ซีรีส์ยุทธการตอแหลแห่งชาติ : ตอนที่ 51 รัฐมนตรีพอเพียง

ซีรีส์ยุทธการตอแหลแห่งชาติ : หลังรัฐประหาร
ตอนที่ 51 : รัฐมนตรีพอเพียง
โดย : กาหลิบ
พิมพ์ครั้งแรก : กุมภาพันธ์ 2550 (หนังสือพิมพ์โลกวันนี้รายวัน)

*****************************************************************************
เศรษฐกิจพอเพียงจึงเป็นปรัชญาที่หวังให้คนคิดลึก เข้าใจพอสมควรแล้วจึงหาวิธีการปฏิบัติให้เป็นจริง ไม่ใช่อะไรก็ได้ที่ตรงข้ามกับทักษิณ

****************************************************************************

รัฐมนตรีพอเพียง

มีข่าวขึ้นหน้าหนึ่งในหนังสือพิมพ์รายวันหลายฉบับว่า ม.ร.ว.ปรีดิยาธร เทวกุล รองนายกรัฐมนตรีและรัฐมนตรีว่าการกระทรวงการคลัง ลงไปรับประทานข้าวแกงในโรงอาหารของทำเนียบรัฐบาลอย่างเรียบง่าย เสื้อนอกก็ไม่ใส่ แถมยังตวัดเน็คไทเส้นงามขึ้นไปพาดไหล่ซ้ายเพื่อป้องกันไม่ให้อาหารกระเด็นไปถูก

สื่อเฮฮากันใหญ่ว่า นี่แหละๆ เศรษฐกิจพอเพียง

ท่านรองนายกฯ ฝ่ายเศรษฐกิจก็ยิ้มรับสดชื่น บรรยากาศดี

เรื่องที่ว่าท่านจะรับประทานอย่างนั้นได้ทุกวันหรือไม่นั้นช่างเถอะครับ ใครจะไปกินซ้ำกินซากได้ทุกวัน เห็นใจ

แต่ประเด็นใหญ่กว่านั้นคือนิทรรศการนโยบายเศรษฐกิจพอเพียงของรัฐบาลนั้น แค่รัฐมนตรีลงมากินข้าวแกงน่าจะไม่พอ และอาจทำให้เกิดเข้าใจผิดไปกันใหญ่

เพราะคนไทยส่วนใหญ่กินอย่างนั้นอยู่แล้ว มื้อกลางวันก็ข้าวบ้างก๋วยเตี๋ยวบ้าง มื้อละชามสองชามก็สบายไป บางวันเล่นขนมจีนก็พอกัน ถ้ารัฐบาลต้องการจะสื่อสารว่าวิถีชีวิตอันพอเพียงเป็นแบบที่ท่านรองนายกฯ แสดงให้ดู ก็เท่ากับว่าคนไทยส่วนใหญ่ไม่ต้องทำอะไรเลย

อยู่อย่างเดิมก็พอเพียงจนไม่รู้จะพอเพียงอย่างไรแล้ว

ความคิดที่ว่าอยู่เฉยๆ โดยไม่ต้องคิดใคร่ครวญอะไรใหม่เลยนั้น แน่ใจแล้วหรือว่าสอดคล้องกับแนวพระราชดำริ?

เศรษฐกิจพอเพียงนั้น พระราชทานเป็นแนวทางมาคานและถ่วงดุลกับสิ่งที่เรียกว่า เศรษฐกิจธุรกิจ เพราะมีพระบรมราชวินิจฉัยว่าคนไทยในปัจจุบันนี้มีสองกลุ่ม

กลุ่มแรกยังไม่เชื่อมต่อและอาจจะไม่เชื่อมต่อกับโลกาภิวัตน์ ไม่รู้จักเรื่องของตราสารหนี้หรือตลาดล่วงหน้ากับใครเขา

ส่วนกลุ่มที่สองก็ตรงข้าม เปลี่ยนกระดาษและความเชื่อเป็นทุนได้อยู่ทุกวัน

จำเป็นต้องมีสองแนวทางเพื่อให้คนสองกลุ่มอยู่ร่วมกันได้ เหมือนวางต้นไม้ที่ชอบน้ำและไม่ค่อยชอบน้ำไว้เคียงข้างกัน รดชุ่มนักต้นที่ชอบแล้งก็จะเน่าตายไปได้ ถ้ารดน้อยเกินอีกต้นก็อาจจะเหี่ยวแห้งใบเหลือง ทำท่าจะวายปราณไปอีก ก็ต้องหาทางรดน้ำสองวิธีไปพร้อมๆ กัน

เศรษฐกิจพอเพียงจึงเป็นปรัชญาที่หวังให้คนคิดลึก เข้าใจพอสมควรแล้วจึงหาวิธีการปฏิบัติให้เป็นจริง
ไม่ใช่อะไรก็ได้ที่ตรงข้ามกับทักษิณ

การรับประทานข้าวแกงหน้ากล้องของคุณปรีดิยาธรฯ จึงต้องตามมาด้วยคำอธิบายมากกว่ายิ้มรับและทำให้คนทั้งหลายเข้าใจว่านี่แหละคือเศรษฐกิจพอเพียง

ทำอย่างนั้นจะเสี่ยงพระราชดำริโดยไม่จำเป็น และคงมีคนไม่เห็นด้วยมาก

ทั้งสังคมกำลังรอฟังอยู่ว่า นโยบายเศรษฐกิจพอเพียงจะปรากฏออกมาในรูปโฉมใด เพราะคาดหวังไว้มากกว่านโยบายให้คณะรัฐมนตรีทั้งคณะไปรุมกินข้าวกลางวันในโรงอาหารทำเนียบฯ

รัฐบาลทุกชุดนั้นจะต้องรับผิดชอบทั้งสาระของนโยบายและสัญลักษณ์ของนโยบายไปพร้อมกัน จึงจะเป็นประชาธิปไตย จะคิดจะทำอะไร ควรทำให้ประชาชนทั้งประเทศเข้าใจและเดินตามได้อย่างมีสติ

ทำอะไรโดยไม่อธิบาย ให้คนเข้าชะเง้อดูตามรั้วเอาเองนั้น ออกจะศักดินาไปหน่อย

เขียนมาถึงบรรทัดนี้ก็นึกขึ้นได้ เมื่อนายกรัฐมนตรีเป็นเจ้าภาพในงานรับศีลอดในทำเนียบฯ เมื่อวันพุธที่แล้วนั้น ท่านสวมเสื้อพระราชทานแขนยาวแทนชุดสากลงามหรู

สัญลักษณ์อีกแล้วครับ

คราวนี้ออกจะเป็นสัญลักษณ์ที่สำคัญ เหมือนพลเอกชาติชาย ชุณหะวัณขึ้นมาเป็นนายกฯ แล้วถอดเสื้อพระราชทานสวมสูทแทน แล้วก็จบลงด้วย รสช.

ดร.ทักษิณฯ มารับตำแหน่งก็แทบไม่เคยสวมเสื้อพระราชทาน ในที่สุดแล้วก็ได้รับของขวัญเป็น คปค. และ คมช. ครบชุด

พลเอกสุรยุทธ์ฯ ก็เลยกลับมาเป็นพลเอกเปรม ติณสูลานนท์ดีกว่า

เรื่องนี้คงไม่ต้องอธิบาย.

-------------------------------------------------------------------------------