แผ่นดินของชนชั้นนำ

โดย...อริน
ที่มา : เว็บ red thai

แล้วเรื่องทั้งเรื่องก็ลงเอยแบบแฮ็ปปี้เอนดิ้งสำหรับผู้บริหารและเจ้าหน้าที่ระดับสูงของหน่วยงานของรัฐ และ/หรือ องค์กรรัฐวิสาหกิจอีกครั้งเมื่อนายภากรณ์ ตั้งเจตสกาว รองผู้ว่าการ การรถไฟแห่งประเทศไทย ร.ฟ.ท. ในฐานะ ประธานคณะกรรมการสอบสวนข้อเท็จจริง รถด่วนขบวนที่ 84 ตรัง-กรุงเทพฯ ตกรางที่สถานีเขาเต่า จังหวัดประจวบคีรีขันธ์

โดยผลการสอบสวน นายเริงศักดิ์ พันธ์เทพ พนักงานขับรถ มีความบกพร่องในการปฏิบัติหน้าที่ฝ่าสัญญาณ ถือว่ามีความผิด โทษไล่ออกจากงาน โดยพนักงานขับรถไฟ ระหว่างปฏิบัติหน้าที่มีอาการง่วง ซึม วูบ และมีโรคประจำตัว คือ ความดันโลหิตสูง รวมทั้งในรอบ 1 เดือน มีการหยุดพักงานเพียง1 วัน รวมถึงอุปกรณ์ประจำตัวพนักงานขับรถ วิทยุมีสภาพแบตเตอรี่อ่อน เครื่องยนต์ของขบวนรถมีไอเสียรั่วเข้าเครื่องและเครื่องปัดน้ำฝนใช้งานไม่ ได้ ส่วนช่างเครื่อง และ พนักงานรักษารถ มีความผิดในการไม่ช่วยดูแลสัญญาณประจำ และใบสับหลีก มีโทษลดเงินเดือน

ไม่ต่างไปจาก กรณีพื้นสะพานข้ามแยกรัชโยธิน หลุดร่อนหลังเปิดใช้งาน 3 วัน ที่มีการให้ข่าวว่าเกิดจากความสะเพร่าเลินเล่อของคนงานทั้ง 2 กรณีตัวอย่างนั้นสะท้อน วิธีคิด-วิธีทำงานของสังคมที่อยู่ภายใต้การปกครองของระบอบ อำมาตยาอภิชนาธิปไตย ที่ ผู้นำ หรือ ผู้บริหารและเจ้าหน้าที่ระดับสูง ไม่เคยต้องรับผิดชอบใดๆ ในความผิดพลาดบกพร่องที่เกิดขึ้นในวิสหกิจนั้นๆ

และผลการสอบสวนหรือจะเรียกว่าอะไรก็ตามที จะปรากฏออกมาว่า ชั้นรากหญ้า ผู้ปฏิบัติงานชั้นผู้น้อย คือ "เหยื่อ"สังเวยความผิดพลาดทุกครั้ง

คำถามคือ อีกนานแค่ไหน ที่จิตสำนึกในการบริหาร จึงจะปรากฏเป็นจริงขึ้นในสังคมไทย

จิตสำนึกที่ทำให้สังคม สามารถลากตัวผู้มีส่วนได้ส่วนเสียที่แท้จริงกรณีการโจมตีค่าเงินบาท 2540 เป็นจิตสำนึกที่ทำให้ความเสียหายจาก เสาอัปยศโฮปเวลล์ หรือ บ่อบำบัดน้ำเสียราชาเทวะ ถูกนำขึ้นมาพิจารณาหาผู้ชดใช้ความเสียหายได้และประชาชนไม่ต้องถูกลวงตาด้วยการนำปลายเหตุเล็กๆ อย่างกรณียายไฮ มาบิดเบือนปัญหาที่ฝังรากลึกในระบอบการบริหารราชการแผ่นดินอย่างแท้จริง.