ผู้นำการต่อสู้แนวปฏิวัติ...
วันอาทิตย์ที่ 7 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2553
กลอน : ประหารรัฐ โดย จักรภพ เพ็ญแข
โดย : จักรภพ เพ็ญแข
ที่มา : คอลัมน์ ร้อยรักอักษราเป็นอาวุธ นสพ.วิวาทะ ไทยเรดนิวส์ ฉบับที่ 36
*****************************************************************************
ประหารรัฐ
ข่าวลือเรื่องรัฐประหารยังบานเบิก
เหมือนได้ฤกษ์ผีออกมาหลอกหลอน
ลากอาวุธเอามาฆ่าในนาคร
เหมือนนรกเร่าร้อนในตอนเย็น
ประชาธิปไตยเมืองใดเล่า
ปล่อยให้เขาข่มขู่เหมือนรู้เห็น
อวดเป็นศาลเจ้าอยู่เป็นปู่เย็น
กลับไม่เห็นทัดทานให้บานปลาย
สนุกหรือถืออาวุธจุดปะทัด
อำนาจรัฐปล้นดิบก็ฉิบหาย
ปัญญาชนคนรู้อย่าดูดาย
หยุดให้ท้ายทหารชั่วผู้กลัวคน
คนเขาเลือกรัฐบาลเป็นศาลหลัก
อำมาตย์โจรโค่นหักจนหลักหล่น
นี่คือราษฎร์มิใช่หลวงของปวงชน
โค่นมหาประชาชนก็จนใจ
เกียรติยศกองทัพคือจับศึก
ศัตรูฮึกหาญบุกก็รุกไล่
ปกป้องคนอยู่ข้างหลังกำลังใจ
อธิปไตยไทยจึงอยู่คู่ยศตรา
หากกองทัพกลับมาฆ่าคนไทย
แม้โจรไร้ศักดิ์ศรียังดีกว่า
เป็นเครื่องมือปิศาจอำมาตยา
คุณค่านักรบก็จบลง
หากทหารคู่กับรัฐประหาร
เหมือนขอทานคู่กะลาพากันหลง
ไม่ปรับปรุงตนเองให้เกินธง
คือเก็บวงจรอุบาทว์พิฆาตไทย
ขอทหารทุกทุกนายอย่าขายชาติ
ยึดอำนาจปวงชนทนไม่ไหว
หันกระบอกปืนจี้นั้นจี้ใคร
ก็พี่น้องผองไทยในไส้ตน
เขาออกมาชุมนุมเพราะกลุ้มกลัด
ทั่วทั้งรัฐเสื้อแดงทุกแห่งหน
เขามิได้ใฝ่หาจลาจล
เขาถูกปล้นไปทั้งตัวและหัวใจ
เตรียมจะยิงคนอย่างนี้หรือที่รัก
อาวุธหนักเอามาเคลื่อนเป็นเง่ือนไข
ไร้แม้เงาไพรีมีแต่ไทย
ยิงออกไปใจไม่นิ่งเหมือนยิงตน
พลทหารพันผูกลูกชาวบ้าน
แม้คนที่บัญชาการมันฉ้อฉล
ถึงสั่งฆ่าคนไทยวัดใจตน
ก็จักเห็นกำลังพลไม่ฆ่าไทย
รัฐประหารคืองานประหารรัฐ
ตระบัดสัตย์บรรพบุรุษสุดแก้ไข
คนเบื้องหลังสั่งการให้ผลาญไทย
ลูกหลานให้สตินำอย่าทำตาม
ถึงขัดแย้งขนาดไหนใช้เหตุผล
ศักดิ์ศรีแห่งความเป็นคนอย่ามองข้าม
อันจิตใจและสมองของสวยงาม
ใช้สู้ความดิบเถื่อนในเรือนใจ
รัฐประหารเมื่อใด...สู้ใจขาด
“คณะราษฎร์” เก่าก่อนจะเกิดใหม่
ให้รู้เช่นเห็นชาติอำนาจใคร
จะ “ราษฎร์ประหาร” ย้อนใส่ไม่เกรงกลัว.
---------------------------------------------------------------------------------
สมัครสมาชิก:
ส่งความคิดเห็น (Atom)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น