ซีรีส์ยุทธการตอแหลแห่งชาติ : ตอนที่ 5 หัวกระไดแห้ง

ซีรีส์ยุทธการตอแหลแห่งชาติ : ก่อนรัฐประหาร
ตอนที่ 5 หัวกระไดแห้ง
โดย : กาหลิบ
พิมพ์ครั้งแรก : กุมภาพันธ์ 2550

*********************************************************************************
ขอใช้สำนวนไทยโบราณต่อไปว่า วิกฤติที่แท้จริงในตอนนี้ของเมืองไทย คือแม้แต่เชิญมาล้างตีนเขายังไม่อยากมา
*********************************************************************************

หัวกระไดแห้ง

น่าสังเกตว่าก่อนจะเกิดวิกฤติการณ์ทางการเมืองระลอกนี้ เมืองไทยมีแขกเหรื่อจากนานาอารยประเทศมาเยี่ยมเยือนอย่างชนิดที่ต้องเรียกว่า หัวกระไดไม่แห้ง แต่มาบัดนี้หัวกระไดแห้งผาก ราวกับบ้านร้างก็ไม่ปาน

คนไทยสมัยโบราณช่างสังเกตและช่างเปรียบเทียบ เพราะเป็นคนมีภูมิปัญญาและละเอียดอ่อน บ้านไทยสมัยก่อนล้วนเป็นบ้านไม้ ส่วนใหญ่ก็ยกสูงเพื่อหนีน้ำ จึงมีใต้ถุน จะเข้ามาหรือปีนกระไดขึ้นไปหากันแต่ละครั้งก็ต้องหยุดหน้าบ้านเพื่อล้างตีนกันเสียก่อน เดินมาตีนเปล่าเพราะไม่มีรองเท้า จะให้ย่ำดินย่ำโคลนขึ้นไปบนบ้านเขาทั้งอย่างนั้นไม่ได้แน่ ความเกรงใจของเราลึกซึ้งลงไปถึงตีน

ล้างตีนกันบ่อยๆ หัวกระไดย่อมไม่แห้ง แต่บ้านที่ขาดไมตรี หรือใครๆ เขาไม่อยากไปมาหาสู่ ย่อมจะไม่มีใครมาล้างตีนที่นั่น เพราะไม่รู้ว่ามาหากันทำไม

อย่าหาว่าหยาบคายเลยครับ ขอใช้สำนวนไทยโบราณต่อไปว่า วิกฤติที่แท้จริงในตอนนี้ของเมืองไทย คือแม้แต่เชิญมาล้างตีนเขายังไม่อยากมา

โอกาสสุดท้ายของเราอาจจะเป็นเมื่อครั้งที่กษัตริย์ทั่วโลกเสด็จพระราชดำเนินมาเฉลิมพระเกียรติพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวที่ทรงครองราชย์มายาวนานและราบรื่นที่สุดในโลก แต่นั่นเป็นพระราชบารมีอันล้นพ้น จะไปขอพระราชทานจัดขนาดนั้นบ่อยๆ ย่อมเป็นไปไม่ได้

คนไทยทั้งหลายต้องใช้ความอุตสาหะส่วนตัวในการคบหาสมาคมกับเพื่อนเอง ตั้งแต่ระดับรัฐบาลจนถึงกลุ่มบุคคลต่างๆ

ก็เลยมาแห้งกันตอนนี้เอง

ผมเคยฟังกลุ่มเพื่อนต่างชาติที่อยู่เมืองไทยกันมานานหลายปีจนรู้เช่นเห็นชาติ เขาตั้งวงวิจารณ์เมืองไทย โดยสรุปแล้วว่า “ถ้าจะคบเป็นเพื่อน จะเลือกคนไทยก่อนใครในโลก เพราะความละเอียดอ่อน มีน้ำใจ ห่วงหาอาทร ไม่มีใครอีกแล้วที่เกินหน้าคนไทย แม้แต่คนชาติของตัวเอง แต่ถ้าจะคบเพื่อทำงานต่างๆ ให้ประสบความสำเร็จแล้ว เขาจะเลือกคนไทยหลังสุด เพราะคนไทยชอบชวนไปสนุกและทำงานแต่น้อย คุยงานอย่างจริงจังก็หาว่าซีเรียสไป แถมยังแยกไม่ได้เลยระหว่างเรื่องงานกับเรื่องส่วนตัว”

ฟังแล้วก็ค้อนมันไปหนึ่งวง แต่ลึกๆ ก็ต้องยอมรับว่าจริง

สิ่งที่เกิดขึ้นกับเมืองไทยขณะนี้ ไม่ว่าจะเป็นจุดเริ่มต้นที่คุณสนธิ จุดขยายที่พันธมิตรฯ และการขายหุ้นชินคอร์ป การเลือกตั้งเมื่อวันที่ ๒ เมษายน ๒๕๔๙ การลาออกจากรัฐบาลของลูกศิษย์ที่น่ารักทั้งหลายของอาจารย์ผู้ชาญฉลาด ฯลฯ เหล่านี้ต่างชาติเขาเห็นว่าเป็นเรื่องส่วนตัวของเมืองไทยทั้งสิ้น

น่าสังเกตว่ามีผู้ติดตามการเมืองไทยมาก แต่เข้ามาเจาะลึกในเรื่องเหล่านี้น้อยถึงน้อยที่สุด ผู้สื่อข่าวต่างประเทศอยู่ที่อาคารมณียากันเป็นกุรุส แต่พลโลกไม่ได้เข้าใจเพิ่มขึ้นเลยว่ากำลังเกิดอะไรขึ้นในเมืองไทยขณะนี้

พอไปปรารภกับสายอนุรักษ์นิยมในเมืองไทยเข้า ก็ตะคอกกลับมาว่าจะไปสนใจมันทำไม ต่างชาติมันใช่พ่อใช่แม่

ทั้งๆ ที่รายได้และรายจ่ายของประเทศส่วนใหญ่เกิดขึ้นจากกิจกรรมการค้าเหนือพระราชอาณาเขตแล้วนะครับ เห็นได้จากตัวเลขของการทำเองและขายกันเองที่ลดลงเรื่อยๆ เพราะต้นทุนจากการนำเข้ามาเริ่มถูกกว่าผลิตเอง

รัฐบาลและบรรษัทต่างชาติที่เลื่อนการเดินทางมาไทยกันอย่างกับติดเชื้อโรค ก็เพราะเขาคิดว่าถ้ายังไม่เข้าใจการเมืองไทยอย่างทะลุปรุโปร่งแล้วคงไม่คุ้ม ไม่รู้จะทำข้อตกลงเพื่อลงทุนทำการค้ากับใครดี ระหว่างคุณทักษิณ คุณสนธิ คุณบรรหาร หรือคุณสุเทพ เทือกสุบรรณ

ควรไปคารวะฝ่ายตุลาการก่อนไหม จะได้รู้ว่า roadmap ประเทศไทยเป็นอย่างไร

หรือไปวัดอุณหภูมิการเมืองกับหมอพรทิพย์ โรจนสุนันท์เสียก่อน

ครับ เขางง

จะไม่งงได้อย่างไรเล่า คนอยู่ในบ้านยังไม่ค่อยจะเข้าใจเลยว่าเกิดอะไรขึ้นรอบตัว รู้แต่ว่าชุลมุนวุ่นวายไปหมด ชนิดรวมสังขารไม่ติด

ภาพของเมืองไทยขณะนี้จึงเป็นบ้านไทยใต้ถุนสูง ท่าทางร่มรื่นรับแขกดี แต่พอสืบเท้าใกล้เข้ามาก็ได้ยินเสียงเอะอะมะเทิ่งดังออกมาจากห้องนั้นห้องนี้ ฟังเหมือนเขาทะเลาะกัน แต่จับความไม่ได้สักทีว่าทะเลาะกันเรื่องอะไร

ไม่ได้การแล้ว แจวก่อนเถิด ตงตีนไม่ต้องล้างแล้ว

ไปล้างที่เวียดนามดีกว่า.

--------------------------------------------------------------------------------