</span><span><span> </span> <span lang="TH">28 ตุลาคม 54</span></span><span lang="TH"> </span><span lang="TH"><span> </span>จุดนัดพบ </span><span>- <span lang="TH">อรัญประเทศ </span>– <span lang="TH">ปอยเปต </span>– <span lang="TH">เสียมราฐ</span></span> <span>(B/L/D)</span></span></b></p></span></div><p></p><p class="MsoNormal" align="center" style="text-align:center"></p><div style="text-align: left; text-indent: 48px;"><span class="Apple-style-span"><b><span class="Apple-style-span"><span class="Apple-style-span"><p class="MsoNormal" style="margin-left:72.0pt;text-align:justify;text-indent: -72.0pt"><span><span class="Apple-style-span">06.00 <span lang="TH">น</span>.<span> </span><span lang="TH">คณะพร้อมกันที่จุดนัดพบ แล้วออกเดินทางไปยัง อ</span>. </span><span lang="TH"><span class="Apple-style-span">อรัญประเทศ <span> </span>(บริการอาหารเช้าบนรถ)</span><o:p></o:p></span></span></p> <p class="MsoNormal" style="margin-left:72.0pt;text-align:justify;text-indent: -72.0pt"><span>09.<span lang="TH">3</span>0 <span lang="TH">น</span>.<span> </span><span lang="TH">คณะเดินทางถึง อ</span>. <span lang="TH">อรัญประเทศ นำคณะท่านพิธีการตรวจคนเข้าเมือง ไทย </span>– <span lang="TH">กัมพูชา แล้วออกเดินทางโดยรถปรับอากาศสู่จังหวัดเสียมราฐ ตามถนนหมายเลข </span>6 <span lang="TH">ซึ่งเป็นถนนลาดยางระยะทาง </span><st1:metricconverter productid="152 กม." st="on">152 <span lang="TH">กม</span>.</st1:metricconverter><o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="margin-left:72.0pt;text-align:justify;text-justify: inter-cluster;text-indent:-72.0pt"><span>12.30 <span lang="TH">น</span>. <span> </span><span lang="TH">เดินทางถึงเมืองเสียมราฐ ซึ่งเป็นที่ตั้งของปราสาทนครวัด</span><o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="margin-left:72.0pt;text-align:justify;text-justify: inter-cluster"><span lang="TH">รับประทานอาหารกลางวัน </span><span lang="TH">ณ</span><span lang="TH"> ภัตตาคาร<span> </span>จ</span><span>. <span lang="TH">เสียมราฐ<span> </span></span></span><span lang="TH">นำท่านเก็บสัมภาระเข้าโรงแรมที่พัก ณ โรงแรมระดับ </span><span>4 <span lang="TH">ดาว อังกอร์ริเวร่า </span>/ <span lang="TH">สมายลิ่ง</span><span lang="TH"> / ซิตี้อังกอร์ /รีโฮเต็ล หรือเทียบเท่า หลังจากนั้นนำท่านไหว้พระองค์เจก</span>-<span lang="TH">พระองค์จอม</span><span lang="TH"> ซึ่งเป็นสิ่งศักดิ์สิทธิ์ประจำจังหวัดเสียมราฐ</span><o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="margin-left:72.0pt;text-align:justify;text-justify: inter-cluster;text-indent:-72.0pt"><span>17.00 <span lang="TH">น</span>.</span><span><span> </span></span><span lang="TH">นำคณะขึ้นเขาพนมบาเค็ง หรือวนัมกันตาล ที่ตั้งของปราสาทพนมบาเค็งซึ่งเปรียบเสมือนศูนย์กลางแห่งอำนาจของเมืองยโศธรปุระ ในรัชสมัยของพระเจ้ายโศวรมันที่ </span><span>1 <span lang="TH">เพื่อบันทึกภาพพระอาทิตย์อัสดงเหนือบารายตะวันตกที่สวยงามจากยอดประสาทพนมบาเค็ง ท่านจะสามารถมองเห็นเมืองพระนครในบรรยากาศยามเย็นอร่าม เป็นสีทองงดงามดั่งเมืองเนรมิตซึ่งเป็นจุดสูงสุดของเสียมราฐ </span><o:p></o:p></span></p> <p class="MsoBodyTextIndent" style="text-align:justify;text-indent:0cm"><span>19.30<span> </span><span lang="TH">น</span>.<span> </span><span lang="TH">รับประทานอาหารค่ำ</span></span><span lang="TH"> </span><span lang="TH">ณ ภัตตาคารสวัสดี ซึ่งเป็นร้านอาหารไทยที่มีชื่อเสียงที่สุดในจังหวัด</span><span><o:p></o:p></span></p> <p class="MsoBodyTextIndent" style="margin-left:36.0pt;text-align:justify; text-indent:36.0pt"><span lang="TH">เสียมราฐ<span> </span>หลังนำท่านกลับโรงแรมที่พัก</span></p></span></span><span lang="TH"><div style="text-align: left; text-indent: 48px;"><span class="Apple-style-span"><b><span lang="TH"><br /></span></b></span></div><div style="text-align: left; text-indent: 48px;"><span class="Apple-style-span"><b><span lang="TH"><br /></span></b></span></div><span class="Apple-style-span">วันที่สองของการเดินทาง</span></span><span><span class="Apple-style-span"><span> </span><span lang="TH"> 29 ตุลาคม 54 <span> </span>บันทายศรี </span>– <span lang="TH">นครธม </span>– <span lang="TH">ตาพรหม </span>– <span lang="TH">นครวัด <span> </span></span>(B/L/D)</span><span lang="TH"><span> </span></span></span><span class="Apple-style-span"><span class="Apple-style-span"><p class="MsoNormal" style="text-align:justify"><span>07.00<span> </span><span lang="TH">น</span>.<span> </span><span lang="TH">รับประทานอาหารเช้าที่โรงแรมที่พัก<o:p></o:p></span></span></p> <p class="MsoBodyTextIndent" style="margin-left:72.0pt;text-align:justify; text-justify:inter-cluster;text-indent:-72.0pt"><span>08.00<span> </span><span lang="TH">น</span>.<span> </span></span><span lang="TH">เดินทางสู่บันเตียเสรย หรือ บันทายศรี ตามภาษาเขมรจะแปลว่า </span><span>“<span lang="TH">ป้อมแห่งสตรี</span>” <span lang="TH">ด้านตัวปราสาทนั้นสร้างในแนวราบ เป็นปราสาทหลังเล็กๆกลุ่มหนึ่งสร้างด้วยหินทรายสีชมพู และแกะสลักภาพรูปนูนต่ำ โคปุระของปราสาทบันทายศรีเป็นรูปพระอินทร์ทรงช้างเอราวัณ ซึ่งมีความงดงามมาก<span> </span>ศิลปกรรมของบันทายศรีจะมีความอ่อนช้อย ประณีต มีความคม บางชัดเจนเป็นพิเศษโดยเฉพาะลวดลายพรรณพฤกษาและลายต่างๆ ล้วนมีความชัดเจนประดุจกลีบดอกกลีบใบที่สลักอยู่บนหินลอยเด่นออกมา<span> </span>ส่วนรูปนางอัปสรานั้นจะมีความเป็นมนุษย์มากกว่านางอัปสราและเทวดาในสมัยอื่นๆ คือมีรูปร่างสมส่วน หน้าตาหมดจด อาภรณ์และเครื่องประดับมีความชัดเจน ถือได้ว่างามที่สุดในศิลปะของเขมร</span><o:p></o:p></span></p> <p class="MsoBodyTextIndent" style="margin-left:72.0pt;text-align:justify; text-justify:inter-cluster;text-indent:0cm"><span lang="TH">หลังจากนั้น</span><span lang="TH">ออกเดินทางมุ่งสู่ เมืองนครธม หรือ อังกอร์ธม ชมความงดงมและความมหัศจรรย์ของปราสาท </span><span lang="TH">และโบราณสถานที่สำคัญๆอาทิเช่น ปราสาทปักษีจำกรง แล้วชม สะพานนาคราช เป็นหลักศิลามีเอกลักษณ์เฉพาะด้านเช่น รูปแกะสลักรูปเทวดากำลังฉุดนาค ฯ ปราสาทบายน ซึ่งเป็นศูนย์กลางของนครธม และเป็นสุดยอดของปราสาทเขมรในยุคเสื่อมยอดปราสาททุกหลังจะแกะสลักเป็นรูปเทวพักตร์ </span><span>4 <span lang="TH">หน้า</span></span><span lang="TH">ซึ่งหันออกไปทอดพระเนตรดูแลทุกข์ สุข ของประชาชนทั้ง </span><span>4 <span lang="TH">ทิศ และขอนำท่านกราบนมัสการ พระชัยพุทธมหานาค เป็นพระพุทธรูปนาคปรกศิลาที่มีขนาดใหญ่ และท่านจะได้ชม บ่อน้ำโบราณ ซึ่งน้ำในบ่อนี้จะถูกนำมาใช้ในพิธีบรมราชาภิเษกของกษัตริย์ทุกรัชกาล และจะได้สัมผัสถึงภาพจิตกรรมแกะสลักที่แสดงถึงชีวิตประจำวันของชาวเขมรโบราณ เปรียบเสมือนการบันทึกประวัติศาสตร์อันยิ่งใหญ่ของชาวเขมร </span><o:p></o:p></span></p> <p class="MsoBodyTextIndent" style="text-align:justify;text-indent:0cm"><span>12.00 <span lang="TH">น</span>.<span> </span><span lang="TH">รับประทานอาหารกลางวัน ณ ภัตตาคารดอกบัวใหม่</span><span> </span><span lang="TH">เป็นร้านอาหารเขมร</span>-<span lang="TH">จีน</span>-<span lang="TH">เวียดนาม </span><o:p></o:p></span></p> <p class="MsoBodyTextIndent" style="margin-left:72.0pt;text-align:justify; text-justify:inter-cluster;text-indent:-72.0pt"><span>13.00 <span lang="TH">น</span>.</span><span><span> </span><span> </span></span><span lang="TH">หลังจากนั้น</span><span lang="TH">พาชมปราสาทตาพรหม เป็นวัดในพระพุทธศาสนาที่สร้างใหญ่โตกว่าสนาม</span><span><o:p></o:p></span></p> <p class="MsoBodyTextIndent" style="margin-left:72.0pt;text-align:justify; text-justify:inter-cluster;text-indent:0cm"><span lang="TH">หลวงของไทย<span> </span>รวบรวมหมวดปราสาทไว้ถึง </span><span>24 <span lang="TH">หลัง ตั้งอยู่กลางป่ามีแมกไม้ขึ้นปกคลุม บางแห่งมีรากไม้ใหญ่อันมหึมาโอบอุ้มพระเทวสถานไว้อย่างน่าอัศจรรย์<span> </span><o:p></o:p></span></span></p> <p class="MsoBodyTextIndent" style="margin-left:72.0pt;text-align:justify; text-justify:inter-cluster;text-indent:0cm"><span lang="TH">จากนั้นพาท่านชม ปราสาทนครวัด</span><span><span> </span><span lang="TH">หรือ<span> </span>อังกอร์วัด สิ่งมหัศจรรย์<span> </span></span>1 <span lang="TH">ใน </span>7 <span lang="TH">ของโลกที่เปรียบเสมือนวิมานของเทพเจ้าสูงสุดที่บรรจงชะลอลงมาประดิษฐานไว้บนโลกมนุษย์ ถือได้ว่าเป็นสุดยอดของการเดินทางในครั้งนี้<span> </span>ปราสาทนครวัดสร้างโดยพระเจ้าสุริยวรมันที่ </span>2 <span lang="TH">โดยถวายเป็นพุทธบูชา ท่านจะได้ชมความงดงามตระการตาของโบราณสถาน และรูปแกะสลักต่างๆเช่น<span> </span>รูปแกะสลักนางอัปสราลิ้น </span>2 <span lang="TH">แฉก</span>,<span lang="TH">ภาพแกะสลักนูนต่ำการกวนเกษียรสมุทร<span> </span>ภาพแกะสลักการยกทัพของพระเจ้าชัยวรมันที่ </span>1 <span lang="TH">โดยกองทัพเสียมกุก<span> </span>ห้องทุบอก และชมความงามของยอดปราสาททรงดอกบัวตูม </span><o:p></o:p></span></p> </span></span><span class="Apple-style-span">19.30 <span lang="TH">น</span>. <span> </span><span lang="TH">รับประทานอาหารเย็น ณ ภัตตาคารตนเลแม่โขง พร้อมชมการแสดงศิลปะวัฒนธรรมของชาวกัมพูชา เช่น ระบำนางอัปสรา</span></span></b></span></div><div style="text-align: left; text-indent: 48px;"><span class="Apple-style-span" style="color: rgb(255, 0, 0); "><span lang="TH"><span class="Apple-style-span"><b><br /></b></span></span></span></div><div style="text-align: left; text-indent: 48px;"><span class="Apple-style-span"><span class="Apple-style-span"><b><span lang="TH"><br /></span></b></span></span></div><div style="text-align: left; text-indent: 48px;"><span class="Apple-style-span"><span class="Apple-style-span"><b><span lang="TH"><br /></span></b></span></span></div><div style="text-align: left; text-indent: 48px;"><span class="Apple-style-span"><span class="Apple-style-span"><b><span lang="TH">วันที่สามของการเดินทาง</span><span><span> </span><span lang="TH"> 30<span> </span>ตุลาคม 54<span> </span>โตนเลสาป<span> </span></span>- <span lang="TH">ตลาดต้นโพธิ์<span> </span></span>- <span lang="TH">บารายตะวันตก </span>-<span lang="TH">ไทย </span><span> </span>(B/L/D</span><span>)</span></b></span></span></div><div style="text-align: left; text-indent: 48px;"><span class="Apple-style-span"><b><span class="Apple-style-span"><span class="Apple-style-span"><span class="Apple-style-span"><p class="MsoBodyTextIndent" style="text-align: justify; text-indent: 0cm; "><span>07.30<span> </span><span lang="TH">น</span>.<span> </span><span lang="TH">รับประทานอาหารเช้าที่โรงแรม พร้อมเช็คเอ้าท์</span><o:p></o:p></span></p><p class="MsoBodyTextIndent" style="text-align: justify; text-indent: 0cm; "><span><span lang="TH"></span></span></p><p class="MsoBodyTextIndent" style="margin-left:72.0pt;text-align:justify; text-justify:inter-cluster;text-indent:-72.0pt"><span>08.30<span> </span><span lang="TH">น</span>.<span> </span><span lang="TH">พาท่านล่องเรือในโตนเลสาป ทะเลน้ำจืดที่ใหญ่ที่สุดของทวีปเอเชียตะวันออกเฉียงใต้และมีพันธุ์ปลา</span></span></p> <p class="MsoBodyTextIndent" style="margin-left:72.0pt;text-align:justify; text-justify:inter-cluster;text-indent:0cm"><span lang="TH">ชุกชุมมากที่สุด<span> </span>ชมวิถีชีวิตชาวเรือกว่า<span> </span></span><span>5,000<span> </span><span lang="TH">ครอบครัว<span> </span>ที่อาศัยอยู่ในทะเลกว้าง<span> </span>ซึ่งครอบคลุม</span><o:p></o:p></span></p> <p class="MsoBodyTextIndent" style="margin-left:72.0pt;text-align:justify; text-justify:inter-cluster;text-indent:0cm"><span lang="TH">พื้นที่ถึง </span><span>5 <span lang="TH">จังหวัด<span> </span>ที่ใช้เรือเป็นบ้าน<span> </span>ใช้น้ำเป็นเรือนตาย<span> </span>ในชุมชนชาวน้ำมีครบทั้งโรงพยาบาล<span> </span>โรงเรียน คาราโอเกะ<span> </span>ร้านขายของชำลอยน้ำ<span> </span>นำคณะกลับเข้าตัวเมือง จ</span>. <span lang="TH">เสียมราฐ </span><o:p></o:p></span></p> <p class="MsoBodyTextIndent" style="margin-left:72.0pt;text-align:justify; text-justify:inter-cluster;text-indent:0cm"><span lang="TH">หลังจากนั้นพาท่านเที่ยวชมตลาดต้นโพธิ์</span><span><span> </span><span lang="TH">เลือกซื้อสินค้าพื้นเมืองของที่ระลึกสัมผัสชีวิตชาวกัมพูชาในเสียมราฐ จากนั้นนำท่านออกเดินทางกลับชายแดนปอยเปต</span><o:p></o:p></span></p> <p class="MsoBodyTextIndent" style="margin-left:72.0pt;text-align:justify; text-justify:inter-cluster;text-indent:0cm"><span lang="TH">ระหว่างเดินทางกลับแวะชมเขื่อนน้ำบารายตะวันตก เป็นเขื่อนน้ำสมัยโบราณที่ขุดด้วยมือมนุษย์ โดยใช้แรงงานมากกว่า </span><span>50,000 <span lang="TH">คน ใช้เวลา </span>5 <span lang="TH">ปี ล้อมรอบด้วยคันหินลึกประมาณ </span><st1:metricconverter productid="5 เมตร" st="on">5 <span lang="TH">เมตร</span></st1:metricconverter><span lang="TH"> สร้างในสมัยพระเจ้าชัยวรมันที่ </span>3 <span lang="TH">หรือพระเจ้าอิวรมัน โดยทรงโปรดให้สร้างบารายครอบคลุมพื้นที่ </span>650 <span lang="TH">เอเคอร์ไว้เก็บน้ำฝน และยังเป็นการสร้างตามคติความเชื่อที่ว่า </span>“<span lang="TH">เขาพระสุเมรุอันเป็นที่สถิตของทวยเทพ ต้องมีน้ำล้อมรอบ</span>” <span lang="TH">ที่นี่เคยขุดพบรูปสัมริดขนาดใหญ่ซึ่งขณะนี้ได้นำไปเก็บรักษาไว้ที่พิพิธภัณฑ์แห่งชาติที่กรุงพนมเปญ ออกเดินทางต่อระหว่างทางเยี่ยมชมหมู่บ้านแกะสลักหิน ที่อำเภอพระเนตร จ</span>.<span lang="TH">บันเตียเมียนเจย เลือกซื้อหินแกะสลักได้ตามความพึงพอใจ</span><o:p></o:p></span></p> <p class="MsoBodyTextIndent" style="margin-left:72.0pt;text-align:justify; text-justify:inter-cluster;text-indent:-72.0pt"><span>12.<span lang="TH">3</span>0 <span lang="TH">น</span>. <span> </span><span lang="TH">เดินทางถึงชายแดนปอยเปต </span>, <span lang="TH">รับประทานอาหารกลางวันที่ ณ ทรอปิคาน่า รีสอร์ท<span> </span></span>(<span lang="TH">คาสิโน</span>) <span lang="TH">หลังจากทานอาหาร เที่ยวชมบ่อนคาสิโน </span>30 <span lang="TH">นาที </span><o:p></o:p></span></p> <p class="MsoBodyTextIndent" style="margin-left:72.0pt;text-align:justify; text-indent:-72.0pt"><span>14.00 <span lang="TH">น</span>.<span> </span><span lang="TH">ได้เวลาพอสมควรนำท่านดำเนินพิธีการตรวจคนเข้าเมือง ปอยเปต </span>– <span lang="TH">ไทย ช็อปปิ้งที่ตลาดโรงเกลือตามอัธยาศัย ตลาดโรงเกลือ ตั้งอยู่บ้านคลองลึก ตำบลป่าไร่ อำเภออรัญประเทศ ห่างจากประตูชัย ประมาณ </span><st1:metricconverter productid="500 เมตร" st="on">500<span lang="TH"> เมตร</span></st1:metricconverter><span lang="TH"> คำว่าโรงเกลือเป็นคำที่ใช้เรียกสถานที่ดังกล่าวมาตั้งแต่เดิมเพราะในอดีตตรงบริเวณนี้เป็นสถานที่ใช้เก็บเกลือ เพื่อนำไปขาย ให้กับชาวกัมพูชานำไปใช้ทำปลาเค็ม ต่อมา ความจำเป็นต้องใช้เกลือลดน้อยลงประกอบกับเกิดภัยการสู่รบภายในประเทศกัมพูชาจึงได้เปลี่ยนมาเป็น</span></span><!--[if supportFields]><span style="'font-family:"><span style="'mso-element:field-begin'"></span>PRIVATE "TYPE=PICT;ALT=bullet"</span><![endif]--><!--[if supportFields]><span style="'font-family:"><span style="'mso-element:field-end'"></span></span><![endif]--><span><span lang="TH">ตลาดขายสินค้า <span style="color:black">ตลาดโรงเกลือจัดเป็นตลาดที่ขายเครื่องอุปโภค บริโภค เครื่องมือ เครื่องใช้ ที่จำเป็นแก่การครองชีพ มาตั้งแต่ปี พ</span></span><span style="color:black">.<span lang="TH">ศ</span>.2534 <span lang="TH">และได้ใช้คำว่า </span>" <span lang="TH">ตลาดโรงเกลือ </span>" <span lang="TH">แต่ในปัจจุบันตลาดดัง</span><o:p></o:p></span></span></p> <p class="MsoNormal" style="margin-left:72.0pt"><span lang="TH">กล่าว</span><span><span lang="TH">ได้พัฒนาขึ้นมาเป็นตลาดชายแดนที่มีขนาดใหญ่โตมาก มีสินค้าราคาถูกนานาชนิดทั้งของไทย เขมร เวียดนาม จีน มาวางขายให้กับประชาชนทั่วๆไป ได้เวลาพอสมควรส่งคณะ กลับกรุงเทพฯด้วยความสุข และประทับใจ </span>.<o:p></o:p></span></p></span></span></span></b></span><span class="Apple-style-span"><span class="Apple-style-span"><span class="Apple-style-span"><p class="MsoNormal" style="background-image: initial; background-attachment: initial; background-origin: initial; background-clip: initial; background-color: white; display: inline !important; "><span lang="TH"></span></p><div style="font-weight: bold; text-align: left; text-indent: 48px; "><span lang="TH"><b><span class="Apple-style-span"><span class="Apple-style-span"><span class="Apple-style-span"><p class="MsoNormal" style="background-image: initial; background-attachment: initial; background-origin: initial; background-clip: initial; background-color: white; display: inline !important; background-position: initial initial; background-repeat: initial initial; "><span lang="TH">18.30 น. บริการอาหารค่ำที่ร้านอาหารเวียตนามเจ้าดั้งเดิมในอรัญฯ </span></p></span></span></span></b></span></div><div style="text-align: left; text-indent: 48px; "><span lang="TH"><br /><span class="Apple-style-span" style="font-weight: 800;"><br /></span></span></div><p></p></span></span></span><span class="Apple-style-span"><b><span class="Apple-style-span"><span class="Apple-style-span"><p></p></span><span class="Apple-style-span"><span class="Apple-style-span"><p class="MsoBodyTextIndent" style="text-align: justify; text-indent: 0cm; "><span lang="TH"></span></p><p class="MsoNormal" style="background-image: initial; background-attachment: initial; background-origin: initial; background-clip: initial; background-color: white; "></p><p class="MsoNormal"><span class="Apple-style-span"><span class="Apple-style-span"><b><span lang="TH" style="font-family: 'Angsana New'; ">หมายเหตุ </span></b><b><span style="font-family: 'Angsana New'; ">:</span></b><span lang="TH" style="color: rgb(42, 42, 42); "><span> </span></span></span><span lang="TH">จองด่วนที่<span style="color:#2A2A2A"> :</span></span><span lang="TH"> </span><span lang="TH">คุณไพโรจน์ ช่วยชู</span><span lang="TH"> โทร. </span>087-9345926, 088-2572014, 086-0730053<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" align="center" style="text-align:center;background:white"><span class="Apple-style-span"><span lang="TH" style="color: rgb(42, 42, 42); background-image: initial; background-attachment: initial; background-origin: initial; background-clip: initial; background-color: white; background-position: initial initial; background-repeat: initial initial; ">โอนเงินชำระได้ที่</span><span style="color: rgb(42, 42, 42); background-image: initial; background-attachment: initial; background-origin: initial; background-clip: initial; background-color: white; background-position: initial initial; background-repeat: initial initial; "> <b><span lang="TH">บัญชี นายไพโรจน์<span> </span>ช่วยชู</span></b> <span lang="TH"> <b>จำนวนเงิน </b></span><b>6,500 <span lang="TH">บาท<o:p></o:p></span></b></span></span></p> <p class="MsoNormal" align="center" style="text-align:center;background:white"><span class="Apple-style-span"><b><span lang="TH" style="color: rgb(42, 42, 42); background-image: initial; background-attachment: initial; background-origin: initial; background-clip: initial; background-color: white; background-position: initial initial; background-repeat: initial initial; ">ธนาคาร</span></b><b><span lang="TH" style="color: rgb(42, 42, 42); ">ไทยพาณิชย์<span> </span>สาขาอ่อนนุช ออมทรัพย์ เลขที่บัญชี </span></b><b><span style="color: rgb(42, 42, 42); ">133-217-1311</span></b><span style="font-family: Tahoma; color: rgb(42, 42, 42); "><o:p></o:p></span></span></p> <p class="MsoNormal"><span class="Apple-style-span"><span lang="TH" style="color: rgb(42, 42, 42); ">หมายเหตุ</span><span style="color: rgb(42, 42, 42); "> <span lang="TH"> :</span> <span lang="TH"> (</span>1) <span lang="TH">กรุณา </span>FAX. <span lang="TH">หลักฐานการโอนเงินมาได้ที่</span> <span lang="TH"> โทร. </span><b>037-232383</b></span></span></p></span></span></span></b></span><p></p><span class="Apple-style-span" ><span class="Apple-style-span"><b><span class="Apple-style-span"><span class="Apple-style-span"><span class="Apple-style-span"><p class="MsoNormal"><span class="Apple-style-span"><span style="color: rgb(42, 42, 42); "><b><span style="color: rgb(42, 42, 42); "><span> </span>(2) <span lang="TH">ผู้เดินทางกรุณาส่งสำเนาหนังสือเดินทาง </span>FAX <span lang="TH">มาล่วงหน้าได้ที่ โทร.</span><b>037-232383</b></span></b></span></span></p></span></span></span></b></span><b><span class="Apple-style-span"><span class="Apple-style-span"><span class="Apple-style-span"><p class="MsoNormal" style="display: inline !important; "><span class="Apple-style-span"><span style="color: rgb(42, 42, 42); "><b><span style="color: rgb(42, 42, 42); "><span></span></span></b></span></span></p><p class="ecxmsonormal" style="background-image: initial; background-attachment: initial; background-origin: initial; background-clip: initial; background-color: white; display: inline !important; background-position: initial initial; background-repeat: initial initial; "><span class="Apple-style-span"><span style="color: rgb(42, 42, 42); "><b><span lang="TH" style="color: rgb(42, 42, 42); ">(</span><span style="color: rgb(42, 42, 42); ">3<span lang="TH">) จุดจอดรถทัวร์<span> </span></span></span><b><span lang="TH" style="background-image: initial; background-attachment: initial; background-origin: initial; background-clip: initial; background-color: silver; background-position: initial initial; background-repeat: initial initial; ">รถไฟฟ้าแอร์พอร์ตลิ้งค์สถานีหัวหมาก ถนนศรีนครินทร์</span></b></b></span></span></p></span></span></span></b></span><p></p><span class="Apple-style-span"><span class="Apple-style-span"><span class="Apple-style-span"><span class="Apple-style-span"><p class="MsoNormal"><span class="Apple-style-span"><span class="Apple-style-span" style="font-weight: 800;"><br /></span></span></p><p class="MsoNormal" align="center" style="font-weight: bold; text-align: center; "><u><span lang="TH">ข้อแนะนำ</span></u><u><span><o:p></o:p></span></u></p> <p class="MsoNormal" style="font-weight: bold; "><span lang="TH">การเตรียมตัวในการไปเที่ยวประเทศกัมพูชา </span><span><o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="font-weight: bold; margin-left: 36pt; text-indent: -36pt; "><!--[if !supportLists]--><span><span>-<span style="font:7.0pt "Times New Roman""> </span></span></span><!--[endif]--><span lang="TH">อากาศร้อน ถึง ร้อนมาก แต่ส่วนมากอากาศจะใกล้เคียงกับประเทศไทย</span><span><o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="font-weight: bold; margin-left: 36pt; text-indent: -36pt; "><!--[if !supportLists]--><span><span>-<span style="font:7.0pt "Times New Roman""> </span></span></span><!--[endif]--><span lang="TH">แต่ช่วงเดินเที่ยวแต่ละปราสาท ต้องมีเจอแดด และฝุ่นบ้าง ควรเตรียมครีมกันแดด </span><span><o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="font-weight: bold; margin-left: 36pt; "><span lang="TH">และ ยาแก้แพ้ต่างๆ ไปด้วยหากจำเป็นต้องใช้ยาเฉพาะบุคคล </span><span><o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="font-weight: bold; margin-left: 36pt; text-indent: -36pt; "><!--[if !supportLists]--><span><span>-<span style="font:7.0pt "Times New Roman""> </span></span></span><!--[endif]--><span lang="TH">การเข้าชมปราสาทต่างๆ เช่น ปราสาทนครวัด จะต้องเดิน เยอะมากๆ เตรียมครีมนวดแก้ปวดเมื่อยไปด้วยถ้าหากเราไม่ค่อยได้ออกกำลัง </span><span><o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="font-weight: bold; margin-left: 36pt; text-indent: -36pt; "><!--[if !supportLists]--><span><span>-<span style="font:7.0pt "Times New Roman""> </span></span></span><!--[endif]--><span lang="TH">ห้องน้ำในช่วงระหว่างการเดินทางห้องน้ำจะมีตามจุดพักรถ ตามสภาพของชาวพื้นบ้าน </span><span><o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="font-weight: bold; margin-left: 36pt; "><span lang="TH">แต่เมื่อถึง จ.เสียมราฐ ห้องน้ำสะอาด จะมีตามโรงแรม ในบริเวณปราสาท หรือ ร้านอาหารที่เราไป.</span><span><o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="font-weight: bold; margin-left: 36pt; text-indent: -36pt; "><!--[if !supportLists]--><span><span>-<span style="font:7.0pt "Times New Roman""> </span></span></span><!--[endif]--><span lang="TH">เรื่องอาหาร ไม่ต้องกลัว ทานอาหารร้านคนไทย และ ร้านอาหารระดับนานาชาติ เกือบทุกมื้อ สะอาด</span><span><span> </span><span lang="TH">ปลอดภัย </span>/ <span lang="TH">หากท่านรอบคอบก็เตรียมยาแก้ท้องเสียไปด้วย เพราะยาที่เราใช้ในเมืองไทยค่อนข้างหายากและแพง </span>(<span lang="TH">แต่โดยทั่วไปแล้วทีมงานเรามีเตรียมอยู่แล้ว</span>)<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="font-weight: bold; "><span>- <span> </span><span lang="TH">ควรเตรียม ยาแก้แพ้ หรือ ยารักษาโรคประจำตัว ไปด้วย เพราะการไปซื้อที่ต่างแดน </span><o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="font-weight: bold; text-indent: 36pt; "><span lang="TH">อาจไม่ได้ตามที่ต้องการ<span> </span>และ ควรแจ้งกับทีมงานก่อนการเดินทางทุกครั้ง </span><span><br /><!--[if !supportLineBreakNewLine]--><br /><!--[endif]--><o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="font-weight: bold; "><span lang="TH">การเตรียมใจ </span><span><br />- <span> </span><span lang="TH">เราต้องทำใจรับกับความเป็นกัมพูชา ประเทศบ้านเมืองไม่ได้สวยงามเสมอไป อาจจะเจอฝุ่น </span><o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="font-weight: bold; text-indent: 36pt; "><span lang="TH">ขอทาน กลิ่นไม่พึงประสงค์ บ้างในบางสถานที่<span> </span>และ เวลาข้ามด่านให้ระมัดระวังสิ่งของ</span><span><o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="font-weight: bold; text-indent: 36pt; "><span lang="TH">ของเรา เช่น กระเป๋าสตางค์ </span><span>/<span lang="TH">กล้องถ่ายรูป </span>/ <span lang="TH">พาสปอร์ต เป็นต้น </span>.<span lang="TH"> ห้ามประมาท เพราะ</span><o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="font-weight: bold; text-indent: 36pt; "><span lang="TH">เด็กที่นี่จะมืออาชีพ <span> </span>อาจจะทำเป็นวิ่งเล่น แล้ววิ่งชนเราแต่ของมีค่า โดยเฉพาะ</span><span><o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="font-weight: bold; text-indent: 36pt; "><span lang="TH">โทรศัพท์มือถือของเราจะติดมือเด็กไปด้วย</span><span><br /><!--[if !supportLineBreakNewLine]--><br /><!--[endif]--></span><span><o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="font-weight: bold; "><span lang="TH">สาธารณูปโภค </span><span><span> </span><o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="font-weight: bold; text-indent: 36pt; "><span lang="TH">ระบบไฟฟ้าใช้ </span><span>220 V <span lang="TH">และ รูปแบบปลั๊กเช่นเดียวกับเมืองไทย</span><o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="font-weight: bold; "><span><o:p> </o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="font-weight: bold; "><span lang="TH">การแลกเงิน </span><span><span> </span><o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="font-weight: bold; text-indent: 36pt; "><span lang="TH">ที่เมืองเสียมราฐ<span> </span><span> </span>ประเทศกัมพูชา <span> </span>สามารถใช้เงินตราทั่วไป ได้ทั้ง </span><span>3 <span> </span><span lang="TH">สกุล เงินบาทไทย,</span><o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="font-weight: bold; text-indent: 36pt; "><span lang="TH">ดอลล่าร์สหรัฐ <span> </span>และ <span> </span>เรียลกัมพูชา<span> </span></span><span>(<span lang="TH">ใช้ในการทำบุญในปราสาทต่างๆ หรือเข้าห้องน้ำ</span><o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="font-weight: bold; text-indent: 36pt; "><span lang="TH">ระหว่างทาง</span><span>)</span></p><p class="MsoNormal" style="font-weight: bold; text-indent: 36pt; "><span class="Apple-style-span">------------------------------------------------------------</span></p><p style="font-weight: bold; "></p></span><p style="font-weight: bold; "></p></span><span class="Apple-style-span" style="font-weight: bold; color: rgb(227, 255, 241); line-height: 19px; background-color: rgb(68, 102, 102); "><span class="apple-style-span"><span lang="TH" style="color: rgb(227, 255, 241); background-image: initial; background-attachment: initial; background-origin: initial; background-clip: initial; background-color: rgb(68, 102, 102); ">สนับสนุน</span></span><span class="apple-converted-space"><span style="color: rgb(227, 255, 241); background-image: initial; background-attachment: initial; background-origin: initial; background-clip: initial; background-color: rgb(68, 102, 102); "> </span></span><span class="apple-style-span"><span style="color: rgb(227, 255, 241); background-image: initial; background-attachment: initial; background-origin: initial; background-clip: initial; background-color: rgb(68, 102, 102); ">SMS-TPNews</span></span><span class="apple-converted-space"><span style="color: rgb(227, 255, 241); background-image: initial; background-attachment: initial; background-origin: initial; background-clip: initial; background-color: rgb(68, 102, 102); "> </span></span><span class="apple-style-span"><span style="color: rgb(227, 255, 241); background-image: initial; background-attachment: initial; background-origin: initial; background-clip: initial; background-color: rgb(68, 102, 102); "><span lang="TH">พิมพ์</span></span></span><span class="apple-converted-space"><span style="color: rgb(227, 255, 241); background-image: initial; background-attachment: initial; background-origin: initial; background-clip: initial; background-color: rgb(68, 102, 102); "> </span></span><span class="apple-style-span"><span style="color: rgb(227, 255, 241); background-image: initial; background-attachment: initial; background-origin: initial; background-clip: initial; background-color: rgb(68, 102, 102); ">PN</span></span><span class="apple-converted-space"><span style="color: rgb(227, 255, 241); background-image: initial; background-attachment: initial; background-origin: initial; background-clip: initial; background-color: rgb(68, 102, 102); "> </span></span><span class="apple-style-span"><span lang="TH" style="color: rgb(227, 255, 241); background-image: initial; background-attachment: initial; background-origin: initial; background-clip: initial; background-color: rgb(68, 102, 102); ">กดส่งมาที่เบอร์</span></span><span class="apple-converted-space"><span style="color: rgb(227, 255, 241); background-image: initial; background-attachment: initial; background-origin: initial; background-clip: initial; background-color: rgb(68, 102, 102); "></span></span><span class="apple-style-span"><span style="color: rgb(227, 255, 241); background-image: initial; background-attachment: initial; background-origin: initial; background-clip: initial; background-color: rgb(68, 102, 102); ">4552146</span></span><span class="apple-converted-space"><span style="color: rgb(227, 255, 241); background-image: initial; background-attachment: initial; background-origin: initial; background-clip: initial; background-color: rgb(68, 102, 102); "> </span></span><span class="apple-style-span"><span lang="TH" style="color: rgb(227, 255, 241); background-image: initial; background-attachment: initial; background-origin: initial; background-clip: initial; background-color: rgb(68, 102, 102); ">สมัครวันนี้ ใช้ฟรี</span></span><span class="apple-style-span"><span style="color: rgb(227, 255, 241); background-image: initial; background-attachment: initial; background-origin: initial; background-clip: initial; background-color: rgb(68, 102, 102); ">14<span lang="TH">วัน ทุกระบบ เพียง</span></span></span><span class="apple-converted-space"><span style="color: rgb(227, 255, 241); background-image: initial; background-attachment: initial; background-origin: initial; background-clip: initial; background-color: rgb(68, 102, 102); "> </span></span><span class="apple-style-span"><span style="color: rgb(227, 255, 241); background-image: initial; background-attachment: initial; background-origin: initial; background-clip: initial; background-color: rgb(68, 102, 102); ">29</span></span><span class="apple-converted-space"><span style="color: rgb(227, 255, 241); background-image: initial; background-attachment: initial; background-origin: initial; background-clip: initial; background-color: rgb(68, 102, 102); "> </span></span><span class="apple-style-span"><span lang="TH" style="color: rgb(227, 255, 241); background-image: initial; background-attachment: initial; background-origin: initial; background-clip: initial; background-color: rgb(68, 102, 102); ">บาท/เดือน</span></span><span class="apple-converted-space"><span style="color: rgb(227, 255, 241); background-image: initial; background-attachment: initial; background-origin: initial; background-clip: initial; background-color: rgb(68, 102, 102); "> </span></span><span class="apple-style-span"><span lang="TH" style="color: rgb(227, 255, 241); background-image: initial; background-attachment: initial; background-origin: initial; background-clip: initial; background-color: rgb(68, 102, 102); ">รายได้เป็นค่าใช้จ่ายในการทำงานต่อสู้เพื่อประชาธิปไตย</span></span><span class="apple-converted-space"><span style="color: rgb(227, 255, 241); background-image: initial; background-attachment: initial; background-origin: initial; background-clip: initial; background-color: rgb(68, 102, 102); "> </span></span><span class="apple-style-span"><span style="color: rgb(227, 255, 241); background-image: initial; background-attachment: initial; background-origin: initial; background-clip: initial; background-color: rgb(68, 102, 102); ">Call center : 084-4566794-5 (<span lang="TH">จ.- ศ.</span></span></span><span class="apple-converted-space"><span style="color: rgb(227, 255, 241); background-image: initial; background-attachment: initial; background-origin: initial; background-clip: initial; background-color: rgb(68, 102, 102); "></span></span><span class="apple-style-span"><span style="color: rgb(227, 255, 241); background-image: initial; background-attachment: initial; background-origin: initial; background-clip: initial; background-color: rgb(68, 102, 102); ">10.00-18.00<span lang="TH">น.)/</span>e-mail :<a href="mailto:tpnews2009@gmail.com" style="color: rgb(255, 255, 255); "><span style="color: white; ">tpnews2009@gmail.com</span></a>/<span lang="TH">บล็อก :</span><span style="color: white; "><a href="http://wwwthaipeoplenews.blogspot.com/" style="color: rgb(255, 255, 255); ">http://wwwthaipeoplenews.blogspot.com</a></span></span></span></span></span><span class="Apple-style-span" style="font-weight: bold; "><span class="Apple-style-span"><p class="MsoBodyTextIndent" style="text-align: justify; text-indent: 0cm; "><span lang="TH"></span></p><p class="MsoNormal" style="background-image: initial; background-attachment: initial; background-origin: initial; background-clip: initial; background-color: white; "></p><p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt; "><span><span class="Apple-style-span"> </span><span class="Apple-style-span"><o:p></o:p></span></span></p><p></p></span><p class="MsoNormal"><span class="Apple-style-span"><o:p></o:p></span></p><p></p> </span></span></div><span class="Apple-style-span"><p class="MsoNormal" style="text-indent: -96px; font-family: arial; font-size: medium; text-align: justify; "><span style="font-weight: bold; "><span style="font-size: 16pt; font-family: 'Angsana New'; "><span lang="TH"><br /></span></span></span></p> <!--[if gte vml 1]><v:shapetype id="_x0000_t75" coordsize="21600,21600" spt="75" preferrelative="t" path="m@4@5l@4@11@9@11@9@5xe" filled="f" stroked="f"> <v:stroke joinstyle="miter"> <v:formulas> <v:f eqn="if lineDrawn pixelLineWidth 0"> <v:f eqn="sum @0 1 0"> <v:f eqn="sum 0 0 @1"> <v:f eqn="prod @2 1 2"> <v:f eqn="prod @3 21600 pixelWidth"> <v:f eqn="prod @3 21600 pixelHeight"> <v:f eqn="sum @0 0 1"> <v:f eqn="prod @6 1 2"> <v:f eqn="prod @7 21600 pixelWidth"> <v:f eqn="sum @8 21600 0"> <v:f eqn="prod @7 21600 pixelHeight"> <v:f eqn="sum @10 21600 0"> </v:formulas> <v:path extrusionok="f" gradientshapeok="t" connecttype="rect"> <o:lock ext="edit" aspectratio="t"> </v:shapetype><v:shape id="_x0000_s1028" type="#_x0000_t75" style="'position:absolute;" allowincell="f"> <v:imagedata src="file:///C:\Users\COMPAQ\AppData\Local\Temp\msohtml1\01\clip_image001.jpg" title="angkorwat01"> </v:shape><![endif]--><!--[if !vml]--></span><p></p>Tigerhttp://www.blogger.com/profile/01463316745144964190noreply@blogger.com0