พรรคของระบอบ โดย กาหลิบ

คอลัมน์ เมืองไทยหรือเมืองใคร?
เรื่อง พรรคของระบอบ
โดย กาหลิบ

กรณีศาลรัฐธรรมนูญนำเทคนิคกฎหมายมาอ้างเพื่อไม่ต้องยุบพรรคประชาธิปัตย์ เป็นประโยชน์อันยิ่งใหญ่ต่อแนวทางปฏิวัติประชาธิปไตย เพราะช่วยยืนยันวิกฤติการเมืองไทยว่าลึกซึ้งขนาดไหน โดยเฉพาะในระดับระบอบ (regime)

ใครที่วิจารณ์พรรคประชาธิปัตย์แค่ระดับพรรคจะได้รู้เสียทีว่ากำลังยืนท้าวสะเอวด่ากับแม่ค้าในตลาด ไม่ใช่กับเจ้าของตลาด

ถ้าหวังผลเปลี่ยนแปลงกันอย่างจริงจังแล้ว ต้องถือว่าเสียน้ำลายเปล่า แถมยังทำให้มวลชนฝ่ายประชาธิปไตยต้องทนทุกข์ทรมานในประเทศเยี่ยงนี้กันต่อไปอย่างไม่เห็นแสงสว่าง

ลุกขึ้นมารับความจริงดีกว่าครับ

พรรคประชาธิปัตย์ที่รอดพ้นจากการถูกยุบในคราวนี้ ได้รับความช่วยเหลือตั้งแต่ระดับทำคดีให้หลวม มีช่องโหว่ช่องว่างมาก เพื่อนำมาใช้ประโยชน์ในยามคับขัน จากประธานและคณะกรรมการการเลือกตั้ง และได้รับความช่วยเหลือจากศาลรัฐธรรมนูญให้พ้นภัยการเมืองด้วยวิธีรับลูกจาก กกต. ซึ่งก็ออกมาตามนั้นทั้งหมด

ฝ่ายประชาธิปไตยบางคนเคยคิดฝันเฟื่องว่าเดี๋ยวนี้เจ้าของประเทศเขาไม่เอาพรรคประชาธิปัตย์แล้ว จะเปลี่ยนคนขับรถเสียทีก็คงจะถูกยุบแน่ คราวนี้เมื่อได้เห็นการวางงานและรับลูกกันเป็นกระบวนเช่นนี้แล้ว ก็หวังว่าจะทำให้ปรับเปลี่ยนทัศนะกันบ้าง

ศัตรูของระบอบประชาชนที่ไล่ฆ่าและทำลายพวกเรามาตลอดนั้น เขาไม่ได้เล่นเกมระหว่างพรรคหรือระหว่างบุคคลอย่างที่ท่านคิด ไม่ใช่ว่าเราเลือกเอาพลตำรวจเอกโกวิท วัฒนะ หรือพลเอกบุญสร้าง เนียมประดิษฐ์มานำพรรคเพื่อไทยแล้ว เขาจะไม่คว้าคนใต้ถุนบ้านอย่างนายอภิสิทธิ์ เวชชาชีวะมาเป็นหุ่นกระบอกฝ่ายเขาอีกต่อไป

ถ้าจำสำนวน “เลือดข้นกว่าน้ำ” ได้ และอ่านประวัติศาสตร์ไทยย้อนหลังบ้าง ก็จะเข้าใจ

พรรคประชาธิปัตย์เกิดขึ้นมาได้จากเหตุใหญ่ ๒ ประการคือ การรัฐประหาร ๘ พฤศจิกายน พ.ศ.๒๔๙๐ เพื่อขจัดอำนาจและอิทธิพลของ ดร.ปรีดี พนมยงค์และคณะราษฎรผู้ปฏิวัติ พ.ศ. ๒๔๗๕ อย่างเบ็ดเสร็จ จนได้คนอย่างนายควง อภัยวงศ์มาเป็นนายกรัฐมนตรีขัดตาทัพ อีกเหตุหนึ่งคือ เมื่อถูกฝ่ายทหารยึดอำนาจเราคืน ก็คิดว่าต้องสร้างฐานการเมืองของฝ่ายพลเรือนขึ้นมาคานอำนาจกันบ้าง

คำถามคือคานอำนาจไปทำไมและเพื่อใคร ในเมื่ออี๋อ๋อสอพลอกับฝ่ายทหารประเดี๋ยวเดียวก็ได้เกาะหางเขาเข้ามาเป็นใหญ่แล้ว จะไปเล่มเกมอันตรายและยากลำบากอย่างนั้นทำไม

คำตอบก็อยู่ในคำถามนั่นเอง

พรรคประชาธิปัตย์มิได้กำเนิดขึ้นมาเพื่อร่วมสร้างระบอบประชาชนดั่งเจตนาและอุดมการณ์ของ ดร.ปรีดี พนมยงค์และคณะราษฎรเลยแม้แต่น้อยนิด แต่ถูกสร้างขึ้นมารองรับระบอบโบราณของไทยที่กำลังกลัวว่าทหารจะมีอำนาจมากเกินไปและสามารถจะโค่นล้มตัวได้เหมือนที่เกิดกับตุรกีและอียิปต์ในขณะนั้น

ผู้มีอาวุโสทางการเมืองเล็กน้อยจะจำได้ว่า พรรคประชาธิปัตย์เคยมีสัญลักษณ์ว่าเป็นนักต่อสู้กับเผด็จการทหาร จนได้รับความนิยมจากประชาชนว่าเป็นพรรคเก่งพรรคกล้าและเป็นแกนหลักของฝ่ายประชาธิปไตย แต่ความจริงแล้วพรรคประชาธิปัตย์กระโดดเข้าสู้กับทหารก็ต่อเมื่อได้รับคำสั่งจากนายเหนือหัวของตน เมื่อนายเหนือหัวนั้นรู้สึกว่าฝ่ายทหารไม่ได้เชื่อฟังตนเหมือนหมาที่คอยรับกระดูกและเศษอาหารที่โยนให้เท่านั้น

ครับ สุดท้ายก็คืออีกตัวหนึ่งในฝูงเดียวกันนั่นเอง

นายจะใช้ให้กัดกันก็ได้ รักใครชอบพอจนถึงขั้นผสมพันธุ์กันก็ได้ เขาไม่ได้เกิดมาเพื่อรับใช้ปวงชนชาวไทยเหมือนที่หลายคนเคยเข้าใจผิด

วันนี้ไม่ยุบพรรคประชาธิปัตย์ก็ดีแล้ว แสดงว่าเจ้าของหมาเขายังรักษาชื่อเสียงเขาได้อยู่ เพียงเขาไม่รู้เท่านั้นว่าอะไรกำลังรอคอยเขาอยู่ในวันหน้า

เขาอาจจะมีหมาเยอะ แต่มวลชนคือ “เสือ”.

-----------------------------------------------------------------------

สนับสนุนเจ้าของบทความและทีมงาน สมัคร SMS-TPNews พิมพ์ PN กดส่งมาที่เบอร์ 4552146 สมัครวันนี้ ใช้ฟรี 14 วัน ทุกระบบ เพียง 29 บาท/เดือน Call center : 084-4566794-5 (จ.- ศ. 10.00-18.00 น.)/e-mail : tpnews2009@gmail.com /บล็อก : wwwthaipeoplenews.blogspot.com