นอกรัฐบาล โดย กาหลิบ

คอลัมน์ เมืองไทยหรือเมืองใคร?

เรื่อง นอกรัฐบาล

โดย กาหลิบ

ช่วงนี้ตำแหน่งแห่งหนต่างๆ ก็เริ่มลงตัวแล้วในทางการเมือง คณะรัฐมนตรีก็ได้เริ่มทำหน้าที่ทางนโยบายแล้ว คนใหม่ๆ ในตำแหน่งที่จะช่วยขับเคลื่อนก็ต้องเร่งศึกษางานและทำตัวให้มีประโยชน์ ในทางการเมืองบางครั้งรอคำสั่งอย่างเดียวมิได้ ต้องรู้จักนำเสนอและวางยุทธวิธีในการทำงานให้สำเร็จตามแนวคิดเพื่อประชาธิปไตยด้วย

ตำแหน่งช่วยขับเคลื่อนเหล่านี้ รวมตั้งแต่เลขาธิการนายกรัฐมนตรี ทีมโฆษกประจำสำนักนายกรัฐมนตรีและทีมโฆษกกระทรวง รองเลขาธิการนายกรัฐมนตรี เลขานุการรัฐมนตรีกับผู้ช่วยเลขานุการรัฐมนตรี ที่ปรึกษารองนายกรัฐมนตรี ที่ปรึกษารัฐมนตรี กรรมการผู้ช่วยรัฐมนตรี ไปจนถึงทีมที่ปรึกษาแบบไม่มีเงินเดือน ทีมงานใกล้ชิดในทางนโยบาย และที่ปรึกษาประจำสำนักเลขาธิการนายกรัฐมนตรี

ทั้งหมดนี้โยงกลับไปที่นายกรัฐมนตรีและผู้ที่นายกรัฐมนตรีรับฟังความเห็นและข้อเสนอแนะ ซึ่งต้องบริหารภาพรวมทางการเมือง

สิ่งที่ควรวางแนวทางกันอีกเรื่องหนึ่งคือบุคคลและเนื้องานที่อยู่นอกกรอบรัฐบาล

ขณะนี้ฝ่ายตรงข้ามพยายามยุแหย่ว่า เมื่อพรรคเพื่อไทยเป็นรัฐบาลแล้ว ขบวนการคนเสื้อแดงที่ส่วนใหญ่ให้ความสนับสนุนต่อพรรคเพื่อไทยก็ควรยุติบทบาทลงเสียที การเดินเคียงข้างกันไปอย่างนี้เท่ากับเล่นการเมืองแบบ “สองขา” ซึ่งดูเหมือนคนที่ออกมาพูดอย่างนี้จะรู้สึกไม่สบายใจนัก

พูดกันเสียให้ชัดเจนเลยทีเดียวครับว่า การเมืองไทยทุกวันนี้นอกจากจะต้องบริหารกันแบบสองขาแล้ว ยังต้องวางแนวทางอื่นๆ ที่มากกว่าขาข้างที่สองนั้นอีกด้วย สุดท้ายถ้าต้องเป็นการเมืองที่มีขาเก้าขา เป็นชั้นๆ รับกันไปเหมือนฉัตร ก็จำเป็นต้องทำ

ถ้าเขาพูดถึง “การเมืองสองขา” ในแง่ลบ ให้ยืดอกรับอย่างหน้าชื่นตาบานไปเลย แต่ควรยืนยันด้วยว่าขาข้างที่สองนั้นจะไม่กระทำการใดๆ ที่กระเทือนต่อหลักนิติธรรมและนิติรัฐของบ้านเมือง หากรัฐบาลของประชาชนไม่ถูกกลั่นแกล้งรังแกจนประชาชนหมดความอดทน

ข้างที่สองนี่ล่ะคือภารกิจของผู้ที่อยู่ “นอก” รัฐบาล

ภารกิจนั้นพอจะสรุปได้เป็นข้อๆ ให้ง่ายต่อการคิดพิจารณา

๑. การจัดตั้งทางความคิด ถึงแม้ว่าคนไทยส่วนมากในขณะนี้เข้ามามีส่วนร่วมทางการเมืองสูงพอสมควรแล้ว ซึ่งแตกต่างจากยุคก่อนๆ ที่ใช้รัฐบาลของซูเปอร์แมนมาบริหาร และโน้มน้าวให้มวลชนรู้สึกเบื่อหน่ายเกลียดชังการเมืองและไม่อยากเข้ามายุ่งเกี่ยวด้วย จนสังคมไทยเกิดภาวะเฉยเมยในทางการเมือง (political apathy) แต่งานใส่ความคิดแนวประชาธิปไตยก็ยังต้องเร่งรัดและกระทำต่อไปอย่างไม่หยุดยั้ง เป้าหมายของเราคือประชาชนส่วนใหญ่แข็งแรงในทางความคิด ต่อให้ใครมาขึ้นป้ายหรือออกสป็อตโฆษณาชวนเชื่อให้ถอยหลังไปเท่าไหร่ก็ไม่ไขว้เขว แถมยังเห็นเป็นเรื่องน่าหัวร่อไปเสียด้วย เรื่องนี้คนในรัฐบาลเขาทำลำบากกว่าคนนอก คนนอกจึงต้องถือเป็นภารกิจหลักของตนไปเลย

๒. ความสัมพันธ์กับมวลชนประชาธิปไตย ขณะนี้ขบวนการเสื้อแดงทำให้มวลชนรวมตัวกันเป็นกลุ่มๆ อยู่ทั่วประเทศ มีความแข็งแรงในทางอุดมการณ์และจิตสำนึก เราต้องสานสัมพันธ์ที่มีแล้วนี้ให้ยิ่งขึ้นไปอีก ด้วยการสร้างกิจกรรมร่วมที่ผู้ดำรงตำแหน่งทางการเมืองทั้งปวงสามารถเข้าร่วมและช่วยเหลืออนุเคราะห์ให้เกิดความสะดวกได้ แต่ให้คนนอกรัฐบาลเป็นหน่วยขับเคลื่อนและเป็นผู้ปฏิบัติชนิดเต็มเวลา มวลชนเหล่านี้ไม่สร้างกิจกรรมให้ หรือไม่บอกภารกิจมา เขาก็ทำของเขาอยู่แล้ว แต่การวางระบบความสัมพันธ์อย่างจริงจังและสร้างกลไกสนับสนุนให้เต็มที่ทะมัดทะแมงจะเร่งการทำงานให้เกิดประโยชน์อย่างรวดเร็วและมีประสิทธิภาพยิ่งขึ้น

๓. การจัดตั้งสื่อสารมวลชนภาคประชาชน ขณะนี้สื่อกระแสหลักยังถูก “เหยียบหาง” จนกระทั่งผู้ที่มีอุดมการณ์และรู้เท่าทันสถานการณ์ภายในองค์กรสื่อเหล่านั้นก็มิอาจแสดงบทบาทอย่างสื่อที่เหมาะสมได้ ภาพรวมจึงออกมาเป็นสื่อรับใช้อำนาจเดิม และมีแนวโน้มจะถ่มถุยต่อสิทธิและเสรีภาพของฝ่ายประชาชนต่อไป ภาคประชาชนต้องช่วยหนุนผู้ที่มีแนวคิดส่งเสริมประชาธิปไตยในสื่อหลักเหล่านี้ ด้วยการสร้างองค์กรสื่อภาคประชาชนให้มากมายหลากหลายที่สุด สื่อทางเลือกในวันนี้อาจกลายเป็นสื่อที่ประชาชนผู้รับสารเลือกเสพเป็นสื่อหลักในภายภาคหน้า จึงต้องเตรียมการรอไว้อย่างไม่ประมาทเวลา

ภารกิจของผู้ที่อยู่ “ข้างนอก” ยังมีอีกมากมาย แต่สามเรื่องนี้มีความเร่งด่วนและสำคัญต่อความอยู่รอดของระบอบประชาธิปไตยในระยะตั้งไข่เช่นนี้.

--------------------------------------------------------------------------------

สนับสนุน SMS-TPNews พิมพ์ PN กดส่งมาที่เบอร์ 4552146 สมัครวันนี้ ใช้ฟรี14วัน ทุกระบบ เพียง 29 บาท/เดือน รายได้เป็นค่าใช้จ่ายในการทำงานต่อสู้เพื่อประชาธิปไตย Call center : 084-4566794-5 (จ.- ศ. 10.00-18.00น.)/e-mail :tpnews2009@gmail.com/บล็อก :http://wwwthaipeoplenews.blogspot.com