ผู้นำการต่อสู้แนวปฏิวัติ...

ผู้นำการต่อสู้แนวปฏิวัติ...

3. อ.ปิยบุตร-อ.วรเจตน์-คุณดอม-ป้าโสภณ รำลึกสี่ปีการจากไป...ลุงสุพจน์ฯ

2. "ท่านวีระกานต์" รำลึกสี่ปีการจากไป...ลุงสุพจน์

1.จักรภพ รำลึกสี่ปีฯ.. ลุงสุพจน์

สด จาก เอเชียอัพเดท

วันเสาร์ที่ 31 กรกฎาคม พ.ศ. 2553

"จักรภพ" ให้สัมภาษณ์ ABC:"พ.ต.ท.ทักษิณ"ใช้เวลาทบทวนบทบาท อาจจะยุติการเคลื่อนไหว


31 กรกฎาคม 2553

นายจักรภพ เพ็ญแข แกนนำเสื้อแดงที่อยู่ระหว่างลี้ภัยในต่างประเทศ ปรากฎตัวให้สัมภาษณ์สำนักข่าว ABC ของออสเตรเลีย เมื่อค่ำวันศุกร์ที่ 30 ก.ค. 2553 โดยตอนหนึ่งเขาอ้างว่า "พ.ต.ท.ทักษิณ ชินวัตร" อาจจะกำลัง "ทบทวน" บทบาทของตัวเองเพื่อถอนตัวออกจากขบวนการเสื้อแดง"ผมเชื่อว่าเขา (ทักษิณ) กำลังใคร่ครวญอยู่ว่าการต่อสู้อย่างนี้ต่อไปคุ้มค่าสำหรับเขาหรือไม่?"

ABCได้เขียนรายงานการสัมภาษณ์ว่า จักรภพกล่าวว่าอดีตนายกรัฐมนตรี มหาเศรษฐีโทรคมนาคมกำลังพิจารณาตัดสินใจว่าจะยุติบทบาทความเกี่ยวพันกับขบวนการความเคลื่อนไหว (กลุ่มเสื้อแดง)

(Jakropob Penkair also says the former prime minister and billionaire Thaksin Shinawatra is considering ending his involvement with the movement.)

อย่างไรก็ดี "จักรภพฯ" ยอมรับว่า "ผมไม่ได้ติดต่อกับคุณทักษิณใกล้ชิดมากเพียงพอที่จะพูดแทนเขาได้ว่าเขากำลังคิดอะไรอยู่ แต่ผมเชื่อว่าเขากำลังทบทวน (evaluating) ว่าเขาจะต่อสู้ต่อไปหรือไม่"

จักรภพให้สัมภาษณ์นักข่าวสาวเอบีซี "ณ จุดนัดพบนอกประเทศไทยที่ไม่สามารถเปิดเผยได้" เนื่องจากทางรัฐบาลไทยตามล่าดำเนินคดีกับเขาฐานต่อต้านรัฐบาล และข้อหาวิจารณ์สถาบันกษัตริย์อันเป็นที่สักการะเทิดทูนในประเทศไทย

เขายังได้ปฏิเสธความเกี่ยวพันใดๆ กับเหตุรุนแรงที่เกิดขึ้นในประเทศไทยในระหว่างนี้ รวมทั้งเหตุระเบิด 2 ครั้งในรอบสัปดาห์ ที่ทำให้มีผู้เสียชีวิตและบาดเจ็บ

อย่างไรก็ตามเขายอมรับว่ามีการประสานงานในระดับนานาชาติ เพื่อหนุนช่วยความเคลื่อนไหวเสื้อแดงในประเทศไทย

***********************************************************************
รายงานข่าวภาษาอังกฤษฉบับเต็ม

Red Shirts now coordinated from outside Thailand

Australian Broadcasting Corporation
Broadcast: 30/07/2010
Reporter: Zoe Daniel

************************************************************************
Senior Red Shirts figure Jakrapob Penkair says international donors are now funding the campaign for a change of Thai government.

************************************************************************
Transcript

LEIGH SALES, PRESENTER: A senior leader of Thailand's Red Shirt protest movement has told Lateline that international donors are now funding its campaign for a change of government.

Jakropob Penkair also says the former prime minister and billionaire Thaksin Shinawatra is considering ending his involvement with the movement.

Mr Penkair spoke to the ABC from a secret location outside Thailand because he's on the run from arrest.

South-east Asia correspondent Zoe Daniel reports.

ZOE DANIEL, REPORTER: In Bangkok, authorities sift through evidence after yet another explosion. Twice this week, small devices have gone off in the city, one man is dead, at least nine hurt.

It's a reflection of simmering political unrest that's gone underground since anti-government Red Shirt protests were dispersed by the army in May.

Jakropob Penkair is one of those pulling the strings from afar. A former right-hand man to exiled former prime minister Thaksin Shinawatra, he's been on the run himself since last year to avoid arrest for anti-Government political activity and alleged criticism of the revered monarchy.

Speaking to the ABC in a secret location outside Thailand he vows that he's not behind the violence, but he was playing a co-ordinating role during the civil unrest and remains involved.

JAKROPOB PENKAIR, RED SHIRTS LEADER: Yes, we have had a group that help with the advice, with the suggestions, to the leaders at the stage at the rally.

ZOE DANIEL: Do you think the suggestions you made were the right ones, now that we've seen how things unfolded?

JAKROPOB PENKAIR: It was not about the right and wrong of the advice, it's about the disorganisation of the mass rally. I believe that it came to the point that the leaders on-stage had become less vigorous than the people who joined the rally.

ZOE DANIEL: They'd lost control of the group?

JAKROPOB PENKAIR: I think so. The crackdowns on April and May this year was brutal, inhumane, but expected.

ZOE DANIEL: You say that the crackdown was brutal and inhumane, but the weapons weren't only on the government side, were they? You accept that?

JAKROPOB PENKAIR: I accepted that, but I would not accept the Government's version that there was any organised uprising against them.

ZOE DANIEL: That may to be case, although - well we did see a number of grenade attacks, we do know that there was an element of the Red Shirt movement that was more heavily armed than the way that you suggest, and even since the protests, we've seen a number of bombings, one quite recent, in Bangkok. Who's co-ordinating that?

JAKROPOB PENKAIR: We don't know.

ZOE DANIEL: Not you?

JAKROPOB PENKAIR: And I could say it is not me, and it's not ...

ZOE DANIEL: You're not co-ordinating any sort of armed uprising?

JAKROPOB PENKAIR: No. It's not anyone related to us at all.

ZOE DANIEL: Jakropob Penkair claims he'd be killed if he returned to Thailand. He's in exile and the other Red Shirt leaders are in jail or hiding as well. He also says that former prime minister Thaksin Shinawatra may leave the movement altogether, so how can it achieve the change that it wants?

It's still a stalemate position.

JAKROPOB PENKAIR: Yes.

ZOE DANIEL: You're not talking. There's no option for reconciliation. Where is Mr Thaksin in all of this in terms of being involved in the day-to-day strategy of the movement?

JAKROPOB PENKAIR: Yes, I would say that he's still in the picture. He remains a strong symbol to our movement. But he's pondering the next steps and that would be for him more than for the movement.

ZOE DANIEL: What do you mean?

JAKROPOB PENKAIR: I think that he is re-evaluating whether or not that it is a fight worth fighting.

ZOE DANIEL: Really?

JAKROPOB PENKAIR: Maybe.ZOE DANIEL: Why?

JAKROPOB PENKAIR: I couldn't say for him. I haven't worked with him closely enough to say that, but I think that people in the movement, Kun Thaksin included, have the right to reposition themselves. That's all I can say.

ZOE DANIEL: You think he might decide to bow out, take a back seat?

JAKROPOB PENKAIR: I wouldn't say that, but I think that he has the right to be pondering about it.

ZOE DANIEL: Where would that leave the movement if the rank and file of the movement lost their symbolic leader?

JAKROPOB PENKAIR: The confronting issue is that how the movement would get its support. And in the past year it proves that its support could come from elsewhere. It doesn't have to come from Kun Thaksin and his family or his assigned people.

ZOE DANIEL: Are you talking money now?

JAKROPOB PENKAIR: Talking money, talking about the safe place to stay, talking about the co-operation of respective government in the countries that we visit or stay - all those things.

We have been receiving, in a more natural way than before - in other words, we have had such a controlled system before, and then it's quite a relief to see that in the past year, there are a lot more universal support too of course, but we have the duty to make it clearer to the people out there, especially foreigners.

ZOE DANIEL: So, you're saying that others are donating financially to the cause to keep you going?

JAKROPOB PENKAIR: Yes. Yes, they have.

ZOE DANIEL: Internationally as well as Thais?

JAKROPOB PENKAIR: Especially internationally.

ZOE DANIEL: Jakropob Penkair, thanks for your time.

LEIGH SALES: Zoe Daniel, out South Asia correspondent there.

**********************************************************************

วันศุกร์ที่ 30 กรกฎาคม พ.ศ. 2553

"ปกขาวเปลือยไทย" โดย กาหลิบ


คอลัมน์ : เมืองไทยหรือเมืองใคร?
เรื่อง : ปกขาวเปลือยไทย
โดย : กาหลิบ

ในสมัยหนึ่ง เราเรียกวรรณกรรมโป๊เปลือยที่ปรากฏบนแผ่นกระดาษว่า หนังสือปกขาว ขายหลบซ่อนอยู่แถวแผงหนังสือสนามหลวง สวนจตุจักร และที่อื่นๆ มาภายหลังเมื่อโลกตะวันตกเกิดนิยมเรียกเอกสารหรือหนังสือประเภทเปิดเผยความลับที่โด่งดังทั้งหลายเหล่านี้ว่า white paper เราจึงแปลคำนี้อย่างเหนียมๆ เสียใหม่ว่า สมุดปกขาว เพื่อรักษาความหมายเดิม ขณะเดียวกันก็มิให้ใจประหวัดไปถึงวรรณกรรมอีโรติคชนิดฝนตกตลอดเวลา

สมุดปกขาวฉบับล่าสุดเป็นฝีมือของทีมงานบริษัทที่ปรึกษาทางการเมืองระหว่างประเทศ ภายใต้ชื่อ นายโรเบิร์ต อัมสเตอร์ดัม คนที่อดีตนายกรัฐมนตรีไทย พ.ต.ท.ทักษิณ ชินวัตร จ้างให้ทำหน้าที่เปิดช่องสื่อสารกับโลก เพื่อนำประเด็นของฝ่ายประชาธิปไตยไทยออกไปดวลดาบกับฝ่ายตรงข้าม

เมื่อได้อ่านเอกสารภาษาอังกฤษยาว ๗๗ หน้าที่เขียนในสไตล์เอกสารทางวิชาการแล้ว สิ่งแรกที่รู้สึกคือทีมนี้เขาคิดอะไรเป็นระบบระเบียบดี

อธิบายปัญหาการเมืองไทยได้ค่อนข้างครบ โดยไม่ยกเว้นผู้ที่ซุ่มซ่อนอยู่เบื้องหลังการเมืองไทยเลยแม้แต่คนเดียว

เพียงแต่เอ่ยถึงสวรรค์ก็ระวังหน่อย ตามประสาของคุณทักษิณฯ

ฝ่ายตรงข้ามออกมาหยามเหยียดกันตามบท บ้างพยายามเร้ากระแสชาตินิยมว่าเป็นการชี้โพรงให้กระรอก (ต่างชาติ) หรือสาวไส้ให้กากิน

แต่เสียงตอบโต้ที่เถียงกลับได้ยากคือ งานของนายอัมสเตอร์ดัมนั้น ถึงจะดีเลิศประเสริฐเพียงไหน ก็เป็นงานรับจ้างเขียนโดยเงินของอดีตนายกรัฐมนตรีไทย

น้ำหนักจึงลดลงมากในสายตาของคนที่มองอย่างเอาจริงเอาจัง

ถึงขนาดว่าไม่อ่าน ซึ่งทำให้ขาดอรรถรสในการต่อสู้ไปมาก เพราะสมุดปกขาวเล่มนี้มีคุณค่าทางสาระมาก เอาไปใช้ประโยชน์ต่อได้เยอะสำหรับคนที่พร้อมสู้ยาว

พูดง่ายๆ คือ สาระดี แต่สถานะไม่สู้จะดีนัก

เรื่องนี้ควรเป็นบทเรียนสำหรับองค์การนำและผู้นำของฝ่ายประชาธิปไตยไทยเป็นอันมาก เลือกใครมาทำงานสักคน ก็ต้องเหมาะกับสนามต่อสู้และปรัชญาที่อยู่เบื้องหลังการต่อสู้นั้นๆ

การรณรงค์เพื่อประชาธิปไตยที่แท้จริง ไม่อาจทำได้เฉพาะในกลุ่มนักเลือกตั้งที่หวังการเลือกตั้งเป็นที่พึ่งในชีวิตของตน บวกกับนักอธิบายความรับจ้าง แต่จะต้องสร้างกระแสความร่วมมือจากเครือข่ายเพื่อประชาธิปไตยอื่นๆ ที่พร้อมต่อสู้กับระบอบโบราณโดยไม่ได้หวังจะได้รางวัลผ่านการเลือกตั้งหรือมิได้หวังเงินจากคุณทักษิณฯ และจากครอบครัวชินวัตร

ตัวอย่างง่ายๆ คือหลังการรัฐประหาร ๑๙ กันยายน ๒๕๔๙ กลุ่มต่อต้านเผด็จการที่งอกขึ้นกลางสนามหลวงหลายกลุ่ม ไม่ได้มาจากเงินของฝ่ายการเมืองหรือจากฝีมือของนักเลือกตั้งเลย แต่เกิดจากจิตสำนึกของชาวประชาธิปไตยที่พร้อมยอมสู้ โดยไม่เคยถามเลยว่าเงินค่าใช้จ่ายมาจากไหน และใครคือผู้นำในการต่อสู้

สู้กันอย่างซำเหมา อย่างบ้านๆ โดยไม่เคยได้รับเงินแม้เพียงเศษเสี้ยวของนายอัมสเตอร์ดัม

อย่าลืมนะครับว่า กว่านักการเมืองสังกัดไทยรักไทยจะออกมารณรงค์กันในคราวนั้น เสียเวลาไปกี่เดือนกี่ปี ชาวบ้านเขาออกมาสู้ก่อนและสู้จริงกันทั้งนั้น

ระบอบประชาธิปไตยที่ผ่านมาถูกรักษาไว้ด้วยคนชนิดนี้

วันนี้จึงถือโอกาสติงกันอีกคำรบหนึ่งว่า สงครามครั้งนี้ใหญ่หลวงนัก ถ้าเอาแต่พรรคพวกและคนใกล้ตัวโดยไม่คิดสนับสนุนเครือข่ายเพื่อประชาธิปไตยที่แท้ สุดท้ายก็จะเหลืออยู่แค่นั้น

มองกันตาปริบๆ ก่อนจะจมน้ำหายไป

สู้กับระบอบเผด็จการโบราณ ต้องมีศรัทธาในพลังของมวลมหาประชาชนอย่างเต็มเปี่ยม.

--------------------------------------------------------------------------------

วันพุธที่ 28 กรกฎาคม พ.ศ. 2553

ส.ส.แพ้ - แนวทางชนะ โดย กาหลิบ


คอลัมน์ เมืองไทยหรือเมืองใคร?
เรื่อง ส.ส.แพ้-แนวทางชนะ
โดย กาหลิบ

ในที่สุด คุณก่อแก้ว พิกุลทอง ก็พ่ายแพ้ในศึกชิงตำแหน่งสมาชิกสภาผู้แทนราษฎรในเขต ๖ ของ กรุงเทพมหานครให้กับคู่แข่งจากพรรคประชาธิปัตย์ ด้วยคะแนนดิบ ๘๑,๗๗๖ ต่อ ๙๖,๔๘๐ จากผู้ที่ใช้สิทธิ์ทั้งสิ้น ๑๙๑,๕๙๘ หรือ ๔๙.๕๕% ของผู้มีสิทธิ์เลือกตั้งทั้งหมด

ไม่ได้เป็นผู้สมัครคนแรกในประวัติศาสตร์ที่ได้รับตำแหน่ง ส.ส. ในขณะที่ถูกคุมขังตามที่หวังไว้

ส่วนผู้ชนะก็โห่ร้องยินดีและประกาศเป็นชัยชนะของรัฐบาลทั้งรัฐบาลไปตามระเบียบ

เหล่านี้ไม่ได้เกินความคาดหมายเลย ใครคิดอะไรไว้ในเกมเลือกตั้งที่มันลึกซึ้งแหลมคมกว่านี้คงได้แต่ผิดหวังไปเอง

เพราะการต่อสู้ทางการเมืองในขณะนี้ มันเกินเกมเลือกตั้งไปมาก

ประชาชนผู้มีสิทธิ์ออกเสียงเลือกตั้งในเขตนั้น อาจจะสะท้อนความรู้สึกบางอย่างให้นักเลือกตั้งที่ยังด้านชาในความรู้สึกได้รู้ว่า ออกมาใช้สิทธิ์กันเพียงไม่ถึงครึ่งของผู้มีสิทธิ์ออกเสียง ทั้งๆ ที่เป็นสนามพิเศษ ได้รับความสนใจมากกว่าปกติ และเกิดในขณะที่ความตื่นตัวทางการเมืองมีมากล้น จะเอาอัตราการใช้สิทธิ์ตามปกติมาใช้เปรียบเทียบมิได้

เขาไม่ออกมาใช้สิทธิ์กันมากเพราะรู้ว่าเกมเลือกตั้งคือประโยชน์ทางการเมืองของฝ่ายเผด็จการโบราณที่ควบคุมรัฐบาลนี้อยู่อีกต่อหนึ่ง

ถ้าออกมาใช้สิทธิ์กันมากจนคุณก่อแก้วฯ ทำท่าจะได้คะแนนอย่างท่วมท้น ก็จะมีกลไกใต้ดินที่จัดเตรียมไว้แล้วออกมาเบี่ยงผลนั้นให้เป็นลบต่อฝ่ายประชาธิปไตย ทำให้เป็นแพ้ไปได้

ถ้าสกัดไม่อยู่จริงๆ ก็ปล่อยให้ฝ่ายประชาธิปไตยเฮฮาปลื้มปีติไปก่อน ตัวเองคอยหัวเราะในภายหลัง

แผนที่สองนี้คือล่อให้พรรคเพื่อไทยและกลุ่มประชาธิปไตยที่มีแนวทางไม่ถึงที่สุด วิ่งดาหน้าเข้าสู่กระบวนการเลือกตั้งเหมือนคนจะจมน้ำไล่คว้าหมาเน่าที่ลอยมา จนสุดท้ายก็จะจมดิ่งลงน้ำตามกันไป

ก็จนบัดนี้ยังตอบกันไม่ได้ว่า เมื่อทุกคนได้เห็นฤทธิ์ของอำนาจลึกลับที่สั่งให้ทำลายรัฐบาลสมัครและรัฐบาลสมชายซึ่งเป็นรัฐบาลประชาธิปไตยทั้งสองชุดคาตาแล้ว มีเหตุผลอะไรที่อำนาจเดียวกันจะไม่สั่งทำลายล้างกลไกของฝ่ายประชาธิปไตยซ้ำอีก หากทำท่าจะชนะได้อำนาจรัฐขึ้นมา?

ชนะเลือกตั้งในกระดานหมากรุกที่เป็นแค่เบี้ย เรียกได้ลงคอหรือว่าชัยชนะ?

ความไม่ชนะของคุณก่อแก้วฯ ในครั้งนี้ จะทำให้ใครเสียใจกินข้าวไม่ลงอย่างไรก็ช่างเถิด แต่ถือได้ว่าเป็นประโยชน์อย่างมหาศาลต่อขบวนต่อสู้เพื่อประชาธิปไตยในระยะยาว

เพราะได้ช่วยทำลายความยึดมั่นถือมั่นของคนที่ยึดเอาการเลือกตั้งเป็นสรณะแห่งชีวิตตน

ถ้าคุณก่อแก้วฯ ชนะ จะมีคนในฝ่ายประชาธิปไตยอีกไม่น้อยออกมาตีปี๊บ เห็นหรือยังว่าการเลือกตั้งช่วยชุบชีวิตให้กับฝ่ายประชาชนได้ เราจงมาทำทุกอย่าง รวมทั้งเจรจาประนอมความกับฝ่ายมารตัวเอ้อย่างคุณสนธิ ลิ้มทองกุลเพื่อเอาตัวรอด แล้วกระโจนเข้าสู่สนามเลือกตั้งกันเถิด

ประชาธิปไตยแท้จริงอยู่ที่ไหนก็ช่างประชาธิปไตยมัน

ขอข้าได้เป็น ส.ส. ก่อน

ขอข้าได้เป็นรัฐมนตรีก่อน

หรือขอข้าได้กลับเมืองไทยก่อน เรื่องอื่นค่อยว่ากันทีหลัง จะให้เอาประชาธิปไตยไปส่งคืนผู้เฒ่าและต้องหักหลังประชาชนอย่างหนักหน่วงก็อาจจะเอา

การต่อสู้เพื่อประชาธิปไตยจะสูญเสียแนวร่วมอย่างมาก และพลังในการต่อสู้จะลดลง อย่างน้อยก็ในระยะต้น
พรรคเพื่อไทยหนึ่งล่ะ ที่อาจจะออกไล่ล่าทำลายทุกๆ คนที่ต้องการประชาธิปไตยแบบถึงที่สุดเพื่อสกัดกั้นไม่ให้คนเหล่านี้มาขวางการเลือกตั้งอันเป็นที่รักของตนได้

ความไม่ชนะในครั้งนี้เป็นบทเรียนสำหรับนักการเมืองชนิดมักง่าย และเห็นประชาธิปไตยเป็นแค่สูตรสำเร็จทางการเมือง

แต่ก็ต้องขอบคุณ คุณก่อแก้ว พิกุลทอง ที่ยอมตัวเป็นสัญลักษณ์พิสูจน์ใจกันในครั้งนี้

ขอให้สุขภาพกายและใจเป็นปกติเทอญ.

--------------------------------------------------------------------------------------------

วันศุกร์ที่ 23 กรกฎาคม พ.ศ. 2553

"เงื่อนไขแห่งความรุนแรง" โดย กาหลิบ


คอลัมน์ : เมืองไทยหรือเมืองใคร?
เรื่อง : เงื่อนไขแห่งความรุนแรง
โดย : กาหลิบ

ไม่เป็นความลับอีกต่อไปแล้ว สิ่งที่ระบอบเผด็จการโบราณของไทยกำลังบีบคั้นฝ่ายประชาชนอยู่ในขณะนี้ กำลังนำบ้านเมืองไปสู่ความรุนแรงและการเผชิญหน้ารอบใหม่

รู้ตัวหรือไม่รู้ตัวก็ไม่ทราบได้ แต่คำสั่งลับๆ ในรูปการพยักหน้า และคำพูดสั้นๆ สองสามคำจากปากของคนแก่บางคน กำลังทำให้บ้านเมืองที่ปริร้าวอยู่แล้วใกล้จะถึงคราวแตกแยกออกเป็นเสี่ยง คนนี้เขาไม่พูดอะไรเยอะหรอกครับ เพราะเขาใช้เวลาหลายสิบปีสร้างเครื่องมือแห่งอำนาจมาจนอยู่ตัว ถึงเวลาก็นำมาใช้ได้อย่างแนบเนียน

ควบคุมอำนาจได้อย่างแน่นแฟ้น แต่ไม่ต้องรับผิดชอบอะไรเลย เพราะไม่เคยปรากฏหลักฐานว่าสั่งการให้ไปฆ่าฟันใคร

ระบอบก็เลยอยู่ได้มาตลอด

ปัญหาคือต่อไปจะรวมสังขารได้ติดหรือไม่

ขณะนี้คนไทยนับล้านกำลังถูกข่มขู่คุกคามราวกับอยู่ในบ้านป่าเมืองเถื่อน โดยเฉพาะที่ภาคอีสานและภาคเหนือซึ่งเป็นฐานเคลื่อนไหวหลักสำคัญของขบวนการประชาธิปไตย ต่างส่ายหน้ากันอย่างคับแค้นใจ เพื่อนฝูงพี่น้องถูกฆ่าตาย บางคนถูกลากตัวไปคุมขังชนิดขังลืม บางคนถูกยัดคดีไม่รู้จักกี่คดีชนิดไม่ให้เห็นเดือนเห็นตะวัน ถูกข่มขู่บางคนต้องหนีตายหรือไปกบดานเสียที่อื่น

บ้านเมืองระส่ำระสายเพียงเพราะคนแก่บางคนเกิดความไม่มั่นคงทางใจและสั่งการอย่างต่อเนื่องให้ล้มทำลายขบวนการภาคประชาชนเสียให้จงได้ จนข้าราชการผู้รับคำสั่งจำนวนมากรู้สึกละอายใจไม่อยากทำ และแอบเอาข้อมูลมาบอกกล่าวให้ฝ่ายประชาชนฟังกันทั่วเมือง หลายคนรอดตัวรอดตายได้ก็เพราะข้าราชการพลเรือน ตำรวจ ทหารแตงโมเหล่านี้

ผู้เฒ่าผู้แก่ฝ่ายประชาธิปไตยบางคนถูกขู่ถึงบ้าน เพราะมีลูกหลานไปพลีชีพเพื่อประชาธิปไตยอยู่กับเขา นี่ได้ข่าวว่ายายที่อุบลราชธานีท่านหนึ่งได้รับจดหมายด่าประณามหยามเหยียดว่า “โง่ เป็นขี้ข้าทักษิณ” เพียงเพราะยายแกมั่นคงอยู่ในฝ่ายประชาธิปไตยและไม่เอาด้วยกับระบอบโบราณและซากเดนของคนเหล่านั้น

การข่มขู่บุคคลที่หาตัวไม่ได้ ก็ไปกระทำกับครอบครัวเขา เพราะรู้ว่าครอบครัวเป็นแก้วตาดวงใจของแต่ละคน อย่างกรณี “หรั่ง” เสแสร้งว่าดีกับแม่และพี่น้องของเขา จะกันตัวเป็นพยาน ไม่เอาโทษ แต่ความหมายอันแท้จริงคือการข่มขู่ว่าข้าจะเล่นงานครอบครัวพ่อแม่พี่น้องของเอ็งเสียเมื่อไหร่ก็ได้ ความตื้นเขินแบบนี้นอกจากจะตบตากันไม่ได้แล้ว ประชาชนยังรู้สึกสะอิดสะเอียน ทำร้ายเขายังไม่พอ ยังเห็นว่าเขาเป็นคนโง่เง่าเต่าตุ่นอีกหรือนี่

ต่อไปพฤติกรรมเยี่ยงนี้จะหนักขึ้น เขารู้ดีว่าครอบครัวไม่ได้เห็นคล้อยตามกันไปทุกคน อันเป็นสิ่งธรรมดาสามัญเสียเหลือเกิน เขาก็จะจี้ลงบนแผลนั้น เพื่อทรมานใจคนเป็นพ่อเป็นแม่ และอาจรวมไปถึงญาติผู้ใหญ่ที่มีบารมีในบ้าน ให้รู้สึกถึงความไม่ลงรอยกันในครอบครัว ทำให้เกิดความเศร้าใจ ในที่สุดก็อาจออกปากขอร้องให้ลูกหลานในฝ่ายประชาธิปไตยยอม “ถอย” จากจุดยืนทางการเมืองโดยเห็นแก่ประโยชน์สุขของครอบครัวตัวเองก่อน

สิ่งเหล่านี้จะเกิดแล้วเกิดอีก เพราะฝ่ายทรราชโบราณเชื่อว่าแบบนี้จะได้ผล

หารู้ไม่ว่าฝ่ายประชาชนเขาก็มีขีดจำกัดของเขาอยู่ด้วย

การแพร่พิษร้ายของเผด็จการไปทั่วประเทศขณะนี้ สุดท้ายจึงเป็นเงื่อนไขแห่งความรุนแรงที่ช่วยกันสร้างขึ้นในบ้านเมืองโดยตรง นานเท่าไหร่กว่าพิษร้ายจะไหลซึมไปทั่วตัวนั้น บอกได้ยาก รู้เพียงว่าไม่นานนักก็จะเห็นผลตอบกลับแล้ว

เมื่อถึงวันนั้นอย่ามาถามว่า อุบัติเหตุทางสังคมและการเมืองในประเทศนี้มันเกิดขึ้นได้อย่างไร

ไม่มีเวลาให้แกล้งโง่ครับ.

---------------------------------------------------------------------------------

วันพฤหัสบดีที่ 22 กรกฎาคม พ.ศ. 2553

แดงสยามชูธงแนวทางปฏิวัติเสาร์นี้ ในงานวันเกิดทักษิณที่บ้านโป่ง ลั่นวีรชนต้องไม่ตายเปล่า


สุรชัย แซ่ด่านเปิดตัวแดงสยามเคลื่อนไหวแนวทางปฏิวัติที่บ้านโป่งเสาร์นี้

กลุ่มแดงสยามเตรียมเปิดตัว “แดงสยามเพื่อความปรองดองแห่งชาติ” ยันเดินหน้าต่อสู้อย่างสันติจริงๆ เน้นการยกระดับจิตสำนึกของประชาชน เลี่ยงเผชิญหน้ารัฐบาล เผยทักษิณ -จักรภพไม่เกี่ยวข้องกับการเคลื่อนไหว

นายสุรชัย ด่านวัฒนานุสรณ์ แกนนำกลุ่มแดงสยาม เปิดเผยว่า ในวันเสาร์ที่ 24 กรกฎาคมนี้ จะเปิดตัว “แดงสยามเพื่อความปรองดองแห่งชาติ” ที่ อ.บ้านโป่ง จ.ราชบุรี เป็นการประกาศแนวทางปฏิวัติชัดเจน เป็นการประกาศแนวทางเพื่อการเปลี่ยนผ่านอย่างสันติ อย่างเปิดเผยเพื่อรักษาความสมดุลให้เกิดขึ้นจากการสวิงกลับของสถานการณ์อย่างรุนแรงในขณะนี้

นายสุรชัย แกนนำแดงสยามยังกล่าวต่อว่า หลังจากนี้จะมีการตั้งสำนักงานอย่างเป็นทางการที่ จ.นนทบุรี การเคลื่อนไหวตามแนวทางทั้งหมดของเรานั้นยึดตามหลักกฎหมายและรัฐธรรมนูญเป็นที่ตั้ง จะเป็นการต่อสู้อย่างมีอิสระต่อกัน คือในแนวทางของสภานั้นมีพรรคเพื่อไทยต่อสู้อยู่แล้วในแนวทางปฏิรูป กลุ่มแดงสยามต้องการปฏิวัติไม่ใช่ปฏิรูป และอีกกลุ่มคือกลุ่มใต้ดินที่ไม่เกี่ยวข้อง เราต้องการเปลี่ยนสังคมด้วยการเน้นการยกระดับจิตสำนึกของประชาชนให้ความรู้ความเข้าใจ

ทั้งนี้ ยืนยันการเคลื่อนไหวของกลุ่มแดงสยามครั้งนี้ ไม่ได้พูดคุยกับ พ.ต.ท.ทักษิณ ชินวัตร อดีตนายกรัฐมนตรี หรือนายจักรภพ เพ็ญแข เพราะไม่ต้องการถูกมองว่าตกเป็นเครื่องมือของใคร ขณะนี้นายจักรภพได้ถอนตัวจากการเป็นประธานกลุ่มแดงสยามแล้ว เนื่องจากอยู่ต่างประเทศไม่เหมาะสม เวลานี้แดงทั้งแผ่นดินคงต้องจบแล้ว แดงสยามต้องเดินต่อและขอยืนยันว่าเราต้องเดินอย่างสุขุมรอบคอบก้าวเดินอย่างสันติและต้องสันติจริงๆ ถูกกฎหมายจริงไม่ต้องเผชิญหน้าปะทะกับรัฐบาล

ทั้งนี้ในช่วงที่นปช.แดงทั้งแผ่นดินนำโดย3เกลอวีระ-จตุพร-ณัฐวุฒิเคลื่อนไหวใหญ่ช่วงเดือนมีนาคม-พฤษภาคมที่ผ่านมานั้น นายสุรชัยได้ออกมาวิจารณ์หลายครั้งทำนองไม่เห็นด้วย ทำให้กลุ่มนปช.แดงทั้งแผ่นดินได้ประกาศตัดความสัมพันธ์กับนายสุรชัยว่าไม่มีความเกี่ยวข้องใดๆต่อกัน

กำหนดการจักรภพร่วมวิดิโอลิ้งค์-พ.ต.ท.ทักษิณโฟนเบิร์ธเดย์

กำหนดการงานวันเกิดนายกรัฐมนตรีทักษิณ ชินวัตร ที่ตลาดนัดคลองถม(หัวโป่ง) อำเภอบ้านโป่ง จังหวัดราชบุรี วันเสาร์ที่ 24กรกฎาคม 2553 เริ่มตั้งแต่เวลา 15.00 น. เป็นต้นไป

กลุ่มแนวร่วมประชาชนเพื่อการต่อสู้และเรียกร้องให้ได้มาซึ่งประชาธิปไตย(แดงบ้านโป่ง)เป็นเจ้าภาพ โดยมีกำหนดการดังนี้

- 15.00 น. ทำพิธีบรวงสรวงเทพยดาฟ้าดิน เปิดเวทีกิจกรรม

- 16.00 น. พระสงฆ์ 9 รูปทำพิธีสวดชยันโตให้พรแจกทุนการศึกษาแก่พระสงฆ์ที่ศึกษาธรรมวินัยทำบุญถวายปัจจัยให้แก่วัดเพื่อไว้ใช้ในการเรียนการสอนพระสงฆ์ที่ศึกษาธรรมบาลี

- 17.00 น. เริ่มการปราศรัยโดยแกนนำกลุ่มต่างๆ

- 20.00 น. ปราศรัยโดย อาจารย์สุรชัย ด่านวัฒนานุสรณ์(แซ่ด่าน) โฟนอินจากท่าน พ.ต.ท.ทักษิณ ชินวัตร Happy Birthday ร่วมอวยพรวันคล้ายวันเกิดนายกฯทักษิณ

- 22.00 น. วีดีโอลิงค์จากคุณจักรภพ เพ็ญแข

- 23.00 น. ฉายวีดีโอเหตุการณ์จริง การสั่งสลายและฆ่าหมู่ประชาชน ณ ราชประสงค์ระหว่าง 13-19 พ.ค.2553

เดินทางไปร่วมงานที่บ้านโป่ง ไปสะดวก

อ.บ้านโป่ง ไม่อยู่ในพื้นที่สถานการณ์ฉุกเฉิน อยู่ห่างจากกรุงเทพ ฯ ประมาณ 75 กม. โดยสามารถเดินทางมาได้ ดังนี้

1.ทางรถยนต์ จากกรุงเทพ ฯ ใช้ ถนนเพชรเกษม ( ทางหลวงแผ่นดินหมายเลข 4 ) วิ่งตรงผ่าน จ.นครปฐม และเข้าสู่แยกวัดจันทร์ - สระกระเทียม เข้าสู่ อ.บ้านโป่ง ที่ทางหลวงแผ่นดินหมายเลข 323 และตรงสู่ อ.บ้านโป่ง

2.ทางรถไฟ มีแยกเป็น 3 สาย

-สายใต้ สุดปลายทางที่อำเภอสุไหงโกลก จังหวัดนราธิวาส ขึ้นรถไฟได้ที่สถานีรถไฟบ้านโป่ง

-สายสุพรรณบุรี แยกออกจากชุมทางหนองปลาดุก สุดปลายทางที่จังหวัดสุพรรณบุรี ขึ้นรถไฟได้ที่สถานีรถไฟชุมทางหนองปลาดุก

-สายน้ำตก แยกออกจากชุมทางหนองปลาดุก สุดปลายทางที่อำเภอไทรโยค จังหวัดกาญจนบุรี ซึ่งเส้นทางนี้คือจุดเริ่มของทางรถไฟสายมรณะ ขึ้นรถไฟได้ที่สถานีรถไฟบ้านโป่ง แห่งที่ 2 ถนนทรงพล

3.ทางน้ำ /แม่น้ำแม่กลอง

4.ทางรถโดยสาร

การเดินทางมายังอำเภอบ้านโป่ง มีรถออกจากสถานีขนส่งผู้โดยสารสายใต้ ทุกวัน เวลา 05.30-23.30 น. ทุก 10-20 นาที ค่าโดยสาร 46-55 บาท ประกอบด้วยบริษัท บ้านโป่งทัวร์ จำกัด บริษัท กาญจนบุรีเดินรถ 81 จำกัด บริษัท กาญจนบุรีทัวร์ จำกัด

*************************************************************************


วันพุธที่ 21 กรกฎาคม พ.ศ. 2553

"ยาดี" โดย กาหลิบ


คอลัมน์ : เมืองไทยหรือเมืองใคร?
เรื่อง : ยาดี
โดย : กาหลิบ

ทันทีที่ก้าวออกจากสถานที่ “พิเศษสุด” นายอภิสิทธิ์ เวชชาชีวะ ก็มีสภาพเหมือนนายกรัฐมนตรีใหม่ ริ้วรอยผิดบาปและความกังวลต่างๆ ดูจะเลือนหายไปจากตัว เกิดความกระปรี้กระเปร่า หยุดหันรีหันขวางและวิ่งลงสนามเลือกตั้งไปหาเสียงช่วย นายพนิช วิกิตเศรษฐ์ ในทันที

คนใกล้ชิดนายอภิสิทธิ์ฯ พากันพูดว่า “ได้ยาดี”

ยาดีที่ว่านั้น ความจริงก็ไม่ใช่เรื่องลึกลับซับซ้อนเลย สภาพการเมืองขณะนี้เหมือนเปิดหน้ากากสู้กันอยู่แล้ว เพียงแต่เอาตัวบังๆ “จอมบงการ” เอาไว้บ้างตามมารยาทไทย แต่จะบังได้ขนาดไหนเล่า ในเมื่อตัวจอมบงการเองเขาเกิดอยากแสดงตัวให้เป็นที่ประจักษ์ ​เขาอยากให้รู้ว่าใครคือผู้วางแผนทำลายรัฐบาลของฝ่ายประชาธิปไตยมาตั้งแต่ต้น เขาอยากให้รู้ว่าใครบอกให้ทหารยึดอำนาจ เขาอยากให้คนทั้งหลายรู้ว่าเขาเกลียดระบอบประชาธิปไตยและไม่ต้องการให้ระบอบประชาชนได้ผุดเกิด

และเขาสื่อสำแดงชัดเจนกว่าทุกๆ ครั้งในชีวิตว่าเขาพร้อมประหัตประหารทุกชีวิตที่เข้าขวางทางอำมหิตของเขาเช่นที่ราชดำเนินและราชประสงค์

ยุติบทบาทเดิมที่เคยเล่นมารอบแล้วรอบเล่า ให้คนดูที่เปลี่ยนไปรุ่นแล้วรุ่นเล่านั่งนิ่งดูเหมือนคนถูกสะกดจิต

ละครบทเดิมที่เคยเล่นคือพ่อพระผู้พยายามหยุดยั้งการกระทำอันเกินเลยของโจร จนสาธุชนต่างแซ่ซ้องสรรเสริญทั่วกัน และลืมเสียสนิทว่าพ่อพระคนเดียวกันนี้เองที่เป็นคนออกคำสั่งและส่งโจรออกมาเกลื่อนถนนตั้งแต่ต้น

อัตตาที่ล้นทะลักออกมาตามเนื้อตัว แทนที่จะเป็นพุทธตามวัยและวุฒิภาวะ คืออุปสรรคใหญ่โตที่ทำให้บทละครเดิมต้องยุติลงกลางคัน ไม่อาจเล่นละครเนื้อเนียนไปจนถึงวันสุดท้ายแห่งชีวิตตามที่คาดหวังเอาไว้ได้

คนดูก็เลยรู้ว่า พ่อพระไม่ใช่พ่อพระ

ตัวละครเอกดันมาเผยไต๋ว่า วิสัยแท้ๆ ของตัวเองเป็นโจร

ละครมันก็เลยมุขแป้ก จะหน้าด้านเล่นต่อไปมันก็กระไรอยู่

สมัยก่อนนั้น การให้ “ยาดี” กับโจร เขาทำกันอย่างลับๆ ไม่ให้ใครรู้เห็น เพราะรู้อยู่แก่ใจว่าให้กับโจร สมณะชีพราหมณ์ท่านรู้เข้าจะติฉินนินทาได้ เหมือนพระสงฆ์บางชนิดที่ชอบให้ฤกษ์ผานาทีหรือของศักดิ์สิทธิ์กับคนที่จะไปปล้นเขากิน ก็ต้องแอบทำลับหลังคนอื่นเหมือนกัน

แต่เมื่อใดก็ตามที่การให้ยาดีแบบนี้ เกิดขึ้นท่ามกลางไพร่ฟ้าหน้าขุ่น อย่างชนิดไม่ต้องละอายต่อบาปกันอีกแล้ว ก็แสดงว่าบ้านเมืองนั้นอาจใกล้ถึงกาลวิบัติ หรือผู้ปกครองในที่นั้นขาดธรรมอย่างหนักหน่วง จนถึงขนาดเห็นผิดเป็นชอบและเชื่อเสียด้วยว่ามือขนาด “กู” แล้วทำผิดวิตถารขนาดไหนไอ้พวกไร้สมองเหล่านี้ก็ยังหลงใหลว่าเป็นของวิเศษประดุจน้ำทิพย์อยู่นั่นเอง

“ยาดี” นั้นประกอบด้วยอะไรบ้าง

๑. ฆ่าคนไม่บาป

๒. ไม่ต้องฟังเสียงประชาชน เพราะประชาชนไม่มีอำนาจ

๓. อย่าไปกลัวนายชวนหัว หลอกใช้ไปอย่างนั้นเอง ยังไม่เอาขึ้นมาหรอก

๔. ไล่ล่าทักษิณต่อไป ถึงทักษิณจะถอดใจไม่เอาแล้ว ก็ให้หลอกเข้ามาฆ่าทิ้ง

๕. หาเงินให้เศรษฐีเก่ามากๆ ไว้ อย่าไปช่วยเศรษฐีใหม่หรือประชาชนที่กำลังตั้งตัว

คุยไปกินยาไปด้วยสาระแบบนี้ ออกมาก็เลยมีความสุข

เดินยิ้มข้ามถนนลืมระวังตัว จนสิบล้อมันเสยเอาไปรับประทาน

ขอโทษ-นั่นมันฉากต่อไป!

-------------------------------------------------------------------------------

วันจันทร์ที่ 19 กรกฎาคม พ.ศ. 2553

กัมพูชาสากล โดย กาหลิบ

คอลัมน์ : เมืองไทยหรือเมืองใคร?
เรื่อง : กัมพูชาสากล
โดย : กาหลิบ

พอได้ยินข่าวว่าราชอาณาจักรกัมพูชาจัดงาน “วันโกรธแค้นไทย” เพื่อย้อนเหตุการณ์บุกเผาสถานเอกอัครราชทูตไทย ณ กรุงพนมเปญ ในช่วงต้นๆ รัฐบาลทักษิณ เราพอมีพรรคพวกบ้าง ก็สอบสวนทวนพยานทันทีว่ามันเกิดอะไรขึ้น จะราดน้ำมันลงบนกองไฟไปอีกทำไมหรือ?

แล้วก็พบว่าเป็นปาหี่สร้างข่าวของฝ่ายสื่อใต้อำนาจรัฐไทยมากกว่าอะไรอื่น

งานนี้จัดโดยฝ่ายค้านของกัมพูชา ซึ่งมีสมาชิกจำนวนน้อยนิดในสภาผู้แทนราษฎรของเขาจนไม่มีอำนาจจะไปกำหนดนโยบายหรือเปลี่ยนแปลงอะไรได้ ผู้คนจัดงานเบ็ดเสร็จมี ๘ คน มีคนมาร่วมงานอีกหย่อมหนึ่ง มากกว่าคนจัดนิดหน่อย

เป็นงานหาเสียงแนวหาเรื่องเพื่อนบ้าน ตามหลักคิดแบบเก่าที่ว่าคนในชาติจะได้ร่วมมือร่วมใจกันดี

รัฐบาลกัมพูชาโดยนายกรัฐมนตรีสมเด็จฮุนเซ็นก็ส่งคนไปตรวจสอบไม่ให้ทำอะไรเกินเลยเหมือนเมื่อคราวบุกเผาอาคารสถานทูต

งานก็จบลงในเวลาราวหนึ่งชั่วโมง

แต่เห็นไหมว่า สื่อไทยนำออกมาตีประโคมเป็นข่าวราวกับว่าเขาปิดกัมพูชาทั้งประเทศกันเพื่อจัดงานนี้

ราวกับว่ารัฐบาลกัมพูชาเป็นแม่งานนี้เอง และจัดขึ้นเพื่อหาเรื่องไทยโดยเฉพาะ

จนมีคนไทยบ้าจี้ตามหลายคน จะจัดงานตอบโต้กัมพูชาบ้าบออะไรไปโน่น

ขณะนี้รัฐบาลไทยกำลังเดินตามลักษณะนิสัยของเผด็จการไทยก่อนปี พ.ศ.๒๔๗๕ ทุกประการ ที่เริ่มต้นด้วยความคิดว่าข้าคือความถูกต้อง (self-righteousness) ข้าคือกฎหมาย ไปจนถึงการใช้เล่ห์กระเท่ทุกอย่างในการกวาดล้างฝ่ายตรงข้าม โดยมีสื่อและปัญญาชนฝ่ายตนเองคอยประโคมว่าทำถูกและควรทำ บนความชอกช้ำของคนธรรมดาสามัญ

การดูถูกเพื่อนบ้านรอบทิศเป็นมรดกที่เลวร้ายอย่างหนึ่งของระบอบเก่านั้น

ไม่เฉพาะกัมพูชา รวมถึงพม่า ลาว มาเลเซีย และรัฐที่ชายแดนไม่ติดต่อกันอย่างเวียดนามด้วย

รู้ล่ะครับว่าโกรธเขาที่เขาไม่ก้มหัวให้เผด็จการโบราณของไทย ก็เลยต้องหาเรื่องโจมตีกันตลอดเวลาอย่างคนขาดสติ แต่รู้หรือไม่ว่าคนทั่วโลกเขาก็มองอยู่ว่า ศักดินาไทยกำลังทำตัวเป็นเด็กอนุบาลหรือเป็นผู้ใหญ่ที่ครั้งหนึ่งเขาเคยมั่นใจว่าเราเป็นแล้ว แล้วความเสียหายมันจะเกิดขึ้นกับคนไทยที่ต้องออกไปคบค้าสมาคมกับชาวโลกเขา

เมื่อสัปดาห์ก่อนนี้เองก็เพิ่งเห็นข่าวการซ้อมรบและการสัมมนาร่วมทางทหารในกัมพูชา มีทหารเข้าร่วมหลายประเทศรวมทั้งไทย ข่าวว่าผู้บัญชาการทหารระดับสูงของหลายประเทศในโลกได้ถามถึงสถานการณ์ไทยในทัศนะของนายกรัฐมนตรีแห่งกัมพูชา รวมทั้งคณะจากสหรัฐอเมริกาด้วย

เขาพูดอะไรไม่รู้ แต่เห็นได้ชัดว่าโลกให้ความสนใจและฟังกัมพูชามากกว่าจะฟังรัฐบาลชุดนี้ของไทย เขาก็ย่อมมีโอกาสสูงกว่าในการชี้นำมติมหาชนโลก หรืออย่างน้อยก็ของรัฐบาลหลายประเทศ
ทำไมบทบาทชี้นำถึงหลุดจากไทยไปเป็นของประเทศอื่น?

ก็เพราะเล่นเป็นเด็กแย่งของเล่นจากฝ่ายประชาธิปไตยอยู่นี่ไง

ใครจะไปนับถือ

ยิ่งสมเด็จฮุนเซ็นพูดชัดๆ กับรัฐมนตรีช่วยว่าการกระทรวงการต่างประเทศสหรัฐอเมริกาเมื่อไม่กี่วันมานี้ว่า ขอให้สหรัฐฯ สร้างแรงกดดันให้รัฐบาลไทยยอมรับบทบาทร่วมกับฝ่ายประชาธิปไตยและไม่ควรไล่ล่าฆ่าฟันอย่างที่กระทำอยู่อย่างแพร่หลายในขณะนี้ แล้วสหรัฐฯ รับหลักการนั้น ต่อไปความโดดเดี่ยวของไทยก็จะยิ่งหนักข้อขึ้น

คนที่ได้รับผลกระทบจากแรงกดดันอย่างนี้คือประชาชนคนไทยในระดับเดินดิน

เขาไม่ได้มีบริษัทจัดการทรัพย์สินส่วนตัวเอาไว้กระโจนหนีเมื่อจวนตัวเหมือนบางคนนี่ครับ!

--------------------------------------------------------------------------------

วันอาทิตย์ที่ 18 กรกฎาคม พ.ศ. 2553

บทกลอน 1 บรรทัด แด่จักรภพ เพ็ญแข


ที่มา : pupekongsawan@hotmail.com
วันอาทิตย์ที่ 18 ก.ค. 2553

**********************************************************************

วันนี้ฉันคิดถึงเธอ

............................

.............................

.............................


ฉันเขียนได้เพียงเท่านี้

ทั้งที่อยากแต่งกลอนสักครั้งในชีวิตให้เธอฟัง

เพราะรู้ว่าเธอชอบ เผื่อเธอจะหายเหนื่อย

เผื่อเธอจะรู้สึกอบอุ่นใจ เมื่อว้าเหว่

เผื่อมันจะช่วยเติมพลังให้เธออดทนต่อสู้

และถ้าฉันแต่งมันได้เพราะมากพอ

มันอาจเป็นตัวแทนคนหลาย ๆ คน

ที่บอกแทนเค้าเหล่านั้นว่า....เค้ายังห่วงไยไม่เคยลืม

ฉันขอโทษที่ทำให้ผิดหวัง

ไม่ใช่เพราะฉันไม่จริงใจกับเธอ

แต่เพราะฉันบรรยายออกมาไม่ได้จริงๆ

นอกจากฉันคิดถึงเธอ....จักรภพ เพ็ญแข

***********************************************************************

วันศุกร์ที่ 16 กรกฎาคม พ.ศ. 2553

ฆาตกรต่อเนื่อง โดย กาหลิบ

คอลัมน์ เมืองไทยหรือเมืองใคร?
เรื่อง ฆาตกรต่อเนื่อง
โดย กาหลิบ

ในสังคมที่วิปริตผิดเพี้ยนจากธรรมชาติของมนุษย์มากๆ มักจะเกิดการทำลายชีวิตของคนอื่นๆ ด้วยเหตุผลอันวิปริตผิดเพี้ยนเช่นกัน เราได้ยินอยู่เสมอว่า ในยุโรปและสหรัฐอเมริกา มีนักฆ่าคนที่ไม่ค่อยจะได้พบเห็นกันนักในสังคมตะวันออก นั่นคือฆ่าโดยไม่ได้อาฆาตโกรธแค้นผู้ตายเป็นการส่วนตัว ไม่ต้องการเงินทองทรัพย์สินของเขา หรือไม่ได้บันดาลโทสะใดๆ เลย แต่เป็นการฆ่าคนตามปมผิดเพี้ยนบางอย่างในใจของเขาเอง เช่น เคยหิ้วโสเภณีไปนอนแล้วติดโรค จึงออกไล่ล่าฆ่าโสเภณีเป็นสิบๆ ศพ บางคนเคยถูกเพื่อนนักเรียนกลั่นแกล้งรังแก ก็เลยล่อลวงคนที่มีความประพฤติคล้ายกัน หรือมีบุคลิกคล้ายคลึงกันไปฆ่าเสีย เป็นต้น

เนื่องจากการฆ่าแบบนี้มักจะเกิดขึ้นต่อเนื่องเป็นชุด บางครั้งกินเวลายาวนานหลายสิบปีก็มี จึงเกิดศัพท์บัญญัติสำหรับพฤติกรรมปาณาติบาตเยี่ยงนี้ว่า การฆาตกรรมต่อเนื่อง หรือ serial killings

เล่ามานี้เพื่อจะบอกว่า เมืองไทยแทบจะไม่เคยผ่านประสบการณ์แบบนี้ เพราะความที่ครองวิถีพุทธ (ถึงจะมีศาสนิกอื่นด้วย) มาเนิ่นนาน ความผิดเพี้ยนเช่นนี้จึงไม่เกิดมากนักในระดับประชาชน

แต่กลับปรากฏว่าไปเกิดมากในชนชั้นปกครองของไทย โดยเฉพาะตัวผู้ปกครองหลักผู้มีความวิปริตผิดเพี้ยนมาตั้งแต่คนไทยส่วนใหญ่จำความได้ เพียงแต่ไม่กล้าพูดดังไปกว่าเสียงกระซิบ

ล่าสุดคือการส่งสัญญาณให้ยุบพรรคประชาธิปัตย์ ที่ถูกร้องเรียนว่ารับเงินบริจาคทางการเมืองและใช้เงินบริจาคนั้นอย่างผิดกฎหมาย

ย้อนกลับไปในช่วงก่อนการปราบปรามประชาชนในช่วงเดือนเมษายน-พฤษภาคม ๒๕๕๓ ไม่มีสัญญาณใดๆ ว่าพรรคประชาธิปัตย์อาจจะถูกยุบ

ยังไม่มีหน้าไหนออกมาเดือดร้อน

นายชวน หลีกภัยยังไม่ต้องกระโดดออกมาร่ายรำ

แต่เมื่อฆ่าผู้บริสุทธิ์แล้ว จนรัฐบาลขี้ข้าธรรมดากลายเป็นรัฐบาลขี้ข้ามือเปื้อนเลือด เหตุการณ์ก็เริ่มจะเปลี่ยนไปสำหรับพรรคประชาธิปัตย์

ไม่ใช่ว่าผู้ทรงอำนาจเมืองไทยคนไหนเกิดดวงตาเห็นธรรมจนต้องการลงโทษพรรคประชาธิปัตย์ในบาปกรรมที่ก่อขึ้น แต่เป็นเพราะการบริหารจัดการปัญหาตามใบสั่งอย่างชุ่ยๆ จนเรื่องลุกลามไปถึงคนสั่งและครอบครัว ความชอบธรรมของประชาธิปัตย์ในฐานะมือปืนรับจ้างของฆาตกรตัวจริงจึงหมดไป

หมดแล้วเขาก็ไม่รู้จะเก็บไว้ทำเจ้าอะไร สัญญาณกำจัดกวาดล้างจึงเกิดขึ้น

คนสั่งเขารู้ดีว่า พรรคอย่างประชาธิปัตย์นั้น ยุบแล้วก็ตั้งใหม่ได้เหมือนตุ๊กตาล้มลุก แต่สิ่งที่เขารู้ดีว่าจะเกิดขึ้นควบคู่กันไปคือ การเปลี่ยนแปลงอำนาจในพรรคเมื่อโครงสร้างปัจจุบันต้องพังพาบลง

พูดง่ายๆ ว่ากำจัดนายอภิสิทธิ์ เวชชาชีวะและนายสุเทพ เทือกสุบรรณได้ง่ายที่สุดด้วยวิธีนี้ ตัวนายชวนหัวหรือนายหัวชวนเขาก็พร้อมเสียบแทนอยู่แล้ว

พร้อมกันนั้นก็สร้างการแข่งขันขึ้นในพรรคประชาธิปัตย์ ระหว่างค่ายต่างๆ ที่ขับเคี่ยวกันอยู่ว่า ใครจะเสนอกรรมวิธีกำจัดศัตรูและรักษาผลประโยชน์ต่างๆ ได้ดีกว่าคนอื่นๆ คนนั้นก็จะได้ขึ้นมาแทนในนามพรรคใหม่

หรือถ้าผู้บริหารปัจจุบันปรับตัวทัน รีบเร่งเสนอผลประโยชน์ในสัมปทานชีวิตในครั้งนี้จนถูกใจผู้เฒ่า พรรคก็อาจจะไม่ถูกยุบ รัฐบาลก็ยังดำรงสภาพต่อไปได้จนถึงการสอบแข่งขันครั้งใหม่ที่เขาจะกำหนดขึ้นมา

ชะตากรรมของลูกน้องเผด็จการทรราชมันก็เป็นเช่นนี้

ใครที่ไม่เคารพประชาชน ดูถูกพลังของปวงชน และเอาใจแต่ผู้มีอำนาจซึ่งมีจิตใจวิปริตผิดเพี้ยนเอาแต่อำนาจอันล้นพ้นของตัวเองเป็นหลัก ในที่สุดก็จะจบชีวิตทางการเมืองแบบนี้

ตราไว้ตรงนี้นะครับ ถึงพรรคประชาธิปัตย์จะถูกยุบทิ้ง ก็ไม่ได้แปลว่าเมืองไทยของท่านมีความงามและความดีขึ้นมาในระบอบการเมืองที่พิกลพิการ สิ่งที่เกิดขึ้นเพียงแสดงว่ารีโมตคอนโทรลเมืองไทยอยู่ในมือของใครเท่านั้นเอง

ใครเป็นเหยื่อและใครเป็นฆาตกร เป็นเรื่องที่ต้องสังเกตให้ดีครับ.

--------------------------------------------------------------------------------

วันจันทร์ที่ 12 กรกฎาคม พ.ศ. 2553

สยามเรียลลิตี้ โดย กาหลิบ


คอลัมน์ : เมืองไทยหรือเมืองใคร?
เรื่อง : สยามเรียลลิตี้
โดย : กาหลิบ

ลุกลามไปทุกหย่อมหญ้า เลื้อยเข้าไปในทุกรูขุมขนของเมืองไทยแล้วครับ ไม่มีพื้นที่ไหนในสังคมไทยขณะนี้ที่พูดได้ว่า ปลอดจากความขัดแย้งทางการเมือง และไม่มีที่ให้แอบซ่อนสำหรับคนเห็นแก่ตัวจัด ที่ชอบหลับหูหลับตาตะโกนว่า ฉันไม่เลือกข้าง ฉันไม่เป็นฝ่ายไหนเลย และมีพฤติกรรมเยี่ยงคนด้านชาที่ไม่ยอมรับรู้ความทุกข์สุขของคนอื่น

ตัวอย่างล่าสุดคืออาการที่แสดงออกในรายการ เรียลลิตี้ ทรู อคาเดมี แฟนเทเชีย ซีซั่น ๗

ไม่มีเวทีไหนที่ควรจะปลอดการเมืองมากไปกว่านี้แล้ว เพราะเขาไปโชว์ เขาไปเชียร์กันเพื่อความรุ่งโรจน์ของตัวเองสถานเดียว ไม่น่าจะมีสำนึกรับรู้หรือรับผิดชอบอะไรต่อบ้านเมืองอยู่ที่นั่นเลย เว้นแต่จะดัดจริตพูดถึงสังคมเพื่อจะหาเสียงเอาคะแนนเหมือนนักเลือกตั้งเลวๆ

แต่หลายคนต้องประหลาดใจในความลึกและกว้างของเหตุวิวาทครั้งสำคัญแห่งการเมืองไทยในปัจจุบัน

เมื่อ “นักล่าฝัน” ๑ ใน ๑๒ คนแสดงจุดยืนทางการเมืองขึ้นมาอย่างเปิดเผย นรกก็แตกอยู่ตรงนั้น

“มาร์ค วี ๑๑” หรือ “นายวิทวัส ท้าวคำลือ” อายุ ๑๗ ปี โพสต์ข้อความในเฟซบุ๊กส่วนตัวเรียกร้องให้ นายอภิสิทธิ์ เวชชาชีวะ นายกรัฐมนตรี ลาออกจากตำแหน่ง เขาแสดงความไม่เห็นด้วยที่คนๆ นี้จะนำชีวิตของเขาและสังคมไทยต่อไป

ถ้าใช้ศัพท์รัฐศาสตร์สักคำ “มาร์ค วี ๑๑” กำลังพูดว่านายอภิสิทธิ์ฯ ขาดความชอบธรรมที่จะเป็นผู้นำของเขาโดยสิ้นเชิง ไม่มีทางจะประนีประนอมให้อยู่ในอำนาจอันล้นพ้นต่อไปได้อีก

หลังจากนั้น ขบวนการเดียวกับที่จัดการกับ พ.ต.ท.ทักษิณ ชินวัตร และผู้นำฝ่ายประชาธิปไตยทั้งหลายก็ออกมาปฏิบัติงานในรูปแบบเดียวกันอีก โดยเอาเด็กหนุ่มอายุ ๑๗ ปีคนนี้เป็นเหยื่อรายใหม่ ส่งข้อความทั้งใต้ดินบนดิน ใช้เส้นสายในเครือข่ายอุบาทว์ของอำนาจเก่าโบราณ บีบบังคับผ่านสถานีและสปอนเซอร์ทุกวิถีทาง ฯลฯ จุดมุ่งหมายคือให้ลบชื่อ “มาร์ค วี ๑๑” ออกไปจากเวทีนี้ให้จงได้

ที่น่าสนใจกว่านั้นมาจากปากคำของ นางวรรณา ท้าวคำลือ ผู้เป็นมารดา ที่ออกมาเผยขบวนการป้ายสี ตัดต่อภาพและข้อความใส่ในเฟซบุ๊กว่าลูกชายของเธอมีพฤติกรรม “หมิ่นสถาบันฯ”

ครับ ครบวงจรอุบาทว์สมัยใหม่จริงๆ

๑. ล้างสมองให้คนไทยอยู่กับความบันเทิงฟุ้งเฟ้อ น้ำเน่า ไม่สนใจสังคมและประเทศชาติ

๒. ถ้าใครเกิดสนใจขึ้นมา ก็ระดมโจมตีและทำลายล้างไม่ให้ได้ผุดได้เกิด

๓. กล่าวหาว่า โง่ รับเงิน และทำลายชาติ เมื่อใดก็ตามที่แสดงความใฝ่ใจในประชาธิปไตย

๔. ดอกสุดท้ายของทุกกรณี คือป้ายสีว่าหมิ่นเบื้องสูง ชีวิตและอนาคตจะได้ดับวูบลง

เห็นไหมครับว่าเขาทำอย่างนี้มากับคนกี่แสนกี่ล้านคนแล้ว บ้านเมืองเราเคลื่อนเข้าสู่ความเป็นพม่าอย่างช้าๆ ก็เพราะสันดานทรราชอย่างนี้

แต่ฝ่ายอำนาจเก่าเขาก็มีปัญหา

เพราะผลสำรวจความนิยมของ “มาร์ค วี ๑๑” วัดจนถึงเวลา ๑๗.๐๐ น. ของวันที่ ๘ กรกฎาคม พบว่าในหมู่นักล่าฝัน ๑๒ คน “มาร์ค วี ๑๑” กลับได้รับคะแนนเป็นอันดับหนึ่ง หรือ ๑๗.๐๗%!

จากเดิมที่อยู่ในอันดับท้ายๆ

แปลไทยเป็นไทยก็คือ ข้อกล่าวหาที่ว่าฝักใฝ่การเมือง โง่ รับเงิน ทำลายชาติ และหมิ่นสถาบันฯ คือปัจจัยที่ทำให้ “มาร์ค วี ๑๑” ได้รับคะแนนเป็นอันดับหนึ่งในขณะนี้

ทิ้งคู่แข่งคนอื่นๆ ที่ไม่กล้าแสดงออกใดๆ ในทางการเมืองเพราะอาจกลัวผลกระทบที่ตนจะได้รับ

รวมทั้งบางคนที่กำลังเลียสอพลอกับอำนาจเดิมโดยหวังว่าจะได้รับเศษเดนของบารมีมาคุ้มหัวด้วย

เมืองไทยขณะนี้น่าทึ่งนะครับ

นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า ใครก็ตามถูกกล่าวหาตาม ๔ ข้อที่กล่าวมาข้างต้น โปรดรู้สึกสบายกายสบายใจได้ เพราะคะแนนนิยมของมวลชนที่มีต่อตัวท่านกำลังพุ่งสูงขึ้นแบบชั่วข้ามคืน!

--------------------------------------------------------------------------------

วันอาทิตย์ที่ 11 กรกฎาคม พ.ศ. 2553

"เดียร์" เปิดใจไม่เคยเป็นพธม.ลั่นสีเดียวกับเสธ.แดง หาคนรับผิดสังหารพ่อ-ฆ่าปชช.ก่อนจะพ่นปรองดอง


ที่มา : ประชาชาติธุรกิจ/http://thaienews.blogspot.com/index.html
อาทิตย์ที่ 11 ก.ค. 52

*************************************************************************
การที่เดียร์เคยไปชุมนุมกับพันธมิตร พ่อมองว่าเป็นเรื่องเด็กๆ เหมือนไปกับเพื่อน พอเจอเหตุการณ์แบบนี้ ยิ่งทำให้เดียร์เลือกที่จะมาอยู่ข้างเดียวกับคุณพ่อ คุณพ่ออยู่ฝั่งไหนเดียร์อยู่ฝั่งนั้น..อยากขอบคุณคนเสื้อแดงมากๆ พูดได้เต็มปากว่า ที่ดำเนินชีวิตในแต่ละวันโดยไม่มีคุณพ่อ เป็นเพราะกำลังใจจากพวกเขาทั้งนั้นเลย

*************************************************************************
ปรองดองเหรอ? ไม่มีทาง! หลักๆ เลยคุณต้องหาคนรับผิดชอบเหตุการณ์วันที่ 10 เมษายน กับช่วงเดือนพฤษภาคม ก่อนดีกว่า ว่าใครจะรับผิดชอบ!? และใครจะมารับผิดชอบการตายของคุณพ่อเดียร์ ถ้าคุณทำ 3 อย่างนี้ได้นะ คุณค่อยมาคิดแผนปรองดองใหม่

*************************************************************************
2 เดือนที่แล้ว "เดียร์" ขัตติยา สวัสดิผล สูญเสีย พล.ต.ขัตติยะ สวัสดิผล หรือ "เสธ.แดง" บิดาผู้เป็นที่รักไปอย่างไม่มีวันกลับ

ลูกผู้หญิงตัวเล็กๆ ร่ำไห้อย่างเจ็บปวด พร้อมกับคำถามถึงผู้มีอำนาจว่า "พ่อหนูผิดอะไร"?

มาวันนี้ เดียร์ อยู่ในระยะทำใจ พยายามลบฝันร้ายไว้เบื้องหลัง และใช้ชีวิตก้าวไปข้างหน้าอย่างเข้มแข็ง แม้จะรู้ว่าเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น ...ยากจะลืมเลือน

ปัจจุบัน เดียร์ ทำงานเป็นนักกฎหมายอยู่ที่สำนักงานกฎหมาย วิสเซ่น แอนด์ โค จำกัด หลังจากเรียนจบจากคณะนิติศาสตร์ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ สอบได้เป็นเนติบัณฑิต และจบปริญญาโท ด้านกฎหมาย จากUniversity of Wisconsin, Madison และ George Washington University สหรัฐอเมริกา โดยมีครอบครัวและญาติมิตรอันเป็นที่รัก คอยให้กำลังใจอยู่ไม่ห่าง

ฟ้าหลังฝน กลางสัปดาห์ที่ผ่านมา เธอให้สัมภาษณ์ ประชาชาติธุรกิจ ออนไลน์ แบบเต็มอิ่ม

บทสนทนาครั้งนี้ อาจทำให้คุณรู้ว่า จากนี้ไป ชีวิต การเมือง ผู้หญิง และความใฝ่ฝันในอนาคตของทายาทเสธ.แดง วัย 29 ปี ผู้นี้ น่าระทึกใจเป็นอย่างยิ่ง ...

@ ในงานศพคุณพ่อ คุณตะโกนว่า พ่อทำผิดอะไร

ตอนนั้นเดียร์มีความรู้สึกว่า คุณพ่อไม่ได้สร้างความเดือดร้อนให้กับฝั่งรัฐบาลหรือทางกองทัพ เพียงแต่เขาเป็นทหารของกองทัพที่เลือกจะมาอยู่ฝั่งเดียวกับประชาชน โดยมาทำให้มวลชนคนเสื้อแดงรู้สึกอุ่นใจและปลอดภัย ถ้ามีคุณพ่ออยู่ คุณพ่อจะสามารถดูแลเขาได้ เพราะคุณพ่อวางยุทธศาสตร์ ไม่ให้ทหารเข้ามาสลายการชุมนุมได้

มันเป็นวิธีเดียวของกองทัพเหรอ รัฐบาลมีแค่วิธีเดียวเหรอ ที่ต้องใช้ทหารเข้ามาสลายการชุมนุม ทำไมคุณไม่คุยกัน แสดงว่าคุณต้องการที่จะเอากองทัพเข้ามาสลายการชุมนุม

@ โกรธรัฐบาลไหมครับ

โกรธมากค่ะ ถ้าเดียร์บอกว่า เดียร์ไม่โกรธเลย มันเป็นการเสแสร้ง พ่อเราเสียชีวิตทั้งคน ทำไมเราจะไม่โกรธ ถามว่าแค้นมั๊ย เดียร์แค้นมาก(นะ) ถามว่าจะเอาคืนมั๊ย เดียร์ยังไม่บอกตอนนี้ แล้วเดียร์จะไม่ให้อภัยด้วย พ่อตายทั้งคน ถ้าเดียร์ให้อภัยเขา เดียร์ก็อกตัญญูแล้ว

@ แม้ว่าจะยังไม่รู้ข้อเท็จจริงว่าใครทำอย่างนั้นหรือ

คือ เดียร์จะไม่พูดว่าใครทำ แต่อย่างน้อยเดียร์ก็รู้ได้ว่า ใครได้ประโยชน์จากการเสียชีวิตของคุณพ่อ

@ ถามจริงๆ รู้สึกเหงามั๊ย

เหงามาก(ค่ะ) ตั้งแต่คุณพ่อจากไป ไม่เคยอยู่คนเดียวเลย จะมีคนคอยอยู่เป็นเพื่อตลอด เพราะทุกครั้งที่หยิบรูปคุณพ่อขึ้นมาดู ก็จะร้องไห้

@ ทุกวันนี้ คุณคุยเรื่องการเมืองกับใคร

คุยกับเจ้านาย(ค่ะ) เป็นแดงจ๋าเลย(หัวเราะ) ช่วงงานศพ นอกจากนี้ก็คุยกับญาติๆ เดียร์ และก็คุยกับลูกน้องคุณพ่อ เพราะเราไม่รู้คนอื่นเขาคิดอะไร เพราะบางคนเขาก็ไม่เห็นด้วยกับคุณพ่อ@คุณมองความขัดแย้งในสังคมไทยอย่างไรบ้างความขัดแย้งเกิดจากอำนาจ เพราะคนๆ หนึ่งต้องการอยู่ในอำนาจมากเกินไป พอตัวเองได้อำนาจมา ก็หลงระเริงในอำนาจ พอมีคนจะแย่งอำนาจไปก็เกิดความดื้อ ทำให้เกิดความรุนแรงขึ้นมา ถ้าเขาไม่หลงระเริงในอำนาจสิ่งเหล่านี้จะไม่เกิดขึ้น เดียร์จะไม่บอกว่าเป็นใครที่หลงระเริงในอำนาจ แต่อยากให้เรื่องของคุณพ่อเป็นอุทธาหรณ์ให้กับทุกคน ว่า เมื่อมีคนหลงระเริงอำนาจ แล้วพอมีคนออกมาพูดอะไรที่ตรงๆ โดยที่ไม่กลัวอะไรเลย สุดท้ายก็จะจบชีวิตแบบนี้ เหมือนอยู่ในสังคมที่พูดความจริงไม่ได้

อย่างคุณพ่อ เขาพูดความจริงทุกอย่างเยอะเกินไป เดียร์มีความรู้สึกว่าถ้าเขารู้แล้วไม่พูด และไปทำวิธีอื่นแทน มันน่าจะดีกว่านี้ แต่คุณพ่อเป็นคนที่คิดแล้วพูดด้วยความที่เขาเป็นคนตรงๆ ข้อดีของสิ่งนี้คือ เขาได้ใจประชาชน

@ แต่คุณเคยมีความคิดทางการเมืองที่แตกต่างจากคุณพ่อมาก่อน

จริงๆ แล้ว เราไม่ได้มีความคิดทางการเมืองแตกต่างกันเลย เดียร์เชื่อว่าหลายๆ คน ที่ไปร่วมชุมนุมกับกลุ่มพันธมิตรฯ ที่ทำเนียบรัฐบาล ก็ไม่ใช่ทุกคนที่เขาเห็นด้วยกับกลุ่มพันธมิตรฯ ต้องมีอยู่แล้วที่ไปเพราะอยากรู้ว่ากลุ่มพันธมิตรฯ พูดอะไร ยังไง แล้วเราก็มาชั่งน้ำหนัก กับอีกฝ่ายหนึ่งคือรัฐบาลซึ่งขณะนั้นปีกเสื้อแดงเป็นรัฐบาล แล้วนำเสนอข่าว

ฉะนั้น เราเอา 2 อย่างมาชั่งน้ำหนักกัน นั่นคือสาเหตุที่เดียร์ไป อีกอย่างคุณพ่อมองว่า การที่เดียร์ไปชุมนุม(กับพันธมิตร) เป็นเรื่องเด็กๆ เหมือนไปกับเพื่อน เพราะฉะนั้น เราไม่เคยขัดแย้งกันเรื่องนี้ อยู่ที่บ้านไม่เคยพูดกันเรื่องนี้เลย ยกเว้นแต่เอามือตบไปแหย่เขา แกล้งเขา แค่นั้นเอง ถามว่ามีปัญหาเรื่องนี้ไหม มันไม่เคยมีปัญหามาตั้งแต่แรก

และยิ่งเราอยู่ตรงกลางตั้งแต่แรก พอเจอเหตุการณ์แบบนี้กับครอบครัวเรา ยิ่งทำให้เดียร์เลือกที่จะมาอยู่ข้างเดียวกับคุณพ่อ คือ อย่าบอกว่าเป็นเสื้อแดงหรืออยู่ฝั่งไหน เอาเป็นว่าเดียร์อยู่ข้างเดียวกับคุณพ่อ คุณพ่ออยู่ฝั่งไหนเดียร์อยู่ฝั่งนั้น

@ มองอย่างไรที่คนในสังคมไทยจำนวนมาก เลือกเชื่อในสิ่งที่ตัวเองอยากจะเชื่อ

นี่แหละคือประชาธิปไตย เขามีสิทธิ์ที่จะทำในสิ่งที่เขาเชื่อ ในเมื่อเขาเชื่อว่า ระบบตอนนี้มันไม่ยุติธรรมสำหรับเขา เขาก็มีสิทธิ์ที่จะออกมาเรียกร้อง ไม่งั้นคุณก็เปลี่ยนระบบการปกครองไปสิ การที่เสื้อแดงออกมาเรียกร้อง มันไม่ใช่แค่คำว่าทักษิณ ชินวัตร แล้ว มันเลยทักษิณไปแล้ว คุณพ่อเคยบอกว่าน้องเดียร์มันมากกว่านั้นแล้ว เราฉุดมันไม่อยู่แล้ว

@ หลังจากได้สัมผัสมวลชนกับคุณพ่อมาบ้างแล้ว คุณรู้สึกอย่างไรเวลามีการกล่าวหาว่ามีขบวนการใต้ดินใช้ความรุนแรง

ไหนล่ะคือหลักฐาน แล้วก็มีการบอกว่านายกรัฐมนตรีกับรัฐมนตรีว่าการกระทรวงมหาดไทย จะโดนลอบทำร้าย คุณไปเอาข่าวมาจากไหน คุณช่วยเอามาให้เขาดูหน่อยว่าไปเอาอะไรมา คุณไปดักฟังโทรศัพท์เขาเหรอหรือว่าไปเอาอะไรมาพูด

คือทุกอย่างเดียร์รู้สึกว่า อำนาจอยู่ในมือใคร คนนั้นมีสิทธิ์จะสร้างอะไรขึ้นมาก็ได้เพื่อให้ประชาชนเชื่อ พูดไปก็มีแต่ความแค้นนะเนี่ย ไม่รู้จะพูดยังไง (หัวเราะ) โกรธมาก ตอนนี้ เปิดทีวีมา ไม่อยากเห็นหน้านายกฯ ไม่อยากเห็นหน้า ผบ.ทบ. เลย

@เวลาที่มีคนบอกว่าเสธ.แดง เป็นผู้ก่อการร้าย คุณคิดเห็นอย่างไร

เศร้านะ คือคุณพ่อเดียร์ เทิดทูนสถาบันฯมาก เดียร์ไม่รู้จะพูดยังไง มีคนบอกว่าที่มีการสั่งยิงคุณพ่อ เพราะเขาเชื่อว่าคุณพ่อจะล้มล้างสถาบันฯ เดียร์ขอเอาหัวเป็นประกันเลยว่าคุณพ่อไม่เคยมีสิ่งนั้นอยู่ในหัว เพราะคุณพ่อเทิดทูนสถาบันฯมาก เราอยู่กับคุณพ่อมา คุณพ่อสอนให้เราเทิดทูนสถาบันฯ มาโดยตลอดและไม่ว่าอะไร คุณพ่อจะนึกถึงสถาบันฯตลอด

ฉะนั้น คุณเลิกพูดเถอะว่าคุณพ่อเป็นผู้ก่อการร้าย ระหว่างที่คุณพ่ออยู่ในม็อบ ก็ไม่เคยถืออาวุธ ถามว่าอาวุธของเสื้อแดงคืออะไร เดียร์เห็นเขาเหลาไม้ไผ่แหลมๆ แต่การที่เขาถือไม้ไผ่แล้วคุณบอกว่าเป็นผู้ก่อการร้าย คุณบ้าไปแล้ว

@ รัฐบาลเร่งปฏิรูปเรื่องปรองดอง คิดว่าจะเป็นไปได้ไหม มากน้อยแค่ไหน

ไม่ได้(ค่ะ) ต่อให้ 63 ล้านความคิด ก็ไม่มีทาง คือตั้งแต่แผนที่รัฐบาลเสนอมา เสื้อแดงยังไม่รับเลย หลักๆ เลยคุณหาคนรับผิดชอบวันที่ 10 เมษายน กับช่วงเดือนพฤษภาคม ก่อนดีกว่า ว่าใครจะรับผิดชอบ และใครจะมารับผิดชอบการตายของคุณพ่อเดียร์ ถ้าคุณทำ 3 อย่างนี้ได้นะ คุณค่อยมาคิดแผนปรองดองใหม่

@ คุณคาดหวังผลการตรวจสอบข้อเท็จจริงฯ ชุดอาจารย์คณิต ณ นคร มากน้อยแค่ไหน

อาจารย์คณิต เขาส่งจดหมายให้เดียร์นะ แต่ยังไม่ได้อ่าน เพราะอยู่ที่บ้าน แต่เท่าที่ทราบคือ สำนวนถูกส่งจากตำรวจที่รับผิดชอบ ไปยังกรมสอบสวนคดีพิเศษแล้ว มันเลยยิ่งทำให้ความหวังที่จะได้ตัวคนร้ายคนยิง รวมถึงการที่จะหาข้อสรุปคดีคุณพ่อมันน้อยมาก

@ อยากฝากอะไรถึงผู้มีอำนาจในขณะนี้มั๊ย

อยากบอกว่า ให้เป็นมาตรฐานเดียวได้แล้ว และเป็นมาตรฐานที่ยุติธรรม ไม่ใช่ 2 มาตรฐาน และคนที่อยู่ในอำนาจ สักวันก็ต้องลงจากอำนาจ ยังไงก็ต้องมีวันนั้น ฉะนั้น ในเมื่ออยู่ในอำนาจก็อยากให้เขาใช้อำนาจในทางที่ถูกเพื่อผลประโยชน์ของประชาชนในประเทศ 63 ล้านคน ไม่ใช่เพื่อคนกลุ่มเดียวหรือ 2 กลุ่ม

@ แล้วอยากฝากอะไรถึงคุณพ่อหรือคนที่ให้กำลังใจบ้าง

เดียร์อยากขอบคุณคนเสื้อแดงมากๆ และประชาชนที่อาจจะไม่ใช่เสื้อแดง แต่ได้แสดงความเป็นห่วงใยและให้ความเคารพคุณพ่อ รวมถึงให้กำลังใจครอบครัวเรา เดียร์พูดได้เต็มปากว่า ที่ดำเนินชีวิตในแต่ละวันโดยไม่มีทั้งคุณพ่อและคุณแม่ เป็นเพราะกำลังใจจากพวกเขาทั้งนั้นเลย

ส่วนคุณพ่อ เดียร์รู้สึกว่า ท่านได้ทำหน้าที่ในชาตินี้ได้ดีที่สุดแล้ว และคุณพ่อก็จากไปอย่างสมเกียรติ ถึงแม้คุณพ่อจะไม่ได้จากไปในหน้าที่ในสมรภูมิรบ แต่คุณพ่อจากไปในฐานะทหารของประชาชนและเป็นสมรภูมิรบเพื่อประชาธิปไตย

**********************************************************************




วันเสาร์ที่ 10 กรกฎาคม พ.ศ. 2553

โรงพยาบาลบ้า โดย กาหลิบ


คอลัมน์ เมืองไทยหรือเมืองใคร?
เรื่อง โรงพยาบาลบ้า
โดย กาหลิบ

เมื่อวันพฤหัสบดีที่ ๘ กรกฎาคม ๒๕๕๓ เวลาบ่ายสองโมงครึ่ง มีคำสั่งลงมาจากห้องของ นายกษิต ภิรมย์ ว่าท่านรัฐมนตรีว่าการกระทรวงการต่างประเทศต้องการจะคุยกับข้าราชการทั้งกระทรวง ให้ทุกคนมาร่วมชุมนุมโดยพร้อมเพรียงกัน

กระทรวงการต่างประเทศยังเป็นกระทรวงเล็ก ข้าราชการน้อย รวมทุกคนที่ประจำการในประเทศไทยทั้งหมดแล้วยังนั่งรวมในห้องเดียวกันได้อยู่

ทุกคนก็มาตามนั้น

สิ่งที่นายกษิตฯ พูด บอกอะไรเกี่ยวกับเมืองไทยทุกวันนี้ได้ชัด แถมทำให้รู้ด้วยว่าใครใช้ให้มาพูด ความตั้งใจอันแท้จริงของเขาคือ ให้เนื้อหาที่พูดแพร่หลายออกไปมากๆ จนคนสั่งให้พูดได้ยิน เป็นการทำคะแนนทางการเมืองแบบของนายกษิตฯ เขา

ปัญหาคือ ฟังเนื้อหาแล้วต้องหัวร่อ เพราะคนพูดก็บ้า คนที่สั่งให้เขามาพูดก็บ้า และออกจะบ้าหนักกว่าคนพูดด้วยซ้ำ

สรุปเนื้อหาออกมาได้ราว ๘ ประเด็นคือ

๑. ไทยถูกแสดงข้อกังขาจากทูตประเทศเอเชียตะวันออกเฉียงเหนือที่ประจำในยุโรป (ไม่รู้ว่าทูตเกาหลีเหนือหรืออะไร) ว่าไทยดูเหมือนรัฐที่ล้มเหลว ทำไมจัดการกับผู้ประท้วงไม่เด็ดขาด

๒. นักข่าวต่างชาติที่พยายามกล่าวโทษรัฐบาลไทยในการใช้ความรุนแรง ก็ให้โต้ว่า หากไปดูประวัติศาสตร์อเมริกาและเยอรมันในอดีต ก่อนเป็นประชาธิปไตย จะเห็นว่าผ่านลักษณะที่ไม่เป็นประชาธิปไตยมาก่อนทั้งนั้นแหละ แล้วจะมาเรียกร้องอะไรจากไทยในตอนนี้เล่า ไทยคงเหมือนประเทศของเขาเมื่อสักร้อยกว่าปีก่อนที่ผ่านมานั่นแหละ

๓. ทำไมนักข่าว (ไทย) ไม่ค่อยไปตามหาข้อมูลเอาความผิดกับพวกเผาบ้านเผาเมืองกันเลย ปล่อยให้ตัวเขา (นายกษิตฯ) แทบเป็นเพียงคนเดียวที่พยายามพูดและทำเรื่องนี้
๔. ให้ช่วยกันแจ้งต่อนานาชาติว่าการใช้กำลังเป็นอำนาจของรัฐ ต้องใช้ได้ เพราะผู้ใช้คือ รัฐ รู้ว่าใช้เพื่ออะไร

๕. ให้ช่วยกันแจ้งต่อนานาชาติว่า รัฐบาลกับทหารไทย แนบแน่นกันที่สุด

๖. ให้ช่วยกันแจ้งว่า รัฐบาลไม่เป็นลูกไล่ของใคร มีความเป็นตัวของตัวเอง

๗. ไทยจะไม่ privatize (แปรรูปฯ) อีก เพราะที่ผ่านมาทำแล้ว ความเป็นเจ้าของคือหุ้น ตกในมือนักการเมืองไม่กี่ตระกูล นี่คือเหตุผลที่อยากซื้อคืนไทยคม

๘. ขอยืนยันว่า การส่งม้งลาวกลับไปลาวนั้น ถูกต้องแล้ว เพราะเป็นคนของลาว

ความจริงผู้ใหญ่สั่งนักหนาว่า อย่าไปถือคนบ้า อย่าไปว่าคนเมา แต่บังเอิญคนบ้ารายนี้แกเกิดหลุดมาอย่างไรก็ไม่ทราบ มาเป็นรัฐมนตรีได้ จะไม่พูดถึงเลยก็กระไรอยู่

ว่ากันสั้นๆ ให้เห็นภาพก็พอ คงไม่ต้องเรียงประเด็นที่ไหลออกมาจากตัวแก

ประการแรก นี่เป็นการสะท้อนความต้องการของตัวคนพูด บวกความคิดของนายใหญ่ที่สุดที่คนพูดรับคำสั่งมาโดยตรง และเป็นคนชราที่ตั้งคนพูดมาเป็นรัฐมนตรีเองนั่นแหละ ว่าขณะนี้อยากให้เมืองไทยเป็นพม่าเต็มทีแล้ว

การอ้างว่า “ปราบผู้ประท้วงไม่รุนแรงพอ” “เราคือรัฐไทย เราใช้ความรุนแรงได้” เป็นต้น ส่อแสดงว่าความโหดร้ายต่อพวกเราประชาชนที่ผ่านมานั้น ไม่ใช่ความผิดบาปหรือน่าเสียใจแต่อย่างใดเลยในสายตาและความรู้สึกเขา

นี่คือแนวความคิดที่ทำให้เผด็จการธรรมดากลายเป็นทรราช และทรราชนั้นไม่ใช่เด็กรับใช้อีกคนหนึ่งอย่างนายอภิสิทธิ์ฯ แต่เป็นทรราชของระบอบ เพราะคิดเหมือนกันทั้งยวง

ยิ่งสั่งให้ข้าราชการกระทรวงการต่างประเทศช่วยกันยืนยันว่า รัฐบาลนี้เป็นรัฐบาลทหาร ก็ยิ่งสนุก

ต่อไปการฆ่า การทำลายล้างก็จะเกิดขึ้นอีก

ประการที่สอง ทัศนะระหว่างประเทศแบบหักดิบ บ่งบอกถึงการเอาตนเองเป็นศูนย์กลาง

กรณีม้งลาวนั้น ทุกชาติรู้ว่านี่เป็นการจัดตั้งมวลชนลาวที่มีความเห็นไม่ตรงกับรัฐบาลลาว ส่งตัวไปอย่างนั้นคือการสั่งประหารชีวิตของเขาโดยแท้

การแปรรูปรัฐวิสาหกิจ ก็ไปเอาความคิดขวาจัดที่ไม่ดูข้อเท็จจริงมาสั่งให้เจ้าหน้าที่การทูตไปโฆษณาชวนเชื่อ อธิบายไม่ได้ว่าคัดค้านการแปรรูปการไฟฟ้าฝ่ายผลิตฯ กันแทบล้มตาย แต่กลับเร่งผลักดันการแปรรูป ปตท. หรือ การปิโตรเลียมฯ เหมือนกลัวจะเปลี่ยนใจ คนพูดก็รู้ดีใช่ไหมว่า ใครถือหุ้นใหญ่ใน ปตท. คือตระกูลไทยที่ได้ผลประโยชน์แบบสูบเลือดมานานใช่ไหม

ทำอย่างนั้นกลับถือว่าไม่ผิดเพราะเป็นเรื่องที่โคตรข้าทำเอง

ประการสุดท้าย บอกได้เลยว่า ทั้งหมดนี้เป็นการหาเสียงต่อคนๆ เดียวทั้งสิ้น หรืออย่างมากก็เพื่อครอบครัวเดียว

ถามว่าคนพูดหน้าตาอย่างนี้หวังอะไร

คงหวังส้มหล่น

ก็เผื่อฉุดไม่ยั้งรั้งไม่อยู่ เกิดรัฐประหารหรือรัฐบาลพิเศษขึ้นในบ้านเมืองนี้อีกรอบ อาจจะพอลุ้นตำแหน่งนายกรัฐมนตรีกับเขาได้บ้างนั่นแล

ฟังคำพูดครั้งนี้แล้ว เข้าใจทันทีว่าที่นายกษิตฯ ถ่อไปพูดเรื่องสถาบันถึงกรุงวอชิงตันดีซีเมื่อไม่นานนี้นั้น ใครสั่งให้ไปพูด และพูดเพื่อลดความกดดันอะไรต่อตัวเอง

ครับ วันนี้มันบ้ากันถึงขนาดนี้แล้ว.

---------------------------------------------------------------------------------

'สมยศ' ท้าศอฉ. ประหารชีวิต ถ้าใช่ท่อน้ำเลี้ยง


เมื่อวันที่ 9 ก.ค. ที่ศูนย์ราชการเฉลิมพระเกียรติ อาคารบี นายสมยศ พฤกษาเกษมสุข บรรณาธิการบริหารนิตยสาร วอยซ์ ออฟ ทักษิณ (Voice of Taksin) เข้าพบ พ.ต.อ.มานิต ธนสันติ ผบ.สำนักคดีการเงินการธนาคาร กรมสอบสวนคดีพิเศษ (ดีเอสไอ) เพื่อชี้แจงการทำธุรกรรมทางการเงินย้อนหลัง 9 เดือน ตามคำสั่งของศูนย์อำนวยการแก้ไขสถานการณ์ฉุกเฉิน (ศอฉ.) เป็นคิวที่ 10 ที่รายชื่อผู้ที่ต้องเข้าชี้แจงการทำธุรกรรมส่วนใหญ่เป็นผู้ที่ถูกคุมขังอยู่ในเรือนจำพิเศษกรุงเทพฯ และกำลังหลบหนีหมายจับคดีก่อการร้าย อาทิ นายอดิศร เพียงเกษ นายสุภรณ์ อัตถาวงศ์ นายอารี ไกรนรา หัวหน้าการ์ด นปช.ที่อยู่ระหว่างการหลบหนีหมายจับคดีก่อการร้าย ได้มอบอำนาจให้ทนายความเข้าชี้แจงแทน

ขณะที่นายชินวัฒน์ หาบุญพาด นายสำเริง ประจำเรือ นายธนกฤต ชะเอมน้อย หรือวันชนะ เกิดดี อยู่ระหว่างหลบหนีเช่นกันไม่ได้ติดต่อพนักงานสอบสวนเพื่อเข้าชี้แจงแต่อย่างใด ส่วนนายก่อแก้ว พิกุลทอง แกนนำ นปช.ขณะนี้ถูกควบคุมตัวอยู่ในเรือนจำพิเศษกรุงเทพมหานคร พนักงานสอบสวนจะเดินทางไปสอบถามการทำธุรกรรมในเรือนจำพิเศษกรุงเทพฯ ต่อไป ส่วนทนายของแกนนำ นปช.ที่กำลังหลบหนีเผยลูกความพร้อมมอบตัวหากมีการยกเลิก พ.ร.ก.ฉุกเฉิน ทั่วประเทศ

นายสมยศ พฤกษาเกษมสุข แกนนำคนเสื้อแดง กลุ่ม 24 มิถุนายน กล่าวว่า ได้นำบัญชีเงินฝากส่วนตัว 4 บัญชี มาชี้แจงต่อพนักงานสอบสวน เพื่อยืนยันว่าไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับการเป็นท่อ น้ำเลี้ยง ไม่เคยบริจาคเงินให้กับการชุมนุม จะมีก็แต่รับบริจาคจากแกนนำ นปช.เพราะเงินหมุนเวียนในบัญชีธนาคาร 4 เล่ม ยอดรวมกันไม่ถึง 100,000 บาท แต่ ศอฉ.กลับนำรายได้มารวมกับรายจ่ายแล้วระบุว่ามียอดหมุนเวียน 300,000 บาทต่อปี ซึ่งถือเป็นรายได้ที่น้อยจนน่าอับอาย ตนจึงเข้ารายงานความจนผิดปกติ และขอเรียกร้องความรับผิดชอบจากนายอภิสิทธิ์ เวชชาชีวะ นายกรัฐมนตรี และนายสุเทพ เทือกสุบรรณ รองนายกรัฐมนตรี ว่าจะแสดงสปิริตทางการเมืองอย่างไร กับการกลั่นแกล้งผู้บริสุทธิ์

"ที่ผ่านมาไม่เคยมีแม้แต่คำขอโทษ หาก ศอฉ.จับผิดผมได้ ก็ยินดีให้ประหารชีวิต แต่ถ้าบริสุทธิ์ก็ขอท้าเดิมพันความรับผิดชอบทางศีลธรรม" นายสมยศ กล่าว

ด้านนายธาริต เพ็งดิษฐ์ อธิบดีกรมสอบสวนคดีพิเศษ(ดีเอสไอ) กล่าวถึงการคัดกรองแยกกลุ่มผู้ที่ถูกออกรายชื่อ 83 รายชื่อ ออกเป็น 3 กลุ่มดำ, เทา, ขาว ว่า จากการเข้าชี้แจงของบุคคลและนิติบุคคลรวม 83 รายชื่อ ในรอบแรกขณะนี้ทางพนักงานสอบสวนได้เริ่มคัดกรองแบ่งกลุ่มที่ได้แบ่งออกเป็น 3 กลุ่ม ประกอบด้วยกลุ่มสีดำ ที่มีลักษณะชัดเจนว่าเกี่ยวโยงกับการชุมนุมในลักษณะก่อการร้าย กลุ่มสีเทา ที่อาจจะมีลักษณะยังครุมเครือและต้องทำการสืบสวนต่อไป และกลุ่มสีขาว ที่มีลักษณะสิ้นข้อสงสัยไม่ได้นำเงินไปสนับสนุนกลุ่มคนเสื้อแดง

อย่างไรก็ตาม การระบุกลุ่มอย่างเป็นทางการจะเป็นภายหลังการเข้าชี้แจงรอบที่ 2 หมด หากทำการคัดกรองเสร็จเรียบร้อยอย่างเป็นทางการจะส่งรายชื่อกลุ่มสีขาวที่ตรวจสอบเสร็จสิ้นแล้วว่าไม่พบการเข้าข่ายกระทำความผิดส่งต่อให้ ศอฉ.ปลดล็อก เพื่อให้ทำธุรกรรมการเงินได้ตามปกติ ยืนยันว่าการทำงานของชุดพนักงานสอบสวนทั้ง 4 หน่วย ดีเอสไอ ปปง.ป.ป.ส.และกรมสรรพากร เป็นไปด้วยความเป็นกลาง การตรวจสอบธุรกรรมจะดูพยานหลักฐานประกอบไม่มีการตั้งธง.

---------------------------------------------------------------------------------
ที่มา : ไทยรัฐออนไลน์ /สนข.TPNews

วันศุกร์ที่ 9 กรกฎาคม พ.ศ. 2553

แผนเสี้ยมเสื้อแดง โดย กาหลิบ


คอลัมน์ เมืองไทยหรือเมืองใคร?
เรื่อง แผนเสี้ยมเสื้อแดง
โดย กาหลิบ
ภาพประกอบ : เนชั่นกรุ๊ป

กรณี “ปลาบู่ทอง” ของ “อ้อ-อ้าย” (ที่คล้ายกับ “เอื้อย-อ้าย) กับความวุ่นวายในกัมพูชาเที่ยวนี้ ความจริงเป็นเรื่องดีสำหรับฝ่ายประชาธิปไตยในแง่หนึ่ง นั่นคือได้เผยแผนลับเพื่อทำลายความเป็นเอกภาพของคนเสื้อแดงอย่างชัดแจ้ง ทำให้ฝ่ายประชาธิปไตยได้รู้กลลวงของศัตรูเพิ่มขึ้นอีก


เพราะทั้งหมดนี้ถูกสร้างขึ้นมาเพื่อให้คนเสื้อแดงเกิดความรวนเร ทำให้ไม่รู้จะทำอะไรต่อไป

เรื่องนี้เริ่มต้นเมื่อผู้กุมอำนาจเก่าเขารู้ดีว่า หลังจากเปิดไฟเขียวให้นักฆ่าอาชีพเข้าสังหารโหดประชาชนผู้บริสุทธิ์เมื่อเดือนเมษายน-พฤษภาคมอย่างคนไร้สติแล้ว ความโกรธแค้นของมวลชนได้กระจายตัวจากราชประสงค์จนบัดนี้ขยายไปทั่วประเทศไทยและในแทบทุกครัวเรือน ภาพความโหดร้ายยังประทับตาและประทับใจแต่ละคนอย่างไม่รู้ลืม ด้วยความช่วยเหลือของเทคโนโลยีการสื่อสารสมัยใหม่

แทนที่จะหวาดกลัวเข็ดขยาด มวลชนวันนี้กลับกลายเป็นคนใหม่ คือนักสู้หัวก้าวหน้า ผู้มีหัวใจกล้าหาญ เด็ดเดี่ยว และมุ่งมั่น สามารถรอคอยเวลาแห่งชัยชนะอันแท้จริงของมวลชนได้

บทเรียนจากอดีตหมาดๆ ก็ชัดเจน แนวทางต่อสู้ต้องยกสูง ไม่เล่นเกมเด็กเพื่อต่อรองเอาอะไรเล็กๆ น้อยๆ อย่างไม่สมศักดิ์ศรี แกนนำต้องมีจิตสาธารณะและไม่เอาประโยชน์ส่วนตัวขึ้นก่อน และต้องมุ่งที่โครงสร้างการปกครองของประเทศและระบอบประชาธิปไตยที่แท้

รอยเลือดราชประสงค์กลายเป็นการก้าวข้ามครั้งสำคัญ ข้ามความเป็นทาส ข้ามความเป็นไพร่ และข้ามความเป็นนักเลือกตั้ง สู่ความเป็นพลเมืองที่อยู่ร่วมกับผู้มีอำนาจได้อย่างเสมอบ่าเสมอไหล่

ความกลัวของฝ่ายอำนาจเก่าจึงมีมาก การยกเลิกพระราชกำหนดที่ให้อำนาจฆ่าคนและละเมิดสิทธิคนจึงยังทำมิได้

อ้อยเข้าปากสุนัขแล้วจะคายอย่างไร

แผนต่างๆ จึงถูกเข็นออกมารับมือกับมวลชนอย่างรีบเร่ง


กรณีผู้ต้องสงสัยคดี “วางระเบิด” ที่ทำการพรรคภูมิใจไทยทั้ง ๒ คนที่หนีไปถูกจับที่กัมพูชานั้น ไม่ใช่เรื่องสลับซับซ้อนอะไรเลย เพียงถามคำถามให้เป็นระบบและนำคำตอบมาเรียงกัน ก็จะรู้เองว่าเป็นงานของคนเสื้อแดงหรือเป็นแผนทำลายฝ่ายประชาธิปไตย

ทำไมไปวางระเบิดในช่วงที่เขาคง พ.ร.ก.สถานการณ์ฉุกเฉินอยู่ ทั้งที่รู้ว่าโอกาสกระทำการให้สำเร็จแทบจะไม่มีเอาเลย?

ทำไมวางระเบิดพรรคภูมิใจไทยทั้งที ไม่ทำให้มันใหญ่โตรุนแรงกว่านั้น เสี่ยงชีวิตเสี่ยงตายไปทำไมเพื่อจะสะกิดผิวเขาเท่านั้น?

ทำไมดันไปเลือกเอาคนที่มีชื่อเสียงทางสังคมขนาดร่วมหาเงินโดยเสด็จพระราชกุศลมาแล้ว มาเป็นมือระเบิดให้มันกระฉ่อนไปเปล่าๆ?

ทำไมผู้ต้องสงสัยว่าจะเป็นผู้ก่อการร้ายถึงเดินทางข้ามพรมแดนโดยประทับตราหนังสือเดินทางอย่างเรียบร้อยเหมือนนักท่องเที่ยว?

ทำไมตำรวจตรวจคนเข้า (และออก) เมืองไม่จับตัวเอาไว้ตอนที่เดินทางออกนอกประเทศ?

ทำไมเมื่อเรื่องแดงขึ้น รัฐบาลไทยกลับทำท่าพูดไม่ออก ไม่ยอมขอให้รัฐบาลกัมพูชาส่งตัวคนทั้งสองกลับประเทศในฐานะผู้ร้ายข้ามแดน?

ทำไมรัฐบาลกัมพูชาตัดสินใจส่งตัวคนทั้งสองกลับมาเองเหมือนไม่ต้องการเกี่ยวข้องกับวิชามารของฝ่ายอำนาจเก่าของไทยที่จะนำไปสู่ความตึงเครียดระหว่างประเทศ?

ทั้งหมดนี้ตอบกันให้ดีๆ เถิดครับ แล้ววิญญูชนทั้งหลายจะรู้เองว่า แผนการนี้เขาเขียนเอง ชงเอง ดื่มเอง

จนสุดท้ายก็สำลักเองขนาดไหน

ทั้งหมดนี้เพื่อจะให้คนเสื้อแดงโกรธเกลียดกันเองเท่านั้น

แต่ขอโทษ-ไม่สำเร็จครับ.

----------------------------------------------------------------------------------

วันอังคารที่ 6 กรกฎาคม พ.ศ. 2553

อำมาตย์บ่งเสี้ยนตำใจทุบอนุสาวรีย์ปราบกบฎ




ที่มา : http://thaienews.blogspot.com/index.html

อนุสาวรีย์ปราบกบฎได้กลับมามีบทบาทหนล่าสุด เมื่อคนเสื้อแดงเริ่มการชุมนุมรอบล่าสุดนี้ นายวีระ มุสิกพงษ์ ประธานนปช.ได้เลือกเป็นสถานที่รวมพลเป็นครั้งแรกเมื่อ 12 มีนาคม 2553 ก่อนกิจกรรมการชุมนุมใหญ่ที่ยืดเยื้อมาจบลงในวันที่ 19 พฤษภาคม 2553 โดยนายวีระประกาศในตอนนั้นว่ามาสักการะดวงวิญญาณของคณะราษฎร์ เพื่อเอาฤกษ์เอาชัย

การชุมนุมของเสื้อแดงจบลงด้วยความพ่ายแพ้ ขณะที่อนุสาวรีย์ปราบกบฎก็อาจจะถึงจุดจบตามไปด้วย หลังจากเป็นเสี้ยนหนามตำใจฝ่ายนิยมเจ้ามาอย่างยาวนาน

กรมทางหลวง เร่งเดินหน้าก่อสร้าง โครงการสะพานลอยบริเวณวงเวียนหลักสี่ ในเดือนกรกฎาคม 2553 ทั้งที่ต้องลงมือก่อสร้างตั้งแต่เดือนพฤษภาคมที่ผ่านมา เนื่องจากต้องปรับแบบใหม่ให้ขนาดเสาตอม่อ จากที่ใหญ่ล้ำผิวจราจรพื้นราบ ให้มีขนาดที่เล็กลงแต่มีความมั่นคงแข็งแรงเช่นเดิม ทั้งนี้ กองบังคับการตำรวจนครบาล (บช.น.) เห็นว่า หากไม่ปรับ จะส่งผลกระทบต่อการจราจร ทำให้ช่องทางเดินรถแคบลง ในขณะที่ปริมาณรถจากรอบทิศทางมีปริมาณสูงมาก โดยเฉพาะในชั่วโมงเร่งด่วน

ล่าสุด ได้มีกลุ่มนักอนุรักษ์โบราณคดี และกลุ่มอนุรักษ์สิ่งแวดล้อม ตลอดจนชาวบ้านได้รวมตัวกันคัดค้าน การเคลื่อนย้ายอนุสาวรีย์ ดังกล่าว ออกไปจากบริเวณเดิม เพื่อก่อสร้างสะพานลอย โดยอ้างว่า มีความสำคัญทางด้านจิตใจและเป็นโบราณสถานทางประชาธิปไตย มีอายุเกือบ 100 ปี ขณะเดียวกัน หากไม่เคลื่อนย้ายและก่อสร้างสะพานข้ามอนุสาวรีย์ดังกล่าว ก็ไม่เหมาะสม

อย่างไรก็ดี กรมทางหลวง ยืนยันว่า โครงการนี้ล่าช้ามานานและก่อนหน้านี้ได้มีการปิดผิวจราจรบางช่วงเพื่อรื้อย้ายสาธารณูปโภคโดยรอบ ส่งผลให้รถติดขัดหากต้องชะลอโครงการเพราะสาเหตุนี้ ก็คงไม่มีเหตุผลอะไรเพราะอนุสาวรีย์ดังกล่าว ได้มีการรื้อย้ายมา 3 ครั้งแล้ว อาทิ ช่วงที่มีการก่อสร้างอุโมงค์ทางลอดถนนพหลโยธิน

และที่ผ่านมาได้หารือกรมศิลปากรเมื่อ 4 ปีก่อน ช่วงที่อยู่ระหว่างศึกษาและออกแบบโครงการว่าสามารถรื้อย้าย หรือ ดำเนินการในส่วนงานก่อสร้างสะพานได้หรือไม่ กรมศิลปากรก็อนุญาต ให้กรมทางหลวง เดินหน้าก่อสร้างได้ รวมถึงการทำประชาพิจารณ์รับฟังความคิดเห็นของประชาชนที่มีส่วนได้ส่วนเสีย และที่ผ่านมาก็ไม่มีปัญหาอะไร แต่เมื่อจะลงมือก่อสร้างกลับมีผู้ออกมาคัดค้าน

ขณะเดียวกันอนุสาวรีย์แห่งนี้ ไม่เกี่ยวข้องกับศาสนาใดเพียงเป็นสัญลักษณ์ทางการต่อสู้เพื่อให้ได้มาซึ่งประชาธิปไตยเท่านั้น เช่นเดียวกับ นางสร้อยทิพย์ ไตรสุทธิ์ ผู้อำนวยการสำนักงานนโยบายและแผนการขนส่งและจราจร(สนข.) ระบุว่า อนุสาวรีย์ดังกล่าว เป็นเพียงสัญลักษณ์จำลองเท่านั้น ซึ่งไม่มีผลอะไร ดังนั้นจึงมองว่า น่าจะก่อสร้างได้โดยไม่มีผลกระทบอะไร

ล่าสุด นายวีระ เรืองสุขศรีวงศ์ อธิบดีกรมทางหลวง ออกมาระบุว่า ได้เตรียมลงมือก่อสร้าง ซึ่งขณะนี้ ได้รับอนุมัติแผนการจัดการจราจรจาก กองบังคับการตำรวจจราจร กองบัญชาการตำรวจนครบาลแล้วสำหรับการก่อสร้างสะพานลอยที่อนุสาวรีย์หลักสี่ โดยลงมือ หลังจากรื้อย้ายงานสาธารณูปโภคเรียบร้อยทั้งหมด ขณะเดียวกัน ได้ดำเนินการก่อสร้างงานฐานรองรับอนุสาวรีย์ ในบริเวณวงเวียนและงานรื้อย้ายสาธารณูปโภคอื่นๆในแนวถนนรามอินทรา

โดยแนวสายทางสะพานลอยหลักสี่ เริ่มต้นจากถนนแจ้งวัฒนะบริเวณหน้าโรงเรียนมัธยมสาธิต วัดพระศรีมหาธาตุ มหาวิทยาลัยราชภัฏพระนคร เข้าสู่พื้นที่วงเวียนหลักสี่เชื่อมเข้าสู่ถนนรามอินทรา โดยมีจุดสิ้นสุดสะพานบริเวณก่อนถึงทางเข้ามหาวิทยาลัยเกริก ลักษณะของสะพานเป็นสะพานคู่ฝั่งละ 2 ช่องจราจร โดยที่มุ่งหน้าฝั่งทิศตะวันออก (รามอินทรา) สะพานมีความยาวรวม 908.90 เมตร ผิวจราจรกว้าง 7.75 เมตร
ส่วนฝั่งที่มุ่งหน้าไปทางทิศตะวันตก (ถนนแจ้งวัฒนะ) สะพานมีความยาวรวม 586.00 เมตร ผิวจราจรกว้าง 7.75 เมตร งานปรับปรุงถนนช่วงขึ้นและ ลงสะพานด้านละประมาณ 200.00 เมตร งานก่อสร้างเชิงลาดคอสะพาน (Bridge Approach Structure) ความยาวด้านละ 58.75 เมตร งานไฟฟ้าแสงสว่าง งานติดตั้งกำแพงกันเสียง (Noise Barrier) งานสะพานลอยคนเดินข้ามบริเวณหน้าโรงเรียนมัธยมสาธิตวัดพระศรีมหาธาตุ มหาวิทยาลัยราชภัฏพระนครและหน้าที่ทำการไปรษณีย์รามอินทรา

การคัดค้านของกลุ่มอนุรักษ์ก็ยังคงเดินหน้าคัดค้านต่อไป ขณะที่กรมทางหลวงยืนยันเดินหน้าก่อสร้างแน่ นับจากนี้ อีก 600 วันน่าจะเปิดใช้เส้นทางได้ !!!

--------------------------------------------------------------------------------

ใครกลัวอนุสาวรีย์ปราบกบฏ (บวรเดช)? โดย กาหลิบ


คอลัมน์ : เมืองไทยหรือเมืองใคร?
เรื่อง : ใครกลัวอนุสาวรีย์ปราบกบฏ (บวรเดช)?
โดย : กาหลิบ

เผด็จการอำมาตยาธิปไตยไม่มีวันหยุด เมื่อสั่งฆ่าประชาชนและปกป้องรัฐบาลเปื้อนเลือดของตัวเองไว้ได้แล้ว อันดับต่อไปคือการทำลายประวัติศาสตร์การต่อสู้เพื่อประชาธิปไตยให้หมดสิ้น ชิ้นล่าสุดคือคำสั่งลับและด่วนให้เร่งงานทำลายอนุสาวรีย์ปราบกบฏที่วงเวียนหลักสี่ลงโดยพลัน

การทำลายก็ทำอย่างอำพราง โดยอ้างว่าเป็นแผนและโครงการที่มีอยู่แล้วของกรมทางหลวงเพื่อปรับผิวการจราจรให้แถบนั้นเสียใหม่

ฟังเผินๆ ก็พอจะเข้าหูอยู่หรอกครับ แต่เมื่อพิจารณาลึกลงไปแล้วก็น่าหัวร่อ

เพราะเห็นชัดว่าเป็นการอำพรางอำนาจเผด็จการ เหมือนใช้รถกระบะพุ่งชนรถมอเตอร์ไซด์ที่อดีตการ์ด นปช. ชื่อ “น้ำหวาน” นั่งซ้อนมา จนตายคาที่แล้วออกข่าวว่าเป็นอุบัติเหตุนั่นแหละ

อนุสาวรีย์แห่งนี้ เรียกชื่อเต็มๆ ว่า อนุสาวรีย์เพื่อระลึกถึงการปราบปรามกบฏบวรเดช

เหตุการณ์เกิดขึ้นในปี พ.ศ.๒๔๗๖ แต่มาเริ่มสร้างอนุสาวรีย์เอาในปี พ.ศ.๒๔๗๙

เมื่อคณะราษฎรกระทำการสถาปนาระบอบประชาธิปไตยขึ้นในสยามประเทศ และประนีประนอมกับระบอบเก่าโดยรักษากษัตริย์ไว้เป็นประมุขในเชิงสัญลักษณ์ สยามก็เข้าสู่วงจรของการช่วงชิงอำนาจในลักษณะใหม่ คือฝ่ายเจ้าและอำมาตย์ พยายามใช้สายสัมพันธ์และเครือข่ายที่สร้างสมมายาวนานมาโค่นคณะปฏิวัติและชิงอำนาจคืนให้จงได้

เงินพระราชทานจากพระบาทสมเด็จพระปกเกล้าเจ้าอยู่หัว ๒๐๐,๐๐๐ บาท อันเป็นก้อนมหาศาลในยุคนั้น กลายเป็นทุนหลักในการก่อหวอดรัฐประหารของฝ่ายเจ้าเพื่อโค่นฝ่ายประชาชน โดยให้อดีตเสนาบดีกระทรวงกลาโหมในรัฐบาลเจ้า ได้แก่ พลเอก พระวรวงศ์เธอ พระองค์เจ้าบวรเดช เป็นหัวหน้า

พระยาศรีสิทธิสงคราม หรือ ดิ่น ท่าราบ ผู้เป็นหมายเลขสองของคณะ คือตาแท้ๆ ของ พลเอกสุรยุทธ์ จุลานนท์ องคมนตรีและอดีตนายกรัฐมนตรีเขายายเที่ยง ต่อมาถูกฝ่ายรัฐบาลยิงตายเสียที่หินลับ (เสียงคร่ำครวญของลูกสาว คือแพทย์หญิงโชติศรี ท่าราบ อ่านได้ในหนังสือเรื่อง “กำสรวลพระยาศรีฯ” ที่มติชนพิมพ์มานานหลายปีแล้ว แพทย์หญิงโชติศรีฯ ผู้ภายหลังมาใกล้ชิดอย่างยิ่งกับค่ายมติชน น่าจะเป็นปัจจัยหนึ่งที่ทำให้บางคนในค่ายมติชนเดินห่างจากฝ่ายประชาชน ไปสวามิภักดิ์กับกลุ่มอันธพาลที่ฆ่าประชาชนได้เหมือนสัตว์)

ฝ่ายรัฐบาลสู้เต็มที่ และได้รับชัยชนะ ถือเป็นครั้งแรกที่ฝ่ายปฏิวัติประชาธิปไตยใช้กำลังจนได้รับชัยชนะเหนือฝ่ายศักดินาเดิมที่เป็นเสมือนเชื้อชั่วไม่ยอมตายได้

ตัวการปฏิวัติเมื่อวันที่ ๒๔ มิถุนายน ๒๔๗๕ นั้นเกือบจะไม่ได้ใช้กำลังเลย เพราะใช้กลยุทธ์ความประหลาดใจ (tactic of surprises) เป็นหลัก

แต่ประโยชน์ใหญ่คือการกวาดบ้านในคณะราษฎรเอง เพราะหลังกบฏบวรเดช บทบาทของฝ่ายประชาธิปไตยแต่หัวใจเจ้า ก็ลดหรือหมดลงไป เช่น พระยาทรงสุรเดชและอีก ๓ ทหารเสือ พระยามโนปกรณ์นิติธาดา เป็นต้น สายของพระยาพหลพลพยุหเสนาและหลวงพิบูลสงครามกลับผงาดขึ้นมาเป็นใหญ่แทน ดร.ปรีดี พนมยงค์ ที่ถูกขับไล่ออกไปจากประเทศ เพราะเขียนแถลงการณ์ทิ่มแทงใจเจ้าและคนในฝ่ายประชาธิปไตยหัวใจเจ้า ก็ได้เดินทางกลับมาอย่างผู้ชนะ

การปราบกบฏของพระองค์เจ้าบวรเดชเมื่อปี พ.ศ.๒๔๗๖ จึงเป็นธรณีประตูที่ทำให้ฝ่ายไพร่ก้าวลึกเข้าไปสู่ระบอบประชาธิปไตยได้ เพราะฝ่ายเจ้าไม่สามารถโงหัวได้อีกเลยจนถึงการรัฐประหารเมื่อวันที่ ๘ พฤศจิกายน ๒๔๙๐ ที่จอมพล ป.พิบูลสงคราม ร่วมกับฝ่ายเจ้าโค่นล้ม ดร.ปรีดี พนมยงค์ (แต่ต่อมาจอมพล ป. ฯ กับเจ้า กลับเป็นศัตรูที่เคียดแค้นกันยิ่งกว่า) ประชาธิปไตยจึงได้รับโอกาสให้งอกขึ้นได้ ถ้าฝ่ายบวรเดชชนะ ป่านนี้เราจะย้อนกลับไปเป็นบ้านป่าเมืองเถื่อนกันขนาดไหนก็ไม่รู้

กรมทางหลวงอย่ามาอ้างแผนปรับผิวจราจรให้มันขบขันกันเลย อนุสาวรีย์ขนาดเล็กจิ๋วอย่างนั้นไม่ขวางทางใครแน่ ทางราชการปรับพื้นที่ให้สอดคล้องกับสภาพปัจจุบัน โดยรักษาตัวอนุสาวรีย์ไว้ได้พร้อมกัน

ใครยังไม่เคยเห็นก็ควรไปดูเสียให้ประจักษ์ว่า การรื้ออนุสาวรีย์เป็นเพียงข้ออ้างอย่างสามานย์เพื่อทำลายความทรงจำของฝ่ายประชาธิปไตยเท่านั้นใช่หรือไม่

เราต้องรักษาอนุสาวรีย์ปราบกบฏของพระองค์เจ้าบวรเดชไว้เป็นอนุสติด้วยประการทั้งปวง

คนรุ่นนี้และรุ่นต่อไปจะได้เข้าใจซาบซึ้งว่า การฆ่าโหดประชาชนที่ราชประสงค์ ไม่ใช่ความโหดร้ายครั้งแรกของคนบางคนและบางโคตรตระกูลในเมืองไทย.

----------------------------------------------------------------------------------

วันศุกร์ที่ 2 กรกฎาคม พ.ศ. 2553

กก.สิทธิแนะรัฐบาลเลิก พรก.ฉุกเฉิน ชี้คุมตัว "บก.ลายจุด" อาจเข้าข่ายละเมิดสิทธิทางการเมือง


ที่มา : เว็บข่าวประชาไท
Fri, 2010-07-02 15:00

นพ.นิรันดร์ พิทักษ์วัชระ กรรมการสิทธิมนุษยชนแห่งชาติ แนะรัฐบาลยกเลิก พ.ร.ก.ฉุกเฉิน ระบุพ้นสภาพความฉุกเฉินไปแล้ว ชี้กรณีจับสุธาชัย-สมยศ-สมบัติ เป็นการใช้กฎหมายในแง่ป้องปรามการกระทำในทางการเมืองหรือการชุมนุมทางการเมือง ซึ่งอาจจะนำไปสู่การละเมิดสิทธิทางการเมือง

(2 ก.ค.53) นพ.นิรันดร์ พิทักษ์วัชระ กรรมการสิทธิมนุษยชนแห่งชาติ ในฐานะประธานอนุกรรมการด้านสิทธิทางการเมืองและสิทธิพลเมือง กล่าวถึงความจำเป็นในการประกาศใช้ พ.ร.ก.ฉุกเฉินของรัฐบาล ว่า อนุกรรมการฯ กำลังส่งหนังสือซึ่งเป็นมติร่วมกันวานนี้ให้รัฐบาลและผู้อำนวยการ ศอฉ. เพื่อพิจารณายกเลิกการใช้ พ.ร.ก.ฉบับนี้ เพราะเห็นว่าพ้นจากสภาพความฉุกเฉินไปแล้ว หลังประกาศใช้มาร่วม 3 เดือน

ส่วนกรณีการจับนายสุธาชัย ยิ้มประเสริฐ นายสมยศ พฤกษาเกษมสุข และนายสมบัติ บุญงามอนงค์ นพ.นิรันดร์เห็นว่า เป็นการใช้กฎหมายในแง่ป้องปรามการกระทำในทางการเมือง หรือการชุมนุมทางการเมือง ซึ่งอาจจะนำไปสู่การละเมิดสิทธิทางการเมือง ทั้งนี้ เมื่อดูในรายละเอียด กรณีนายสมยศและนายสุธาชัย ถูกควบคุมตัวหลังแถลงข่าวว่าจะจัดการชุมนุม ขณะที่นายสมบัติถูกจับหลังจากไปทำกิจกรรมผูกผ้าแดงที่แยกราชประสงค์ ซึ่งล้วนเป็นการดำเนินการตามสิทธิทางการเมืองปกติ

อนุกรรมการฯ ได้ตั้งข้อสังเกตด้วยว่า ถ้าเป็นการกระทำตามมาตรา 63 ของรัฐธรรมนูญ สามารถดำเนินการได้ ถ้ารัฐบาลใช้กฎหมายพิเศษในการควบคุมตัวเขา ควบคุมการสื่อสาร หรือกักบริเวณก็จะเข้าข่ายละเมิดสิทธิเสรีภาพ เป็นเรื่องไม่เหมาะสม เพราะสิทธิการชุมนุมกำหนดไว้แล้วในรัฐธรรมนูญ ถ้าบุคคลมีพฤติการณ์ไม่เหมาะสม ก็ใช้่กฎหมายทั่วไปจัดการได้

“ภายใต้นโยบายความปรองดอง ถ้ายังคงกฎหมายนี้อยู่ก็ดูจะสวนทางกัน” นพ.นิรันดร์กล่าวและเตือนว่า การควบคุมตัวนายสุธาชัยและนายสมบัติอาจเป็นการสร้างแนวร่วมมุมกลับขึ้นมา

----------------------------------------------------------------------------------

เบื้องหลังตำแหน่งประธานสภาสิทธิมนุษยชน UN โดย กาหลิบ


คอลัมน์ เมืองไทยหรือเมืองใคร?
เรื่อง เบื้องหลังตำแหน่งประธานสภาสิทธิมนุษยชน UN
โดย กาหลิบ

ฟังคำคุยของรัฐบาลเกี่ยวกับตำแหน่งประธานสภาสิทธิมนุษยชนแห่งสหประชาชาติ ที่ไทยเพิ่งได้รับมาหมาดๆ ทำให้เกิดความนึกคิดขึ้น ๒ อย่าง หนึ่งคือคนที่ยังไม่รู้เหตุผลเบื้องหลังอาจจะเผลอภูมิใจว่าเป็นเกียรติยศของเมืองไทยในสถานการณ์ปัจจุบันนี้ อีกอย่างคือ คนรู้ก็มีหน้าที่ต้องบอกเล่าเพื่อมิให้เมืองไทยยิ่งพลัดหลงเข้ารกเข้าพงของป่าสากล

เพราะเบื้องหลังเรื่องนี้มันไม่เหมือนกับคำโฆษณาของรัฐบาลมหาอำมาตย์หรอกครับ

สภาสิทธิมนุษยชนแห่งสหประชาชาติเป็นหน่วยใหม่ที่จัดตั้งขึ้นเมื่อปี พ.ศ.๒๕๔๙ นี่เอง

ประกอบด้วยสมาชิก ๔๗ ประเทศสมาชิกขององค์การสหประชาชาติ ซึ่งนับเป็นเสียงข้างน้อยเพราะสมาชิกเต็มองค์คือ ๑๙๒ ประเทศ

ตัวประธานสภาเลือกตามพื้นที่ภูมิศาสตร์ที่แบ่งออกเป็น ๕ พื้นที่ ได้แก่ แอฟริกา ยุโรปตะวันออก ยุโรปตะวันตก และประเทศตะวันตกอื่นๆ ละตินอเมริกาและแคร์ริปเบียน และเอเชีย เพื่อให้เป็นธรรมต่อสมาชิก เพราะทุกส่วนของโลกจะเวียนกันมาเป็นประธานได้

ข่าวแจ้งว่า เมื่อได้รับเลือกแล้ว รัฐบาลก็มอบหมายให้ นายสีหศักดิ์ พวงเกตุแก้ว เอกอัครราชทูตผู้แทนถาวรประจำสหประชาชาติ ณ นครนิวยอร์ก ทำหน้าที่เป็นประธานสภา รับเรื่องร้องทุกข์และวางแนวทางจัดการกับระเบียบด้านมนุษยชนของโลก

งานไม่ใช่เล็ก และดูเผินๆ ก็น่าภาคภูมิใจนัก

แต่เบื้องหลังอันแท้จริงนั้นลึกซึ้ง เล่าเป็นข้อๆ ไปจะชัดเจนกว่า

๑. การก่อตั้งสภาฯ และกลไกการเลือกประธานสภาฯ กระทำขึ้นในปี พ.ศ.๒๕๔๙ ปีเดียวกับที่เกิดรัฐประหาร คปก./คมช. ในเมืองไทย โค่นรัฐบาลประชาธิปไตยที่ชนะการเลือกตั้งสองครั้งซ้อนๆ แปลว่าตำแหน่งประธานสภาฯ ที่ไทยได้รับ เป็นผลการทำงาน ทั้งหาเสียงโน้มน้าวใจและวางแนวทางต่างๆ ในช่วงรัฐบาลที่ พ.ต.ท.ทักษิณ ชินวัตร เป็นนายกรัฐมนตรี ไม่ใช่ผลงานของคณะรัฐประหาร รัฐบาลสุรยุทธ์ รัฐบาลสมัคร รัฐบาลสมชาย และแน่นอนว่าไม่ใช่ฝีมือของรัฐบาลอภิสิทธิ์ เวชชาชีวะ

แปลไทยเป็นไทย สถานการณ์สิทธิมนุษยชนของไทยตั้งแต่การรัฐประหารมาจนบัดนี้ ที่รัฐบาลถึงกับใช้อาวุธสงครามเข่นฆ่าประชาชนแล้วนั้น ไม่ได้ถูกรวมเป็นหลักฐานที่แสดงความพร้อมหรือไม่พร้อมของไทยเลย

อย่าลืมว่ากลไกสหประชาชาติในบางครั้งก็ช้านานเหมือนระบบราชการทั่วไป ผลที่เห็นเดี๋ยวนี้มาจากการทำสะสมมาเป็นปีๆ ก็บ่อยไป

๒. นายสีหศักดิ์ฯ เข้าทำหน้าที่ประธานสภาฯ ครั้งนี้แบบส่วนตัว ไม่ใช่ในนามเอกอัครราชทูตและไม่ใช่ในนามรัฐบาลไทยแต่อย่างใด แปลว่าถ้านายสีหศักดิ์ฯ พ้นจากตำแหน่งเอกอัครราชทูตฯ เดี๋ยวนี้ ก็ยังคงทำหน้าที่ประธานสภาสิทธิมนุษยชนแห่งสหประชาชาติได้

ทำไมน่ะหรือ?

ก็เพราะ หนึ่ง-การเข้ามาเป็นประธานของไทยที่เริ่มหาเสียงมาแต่ครั้งที่เป็นประชาธิปไตยสมบูรณ์ มันลึกเกินกว่าที่จะหยุดยั้งได้ เสียงคัดค้านที่ระงมมาจาก NGOs และรัฐบาลบางประเทศว่าไทยไม่ควรเข้ารับตำแหน่ง จึงไม่มีผลทันการณ์ในการระงับยับยั้งความเป็นประธาน แต่กดดันจนเกิดการต่อรองว่าไทยอย่าเป็นประธานสภาฯ ในนามประเทศเลย ขอให้สีหศักดิ์ฯ เป็นแบบส่วนตัว เพื่อป้องกันข้อครหาดีกว่า

หมายความว่าวันนี้ไทยมิได้เป็นประธานสภาสิทธิมนุษยชนแห่งสหประชาชาติ เพราะมีคนรังเกียจมาก แต่ให้คนของไทยที่เจรจาหาเสียงมาแต่ต้นเข้ามารั้งตำแหน่งไว้ก่อน เนื่องจากย้อนไปทำอะไรใหม่หมดไม่ไหว

อีกเหตุก็คือตัวคุณสีหศักดิ์ฯ เองที่มีบุคลิกลักษณะที่คนสหประชาชาติยอมรับ พูดง่ายๆ คือมีแฟนมาก ยอมรับในความสามารถและความเหมาะสมต่างๆ เป็นที่น่าเสียดายว่าคนอย่างนี้ไม่มีทัศนคติที่จะทำอะไรเพื่อฝ่ายประชาชนและประชาธิปไตยเท่าที่ควร จึงไม่มีประโยชน์ต่ออนาคตของชาตินัก

๓. คู่แข่งไทยในรอบสุดท้ายคือ บังกลาเทศ มัลดิฟส์ และเคอร์กิสถาน ล้วนแต่มีปัญหาสิทธิมนุษยชนอย่างรุนแรงมาก่อนไทยทั้งสิ้น บังกลาเทศยังถล่มกันกลางเมืองระหว่างค่ายต่างๆ จนถูกจัดเป็น “รัฐล้มเหลว” ในปีนี้ด้วย มัลดิฟส์มีผู้นำที่หนีการเลือกตั้งมาแล้วกว่า ๒๐ ปี และเคอร์กิสถานก็เป็นอ่างเลือดที่ล้างกันไม่จบระหว่างชาวอุสเบ็คและชาวเคอร์กิซที่คร่าชีวิตคนไปมากกว่า ๒,๐๐๐ ศพ

เทียบกันอย่างนี้ สถานการณ์ไทยก็ย่อมดูดีกว่าเป็นธรรมดา

ทั้งหมดที่เล่ามานี้ ไม่ใช่เพื่อตัดรอนผู้รักชาติที่ต้องการความภาคภูมิใจในความเป็นไทย เพียงแต่ขอให้ลืมตาให้สว่าง อย่าตามืดตาบอด และอย่าหลงเป็นเครื่องมือของคนโฉดชั่วที่ครองประเทศอยู่ในขณะนี้

ความภูมิใจของชาติอย่างแท้จริงมาจากความเป็นประชาธิปไตยเท่านั้น

ถ้าประชาชนต้องอยู่อย่างสัตว์ หรือคนชั้นสอง จะไปเป็นตำแหน่งต่างๆ หาพระแสงด้ามยาวอะไรกันครับ.

---------------------------------------------------------------------------------

วันพฤหัสบดีที่ 1 กรกฎาคม พ.ศ. 2553

ความตายของน้ำหวาน โดย กาหลิบ


คอลัมน์ เมืองไทยหรือเมืองใคร?
เรื่อง ความตายของน้ำหวาน
โดย กาหลิบ

เขาตายอย่างฉับพลันบนถนนที่พลุกพล่าน มอเตอร์ไซด์ที่เขาซ้อนท้ายมาถูกชนกลางลำโดยรถกระบะลึกลับ จนเจ้าตัวและคนขี่กระเด็นกระดอนไปคนละทาง

เหตุเกิดบนถนนสายลำลูกกา-ธัญญบุรี ในบริเวณคลอง ๗ ท่ามกลางผู้คนที่สัญจรไปมามากมาย แต่จนบัดนี้ตำรวจได้แต่ลงบันทึกประจำวันไว้แต่เพียงว่า เป็นรถกระบะที่ไม่ทราบสีและป้ายทะเบียนรถ ทำท่าจะกลายเป็นคดีชนแล้วหนีที่เตรียมแขวนผลเอาไว้ล่วงหน้าว่าไม่อาจสรุปคดีได้

เขาคือ ธนพล แป้นศรี หรือ น้ำหวาน ผู้หน้าที่เป็นผู้อารักขาคุณณัฐวุฒิ ใสยเกื้อ จนเป็นที่คุ้นหน้าคุ้นตาของแกนนำและมวลชนมากมาย

นอกจาก อ้วน บัวใหญ่ ผู้ใกล้ชิดกับแกนนำอย่าง อดีต ส.ส. สุภรณ์ อัตถาวงศ์ และผู้ใกล้ชิดแกนนำพัทยาและศรีสะเกษตามที่ปรากฏเป็นข่าวแล้ว บัดนี้ก็ต้องเพิ่มชื่อ น้ำหวาน เข้าไปอีกหนึ่ง

เช่นเดียวกับการ์ดจำนวนหลายสิบคนที่ขณะนี้หายตัวไปอย่างลึกลับ จะคิดว่าหลบซ่อนตัวก็นานเกินเวลาอันสมควรและควรหาทางติดต่อกลับมายังผู้ดูแลของแต่ละคนได้แล้ว แต่ก็ไร้วี่แวว

มวลชนฝ่ายประชาธิปไตยได้ข่าวนี้แล้ว ก็รู้ทันทีโดยไม่ต้องรอฟังถ้อยคำโกหกมดเท็จจากฝ่ายรัฐว่า การไล่ล่าเอาชีวิตฝ่ายประชาธิปไตย โดยเน้นวิธีฆาตกรรมอำพราง ทำให้ดูประหนึ่งว่าเป็นอุบัติเหตุและอื่นๆ ที่ไม่ใช่การฆาตกรรมโดยตรง บัดนี้คือครรลองหลักของการอยู่ร่วมกันในราชอาณาจักรที่มีชื่อว่าไทยไปแล้ว

พร้อมกับที่รัฐบาลออกมาดัดจริตเรื่อง “ปรองดอง” อยู่ทุกสื่อ

ครับ นอกจากมายาเรื่องปรองดองและความอำมหิตของฝ่ายที่เกลียดชังประชาธิปไตยแล้ว ขณะนี้ต้องสงเคราะห์ว่าไม่มีสาระใดๆ ที่เกี่ยวกับประเทศไทยเลย

อ้อ มีสารคดีเฉลิมพระเกียรติที่ออกบ่อย ออกมาก และออกหลายครั้งเพิ่มขึ้นมาอีกส่วนหนึ่ง

ส่วนความลำเค็ญทางเศรษฐกิจและสังคมของคนไทยส่วนใหญ่ของประเทศนั้น แทบไม่มีใครพูดถึง เหมือนไม่มีความสำคัญใดๆ อีกแล้ว

เพราะมันจะเสียบรรยากาศความชื่นมื่นของผู้ปกครองที่สำคัญว่าตนกำลังได้รับชัยชนะเหนือหัวมวลชน

การตายของ น้ำหวาน จึงถูกจัดรวมอยู่ในประเภทความตายของมวลชนชั้นล่างหรือรากหญ้า ไม่คู่ควรกับการเป็นข่าวใหญ่และไม่มีความสำคัญ

การตายรอบราชประสงค์ก็ไม่สำคัญ

การตายคาวัดปทุมวนารามก็ไม่สำคัญ

การตายในคุกหรือที่คุมขังก็ไม่สำคัญ

ความตายอันลึกลับเป็นปริศนาก็ไม่สำคัญ และไม่มีใครในภาครัฐกล้าติดตามต่อเนื่องให้รู้ชัดว่าเกิดอะไรขึ้นในบ้านเมืองนี้

เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นกับ น้ำหวาน ในฐานะที่เป็นรายล่าสุด แต่ไม่ใช่รายสุดท้าย เป็นการยืนยันว่าแกนนำที่ตัดสินใจหลบหลีกภัยอันตรายออกนอกราชอาณาจักรแห่งนี้ไปนั้น ตัดสินใจถูกต้องที่สุดแล้ว ถ้าอยู่ต่อไปก็ถูกฆ่าหรือถูกขัง บั่นทอนความมั่นใจและกำลังใจของมวลชนไปทุกๆ วัน

ผู้ที่จะสู้ต่อได้ต้องอยู่อย่างเสรีชน รวบรวมความพร้อมทางศีลธรรม จริยธรรม และอื่นๆ เพื่อกลับมาลุกขึ้นสู้ในเวลาอันควร

ต้องทำให้ความตายของ น้ำหวาน มีค่าและเป็นประวัติศาสตร์เช่นนั้น.

--------------------------------------------------------------------------------