ผู้นำการต่อสู้แนวปฏิวัติ...

ผู้นำการต่อสู้แนวปฏิวัติ...

3. อ.ปิยบุตร-อ.วรเจตน์-คุณดอม-ป้าโสภณ รำลึกสี่ปีการจากไป...ลุงสุพจน์ฯ

2. "ท่านวีระกานต์" รำลึกสี่ปีการจากไป...ลุงสุพจน์

1.จักรภพ รำลึกสี่ปีฯ.. ลุงสุพจน์

สด จาก เอเชียอัพเดท

วันจันทร์ที่ 11 ตุลาคม พ.ศ. 2553

บัวจมน้ำ โดย กาหลิบ

คอลัมน์ เมืองไทยหรือเมืองใคร?

เรื่อง บัวจมน้ำ

โดย กาหลิบ


ยิ่งอายุมากขึ้น พุทธศาสนิกชนอย่างผมก็ยิ่งเข้าใจในการเปรียบเทียบมนุษย์กับบัวต่างระดับขององค์สมเด็จพระสัมมาพระพุทธเจ้าลึกซึ้งขึ้น เพราะจริงเสียยิ่งกว่าจริง

มนุษย์บางคนมีจิตพิสุทธิ์สว่างไสว เสมือนบัวที่ชูช่อพ้นระดับน้ำเป็นอันมาก เกินกว่าที่ความทุกข์ยากในบ่อบัวอันเกิดจากปลาหรือเต่าจะเบียดเบียนทำร้ายได้

บางคนอยู่ในระดับเรี่ยน้ำ มองสู่ที่สูงและทำจิตให้สูงตามได้เป็นระยะๆ แต่ก็ยังอยู่ในระดับที่สัตว์ทั้งหลายยังตอดเล็มและลากจมน้ำได้ หากไม่ระวังให้ดี

และหลายคนก็เป็นบัวใต้น้ำ ยังไม่ได้ผุดได้เกิดไม่เห็นเดือนเห็นตะวัน มีสภาพที่เกลือกกลั้วมั่วอยู่กับสรรพสิ่งในบ่อแคบๆ จนเนื้อตัวเต็มไปด้วยโคลนตม สุดท้ายก็กลายเป็นอาหารเต่าปลาไป

นำมามองสังคมไทยในขณะนี้ จะเห็นชัดเจนทีเดียวว่ามวลชนคนธรรมดาที่เริ่มตาสว่างและเรียกหาประชาธิปไตยอันแท้จริง เปรียบได้กับบัวระดับที่หนึ่งซึ่งโผล่พ้นน้ำมานานแล้วและกำลังชูช่องดงามด้วยกำลังปัญญาตน 

มวลชนส่วนใหญ่ในจำนวนนี้รวมทั้งตัวคนเขียน เป็นบัวใต้น้ำมาก่อนเก่า ครั้งหนึ่งเคยเอาปัญญาของตัวทั้งหมดฝากไว้กับความเชื่อเรื่องยอดมนุษย์ คิดว่าตัวเราก็เท่านี้ จะไปเปลี่ยนแปลงอะไรรอบตัวได้อย่างไร สยบยอมและรับเอาสิ่งที่เป็นอยู่ ก้มหัวให้กับผู้กุมอำนาจอย่างเต็มที่มาตลอด

ถามเพื่อนฝูงญาติพี่น้องกี่คนๆ ก็แนะนำให้ทำอย่างนั้นทุกที เราก็ทำตามอย่างเซื่องๆ จนรับเชื่อมาเสียนานว่าหน้าที่ชี้นำสังคมมันไม่ใช่ของคนธรรมดาอย่างเรา แต่เป็นของใครก็ไม่รู้ที่เขามีบารมียิ่งไปกว่าเรา จนสุดท้ายก็ไม่เชื่อว่าระบบการเมืองที่ถือว่าเราทุกคนต่างเท่าเทียมและเสมอภาคกัน ที่เขาเรียกว่าระบอบประชาธิปไตยมันจะเป็นไปได้จริง

ระบอบมหาอัศจรรย์เลยเฟื่องฟูอยู่บนหัวของประชาชนที่ถูกหลอกให้หมดความเชื่อมั่นในตัวเองลงไป เหมือนสัตว์ที่กินเหยื่อผู้เคราะห์ร้ายเป็นอาหารมาตลอดหลายปีที่ผ่านมา

พูดให้ง่ายเข้าก็คือ ระบอบประชาธิปไตยถูกกัดกินด้วยระบอบเผด็จการโบราณอย่างช้าๆ เคี้ยวเอื้องและเนิ่นนาน จนกระทั่งเหลือแต่กระดูก

แต่แล้วเหตุการณ์รอบๆ ตัวก็กลายเป็นวิภวตัณหาผลักดันให้คนไทยดิ้นรนหนีห่างไปจากเหตุแห่งทุกข์ ซึ่งเพิ่งจะรู้ว่าอยู่ที่ใคร และพัฒนาตัวเองในทางธรรมขึ้นมาทุกวันจนตัณหานั้นกลายเป็นกุศลจิตขึ้นมาแทน

วันนี้คนไทยทั้งมวล ไม่ว่าจะเป็นพุทธ คริสต์ อิสลามหรืออื่นใดก็ตาม จึงเรียกร้องในสิ่งที่บัวเหนือน้ำควรได้รับตามธรรมชาติ นั่นคือโอกาสที่จะได้เป็นคนโดยสมบูรณ์ เพียบพร้อมไปด้วยโอกาสที่จะโตขึ้นในทางปัญญาในแบบฉบับของตัวเองและไม่ต้องได้มาด้วยการยอมตัวเป็นทาสใครก่อน 

แต่วันน้ีมีแนวโน้มแปลกประหลาดอย่างหนึ่ง บัวใต้น้ำหลายกอดูเหมือนกำลังจะกอดรัดมิให้บัวอื่นๆ สามารถชูช่อขึ้นเหนือน้ำได้ 

บัวเรี่ยน้ำที่กำลังจะโผล่ขึ้นมาเหนือน้ำบางช่อถูกลากลงไปในน้ำ กลายเป็นบัวจมน้ำไป

นานไปก็จะไม่มีบัวที่ชูช่อเหนือน้ำได้อีกเลย เต่า ปลา และสารพัดสัตว์ก็อิ่มเอมเปรมใจ เพราะไร้ปัญญากันไปทั้งบ่อ เวียนว่ายตายเกิดกันอยู่อย่างนั้น

ทั้งนี้จากฝีมือของบัวล้าหลังในบ่อเดียวกันนั้นเอง

จะเป็นเพราะกำลังต่อรองราคากับเต่า ปลา และสารพัดสัตว์ในเปือกโคลนนั้น เพื่อความอยู่รอดเพียงช่วงสั้นๆ ของตัวเองหรืออย่างไรก็ไม่รู้ได้ ก็เลยกลัวบัวบางช่อจะชูขึ้นเหนือน้ำและรับแสงได้ก่อน

ก็เลยต้องลากลงมาดักดานเท่ากัน.

-----------------------------------------------------------------------------------------------

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น